(25143) Itokawa

(25143) Itokawa
Odkrywca

LINEAR[1]

Data odkrycia

26 września 1998[1]

Numer kolejny

25143

Oznaczenie tymczasowe

1998 SF36

Charakterystyka orbity (2022-08-09)
Przynależność
obiektu

Grupa Apolla
NEO, PHA[1]

Półoś wielka

1,3241[1] au

Mimośród

0,2801[1]

Peryhelium

0,9532[1] au

Aphelium

1,6951[1] au

Okres obiegu
wokół Słońca

1 rok 191 dni 7[1] godzin

Średnia prędkość

25,37 km/s

Inklinacja

1,62[1]°

Charakterystyka fizyczna
Średnica

0,535×0,294×0,209[1] km

Masa

3,51±0,7×1010 kg

Średnia gęstość

1,9±0,13[1] g/cm3

Okres obrotu

12,132[1] h

Albedo

0,53

Jasność absolutna

ok. 19,26[1]m

Typ spektralny

Typ S[1]

Średnia temperatura powierzchni

~206 K

Satelity naturalne

brak

(25143) Itokawa – planetoida z grupy Apolla należąca do obiektów NEO i zaliczana do PHA[2].

Odkrycie

Planetoida została odkryta 26 września 1998 w programie LINEAR.

Obiekt ten nazwano na cześć Hideo Itokawy, japońskiego specjalisty od techniki rakietowej. Przed nadaniem nazwy planetoida nosiła oznaczenie (25143) 1998 SF36.

Orbita

Orbita (25143) Itokawa jest nachylona do płaszczyzny ekliptyki pod kątem 1,62°. Na jeden obieg wokół Słońca ciało to potrzebuje 1 rok i 191 dni, krążąc w średniej odległości 1,32 j.a. od Słońca[1]. Średnia prędkość orbitalna tej planetoidy to 25,37 km/s.

Właściwości fizyczne

Obraz radarowy planetoidy Itokawa

Itokawa ma nieregularny, owalny kształt, jego rozmiary to 535×294×209 m. Planetoida ta ma albedo 0,53, jej jasność absolutna wynosi około 19,26m. Obraca się ona raz na 12 godzin i 8 minut wokół własnej osi.

Powierzchnia (25143) Itokawy zawiera przede wszystkim krzemiany; planetoida ta zalicza się do typu S. Na tym małym obiekcie możemy dostrzec wiele większych lub mniejszych kamieni i głazów, miejsc równinnych – podobnych do mórz księżycowych – i obszarów wyżynnych, na których dominują kilkunastometrowe wzniesienia. Widoczne są także liczne małe kratery.

Eksploracja

W sierpniu 2005 roku japońska sonda kosmiczna Hayabusa dotarła do tej planetoidy, stając się jej sztucznym satelitą i przeprowadzając jej badania. Sonda dwukrotnie wylądowała na jej powierzchni (20 i 26 listopada 2005). Dokonano także próby pobrania próbek gruntu, które jednak zakończyły się niepowodzeniem, ze względu na problemy techniczne w trakcie obu lądowań. Naukowcy mieli nadzieję, że mimo to do urządzenia pobierającego próbki dostało się nieco pyłu w trakcie manewrów sondy, nie było jednak co do tego pewności. Kapsuła powrotna sondy wylądowała pomyślnie 13 czerwca 2010 w Australii, kończąc trwającą 7 lat misję[3]. 16 listopada 2010 Japońska Agencja Eksploracji Aerokosmicznej potwierdziło, że około 1500 drobinek materii znalezionych w pojemniku pochodzi z planetoidy[4].

Formacje geologiczne na powierzchni (25143) Itokawa

Regiony

RegionNazwa pochodzi od
Arcoona RegioArcoona, Australia
LINEAR RegioLincoln Near-Earth Asteroid Research
MUSES-C RegioMUSES-C, nazwa sondy Hayabusa
Ohsumi Regiopółwysep Ōsumi (również nazwa pierwszego satelity japońskiego)
Sagamihara RegioSagamihara, miasto w Japonii, gdzie znajduje się Institute of Space and Astronautical Science (Instytut Badań Kosmicznych i Astronautycznych).
Uchinoura RegioUchinoura, miasto w Japonii (obecnie część Kimotsuki), siedziba Uchinoura Space Center (Centrum Kosmiczne Uchinoura), miejsce startu sondy Hayabusa
Yoshinobu Regiomiejsce startu, kosmodrom Tanegashima, Japonia.

Kratery

KraterNazwa pochodzi od
CatalinaCatalina Observatory (Catalina Sky Survey)
FuchinobeFuchinobe w Sagamihara, Japonia
GandoGando, Wyspy Kanaryjskie
Hammaguirakosmodrom Centre interarmées d'essais d'engins spéciaux, Hammaghir
KamisunagawaKamisunagawa, Hokkaido
KamoiKamoi, Jokohama
KomabaKomaba w Meguro (Tokio)
LaurelLaurel, Maryland
Miyabaruradar w Uchinoura Space Center w Japonii
San Marcoplatforma San Marco, która rozpoczęła włoski program kosmiczny

Naukowcy, pracujący w zespole „Hayabusa”, używają także roboczych nazw dla innych mniejszych formacji na Itokawie, które nie są jednak zatwierdzone oficjalnie przez IAU: [1] [2]

Zobacz też

Przypisy

  1. ↑ a b c d e f g h i j k l m n o (25143) Itokawa w bazie Jet Propulsion Laboratory (ang.) [dostęp 2022-10-05]
  2. ↑ List Of The Potentially Hazardous Asteroids (PHAs). IAU Minor Planet Center. [dostęp 2010-11-30]. (ang.).
  3. ↑ Rozpoczęto wydobywanie zebranych przez sondę Hayabusa cząstek pyłu. „Astronomia. Przegląd Wiadomości Astronomicznych”, s. 56, 2010. 
  4. ↑ Asahi Shimbun: Asteroid dust confirmed in space probe (ang.)

Bibliografia

Linki zewnętrzne

Media użyte na tej stronie

Itokawa06 hayabusa.jpg
(c) ISAS/JAXA, CC BY 4.0
Image of the asteroid Itokawa from the Hayabusa spacecraft.
Itokawa.jpg
Obraz radarowy planetoidy Itokawa