3 Front Ukraiński
 Sztandar 3 Frontu Ukraińskiego z Centralnego Muzeum Sił Zbrojnych w Moskwie | |
| Historia | |
| Państwo | |
|---|---|
| Sformowanie | 1943 |
| Rozformowanie | 1945 |
| Tradycje | |
| Rodowód | |
| Kontynuacja | |
| Dowódcy | |
| Pierwszy | generał armii Rodion Malinowski |
| Ostatni | gen. armii Fiodor Tołbuchin |
| Działania zbrojne | |
| II wojna światowa Operacja jasko-kiszyniowska Operacja belgradzka Operacji budapeszteńska Operacja wiedeńska | |
| Organizacja | |
| Rodzaj sił zbrojnych | |
| Podległość | |
| Skład | patrz: struktura organizacyjna |
3 Front Ukraiński (ros. 3-й Украинский фронт) – związek operacyjno-strategiczny Armii Czerwonej o kompetencjach administracyjnych i operacyjnych na zachodnim terytorium ZSRR, działający podczas wojny z Niemcami w czasie II wojny światowej.
Historia
Utworzony został 20 października 1943 z Frontu Południowo-Zachodniego[1].
Rozwinął się w rejonie Zaporoża. W październiku – listopadzie przeprowadził operację w kierunku na Nikopol. 25 października wyzwolił Dniepropetrowsk i Dnieprodzierżyńsk. W marcu – kwietniu 1944 wojska Frontu brały udział w walkach nad Dnieprem. 10 kwietnia wyzwolił Odessę w ramach operacji krzyworoskiej i odeskiej. 17 kwietnia wyszedł na linię: Tyraspol, Bielajewka, Owidiopol. W sierpniu brał udział w operacji jassko-kiszyniowskiej w ramach której wojska Frontu wkroczyły na terytorium Królestwa Rumunii osiągając linię: Olteniţa, Silistra, Mangalia. We wrześniu wszedł do Carstwa Bułgarii, a później z armią bułgarską i Narodową Armią Wyzwolenia Jugosławii walczył od 28 września do 20 października w operacji belgradzkiej. Od października 1944 – lutego 1945 wojska Frontu brały udział w operacji budapeszteńskiej, wraz z 2 Frontem Ukraińskim, zajmując Węgry i część Austrii. W marcu uczestniczył w operacji balatońskiej razem z 2 Frontem Ukraińskim przeciw związkom taktycznym niemieckiej Grupy Armii Południe. W kwietniu wraz z 2 Frontem Ukraińskim przeprowadził operację wiedeńską przeciw Grupie Armii Południe, w wyniku której zajął Wiedeń 13 kwietnia 1945.
Rozformowany 15 czerwca 1945. Na bazie jego sztabu utworzono dowództwo Południowej Grupy Wojsk Radzieckich.
Oficerowie dowództwa
Dowódcy frontu:
- generał armii Rodion Malinowski (od października 1943 do 15 maja 1944)
- generał armii Fiodor Tołbuchin (od 16 maja 1944 do czerwca 1945)
Komisarz:
- generał Aleksiej Żełtow
Struktura organizacyjna
Początkowo front składał się z:
- 6 Armia
- 12 Armia
- 46 Armia
- 1 Gwardyjska Armia
- 8 Gwardyjska Armia
- 17 Armia Lotnicza
W późniejszym okresie w skład frontu wchodziły:
- 26 Armia
- 27 Armia
- 28 Armia
- 37 Armia
- 57 Armia
- 5 Armia Uderzeniowa
- 4 Gwardyjska Armia
- 9 Gwardyjska Armia
- 6 Gwardyjska Armia Pancerna
- 1 Armia Bułgarska
- 2 Armia Bułgarska
- 4 Armia Bułgarska
Przypisy
- ↑ Sobczak (red.) 1975 ↓, s. 147.
Bibliografia
- Kazimierz Sobczak (red.): Encyklopedia II wojny światowej. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1975.
Media użyte na tej stronie
.svg)
this is the flag of the Soviet Union in 1936. It was later replaced by File:Flag of the Soviet Union (1955-1980).svg.
.svg){kind=link}
Sztandar 3 Frontu Ukraińskiego z Muzeum Sił Zbrojnych FR w Moskwie
this is the flag of the Soviet Union in 1936. It was later replaced by File:Flag of the Soviet Union (1955-1980).svg.
Army star of the USSR armed forces, here a version of the metallic five-pronged Soviet star, wore by the personnel of the Workers' and Peasants' Red Army (RA), and later Soviet Army (SA), since the 1920s.