Adrian Lamo

Adrian Lamo
ilustracja
Data i miejsce urodzenia

20 lutego 1981
Boston

Data i miejsce śmierci

14 marca 2018
Wichita

Zawód, zajęcie

haker, cracker

Adrian Lamo (ur. 20 lutego 1981 w Bostonie, zm. 14 marca 2018 w Wichita[1]) – amerykański informatyk, programista, jeden z najbardziej znanych członków społeczności hakerów i równocześnie jeden z najsławniejszych crackerów[2]. Znany był z licznych włamań do systemów komputerowych takich instytucji i firm jak Yahoo!, AOL Time Warner, MCI WorldCom, Microsoft, National Security Agency i The New York Times[3][4].

W społeczności hakerów postrzegany był przez niektórych jako jeden z najlepszych specjalistów od wykrywania zależności między pozornie niezwiązanymi z sobą zdarzeniami w złożonych sieciach komputerowych. Choć jego dążenia dotyczyły głównie bezpieczeństwa komputerowego, uważał, że te same słabostki dające mu możliwość ciągłego włamywania się do systemów, znajdują się także w innych niezwiązanych z komputerami aspektach świata.

To ma mniej wspólnego z technologią, a więcej z religią i filozofią

Nazywany był często „bezdomnym hakerem”, który to tytuł otrzymał w związku ze swoim stylem życia. Mieszkał jako dziki lokator w opuszczonych budynkach, często zmieniał miejsce pobytu, podróżując po całych Stanach Zjednoczonych pociągami i autobusami, z dobytkiem mieszczącym się w jednym plecaku. Prowadził poszukiwania słabych punktów w sieciach komputerowych z kafejek internetowych, komputerów w bibliotekach i na uniwersytetach.

Mimo że przeprowadzał oceny bezpieczeństwa sieci dla kilkunastu dużych firm i instytucji, zawsze odmawiał pobierania pieniędzy za swoje usługi. Zapytany przez media, czy kiedykolwiek przyjął zapłatę od swoich klientów, wyjaśnił że raz, w trakcie pracy dla Excite@Home, przyjął butelkę wody mineralnej za 50 centów, bo bardzo chciało mu się pić.

W wywiadzie z Kevinem Poulsenem, zamieszczonym na stronie internetowej SecurityFocus 26 marca 2002 r., Lamo przyznał się do włamania do komputerów New York Times. Po zapoznaniu się z tym artykułem New York Times wniósł oskarżenie i w maju 2002 r. prokurator federalny z Nowego Jorku rozpoczął dochodzenie, a w sierpniu 2003 roku[5] wystawił za Adrianem Lamo list gończy. Po kilku dniach ukrywania się, 9 września w Sacramento Lamo dobrowolnie oddał się w ręce oficerów FBI. 8 stycznia 2004 r. rozpoczął się proces o popełnienie przez Lamo „przestępstwa komputerowego”. a 15 stycznia 2004 r. sąd skazał go na 24 miesięcy dozoru sądowego i 6 miesięcy aresztu domowego.

W trakcie odbywania kary Lamo zajął się dziennikarstwem i fotografiką. Jako powód takiej zmiany zainteresowań podał:

Zawsze chciałem zmieniać to, co ciemne i niejasne w przezroczyste i jasne, po to aby zrozumieć, uchwycić chwile, kiedy rzeczy nabierają sensu.

Po odbyciu kary Lamo zajmował się pisaniem artykułów dla gazety „American River Current” z siedzibą w Sacramento oraz okazjonalnie dla innych czasopism w USA.

Krytycy często określają Lamo jako poszukiwacza taniej popularności lub po prostu zwykłego przestępcę. Sam Lamo systematycznie odmawiał jakichkolwiek komentarzy na temat swojej działalności i nie zajmował się publicznym odpieraniem ataków na swoją osobę. Jego jedyną odpowiedzią na zarzuty, że jego wypowiedzi i publikacje sztucznie upiększają zwykłe przestępstwa było stwierdzenie:

Zamiast mówić o sobie lub swojej działalności, wolę, aby moje działania mówiły same za siebie.

Prace Lamo są w większości nieopublikowane, jednak krążą wśród małej grupy specjalistów z dziedziny zabezpieczeń systemów komputerowych. Ludzie ci starają się zebrać informacje o sposobach, jakimi Lamo łatwo penetrował pozornie dobrze zabezpieczone sieci. Istnieją także amatorscy poszukiwacze jego mniej znanych operacji, starający się odnaleźć je po charakterystycznym dla Lamo stylu pracy.

Opublikowane dotąd wyniki działań Lamo nie są zbyt wiarygodne, gdyż wszystkie one rozbijają się o odmowę dokładnego opisania tych działań przez samego Lamo. Jego typową odpowiedzią na pytanie o stosowane przez niego techniki włamań było stwierdzenie: „Kieruje mną wiara”.

W 2010 Lamo nawiązał kontakt z Chelseą Manning, analityczką wywiadu służącą w United States Army. Haker, gdy dowiedział się od Manning, że ta przekazała 250 tysięcy tajnych dokumentów wywiadu amerykańskiego portalowi WikiLeaks, wydał ją FBI. Po skazaniu Manning na 35 lat więzienia (potem wyrok skrócono do 7 lat) zdecydowana część społeczności hakerskiej potępiła działania Adriana Lamo[6].

Informacja o jego śmierci została podana przez jego ojca Mario na portalu społecznościowym Facebook w grupie 2600 The Hacker Quarterly.

Przypisy

  1. Jeffery C. Mays: Adrian Lamo, Hacker Who Reported Chelsea Manning to the F.B.I., Dies at 37. nytimes.com, 2018-03-17. [dostęp 2018-03-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-03-20)]. (ang.).
  2. Znani hakerzy. hack.pl. [dostęp 2017-08-27]. (pol.).
  3. lamo_charges.pdf. rootsecure.net. [dostęp 2014-06-04]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-05-12)]. (ang.).
  4. Paul Roberts: New York Times hacker Adrian Lamo gets home detention. computerworld.com, 2014-07-16. [dostęp 2017-08-27]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-03-17)]. (ang.).
  5. USA v. Adrian Lamo Dockets. cryptome.org, 2011-09-01. [dostęp 2017-08-27]. (ang.).
  6. Adrián Lamo, Hacker Who Reported Chelsea Manning to the F.B.I., Dies at 37 [dostęp 2018-07-23] (ang.).

Linki zewnętrzne

Media użyte na tej stronie

Adrian Lamo.png
Cropped image from Lamo-Mitnick-Poulsen.png, a group photo of Adrian Lamo, Kevin Mitnick, and Kevin Lee Poulsen circa 2001. Photo by Matthew Griffiths; rights assigned to Adrian Lamo, subsequently freely released to the public domain by same. First published by Wired News in 2002, without assignment of rights. No rights reserved, but please credit photographer (Matthew Griffiths) in subsequent use.