Airbus

Airbus S.A.S.
Logo
ilustracja
Państwo

 Francja

Siedziba

Tuluza[1]

Data założenia

1970 (Airbus Industries)
2001 (Airbus S.A.S.)

Forma prawna

Société par actions simplifiée

Zatrudnienie

około 130 000 osób (2022)[2]

brak współrzędnych
Strona internetowa

Airbus S.A.S. (ˈɛərbʌs) – przedsiębiorstwo zajmujące się produkcją samolotów, spółka zależna Airbus Group (dawniej EADS). Siedziba koncernu znajduje się w Tuluzie we Francji.

Airbus zatrudnia około 130 tysięcy pracowników w 180 miejscach na całym świecie[2].

Historia

Historia Airbusa rozpoczęła się w 1967 roku, kiedy ministrowie Francji, Niemiec i Wielkiej Brytanii na lipcowym spotkaniu zdecydowali, że[3]:

W celu wzmocnienia współpracy europejskiej w dziedzinie techniki lotniczej, a tym samym wsparciu rozwoju gospodarczego i postępu technologicznego w Europie, do podjęcia odpowiednich działań na rzecz wspólnego rozwoju i produkcji Airbusa.

For the purpose of strengthening European co-operation in the field of aviation technology and thereby promoting economic and technological progress in Europe, to take appropriate measures for the joint development and production of an Airbus.

Airbus A300 – pierwszy model samolotu produkowany przez Airbusa należący do Lufthansy
Airbus A310 linii Hapagfly
Airbus A320 – najpopularniejszy samolot firmy Airbus należący do linii Swiss
Airbus A321 – wydłużona wersja Airbusa A320 linii Alitalia
Airbus A330 – najpopularniejszy szerokokadłubowy samolot koncernu
Airbus A340-600 – czterosilnikowy samolot dalekiego zasięgu
Airbus A380 – największy samolot pasażerski na świecie na lotnisku w Dubaju

29 maja 1969 roku na pokazach lotniczych w Le Bourget we Francji podpisano umowę inicjującą projekt A300 – pierwszego dwusilnikowego szerokokadłubowego samolotu pasażerskiego na świecie[3]. Konsorcjum Airbus Industry zostało oficjalnie założone w 1970 roku w celu konkurowania z amerykańskimi korporacjami takimi jak Boeing, Lockheed czy McDonnell Douglas[4]. W skład konsorcjum weszło przedsiębiorstwo francuskie Aérospatiale oraz cztery przedsiębiorstwa niemieckie skupione w grupie Deutsche Airbus: Messerschmittwerke, Hamburger Flugzeugbau, VFW GmbH oraz Siebelwerke ATG[5]. Kilka lat później do spółki dołączyło hiszpańskie przedsiębiorstwo Construcciones Aeronáuticas SA (CASA).

Lot pierwszego produkowanego przez Airbusa samolotu – A300 – odbył się 28 października 1972 roku w Tuluzie i zakończył się sukcesem. Dwa lata później, 23 maja 1974 roku, Airbus A300 wykonał swój pierwszy komercyjny lot na trasie ParyżLondyn w liniach Air France[6].

Następnym samolotem wyprodukowanym przez firmę był Airbus A310, w którym zastosowano nowe elektroniczne systemy kontroli lotu. W 1984 roku oficjalnie ogłoszono rozpoczęcie projektu A320 – samolotu średniego zasięgu wyposażonego, jako pierwszy na świecie, w technologię cyfrowego fly-by-wire[7]. Uroczyście samolot zaprezentowano w Tuluzie lutym 1987 roku. Na ceremonii obecnych było około 1400 gości, w tym książę i księżna Walii oraz ówczesny premier Francji Jacques Chirac[7]. Samolot osiągnął spektakularny sukces na rynku, stając się najliczniej zamawianym modelem.

Cztery miesiące po pierwszym locie A320 firma rozpoczęła projektowanie dużych samolotów długodystansowych – dwusilnikowego A330 i czterosilnikowego A340[8]. Samoloty ukończono odpowiednio w 1991 i 1992 roku. W międzyczasie trwały prace nad wydłużoną i skróconą wersją modelu A320 – samolotach A321 i A319. Pierwszy z nich odbył swój pierwszy lot w marcu 1993 roku, drugi trzy miesiące później[9].

1 maja 1996 roku firma oficjalnie ogłosiła rozpoczęcie prac nad dużym samolotem pod nazwą Airbus A3XX[10]. Nad projektem pracowało około 600 osób, wzięło w nim udział 1000 firm z całego świata, w tym 800 ze Stanów Zjednoczonych, Rosji i Azji[11]. Efektem projektu był samolot Airbus A380 – największy samolot pasażerski na świecie – który został publicznie zaprezentowany 18 stycznia 2005 roku, a swój pierwszy lot odbył 27 lipca[12].

Od 1994 roku (z wyjątkiem 2001) Airbus zwiększał produkcję, równolegle ze wzrostem portfela zamówień. W latach 2003–2011 Airbus produkował więcej samolotów niż jego rywal w segmentach samolotów dla ponad 100 pasażerów, amerykański Boeing Commercial Airplanes. Między 2010 a 2012 Airbus dostarczył 1632 samoloty komercyjne, o jeden więcej niż w dekadzie 1990-1999. Po latach dominacji Boeinga w segmencie szerokokadłubowym obaj producenci stworzyli duopol z ofertą samolotów o podobnych parametrach.

W grudniu 2004 roku firma rozpoczęła prace nad samolotem Airbus A350, następcy A340[13], który nie zdołał konkurować z bardziej ekonomicznym dwusilnikowym Boeingiem 777. Model A330 od wypuszczenia na rynek przez koncern z Seattle w 2003 nowego Dreamlinera zdobył zamówienia na prawie 800 sztuk i stał się najlepiej sprzedającym się szerokokadłubowcem europejskiego koncernu. 14 lipca 2014 roku ogłoszono uruchomienie programu zmodernizowanego A330neo (New Engine Option) wyposażonego w silniki Rolls-Royce Trent 7000[14]. Samolot ma być o 14% bardziej ekonomiczny i będzie dostępny w dwóch wersjach: A330-800neo (od 257 miejsc) i A330-900neo (od 287 miejsc), zastępując kolejno wersje -200 i -300. Oblot A330-900neo zaplanowano na 2016 rok, a dostawy na 2017 rok.

W styczniu 2010 roku firma dostarczyła swój 6000. samolot – był to Airbus A380 przeznaczony dla linii Emirates[15]. Już w 2013 sierpniu 2013 roku przekazano 8000. samolot, A320 dla AirAsia[16]. 14 października 2016 dostarczono 10-tys. Airbusa, był to model Airbus A350-900 dla Singapore Airlines[17]. Od 2005 do 2015 producent zwiększył roczną produkcję o 40%, głównie dzięki rosnącej sprzedaży rodziny A320 i A330. W grudniu 2010 roku firma udostępniła wersje samolotów A319, A320 i A321 wyposażone w silniki Pratt & Whitney PW1100G lub CFM International LEAP-1A ze mniejszym o 15% zużyciem paliwa. Nową generację rodziny A320 nazwano A320neo (New Engine Option)[15]. Prototyp A320neo oblatano 25 września 2014[18]. 20 stycznia 2016 dostarczono pierwszego A320neo do Lufthansy[19], jego inauguracyjny lot odbył się 25 stycznia. Do czasu rozpoczęcia dostaw producent zebrał zamówienia na ponad 4000 sztuk swojego wąskokadłubowego samolotu, w tym 3300 na A320neo i 1000 na A321neo.

Na koniec 2016 roku producent kolejny rok z rzędu pobił rekord rocznych dostaw liczbą 688 samolotów oraz powiększył portfel zamówień[20]. Koncernowi udało się minimalnie wyprzedzić Boeinga, bo w grudniu 2016 zdobył lukratywne zamówienie na 98 samolotów dla Iranu[21]. Airbus miał jednak problem ze znalezieniem nabywców dla swojego sztandarowego produktu. W związku z brakiem nowych zamówień na A380, europejska firma ograniczy produkcję tego modelu do 20 szt. w 2017 i do 12 szt. od 2018 roku[22]. W 2015 roku Airbus dostarczył aż 144 samoloty szerokokadłubowe, co było rekordowym wynikiem oraz 143 szt. w 2016, ale jego amerykański rywal dostarczył w tych latach kolejno 267 i 258 szt. swoich samolotów, obie firmy dysponują jednak zbliżonym portfelem zamówień.

16 października 2017 roku Airbus i Bombardier Aerospace ogłosiły strategiczne partnerstwo przy produkcji i sprzedaży w programie samolotu średniego zasięgu Bombardier CSeries (sprzedawany pod nazwami CS100 i CS300). W tym celu powołano spółkę „C Series Aircraft Limited Partnership” (CSALP) w której Airbus objął 50,01% udziałów, a pozostałe ~31% Bombardier i ~19% prowincja Quebec[23]. 10 lipca 2018 samolot został przemianowany na Airbus A220 (A220-100 i A220-300)[24]. Kanadyjski Bombardier podjął taką decyzję ponieważ jego samolot został obłożony 299,45% cłem przez Departament Handlu Stanów Zjednoczonych[25]. Skarżący go Boeing oskarżył Bombardiera o dumping cenowy przy sprzedaży samolotu do USA poniżej kosztów produkcji oraz korzystanie z pomocy publicznej (rządowy kredyt oraz subsydia od prowincji Quebec). Samolot jest montowany w Montrealu-Mirabel natomiast Airbus odpowiedzialny jest za sprzedaż, wsparcie oraz uruchomienie drugiej linii finalnego montażu w amerykańskim Mobile, Alabama[26].

20 maja 2019 roku firma dostarczyła 12 tysięczny samolot w swojej historii. Jubileuszową maszyną został A220-100 przekazany liniom Delta Air Lines. Samolot został zmontowany w zakładach usytuowanych w Mirabel w Kanadzie[27].

Produkty

Cywilne

Linia produktów Airbus rozpoczęła się od modelu A300 – pierwszego dwusilnikowego szerokokadłubowego samolotu na świecie. Jego krótsza wersja jest znana jako model A310. Dzięki sukcesowi poprzednich modeli, Airbus rozpoczął pracę nad samolotem A320, wyposażonym w innowacyjny system sterowania fly-by-wire. Model odniósł ogromny sukces na rynku, stając się najczęściej produkowanym samolotem przez firmę. Jego krótsze wersje to modele A318 i A319, natomiast wersja wydłużona to model A321, która rywalizuje na rynku z konkurencyjnymi modelami Boeinga 737[28].

Szerokokadłubowe samoloty dalekiego zasięgu – dwusilnikowy A330 i czterosilnikowy A340 – posiadają skrzydła wyposażone w tzw. winglety. Airbus A340-500 ma zasięg działania 16 700 km (9000 mil morskich), drugi wśród samolotów komercyjnych (po Boeingu 777-200LR – zasięg 17 446 km lub 9420 mil morskich)[29]. Spółka jest szczególnie dumna z wykorzystania technologii fly-by-wire oraz wspólnych systemów kokpitu w całej swojej rodzinie samolotów, co znacznie ułatwia szkolenie załogi.

Airbus pracował nad samolotem zdolnym zastąpić serię A320, roboczo nazwanym NSR od „New Short-Range aircraft” („Nowy samolot krótkiego zasięgu”)[30][31]. W trakcie prac nad maszyną obliczono, że NSR będzie w stanie zaoszczędzić 9 do 10% paliwa w porównaniu do A320. Jednak Airbus zdecydował się poprawić już istniejące A320 wyposażając je w nowe winglety i poprawiając aerodynamikę[32]. Ulepszone samoloty mają od 4 do 5% mniejsze zużycie paliwa. Projekt nazwany został A3xxneo.

24 września 2009 roku Fabrice Bregier oświadczył Le Figaro, że spółka będzie potrzebowała od 800 milionów do 1 miliarda w ciągu sześciu lat do opracowania nowej generacji samolotów i zachowania przewagi technologicznej firmy w stosunku do nowych konkurencyjnych samolotów, takich jak chiński Comac C919[33], który ma wejść do służby w latach 2015–2020[34].

W lipcu 2007 roku Airbus dostarczył do FedEx ostatnie egzemplarze samolotów A300, kończąc tym samym ich produkcję. Firma zamierza przenieść produkcję modelu A320 z Tuluzy do Hamburga, a w zamian przenieść do Tuluzy produkcję samolotów A350 i A380. Operacja odbywa się według planu organizacji Power8 rozpoczętego przez byłego CEO firmy Christiana Streiffa.

Airbus zapewniał części zapasowe i serwisowanie dla samolotów Concorde aż do zakończenia przez nie lotów w 2003 roku[35][36].

10 listopada 2011 europejski koncern ogłosił, 20 latach po oblocie, oficjalne zakończenie programu A340[37] (ostatnie egzemplarze wyprodukowano w 2010 roku). W 2013 roku Airbus przeprojektował skrzydła modelu A380, a w 2014 zmiany wdrożono do produkcji. Producent ma nadzieję osiągnąć próg rentowności A380 na poziomie operacyjnym (gdy cena sprzedażny przewyższy koszty produkcji) w 2015 roku (zwrot kosztów całego programu wymaga min. 420 sztuk)[38]. 14 marca 2013 Airbus świętował dostarczenie setnego seryjnego egzemplarza A380, był to ostatni (6) samolot dla Malaysia Airlines[39].

Lista samolotów firmy Airbus (dane techniczne pochodzą ze strony producenta)
SamolotOpisStandardowa liczba miejscMaksymalna liczba miejscWypuszczenie na rynekPierwszy lotPierwsza dostawaZakończenie produkcji
A2202 silniki, wąski kadłub10713213 lipca 200816 września 201315 lipca 2016
Swiss
A3002 silniki, szeroki kadłub228–254361maj 196928 października 1972maj 1974
Air France
27 marca 2007 (wyprodukowano 561 sztuk)
A3102 silniki, szeroki kadłub, zmodyfikowany A300187279lipiec 19783 kwietnia 1982grudzień 1985
Air Algerie
27 marca 2007 (wyprodukowano 255 sztuk)
A3182 silniki, wąski kadłub, krótszy o 6,17 m od A320107117kwiecień 199915 stycznia 2002październik 2003
Frontier Airlines
październik 2013 (wyprodukowano 80 sztuk)
A3192 silniki, wąski kadłub, krótszy o 3,77 m od A320124156czerwiec 199325 sierpnia 1995kwiecień 1996
Swissair
A3202 silniki, wąski kadłub150180marzec 198422 lutego 1987marzec 1988
Air Inter
A3212 silniki, wąski kadłub, dłuższy o 6,94 m od A320185220listopad 198911 marca 1993styczeń 1994
Lufthansa
A3302 silniki, szeroki kadłub253–295406–440czerwiec 19872 listopada 1992grudzień 1993
Air Inter
A3404 silniki, szeroki kadłub239–380420–440czerwiec 198725 października 1991styczeń 1993
Air France
10 listopada 2011 (wyprodukowano 377 sztuk)
A3502 silniki, szeroki kadłub270–350475październik 200514 czerwca 201322 grudnia 2014
Qatar Airways
A3804 silniki, dwa pokłady, szeroki kadłub[40]555853grudzień 200027 kwietnia 200515 października 2007
Singapore Airlines
plan. 2021 (i 251 szt.)

Wojskowe

Pierwszy samolot typu A400M w Sewilli 26 czerwca 2008

Pod koniec lat dziewięćdziesiątych Airbus stawał się coraz bardziej zainteresowany rozszerzeniem działalności na rynek lotnictwa wojskowego. Ekspansja na rynku samolotów wojskowych jest pożądana, ponieważ zmniejsza niebezpieczeństwo kryzysu Airbusa w wypadku problemów na rynku cywilnym. Pojawiły się dwie główne drogi rozwoju: powietrzne tankowce reprezentowane przez modele A310 MRTT i A330 MRTT oraz samoloty transportowe, których przedstawicielem jest A400M.

W styczniu 1999 roku Airbus ustanowił odrębną spółkę – Airbus Military SAS – w celu rozwoju i produkcji samolotów transportowych Airbus A400M[41]. Samolot A400M jest rozwijany przez kilka państw członkowskich NATO takich jak: Belgia, Francja, Niemcy, Luksemburg, Hiszpania, Turcja i Wielka Brytania, jako alternatywę dla zagranicznych samolotów transportowych, takich jak ukraiński Antonow An-124[42] i amerykański Lockheed C-130 Hercules[43][44]. Projekt A400M był kilkukrotnie opóźniany[45][46]. Airbus zagroził, że anuluje cały projekt, jeżeli nie otrzyma dotacji państwowych[47].

25 lutego 2008 roku ogłoszono, że Airbus wygrał zamówienie ze Zjednoczonych Emiratów Arabskich na trzy powietrze tankowce zaadaptowane z samolotów pasażerskich A330[48]. 1 marca 2008 roku ogłoszono, że konsorcjum Airbus i Northrop Grumman wygrało kontrakt o wartości 35 miliardów dolarów na budowę 179 nowych powietrznych tankowców KC-45A przeznaczonych dla Sił Powietrznych USA[49]. Na decyzję formalną skargę złożył Boeing[50][51], przez co kontrakt został anulowany i przeznaczony do ponownego rozpatrzenia[52][53]. Ostatecznie postępowanie przetargowe wygrał zmodyfikowany Boeing KC-767, który otrzyma oznaczenie wojskowe KC-46A. Airbus nie oprotestował tej decyzji[54].

W 2009 roku EADS połączyło Airbus Military SAS/AMSL i EADS-CASA/MTAD pod nazwą Airbus Military, który włączono do Airbusa jako dział odpowiedzialny za produkcję wojskową. Jego siedziba główna znajduje się w Barajas (Madryt), zakłady produkcyjne w Sewilli produkują modele CASY: CN-235 i C-295 oraz odpowiadają za finalny montaż A400M, zakłady w Getafe to główny ośrodek badawczy oraz centrum wyposażania samolotów A330 MRTT[55]. Airbus Military North America w Mobile, Alabama obsługuje samoloty C-212 i CN-235/HC-144, EADS PZL Warszawa-Okęcie zajmują się obsługą C-295 oraz modernizacją PZL-130 Orlik. W 2011 roku Airbus Military dostarczył 3 C-212, 7 CN-235/HC-144, 10 C-295 i 6 A330 MRTT oraz zmodernizował 3 P-3 Orion[56]. W 2012 roku dostawy ponownie wyniosły 29 samolotów: 3 C-212, 2 HC-144A, 15 CN-235/C-295, 5 MRTT i 4 konwersje P-3C. W styczniu 2013 dostarczono ostatni C-212 wyprodukowany w Hiszpanii, produkcję pod nazwą NC212 kontynuuje Indonesian Aerospace[57]. W całym 2013 roku przekazano 31 samolotów, w tym 5 CN-235 (2 HC-144A), 14 C-295, 7 MRTT, 3 konwersje P-3C i po raz pierwszy 2 A400M dla Francji[58].

Po tym jak styczniu 2014 roku EADS przemianowano na Airbus Group, Airbus Military wraz z należącymi do EADS Astrium i Cassidian połączono w dział wojskowy Airbus Defence and Space. W 2014 dostawy wyniosły 29 samolotów i 14 satelitów, w tym 5 A330 MRTT, 9 A400M. W 2015 roku dostawy wyniosły 19 C295, 4 A330 MRTT i 11 A400M.

Samoloty wojskowe:

Dostawy i zamówienia

Dane na 31 grudnia 2019 dla samolotów serii A3XX. Dane szczegółowe: <https://www.airbus.com/aircraft/market/orders-deliveries.html>

Dostawy według lat
A220A300A310A320A330A340A350A380Suma
197444
197588
19761313
19771515
19781515
19792626
19803939
19813838
19824646
1983191736
1984192948
1985162642
1986101929
1987112132
198817281661
1989242358105
199019185895
19912519119163
19922224111157
1993222271122138
199423264925123
1995172563019124
1996142721028126
1997621271433182
19981311682324229
199982224420294
200082414319311
2001112573522325
200292364216303
200382333133305
2004122334728320
200592895624378
200693396224434
2007636768111453
2008386721312483
2009402761010498
201040187418510
201142187026534
2012455101230588
201349310825626
2014490108130629
20154911031427635
2016545664928688
2017558677815718
201820626499312800
201948642531128863
Suma685612559247149237734724212 626
ModelA220A300A310A320A330A340A350A380
Aktywne77202257913127013528223310 137
Zamówienia netto i dostawy według lat
Razem201920182017201620152014201320122011201020092008200720062005200420032002200120001999
Zamówienia19 3407687471109731103614561503833141957427177713417901055370284300375520476
Dostawy12 626863800718688635629626588534510498483453434378320305303325311294
19981997199619951994199319921991199019891988[59]19871986198519841983198219811980197919781977197619751974
Zamówienia55646032610612538136101404421161
Dostawy229182126124123138157163951056132294248364638392615151384

Zakłady produkcyjne

Linia montażowa Airbusa A330 w Tuluzie zlokalizowana na terenie portu lotniczego Tuluza-Blagnac.
Linia montażowa modelu A380 w Tuluza-Blagnac.
Główna fabryka Airbusa w Hamburgu.
(c) Ra Boe / Wikipedia, CC BY-SA 3.0 de
Fabryka w Stade.
(c) David Medcalf, CC BY-SA 2.0
Brytyjskie zakłady Airbusa w Broughton.

Airbus posiada kilka linii montażowych przeznaczonych dla poszczególnych modeli samolotów. Są one zlokalizowane w poszczególnych miastach[60]:

Airbus ponadto posiada wiele innych zakładów położonych w różnych miejscach w Europie. Problem transportu poszczególnych elementów samolotów pomiędzy fabrykami rozwiązano wykorzystując do transportu części samoloty Beluga. Wyjątkiem są części do A380, które są zbyt duże, by mógł je transportować Beluga[61]. Jego elementy są transportowane na pokładzie statku do Bordeaux, a następnie poprzez specjalną trasę Itinéraire à Grand Gabarit do zakładów w Tuluzie. Z Francji A380 leci do Hamburga, gdzie jest malowany, wyposażony we wnętrze i przekazywany nabywcy. Pomysł z transportem elementów samolotów wykorzystał konkurent Airbusa – Boeing – który przystosował do transportu części trzy własne samoloty Boeing 747.

W Tuluzie oprócz montażu A320, A350 XWB, A330 i A380 odbywa się też malowanie i wyposażanie modelu A330. W Tuluza Saint-Éloi produkowane są pylony i gondole silników. Zakłady w Saint-Nazaire produkują przednie lub centralne sekcje kadłuba dla większości modeli. W Nantes powstają elementy strukturalne, w tym te z włókna węglowego, wśród komponentów są to m.in. centropłaty dla wszystkich modeli Airbusa, stępki do A350, lotki dla A330 i A380 oraz wloty dla A320neo, A350 i A380. Główne zakłady w Niemczech w Hamburgu odpowiadają m.in. za malowanie i wyposażanie rodziny A320 i A380 oraz produkcję tylnej sekcji modeli A330 i A350. Fabryka w Bremie produkuje ruchome elementy skrzydeł, tj. sloty i klapy, rampy załadunkowe do A400M oraz kompletuje skrzydła dostarczone z Wielkiej Brytanii. W Stade powstają stateczniki pionowe wszystkich Airbusów oraz elementy z tworzywa sztucznego wzmocnionego włóknem węglowym (CFRP), w tym zwłaszcza większość pokrycia modelu A350 XWB oraz klapy do A320 i spojlery A330. Obiekt w Buxtehude rozwija i produkuje elektroniczne systemy komunikacji i sterowania dla załóg i pasażerów. W Wielkiej Brytanii w Broughton produkowane są skrzydła dla całej rodziny samolotów Airbusa wraz z poszyciami skrzydeł oraz ich wyposażeniem (komponenty skrzydeł produkuje jako poddostawca także chiński Xi’an Aircraft), obiekt w Filton zajmuje się pracami badawczo-rozwojowymi i testami oraz produkcją komponentów do skrzydeł A400M. Hiszpańskie zakłady w Getafe to producent wielu komponentów dla linii w Tuluzie i Hamburg, w tym tylnych sekcji kadłubów A380 i A350 XWB. W Illescas powstaje wiele struktur do A350 XWB, A380 i A400M. Zakłady w Puerto Real specjalizują się w produkcji ruchomych sterów dla wszystkich modeli oraz struktur A380 i A350 XWB.[62]

Najnowszym zakładem jest fabryka w Tiencinie w Chinach, gdzie od 2008 produkowane są maszyny A320[63]. W kwietniu 2013 rozpoczęto budowę linii finalnego montażu A320 w amerykańskim w Mobile, Alabama, która powinna rozpocząć dostawy maszyn w 2016[64].

2 marca 2016 roku opublikowana została informacja o budowie nowego centrum wykończeniowo-dostawczego samolotów A330 w Tiencinie w Chinach. Znajdować się ma obok końcowej linii montażowej A320. Jest to pierwsza taka inwestycja Airbusa poza Europą. Odbywać tam mają się prace wykończeniowe kabin pasażerskich, nakładanie powłok lakierniczych, loty próbne, oraz dostawy odbiorcom z regionu[65].

Numerowanie egzemplarzy samolotów Airbus

System numeracji samolotów Airbus to alfa-numeryczny numer modelu, po którym następuje myślnik i trzycyfrowy numer[66].

Numer modelu często ma postać litery „A”, po której następuje „3”, następnie jakaś cyfra, po której zazwyczaj następuje „0”, na przykład A350. Istnieją pewne wyjątki, takie jak: A220, A318, A319, A321 i A400M. Kolejne trzy cyfry po myślniku oznaczają odpowiednio serię samolotów, producenta silnika i numer wersji silnika. Na przykład dla modelu A380-800 z silnikami Engine Alliance (EA) GP7200; kod to 8 dla serii 800, 6 dla Engine Alliance i wersji silnika 1, a zatem numer modelu samolotu to A380-861.

Czasami używa się dodatkowej litery. Może to być litera „C” dla wersji kombi (pasażerowiec/frachtowiec), „F” dla modelu frachtowca, „R” dla modelu dalekiego zasięgu i „X” dla modelu ulepszonego.

Typowy system numeracji Airbusa nie ma zastosowania dla A220, dlatego niewłaściwe byłoby oznaczanie A220-300 jako „A220-371”.

Kod silnika

KodProducent silników
0General Electric (GE)
1CFM International (GE/SNECMA)
2Pratt & Whitney (P&W)
3International Aero Engines (RR, P&W, Kawasaki, Mitsubishi i Ishikawajima-Harima)
4Rolls-Royce (RR)
6Engine Alliance (GE i P&W)

Przypisy

  1. What do we do, 2019.
  2. a b Our Worldwide Presence | Airbus, www.airbus.com, 23 czerwca 2021 [dostęp 2022-12-10] [zarchiwizowane z adresu 2022-12-10] (ang.).
  3. a b Early days (1967-1969). [dostęp 2011-05-08]. (ang.).
  4. Airbus Industrie. [dostęp 2011-05-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-08-25)]. (ang.).
  5. First order, first flight (1970-1972). [dostęp 2011-05-08]. (ang.).
  6. Champagne…and drought (1973-1977). [dostęp 2011-05-08]. (ang.).
  7. a b Fly-by-wire (1980-1987). [dostęp 2011-05-13]. (ang.).
  8. The family grows (1988-1991). [dostęp 2011-05-13]. (ang.).
  9. Expansion (1991-1992). [dostęp 2011-05-13]. (ang.).
  10. Record-breakers (1993-2000). (ang.).
  11. Going global (2001-2004). [dostęp 2011-05-13]. (ang.).
  12. The “wow” factor…and a new era dawns (2004-2007). [dostęp 2011-05-13]. (ang.).
  13. Challenges and achievements (2006-2009). [dostęp 2011-05-13]. (ang.).
  14. Living up to its billing: Airbus officially launches the A330neo programme.
  15. a b Preparing the future (2009-2010). [dostęp 2011-05-13]. (ang.).
  16. Airbus dostarczył 8000. samolot.
  17. Airbus celebrates the delivery of its 10,000th aircraft. airbus.com, 14 października 2016.
  18. Oblot A320neo. altair, 25 września 2014.
  19. Pierwszy A320neo dostarczony. altair, 21 stycznia 2016.
  20. Altair Agencja Lotnicza, www.altair.com.pl [dostęp 2017-11-21] (ang.).
  21. Na koniec roku Airbus pobił Boeinga. logistyka.wnp.pl, 11 stycznia 2017.
  22. Airbus: Mniej A380, ale to nie koniec programu. pasazer.com, 15/07/2016.
  23. Airbus and Bombardier Announce C Series Partnership. Airbus, 16 października 2017.
  24. Airbus introduces the A220-100 and A220-300.
  25. Airbus rzuca rękawicę Boeingowi. Przejmuje jego konkurenta.
  26. Airbus and Bombardier Announce C Series Partnership. bombardier.com, 16 października 2017.
  27. 12 000 Airbusów, „Lotnictwo Aviation International”, nr 6 (2019), s. 17, ISSN 2450-1298
  28. Informacja z serwisu „Chicago Tribune” (ang.).
  29. „Simon Calder: The man who pays his way” – artykuł z „The Independent”. independent.co.uk. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-09-06)]. (ang.).
  30. „Airbus May Not Do A320 Replacement Alone” – artykuł z serwisu Aviation Week. aviationweek.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-08-11)]. (ang.).
  31. „THE 737 STORY: Smoke and mirrors obscure 737 and Airbus A320 replacement studies” – artykuł z serwisu Flightglobal (ang.).
  32. Pictures: Airbus aims to thwart Boeing’s narrowbody plans with upgraded ‘A320 Enhanced’. flightglobal.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2007-08-31)]. – artykuł z serwisu Flightglobal (ang.).
  33. „China names first jumbo jet C919, to take off in 8 years” – artykuł z serwisu ChinaView (ang.).
  34. „Airbus needs extra cash for new planes: report” – informacja z serwisu Reuters (ang.).
  35. „BA chief blames French for killing off Concorde” – artykuł z „The Times” (ang.).
  36. „End of an era – Concorde is retired” – artykuł z „The Independent”. independent.co.uk. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-09-06)]. (ang.).
  37. Completion of production marks new chapter in the A340 success story.. [dostęp 2013-01-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-07-02)].
  38. A380 new wing phase-in to slow production this year, but break-even target unchanged.
  39. Airbus delivers 100th A380. airbus, 14 marca 2013.
  40. Opis z serwisu aerospace-technology.com (ang.).
  41. „A400M (Future Large Aircraft) Tactical Transport Aircraft, Europe” – artykuł z serwisu airforce-technology.com (ang.).
  42. „Strategic airlift agreement enters into force” – artykuł z serwisu NATO (ang.).
  43. „RAF transport aircraft delay” – artykuł z The Sunday Times (ang.).
  44. Hercules support deal transforms RAF operations. flightglobal.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2008-05-08)]. – artykuł z serwisu flightglobal (ang.).
  45. „Why wait for the Airbus?” – artykuł z serwisu defencemanagement.com. defencemanagement.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-07-09)]. (ang.).
  46. „Airbus A400M delay does not foster confidence – Bundeswehr Inspector General” – artykuł z serwisu Forbes. forbes.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-08-14)]. (ang.).
  47. „A400M Partners to Renegotiate Contract with EADS” – artykuł z serwisu DefenceNews (ang.).
  48. „Airbus wins UAE order for 3 MRTT aircraft – source” – artykuł z serwisu Reuters (ang.).
  49. „Air tanker deal provokes US row” – artykuł z serwisu BBC (ang.).
  50. „Boeing Protests U.S. Air Force Tanker Contract Award” – informacja z serwisu firmy Boeing. boeing.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-05-09)]. (ang.).
  51. „Statement Regarding the Bid Protest Decision Resolving the Aerial Refueling Tanker Protest by The Boeing Company” – dokument United States Government Accountability Office (ang.).
  52. „SecDEF announces return of KC-X program” – artykuł z oficjalnej strony Sił Powietrznych USA (ang.).
  53. CORRECTED: Pentagon says new tanker rules „crystal clear” – artykuł z serwisu Reuters (ang.).
  54. Airbus won’t protest Boeing’s tanker win.
  55. Airbus Military sites and facilities. airbusmilitary.com. [dostęp 2013-01-17]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-11-08)]. (ang.).
  56. New orders and deliveries strengthen Airbus Military’s prospects for future sales opportunities. airbus.com. [dostęp 2012-01-17]. (ang.).
  57. Airbus Military has delivered the last C212-400 assembled in Spain.. airbusmilitary.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-09-06)]. 24 stycznia 2013.
  58. [1].
  59. Airbus: New Orders in 1988 Of Nearly $7 Billion.
  60. Final assembly and tests airbus.com.
  61. „Supersize Wings” – artykuł z serwisu Ingenia Online. ingenia.org.uk. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-05-20)]. (ang.).
  62. PRODUCTION airbus.com.
  63. „AIRBUS TO BUILD A320 JET ASSEMBLY LINE IN TIANJIN IN 2006” – artykuł z serwisu HighBeam Research (ang.).
  64. Airbus in Alabama.
  65. Airbus’ Tianjin, China industrial activity expands to widebody jetliners with the A330 Completion and Delivery Centre, „airbus” [dostęp 2016-12-21] (ang.).
  66. Airbus Numbering System, Aerospaceweb.org [dostęp 2020-08-26].

Linki zewnętrzne

Media użyte na tej stronie

Flag of the United States.svg
The flag of Navassa Island is simply the United States flag. It does not have a "local" flag or "unofficial" flag; it is an uninhabited island. The version with a profile view was based on Flags of the World and as a fictional design has no status warranting a place on any Wiki. It was made up by a random person with no connection to the island, it has never flown on the island, and it has never received any sort of recognition or validation by any authority. The person quoted on that page has no authority to bestow a flag, "unofficial" or otherwise, on the island.
Hapagfly A310 D-AHLA STR.jpg
Autor: Juergen Lehle, Licencja: CC BY-SA 3.0
Hapag-Lloyd/Hapagfly Airbus A310-304 D-AHLA landing at Stuttgart Airport. Note deployed thrust reversers on the engines.
Thai airways a340-600 hs-tna takeoff arp.jpg
Thai Airways A340-600 (HS-TNA) takes off from London Heathrow Airport, England. The undercarriages are still retracting.
Airbus Logo 2017.svg
The new logo of Airbus SE in 2017.
Alitalia Airbus A321.JPG
Autor: SCDBob, Licencja: CC BY-SA 2.5

Airbus A321 of Alitalia

Picture taken during "Giornata Azzurra" 2006 (Italian Air Force airshow) at Pratica di Mare AFB, Italy.
Kazakhstan Government Airbus A330-200 Schmid.jpg
Autor: Peter Schmid, Licencja: GFDL 1.2
Berkut Air Airbus A330-200 operated in VIP layout for the Kazakhstan government
Usine Lagardère 1.jpg
Autor: Duch.seb, Licencja: CC BY-SA 3.0
Hall d'assemblage final de l'A380, l'usine Lagardère.
AirbusA380 ILA2006.jpg
Autor: , Licencja: CC BY-SA 2.5
  • Airbus A380 w locie na ILA 2006
  • Airus A380 in flight during the ILA 2006
Hh-eads3.jpg
Autor: Staro1, Licencja: CC-BY-SA-3.0
Hamburg, Finkenwerder, Werkgelände EADS
Airbus A318 FGUGC.jpg
Autor: unknown, Licencja: CC BY-SA 2.5
The Airbus Factory - geograph.org.uk - 208737.jpg
(c) David Medcalf, CC BY-SA 2.0
The Airbus Factory. Yet another image, but it does dominate this and surrounding squares.
Airbus Lagardère - Aéroconstellation.jpg
Autor: Duch, Licencja: CC BY-SA 4.0
Aerial view of the Airbus plant Lagardère. In the background the Aéroconstellation area with the Aeroscopia museum and the association Ailes Anciennes Toulouse.
Airbus A400M Rollout.JPG
Autor: Aergenium, Licencja: CC BY-SA 4.0
The first Airbus A400M, surrounded by EADS employees, during the aircraft's world-premiere presentation (roll-out), celebrated in Seville on 26 June 2008.
A380 in Dubai on 11 November 2007 Pict 1.jpg
Autor: Imre Solt, Licencja: CC-BY-SA-3.0
This is a photo of the Airbus A380 on the runway at Dubai International Airport in Dubai, United Arab Emirates for the Dubai Airshow 2007 on 11 November 2007. The plane is about to take off.
Swiss.a320-200.hb-ijq.arp.jpg
Swiss International Air Lines Airbus A320-200 (HB-IJQ) landing at from London Heathrow Airport. Photographed by Adrian Pingstone in August 2007 and placed in the public domain.
TLS factory 7413v.jpg
Autor: Hynek Moravec, Licencja: CC BY 3.0
Toulouse Airport, Airbus Industries assembly site, France - aerial view when flying from Prague to Madrid
Luftaufnahmen Nordseekueste 2012-05-by-RaBoe-511.jpg
(c) Ra Boe / Wikipedia, CC BY-SA 3.0 de
Stade-Süd. Luftbilder von der Nordseeküste 2012-05. Das Airbus-Werk in Stade