Aleksander Szenajch

Aleksander Szenajch
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia26 sierpnia 1904
Warszawa
Data i miejsce śmierci5 czerwca 1987
Bruksela
Wzrost171 cm
Pozycjanapastnik, pomocnik
Kariera juniorska
LataKlub
1915Slavia Warszawa
1916Lauda Warszawa
1917–1920Polonia Warszawa
Kariera seniorska
LataKlubWyst.Gole
1921–1931Warszawianka67(16)
Odznaczenia
Srebrny Krzyż Zasługi Krzyż Walecznych (1920-1941)
Aleksander Szenajch
Ilustracja
Aleksander Szenajch jako lekkoatleta w barwach Warszawianki (1923)
podporucznik podporucznik
Data i miejsce urodzenia26 sierpnia 1904
Warszawa
Data i miejsce śmierci5 czerwca 1987
Bruksela
Przebieg służby
Lata służbyod 1939
Główne wojny i bitwywojna polsko-bolszewicka kampania wrześniowa powstanie warszawskie
Późniejsza pracasportowiec, dziennikarz

Aleksander Szenajch (ur. 26 sierpnia 1904 w Warszawie, zm. 5 czerwca 1987 w Brukseli) – polski lekkoatleta i piłkarz, olimpijczyk, dziennikarz sportowy.

Aleksander Szenajch (pierwszy z prawej na mecie biegu w 1927)

Rodzina

Był synem lekarza Władysława Szenajcha i jego żony Eugenii z d. Pianko. Rodzice byli wyznania luterańskiego (ojciec) i kalwińskiego (matka). Jego stryjem był pastor luterański Aleksander Schoeneich (1861–1939). Jego kuzynem był Karol Szenajch, hokeista, olimpijczyk z St. Moritz (1928).

Życiorys

Ukończył Gimnazjum im. Mikołaja Reja w Warszawie w 1921 r. Brał udział w wojnie polsko-bolszewickiej, walcząc w szeregach najpierw 201. pułku piechoty, a potem 36. pułku piechoty Legii Akademickiej. Został udekorowany za męstwo Krzyżem Walecznych.

Aktywność sportowa

Był wszechstronnym sportowcem, ale największe sukcesy osiągnął w lekkoatletyce i piłce nożnej. W obu tych dyscyplinach startował przede wszystkim w barwach Warszawianki.

Lekkoatletyka

Jako lekkoatleta był sprinterem. Był członkiem sekcji lekkoatletycznej Warszawianki. Jedenaście razy zdobywał mistrzostwo Polski:

Pięć razy był wicemistrzem: 100 m – 1927; 200 m – 1925, 1930; sztafeta 4 x 100 m – 1923 i 1930. Cztery razy był brązowym medalistą: 100 m – 1922; sztafeta 4 x 100 m – 1924, 1925 i 1927.

Startował na Igrzyskach Olimpijskich w 1924 w Paryżu na 100 m i 200 m, ale odpadł w eliminacjach. Czternaście razy[1] reprezentował Polskę w meczach międzypaństwowych. Dwadzieścia dwa razy bił rekordy Polski, w tym jako pierwszy Polak pokonał granicę 11 sekund na 100 m (w 1925). Jego rekord Polski w biegu na 100 m to 10,8 s, a w biegu na 200 m – 22,3 s.

Piłka nożna

Karierę piłkarza zaczął w 1918 r.: w latach 1918–1920 grał w I drużynie piłkarskiej klubu Polonia Warszawa. Później grał w Warszawiance w I lidze w latach 1927–1931 jako napastnik i pomocnik. Rozegrał w I lidze 66 spotkań i strzelił 16 bramek. W sumie, grając w barwach Warszawianki rozegrał 250 meczów, w tym 18 w reprezentacji Warszawy[1].

Dziennikarstwo sportowe

Już podczas kariery zawodniczej rozpoczął pracę jako dziennikarz sportowy, którą kontynuował do wybuchu wojny. Był m.in. redaktorem naczelnym czasopisma Stadjon (1929–1931) oraz kierował agencją Centrosport (1928–1939). Współpracował z Tygodnikiem Sportowym od 1923 r. Wraz z Władysławem Dobrowolskim wydał w 1927 r. broszurę „Stumetrówka”. Biegi krótkie i sztafetowe.

Członkostwo w organizacjach

Szejnach był m.in.:

  • członkiem zarządu Polskiego Związku Lekkiej Atletyki (od 1930, w marcu 2916 wybrany kierownikiem referatu prasowego i członkiem Komisji Trzech[2])
  • członkiem Ligi Polskiego Związku Piłki Nożnej (od 1933 r.)
  • członkiem klubu sportowego Warszawianka
  • członkiem Towarzystwa Międzynarodowego i Krajowego Zawodników Kontraktowych
  • wiceprezesem Związku Dziennikarzy Sportowych Rzeczypospolitej Polskiej.

Wojna i po wojnie

W kampanii wrześniowej walczył w stopniu podporucznika w 1. pułku artylerii przeciwlotniczej. Następnie działał w konspiracji. Był oficerem personalnym w Wydziale Zrzutów Oddziału Dowodzenia i Łączności Komendy Głównej Armii Krajowej (nosił pseudonim Roman). Walczył w powstaniu warszawskim. Następnie był w niewoli niemieckiej, a po wyzwoleniu służył w 1 Dywizji Pancernej. Po demobilizacji zamieszkał w RFN, a następnie w Belgii, gdzie zmarł.

Ordery i odznaczenia

Przypisy

  1. a b Stanisław Łoza (red.): Czy wiesz kto to jest?. Warszawa: Wydawnictwo Głównej Księgarni Wojskowej, 1938, s. 719.
  2. Podział prac w zarządzie P.Z.L.A.. „Echo”. 67, s. 7, 7 marca 1936. 
  3. M.P. z 1931 r. nr 64, poz. 104 „za zasługi na polu rozwoju sportu”.

Bibliografia

  • Andrzej Gowarzewski: Mistrzostwa Polski. Ludzie (1918–1939). 100 lat prawdziwej historii (1), Wydawnictwo GiA, Katowice 2017.

Media użyte na tej stronie

Football pictogram.svg
Pictograms of Olympic sports - Football. This is unofficial sample picture. Images of official Olympic pictograms for 1948 Summer Olympics and all Summer Olympics since 1964 can be found in corresponding Official Reports.
POL Krzyż Walecznych (1920) BAR.svg
Baretka: Krzyż Walecznych (1920).
Athletics pictogram.svg
Pictograms of Olympic sports – . This is an unofficial sample picture. Images of official Olympic pictograms for 1948 Summer Olympics and all Summer Olympics since 1964 can be found in corresponding Official Reports.
Aleksander Szenajch (1923).jpg
Aleksander Szenajch (1923)
PL Epolet ppor.svg
Naramiennik podporucznika Wojska Polskiego (1919-39).
Aleksander Szenajch.jpg
Aleksander Szenajch (1904-1987) – polski lekkoatleta i piłkarz, olimpijczyk, dziennikarz sportowy.