Aleksandra Jakubowska

Aleksandra Jakubowska
Data i miejsce urodzenia	15 marca 1954 Pruszków
Rzecznik prasowy Rządu RP
Okres	od 7 marca 1995 do 31 października 1997
Przynależność polityczna	Sojusz Lewicy Demokratycznej
Poprzednik	Ewa Wachowicz
Następca	Tomasz Tywonek
Sekretarz stanu w Ministerstwie Kultury
Okres	od 2001 do 2003
Przynależność polityczna	Sojusz Lewicy Demokratycznej
Generalny konserwator zabytków
Okres	od 2002 do 2003
Poprzednik	Marek Rubnikowicz
Następca	Ryszard Mikliński

Aleksandra Anna Jakubowska z domu Sala (ur. 15 marca 1954 w Pruszkowie) – polska dziennikarka, publicystka i polityk, w latach 1995–1997 rzecznik prasowy rządu Józefa Oleksego i rządu Włodzimierza Cimoszewicza, wiceminister kultury (2001–2003) i generalny konserwator zabytków (2002–2003) w rządzie Leszka Millera, w latach 2003–2004 szef gabinetu politycznego premiera Leszka Millera, posłanka na Sejm III i IV kadencji.

Życiorys

Ukończyła studia z zakresu filologii polskiej na Uniwersytecie Warszawskim^[1]. Jeszcze przed obroną dyplomu pracowała w „Sztandarze Młodych” (1977–1981)^[1], następnie była redaktorką „Przyjaciółki” (1981–1987) i „Rzeczpospolitej” (1987)^[2]. W latach 1980–1990 należała do PZPR.

Pod koniec listopada 1987 została dziennikarką Telewizji Polskiej^[3]. Współtworzyła Dziennik Telewizyjny (pracowała m.in. w redakcji Ech Dnia)^[4], a później Wiadomości^[5]. 13 stycznia 1991, na znak protestu przeciwko zastąpieniu Andrzeja Drawicza na stanowisku przewodniczącego Komitetu do spraw Radia i Telewizji „Polskie Radio i Telewizja” przez Mariana Terleckiego, pożegnała się z widzami, następnie będąc na wizji, wzięła torebkę i wyszła ze studia^[6]. Swoje ówczesne poglądy przedstawiła w 1991 na łamach książki Telewizja naga, napisanej wspólnie z Jackiem Snopkiewiczem, byłym redaktorem naczelnym Wiadomości.

Po odejściu z TVP została szefem działu reporterów w dzienniku „Kurier Polski”. Wspólnie z Wojciechem Mannem i Krzysztofem Materną współtworzyła warszawskie Radio Kolor, w którym objęła kierownictwo działu publicystyki i informacji. Później wydawała i kierowała periodykami młodzieżowymi i kobiecymi: „Missland” (1993) oraz „Feminą” (1994), stanowiącą dodatek „Życia Warszawy”.

Od 7 marca 1995 do 31 października 1997 była podsekretarzem stanu i rzecznikiem prasowym rządu. W wyborach parlamentarnych w 1997 z ramienia Sojuszu Lewicy Demokratycznej została wybrana na posłankę III kadencji. W 2001 z powodzeniem ubiegała się o reelekcję, ponownie uzyskując mandat poselski w okręgu opolskim, który sprawowała do 2005.

W latach 1999–2000 wchodziła w skład zarządu krajowego SLD, następnie do 2002 pełniła funkcję zastępczyni sekretarza generalnego i członkini krajowego komitetu wykonawczego. Podczas II kongresu partii w czerwcu 2003 została wybrana na stanowisko wiceprzewodniczącej partii^[7]. Zrezygnowała z niego w marcu 2004.

W październiku 2001 w nowo utworzonym rządzie Leszka Millera została sekretarzem stanu w Ministerstwie Kultury, od kwietnia 2002 była też generalnym konserwatorem zabytków. Nadzorowała m.in. pracę nad projektem nowelizacji ustawy o radiofonii i telewizji, co stało się później przedmiotem postępowania przed komisją śledczą badającą tzw. aferę Rywina (w związku ze zniknięciem z projektu nowelizacji ustawy wyrażenia (…) lub czasopisma). Przed komisją śledczą była przesłuchiwana łącznie jedenaście razy.

8 stycznia 2003 została szefem Gabinetu Politycznego Prezesa Rady Ministrów. Z tego stanowiska 7 maja 2004 odwołał ją nowy premier Marek Belka^[8].

13 grudnia 2004 została zawieszona w prawach członka SLD przez rzecznika dyscypliny partyjnej. Wkrótce, ubiegając złożenie wniosku o jej wykluczenie do sądu partyjnego, sama wystąpiła z partii oraz klubu parlamentarnego^[9], pozostając do końca IV kadencji posłanką niezrzeszoną. Po 2005 nie angażowała się w działalność polityczną. We wrześniu 2018 została publicystką portalu wPolityce.pl^[10], a w lutym 2018 także dziennikarką kanału wPolsce.pl^[11]. Jest również autorką tekstów w tygodniku „Sieci”.

Postępowania karne

W 2004 Sąd Rejonowy w Opolu tymczasowo aresztował Macieja Jakubowskiego, męża Aleksandry Jakubowskiej, w związku z przedstawionymi mu zarzutami korupcyjnymi dotyczącymi ubezpieczenia elektrowni w Opolu. W 2006 była posłanka została zatrzymana przez funkcjonariuszy CBŚP, następnie przedstawiono jej zarzuty przyjęcia korzyści majątkowej w wysokości około 500 tys. zł, również w związku z tzw. aferą łapówkarską przy ubezpieczeniu opolskiej elektrowni. Nie przyznała się do popełnienia zarzucanych jej czynów. Przez około trzy tygodnie była tymczasowo aresztowana, po zwolnieniu zastosowano wobec niej m.in. poręczenie majątkowe^[12]. W 2014 nieprawomocnie została uznana za winną popełnienia zarzucanych jej czynów i skazana na karę dwóch lat pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania na trzyletni okres próby^[13]. W 2016 sąd apelacyjny utrzymał wyrok^[14].

W lipcu 2006, znajdując się w stanie nietrzeźwości, w Podkowie Leśnej potrąciła rowerzystę, który wymusił pierwszeństwo przejazdu. W marcu 2008 Sąd Okręgowy w Warszawie utrzymał wyrok Sądu Rejonowego w Grodzisku Mazowieckim, skazujący ją za prowadzenie w takim stanie pojazdu mechanicznego na karę grzywny i orzekający też m.in. zakaz prowadzenia pojazdów na okres dwóch lat^[15].

W kwietniu 2007 rozpoczął się jej proces w sprawie zmian w ustawie o radiu i telewizji ((…) lub czasopisma). W grudniu 2007 sąd pierwszej instancji uniewinnił ją od popełnienia zarzucanego jej czynu^[16]. Sąd Apelacyjny w Warszawie uchylił to orzeczenie, kierując sprawę do ponownego rozpoznania. Ponowny proces przed sądem okręgowym rozpoczął się w czerwcu 2011^[17]. W lipcu tego samego roku została uznana za winną i skazana na karę 8 miesięcy pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania na dwuletni okres próby^[18]. W czerwcu 2012 Sąd Apelacyjny w Warszawie prawomocnym orzeczeniem utrzymał w mocy wyrok sądu I instancji^[19].

Życie prywatne

Zamężna z Maciejem Jakubowskim^[20], z którym ma syna Piotra^[21].

Przypisy

Bibliografia

• Aleksandra Jakubowska, Jacek Snopkiewicz: Telewizja naga. Warszawa: Wydawnictwa Alfa, 1991. ISBN 83-7001-552-2.
• Aleksandra Jakubowska w serwisie „Ludzie Wprost”. [dostęp 2011-07-01].
• Strona sejmowa posła IV kadencji. [dostęp 2011-07-01].