Alicja Rosolska

Alicja Rosolska
Ilustracja
Państwo

 Polska

Data i miejsce urodzenia

1 grudnia 1985
Warszawa

Wzrost

166 cm

Gra

praworęczna

Status profesjonalny

2002

Zakończenie kariery

aktywna

Trener

Dan Champion

Gra pojedyncza
Wygrane turnieje

0

Najwyżej w rankingu

636 (9 czerwca 2003)

Gra podwójna
Wygrane turnieje

9 WTA, 14 ITF

Najwyżej w rankingu

23 (10 czerwca 2019)

Australian Open

3R (2012, 2015)

Roland Garros

3R (2013, 2017, 2022)

Wimbledon

SF (2018)

US Open

3R (2008, 2014)

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Polska
Uniwersjada
srebroBelgrad 2009gra podwójna
srebroBelgrad 2009gra drużynowa

Alicja Rosolska (ur. 1 grudnia 1985 w Warszawie) – polska tenisistka, zwyciężczyni dziewięciu turniejów WTA w grze podwójnej, finalistka wielkoszlemowego US Open 2018 w grze mieszanej, półfinalistka Wimbledonu 2018 w deblu.

Kariera tenisowa

Przygodę z tenisem rozpoczęła w wieku ośmiu lat. Po raz pierwszy w turnieju seniorskim zagrała w 2002 roku w Warszawie w turnieju J&S Cup. Odpadła już w pierwszej rundzie eliminacji, przegrywając z Robertą Vinci. Od początku profesjonalnej gry większe sukcesy odnosiła w grze podwójnej czego potwierdzenie miało miejsce już pod koniec 2002 roku, kiedy to wygrała swój pierwszy turniej ITF w parze z Alexią Virgili we włoskim Benevento. W 2003 roku osiągnęła dwa ćwierćfinały turniejów ITF w grze pojedynczej w Warszawie i Chieti. W grze podwójnej wygrała kolejne turnieje ITF w Gdyni i Ciampino. Oba tytuły zdobyła w parze z Klaudią Jans.

W 2004 roku zanotowała dwa ćwierćfinały małych turniejów ITF w Tipton i Warszawie. W grze podwójnej w parze z Klaudią Jans wygrała trzy turnieje ITF, jeden w Gdyni i dwa w Warszawie. Grając z Karoliną Kosińską wygrała w Olecku. W sierpniu razem z Jans dotarła do swojego pierwszego finału turnieju WTA w Sopocie, przegrywając w finale z Nurią Llagosterą Vives i Martą Marrero. W 2005 roku skoncentrowała się głównie na grze podwójnej, co przyniosło efekt podczas turnieju J&S Cup w Warszawie, gdzie grając z Klaudią Jans doszła do finału, przegrywając w nim z Tetianą Perebijnis i Barborą Strýcovą. Tydzień później również w stolicy Polski grając z Karoliną Kosińską wygrała turniej ITF. Kolejny finał imprezy WTA zanotowała w Palermo grając z Klaudią Jans.

W 2006 roku odniosła zwycięstwa w kolejnych turniejach ITF w grze podwójnej w Barcelonie, Bratysławie i Mediolanie. We wszystkich grając w parze z Jans. W turnieju WTA w Palermo doszła do półfinału, również z Klaudią Jans. W 2007 roku po raz pierwszy w grze podwójnej grając z Wasilisą Bardiną wystąpiła w wielkoszlemowym turnieju Australian Open. W drugiej rundzie lepsze okazały się Yan Zi i Zheng Jie. Również we French Open i US Open dochodziła do drugiej rundy. W obu partnerując Jans. W turnieju WTA w Palermo po raz drugi z rzędu odpadła w półfinale, grając z Klaudią Jans. Pod koniec roku razem z Jans wygrała turniej ITF w Joué-lès-Tours.

W 2008 roku zaczęła od trzech porażek w grze podwójnej w turniejach WTA w Auckland, Hobart i Melbourne. W Viña del Mar w turnieju Cachantun Cup grając w parze z Līgą Dekmeijere wygrała swój pierwszy turniej WTA w finale pokonując Mariję Korytcewą i Julię Schruff. Drugi tytuł wywalczyła w hiszpańskiej Marbelli grając w parze z Klaudią Jans. Trzeci triumf odniosła w roku 2011 w Budapeszcie. Po czterech latach w 2015 wygrała turniej kategorii WTA International Series, tym razem w Monterrey wspólnie z Gabrielą Dabrowski. Kolejne zwycięstwa w deblu w turniejach WTA odniosła w: 2016 w Båstad wspólnie z Andreeą Mitu, 2017 w Petersburgu w parze z Jeļeną Ostapenko oraz w Monterrey razem z Nao Hibino, 2018 w Nottingham w parze z Abigail Spears i 2019 w Charleston razem z Anną-Leną Grönefeld.

Ponadto wystąpiła w finałach turniejów w: 2009 – Brisbane i Linzu, 2011 – Brisbane i Brukseli (wszystkie z Jans-Ignacik), 2012 – Brukseli (Zheng Jie) i Québecu (Heather Watson); 2013 – Linzu (Gabriela Dabrowski); 2017 – Stanford (Alizé Cornet); 2019 – Sydney (Eri Hozumi) i 2022 – Petersburgu, Bad Homburg vor der Höhe (oba z Erin Routliffe), Warszawie (Katarzyna Kawa) oraz Ostrawie (Erin Routliffe).

Życie prywatne

10 czerwca 2017 roku poślubiła swojego długoletniego partnera, Brytyjczyka Dana Championa[1]. W 2020 roku po przerwie w rozgrywkach spowodowanej pandemią COVID-19 Alicja Rosolska nie wróciła do startów. W grudniu 2020 urodziła syna, Charliego[2].

Profesjonalną tenisistką była również jej siostra, Aleksandra.

Historia występów wielkoszlemowych

Legenda

     W, wygrany turniej

      F, przegrana w finale

      SF, przegrana w półfinale

      QF, przegrana w ćwierćfinale

     xR, przegrana w x rundzie

     A, brak startu

     NH, turniej nie odbył się

Występy w grze pojedynczej

Alicja Rosolska nigdy nie startowała w rozgrywkach gry pojedynczej podczas turniejów wielkoszlemowych.

Sezon200220032004200520062007200820092010201120122013201420152016201720182019
Ranking na koniec roku725776909769724697897–[a]–[a]–[a]9691147114812588621151–[a]–[a]

Występy w grze podwójnej

Turniej200220032004200520062007200820092010201120122013201420152016201720182019202020212022TytułyZ–P
Australian OpenAAAAA2R1R2R2R1R3R1R2R3R1R2R2R2R2RA2R0 / 1513 – 14
French OpenAAAAA2R2R2R1R1R1R3R2R1R1R3R1R2RA1R3R0 / 1511 – 15
WimbledonAAAQ1A1R2R2R2R2R2R1R1R1R1R1RSF2RNH1RQF0 / 1513 – 15
US OpenAAAAA2R3R2R1R1R2R1R3R1R2R2R1R2RA2R2R0 / 1512 – 15
Ranking na koniec roku524373164999184504747384450614576312932541250 / 6049 – 59

Występy w grze mieszanej

Turniej200220032004200520062007200820092010201120122013201420152016201720182019202020212022TytułyZ–P
Australian OpenAAAAAAAAA1RAA1RAAA1R1R1RAA0 / 50 – 5
French OpenAAAAAAAAAA2RA1R1RA2RAQFNHA2R0 / 65 – 6
WimbledonAAAAAAAA3R2R1R1R1R1R2R1R1R3RNHA1R0 / 115 – 11
US OpenAAAAAAAAAAAAAAA2RF1RNHAA0 / 35 – 3
0 / 2515 – 25

Finały turniejów WTA

Legenda
Wielki Szlem
Igrzyska olimpijskie
WTA Tour Championships
1988
–
2008
Kategoria I
Kategoria II
Kategoria III
Kategoria IV
Kategoria V
2009
–
2020
WTA Premier Mandatory
WTA Premier 5
WTA Premier
WTA International Series
WTA 125K series (2012–2020)
od
2021
WTA 1000 (obowiązkowe)
WTA 1000 (nieobowiązkowe)
WTA 500
WTA 250
WTA 125

Gra podwójna 25 (9–16)

Końcowy wynikNrDataTurniejNawierzchniaPartnerkaPrzeciwniczkiWynik finału
Finalistka1.15 sierpnia 2004SopotCeglanaPolska Klaudia JansHiszpania Marta Marrero
Hiszpania Nuria Llagostera Vives		4:6, 3:6
Finalistka2.1 maja 2005WarszawaCeglanaPolska Klaudia JansUkraina Tetiana Perebyjnis
Czechy Barbora Záhlavová-Strýcová		1:6, 4:6
Finalistka3.18 lipca 2005PalermoCeglanaPolska Klaudia JansWłochy Giulia Casoni
Ukraina Marija Korytcewa		6:4, 3:6, 5:7
Zwyciężczyni1.17 lutego 2008Viña del MarCeglanaŁotwa Līga DekmeijereUkraina Marija Korytcewa
Niemcy Julia Schruff		7:5, 6:3
Finalistka4.10 stycznia 2009BrisbaneTwardaPolska Klaudia JansNiemcy Anna-Lena Grönefeld
Stany Zjednoczone Vania King		6:3, 5:7, 5–10
Zwyciężczyni2.12 kwietnia 2009MarbellaCeglanaPolska Klaudia JansHiszpania Anabel Medina Garrigues
Hiszpania Virginia Ruano Pascual		6:3, 6:3
Finalistka5.18 października 2009LinzTwarda (hala)Polska Klaudia JansNiemcy Anna-Lena Grönefeld
Słowenia Katarina Srebotnik		1:6, 4:6
Finalistka6.8 stycznia 2011BrisbaneTwardaPolska Klaudia JansRosja Alisa Klejbanowa
Rosja Anastasija Pawluczenkowa		3:6, 5:7
Finalistka7.21 maja 2011BrukselaCeglanaPolska Klaudia JansCzechy Andrea Hlaváčková
Kazachstan Galina Woskobojewa		6:3, 0:6, 5–10
Zwyciężczyni3.10 lipca 2011BudapesztCeglanaHiszpania Anabel Medina GarriguesCzechy Vladimíra Uhlířová
Południowa Afryka Natalie Grandin		6:2, 6:2
Finalistka8.26 maja 2012BrukselaCeglana Zheng JieStany Zjednoczone Bethanie Mattek-Sands
Indie Sania Mirza		3:6, 2:6
Finalistka9.16 września 2012QuébecDywanowa (hala)Wielka Brytania Heather WatsonNiemcy Tatjana Malek
Francja Kristina Mladenovic		6:7(5), 7:6(6), 7–10
Finalistka10.13 października 2013LinzTwarda (hala)Kanada Gabriela DabrowskiCzechy Karolína Plíšková
Czechy Kristýna Plíšková		6:7(6), 4:6
Zwyciężczyni4.8 marca 2015MonterreyTwardaKanada Gabriela DabrowskiAustralia Anastasija Rodionowa
Australia Arina Rodionowa		6:3, 2:6, 10–3
Zwyciężczyni5.24 lipca 2016BåstadCeglanaRumunia Andreea MituHolandia Lesley Kerkhove
Białoruś Lidzija Marozawa		6:3, 7:5
Zwyciężczyni6.5 lutego 2017PetersburgTwarda (hala)Łotwa Jeļena OstapenkoChorwacja Darija Jurak
Szwajcaria Xenia Knoll		3:6, 6:2, 10–5
Zwyciężczyni7.9 kwietnia 2017MonterreyTwardaJaponia Nao HibinoSłowenia Dalila Jakupović
Ukraina Nadija Kiczenok		6:2, 7:6(4)
Finalistka11.6 sierpnia 2017StanfordTwardaFrancja Alizé CornetStany Zjednoczone Abigail Spears
Stany Zjednoczone Coco Vandeweghe		2:6, 3:6
Zwyciężczyni8.17 czerwca 2018NottinghamTrawiastaStany Zjednoczone Abigail SpearsRumunia Mihaela Buzărnescu
Wielka Brytania Heather Watson		6:3, 7:6(5)
Finalistka12.11 stycznia 2019SydneyTwardaJaponia Eri HozumiSerbia Aleksandra Krunić
Czechy Kateřina Siniaková		1:6, 6:7(3)
Zwyciężczyni9.7 kwietnia 2019CharlestonCeglanaNiemcy Anna-Lena GrönefeldRosja Irina Chromaczowa
Rosja Wieronika Kudiermietowa		7:6(7), 6:2
Finalistka13.13 lutego 2022PetersburgTwarda (hala)Nowa Zelandia Erin RoutliffeRosja Anna Kalinska
Stany Zjednoczone Catherine McNally		3:6, 7:6(5), 4–10
Finalistka14.25 czerwca 2022Bad Homburg vor der HöheTrawiastaNowa Zelandia Erin RoutliffeJaponia Eri Hozumi
Japonia Makoto Ninomiya		4:6, 7:6(5), 5–10
Finalistka15.30 lipca 2022WarszawaCeglanaPolska Katarzyna KawaKazachstan Anna Danilina
Niemcy Anna-Lena Friedsam		4:6, 7:5, 5–10
Finalistka16.9 października 2022OstrawaTwarda (hala)Nowa Zelandia Erin RoutliffeStany Zjednoczone Catherine McNally
Stany Zjednoczone Alycia Parks		3:6, 2:6

Gra mieszana 1 (0–1)

Końcowy wynikNrDataTurniejNawierzchniaPartnerPrzeciwnicyWynik finału
Finalistka1.8 września 2018US OpenTwardaChorwacja Nikola MektićStany Zjednoczone Bethanie Mattek-Sands
Wielka Brytania Jamie Murray		6:2, 3:6, 9–11

Występy w Turnieju Mistrzyń

W grze podwójnej

RokRezultatPartnerkaPrzeciwniczkiWynik
2018zawodniczki rezerwoweStany Zjednoczone Abigail Spearsnie wystąpiła

Występy w Turnieju WTA Elite Trophy

W grze podwójnej

RokRezultatPartnerkaPrzeciwniczkiWynik
2015Faza grupowaKanada Gabriela DabrowskiHiszpania Anabel Medina Garrigues
Hiszpania Arantxa Parra Santonja
Xu Shilin
You Xiaodi		3:6, 2:6

7:6(2), 4:6, 5–10
2017Faza grupowaWielka Brytania Anna Smith Lu Jingjing
Zhang Shuai
Jiang Xinyu
Tang Qianhui		3:6, 1:6

3:6, 6:4, 6–10
2018Faza grupowaRumunia Mihaela BuzărnescuJaponia Shūko Aoyama
Białoruś Lidzija Marozawa
Tang Qianhui
Xun Fangying		3:6, 2:6

6:2, 6:2
2019Faza grupowaChorwacja Darija Jurak Wang Xinyu
Zhu Lin
Duan Yingying
Yang Zhaoxuan		6:2, 3:6, 6–10

1:6, 6:1, 7–10

Finały turniejów rangi ITF

turnieje z pulą nagród 100 000 $
turnieje z pulą nagród 75/80 000 $
turnieje z pulą nagród 50/60 000 $
turnieje z pulą nagród 25 000 $
turnieje z pulą nagród 15 000 $
turnieje z pulą nagród 10 000 $

Gra podwójna 26 (14-12)

RezultatDataTurniej($)Naw.PartnerkaPrzeciwniczkiWynik
Zwyciężczyni1.20/10/2002Włochy Benewent10 000CeglanaWłochy Alexia VirgiliWłochy Stefania Chieppa
Włochy Emily Stellato		6:4, 6:4
Finalistka1.25/05/2003Polska Olecko10 000CeglanaPolska Monika SchneiderBiałoruś Kaciaryna Dziehalewicz
Australia Michelle Summerside		2:6, 6:1, 4:6
Zwyciężczyni2.10/08/2003Polska Gdynia10 000CeglanaPolska Klaudia JansŁotwa Irina Kuzmina
Polska Monika Schneider		7:5, 6:2
Finalistka2.21/09/2003Włochy Chieti10 000CeglanaPolska Klaudia JansHolandia Kika Hogendoorn
Austria Betina Pirker		3:6, 6:7(6)
Zwyciężczyni3.28/09/2003Włochy Ciampino10 000CeglanaPolska Klaudia JansWłochy Claudia Ivone
Włochy Giulia Meruzzi		6:0, 6:3
Finalistka3.01/02/2004Wielka Brytania Tipton10 000TwardaPolska Klaudia JansWielka Brytania Rebecca Llewellyn
Wielka Brytania Melanie South		6:2, 1:6, 4:6
Zwyciężczyni4.28/09/2003Włochy Ciampino25 000TwardaPolska Klaudia JansWęgry Zsófia Gubacsi
Węgry Kira Nagy		6:4, 6:3
Zwyciężczyni5.30/05/2004Polska Olecko10 000CeglanaPolska Karolina KosińskaCzechy Iveta Gerlová
Słowacja Zuzana Zemenová		6:4, 6:2
Finalistka4.13/06/2004Włochy Grado25 000CeglanaPolska Klaudia JansHiszpania Rosa María Andrés Rodríguez
Rumunia Andreea Ehritt-Vanc		2:6, 2:6
Zwyciężczyni6.08/08/2004Polska Gdynia10 000CeglanaPolska Klaudia JansUkraina Natalia Bogdanova
Ukraina Wałerija Bondarenko		6:2, 6:4
Zwyciężczyni7.05/09/2004Polska Warszawa10 000CeglanaPolska Klaudia JansSłowacja Martina Babaková
Czechy Iveta Gerlová		6:2, 6:3
Finalistka5.13/02/2005Włochy Capriolo25 000TwardaPolska Klaudia JansUkraina Marija Korytcewa
Finlandia Emma Laine		6:3, 4:6, 5:7
Zwyciężczyni8.07/05/2005Polska Warszawa25 000CeglanaPolska Karolina KosińskaBiałoruś Tacciana Puczak
Rosja Anastasija Rodionowa		4:6, 6:2, 7:6(3)
Finalistka6.13/02/2005Hiszpania Las Palmas25 000TwardaPolska Karolina KosińskaRosja Nina Bratczikowa
Rosja Ałła Kudriawcewa		6:3, 4:6, 5:7
Finalistka7.17/04/2005Francja Biarritz25 000TwardaPolska Klaudia JansRosja Nina Bratczikowa
Rosja Jarosława Szwiedowa		6:3, 6:2
Finalistka8.09/06/2006Czechy Prościejów75 000CeglanaŁotwa Līga DekmeijereSłowacja Jarmila Gajdošová
Japonia Akiko Morigami		3:6, 6:7(3)
Finalistka9.10/09/2006Francja Denain75 000CeglanaPolska Klaudia JansWłochy Romina Oprandi
Niemcy Jasmin Wöhr		6:4, 2:6, 4:6
Zwyciężczyni9.08/10/2006Hiszpania Barcelona75 000CeglanaPolska Klaudia JansRumunia Edina Gallovits
Niemcy Vanessa Henke		6:1, 6:2
Zwyciężczyni10.28/10/2006Słowacja Bratysława75 000Twarda (hala)Polska Klaudia JansCzechy Lucie Hradecká
Czechy Michaela Paštiková		6:1, 6:3
Zwyciężczyni11.02/12/2005Włochy Mediolan50 000Dywanowa (hala)Polska Klaudia JansUkraina Marija Korytcewa
Finlandia Emma Laine		6:7(5), 7:5, 6:4
Finalistka10.10/09/2006Chorwacja Zagrzeb75 000CeglanaPolska Klaudia JansFinlandia Emma Laine
Węgry Ágnes Szávay		1:6, 2:6
Zwyciężczyni12.14/10/2007Francja Joué-lès-Tours50 000Dywanowa (hala)Polska Klaudia JansCzechy Petra Cetkovská
Czechy Barbora Záhlavová-Strýcová		6:3, 7:5
Finalistka11.25/11/2007Francja Poitiers100 000Twarda (hala)Polska Klaudia JansRosja Ałła Kudriawcewa
Rosja Anastasija Pawluczenkowa		6:2, 4:6, 1–10
Zwyciężczyni13.07/06/2008Włochy Rzym75 000CeglanaPolska Klaudia JansKanada Marie-Ève Pelletier
Rosja Alina Żydkowa		6:3, 6:1
Zwyciężczyni14.30/10/2016Francja Poitiers100 000Twarda (hala)Japonia Nao HibinoRumunia Alexandra Cadanțu
Niemcy Nicola Geuer		6:0, 6:0
Finalistka12.29/06/2018Wielka Brytania Southsea100 000TrawiastaStany Zjednoczone Abigail SpearsBelgia Kirsten Flipkens
Szwecja Johanna Larsson		4:6, 6:3, 9–11

Występy w igrzyskach olimpijskich

Gra podwójna kobiet

RundaPartnerkaPrzeciwniczkiWynik
Letnie Igrzyska Olimpijskie w Pekinie 2008
I rundaPolska Klaudia Jans Stany Zjednoczone: Liezel Huber / Lindsay Davenport [5]2:6, 1:6
Letnie Igrzyska Olimpijskie w Londynie 2012
I rundaPolska Klaudia Jans-Ignacik Rosja: Marija Kirilenko / Nadieżda Pietrowa [3]7:6(5), 3:6, 2:6
Letnie Igrzyska Olimpijskie w Tokio 2020
I rundaPolska Magda Linette Stany Zjednoczone: Bethanie Mattek-Sands / Jessica Pegula [4]1:6, 3:6

Odznaczenia

  • Złoty medal „Za Zasługi dla Polskiego Ruchu Olimpijskiego” – 2021[3]

Uwagi

  1. ↑ a b c d e Wystąpiła w rozgrywkach, ale przez zbyt małą ilość punktów nie została sklasyfikowana w rankingu WTA.

Przypisy

  1. ↑ Rafał Smoliński: Polskie tenisistki bawiły się na ślubie Alicji Rosolskiej. sportowefakty.pl, 2017-06-11. [dostęp 2018-09-08]. (pol.).
  2. ↑ Maria Kuźniar: Wimbledon niedokończony. Rozmowa z Alicją Rosolską. tenisklub.pl. [dostęp 2022-04-21]. (pol.).
  3. ↑ Bartosz Gębicz: Wspaniała Gala 100-lecia PZT. Wybrano Złotą Dziesiątkę Polskiego Tenisa!. Przegląd Sportowy, 2021-09-12. [dostęp 2021-12-28]. (pol.).

Bibliografia

Media użyte na tej stronie

Tennis pictogram.svg
Pictograms of Olympic sports - Tennis. This is unofficial sample picture. Images of official Olympic pictograms for 1948 Summer Olympics and all Summer Olympics since 1964 can be found in corresponding Official Reports.
Flag of the United States.svg
The flag of Navassa Island is simply the United States flag. It does not have a "local" flag or "unofficial" flag; it is an uninhabited island. The version with a profile view was based on Flags of the World and as a fictional design has no status warranting a place on any Wiki. It was made up by a random person with no connection to the island, it has never flown on the island, and it has never received any sort of recognition or validation by any authority. The person quoted on that page has no authority to bestow a flag, "unofficial" or otherwise, on the island.
Flag of India.svg
The Flag of India. The colours are saffron, white and green. The navy blue wheel in the center of the flag has a diameter approximately the width of the white band and is called Ashoka's Dharma Chakra, with 24 spokes (after Ashoka, the Great). Each spoke depicts one hour of the day, portraying the prevalence of righteousness all 24 hours of it.
Flag of Croatia.svg
Łatwo można dodać ramkę naokoło tej grafiki
Flag of New Zealand.svg
Flag of New Zealand. Specification: http://www.mch.govt.nz/nzflag/description.html , quoting New Zealand Gazette, 27 June 1902.
Flag of Finland.svg
Flaga Finlandii
Rosolska US16 (13) (29749264912).jpg
Autor: si.robi, Licencja: CC BY-SA 2.0
Rosolska US16 (13)