Alizé Cornet
_(48522046997).jpg) | |
| Państwo | |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia | 22 stycznia 1990 |
| Wzrost | 173 cm |
| Gra | praworęczna, oburęczny backhand |
| Status profesjonalny | 2006 |
| Zakończenie kariery | aktywna |
| Trener | Nicolas Beuque |
| Gra pojedyncza | |
| Wygrane turnieje | 6 WTA, 3 ITF |
| Najwyżej w rankingu | 11 (16 lutego 2009) |
| Australian Open | QF (2022) |
| Roland Garros | 4R (2015, 2017) |
| Wimbledon | 4R (2014, 2022) |
| US Open | 4R (2020) |
| Gra podwójna | |
| Wygrane turnieje | 3 WTA, 3 ITF |
| Najwyżej w rankingu | 59 (7 marca 2011) |
| Australian Open | 3R (2014, 2019) |
| Roland Garros | 2R (2008, 2010, 2015, 2016, 2019) |
| Wimbledon | 3R (2019) |
| US Open | 2R (2013, 2021) |
| Strona internetowa | |
Alizé Cornet (ur. 22 stycznia 1990 w Nicei) – francuska tenisistka, mistrzyni juniorskiego Roland Garros w grze pojedynczej, zdobywczyni Pucharu Hopmana w 2014 roku. Reprezentantka kraju w Pucharze Billie Jean King. Jest tenisistką praworęczną z oburęcznym bekhendem.
Kariera tenisowa
Cornet treningi tenisowe rozpoczęła w wieku czterech lat. W kwietniu 2003 rozpoczęła występy w gronie juniorek, początkowo bez żadnych sukcesów. W styczniu 2005 w Hamburgu osiągnęła finał, ustalając swój najlepszy wynik wówczas w karierze. Następnie była w finale mistrzostw Czech, jednak uległa tam Agnieszce Radwańskiej. Od kwietnia zaczęła być rozpoznawalna w rozgrywkach do lat osiemnastu i regularnie wygrywała turnieje (w tym między innymi Banana Bowl). Jej dwa ostatnie starty juniorskie to turnieje wielkoszlemowe. Podczas Australian Open 2007 doszła do półfinału, nie dając rady dominatorce z Rosji, Anastasiji Pawluczenkowej. Jednak na własnych kortach Rolanda Garrosa była już bezkonkurencyjna. W finale ograła Kolumbijkę Marianę Duque Mariño 4:6, 6:1, 6:0. Po tym triumfie została ósmą rakietą rankingu młodszych zawodniczek.
Od 2004 roku uczestniczyła w rozgrywkach kobiecych Międzynarodowej Federacji Tenisowej, początkowo nie odnosząc żadnych sukcesów. W maju 2005 została dostrzeżona i organizatorzy wielkoszlemowego Roland Garros przyznali jej dziką kartę, uprawniającą do startu w imprezie głównej. Był to jej debiut w profesjonalnych rozgrywkach. W pierwszej rundzie wyeliminowała Rosjankę Alinę Żydkową, ale zaraz potem uległa swojej utytułowanej rodaczce, Amélie Mauresmo.
Wkrótce młodziutka gwiazda z Nicei zagościła w Polsce w niewielkim turnieju w Toruniu. Przegrała tam w ćwierćfinale z Joanną Sakowicz. Po paśmie nieudanych występów powróciła w wielkim stylu we włoskim Bari, gdzie odniosła zwycięstwo. Na liście jej pokonanych znalazły się Karolina Kosińska i Tathiana Garbin. Najlepsza była również w Padwie, wzbogacając swój dorobek o kolejny puchar.
W styczniu 2007 przeszła eliminacje do zawodowego Australian Open (w trzeciej rundzie wygrała z Kateryną Bondarenko), jednak w głównej drabince trafiła na Danielę Hantuchovą i łatwo z nią przegrała. W Paryżu w turnieju halowym również grała krótko, została pokonana przez swoją rodaczkę, Tatianę Golovin. W dalszej części roku regularnie przechodziła eliminacje do imprez WTA, kontynuując swoją wspinaczkę rankingową. Podczas US Open odniosła cenne wygrane nad Samanthą Stosur i Caroline Wozniacki. Uległa dopiero Jelenie Janković.
Nieudanie rozpoczęła rok 2008, przegrywając we wczesnych fazach zawodów. Przełom nastąpił w Acapulco, gdzie Francuzka awansowała do pierwszego w karierze profesjonalnej finału. Pokonała między innymi Jelenę Kostanić Tošić. W decydującym spotkaniu uległa Flavii Pennetcie 0:6, 6:4, 1:6. Podczas imprezy w amerykańskim Amelia Island, występując jako 48. zawodniczka rankingu światowego, doszła do półfinału, pokonując Virginie Razzano w 1/4 finału. Podczas kolejnego turnieju na amerykańskiej, zielonej mączce Alizé doszła również do 1/2 finału ulegając Serenie Williams 5:7, 3:6.
Doszła do finału na kortach w Rzymie, gdzie do turnieju głównego dostała się z eliminacji. Na tej imprezie pokonała m.in. Francescę Schiavone w II rundzie, Swietłanę Kuzniecową w III czy Annę Czakwetadze w 1/2 finału, a Serena Williams oddała na jej korzyść mecz ćwierćfinałowy. W finale uległa Serbce Jelenie Janković 2:6, 2:6. Na French Open uległa Agnieszce Radwańskiej w trzeciej rundzie. Na turniejach trawiastych w Eastbourne i Londynie odpadła w pierwszej rundzie.
Następnie wzięła udział w turnieju trzeciej kategorii w Budapeszcie, Gaz de France Budapest Grand Prix. Była rozstawiona z numerem 2. W pierwszej rundzie otrzymała wolny los. W drugiej pokonała Słowaczkę Magdalénę Rybárikovą 6:2, 6:2. Następny mecz z Anną-Leną Grönefeld z Niemiec wygrała 6:2, 6:3. Półfinałowa przeciwniczka Gréta Arn zdołała jej ugrać tylko po gemie w obu setach. Dzięki temu zwycięstwu Cornet po raz trzeci w sezonie znalazła się w finale turnieju WTA w grze pojedynczej. Finałowa przeciwniczka Andreja Klepač również nie zdołała wygrać seta z Francuzką. Tym samym Alizé wygrała swój pierwszy turniej wynikiem 7:6(5), 6:3 i awansowała na 18. miejsce w rankingu WTA. W tej imprezie wzięła też udział w grze deblowej w parze z Janette Husárovą i osiągnęła ten sam rezultat – wygraną w finale przeciw parze Vanessa Henke-Raluca Olaru wynikiem 6:7(5), 6:1, 10–6.
W 2012 roku wygrała turniej w Bad Gastein, pokonując w finale Yaninę Wickmayer 7:5, 7:6(1). W maju 2013 roku awansowała do finału zawodów w Strasburgu, w którym pokonała Lucie Hradecką 7:6(4), 6:0.
Sezon 2014 rozpoczęła od zwycięstwa w parze z Jo-Wilfriedem Tsongą w Pucharze Hopmana. W finale mikst pokonał Agnieszkę Radwańską i Grzegorza Panfila stosunkiem 2:1. W lutym zanotowała finał w Dubaju, w którym uległa Venus Williams 3:6, 0:6. Kolejne singlowe zwycięstwo osiągnęła w Katowicach, gdzie triumfowała w meczu mistrzowskim z Camilą Giorgi 7:6(3), 5:7, 7:5.
Piąte zwycięstwo w grze pojedynczej Francuzka odniosła w styczniu 2016 roku w Hobart, pokonując Kanadyjkę Eugenie Bouchard 6:1, 6:2.
Życie prywatne
Jej rodzice noszą imiona Patricia i Francis. Jej brat Sébastien, z wykształcenia lekarz, jest menedżerem Cornet.
Historia występów wielkoszlemowych
- Legenda
W, wygrany turniej
F, przegrana w finale
SF, przegrana w półfinale
QF, przegrana w ćwierćfinale
xR, przegrana w x rundzie
Qx, przegrana w x rundzie kwalifikacji
A, brak startu
NH, turniej nie odbył się
Występy w grze pojedynczej
| Turniej | 2004 | 2005 | 2006 | 2007 | 2008 | 2009 | 2010 | 2011 | 2012 | 2013 | 2014 | 2015 | 2016 | 2017 | 2018 | 2019 | 2020 | 2021 | 2022 | Tytuły | Z–P | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Australian Open | A | A | 1R | 1R | 2R | 4R | 1R | 3R | 1R | 2R | 3R | 3R | 2R | 2R | 3R | 2R | 2R | 2R | QF | 0 / 17 | 22 – 17 | |||||
| French Open | A | 2R | 2R | 1R | 3R | 2R | 1R | 2R | 1R | 3R | 2R | 4R | 3R | 4R | 2R | 1R | 2R | 1R | 3R | 0 / 18 | 21 – 18 | |||||
| Wimbledon | A | A | A | 2R | 1R | 1R | 1R | 1R | 2R | 3R | 4R | 2R | 3R | 1R | 1R | 1R | NH | 2R | 4R | 0 / 15 | 14 – 15 | |||||
| US Open | A | A | A | 3R | 3R | 2R | 1R | 2R | 2R | 3R | 3R | 1R | 1R | 2R | 1R | 2R | 4R | 1R | 3R | 0 / 16 | 18 – 16 | |||||
| Ranking na koniec roku | 861 | 308 | 189 | 57 | 16 | 50 | 78 | 89 | 44 | 27 | 20 | 43 | 46 | 38 | 47 | 60 | 53 | 59 | 0 / 66 | 75 – 66 | ||||||
Występy w grze podwójnej
| Turniej | 2004 | 2005 | 2006 | 2007 | 2008 | 2009 | 2010 | 2011 | 2012 | 2013 | 2014 | 2015 | 2016 | 2017 | 2018 | 2019 | 2020 | 2021 | 2022 | Tytuły | Z–P | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Australian Open | A | A | A | A | 1R | 2R | 1R | 1R | 1R | 1R | 3R | 1R | 1R | 2R | 1R | 3R | 1R | A | 1R | 0 / 14 | 6 – 14 | ||||||
| French Open | A | A | 1R | 1R | 2R | 1R | 2R | 1R | 1R | 1R | 1R | 2R | 2R | 1R | A | 2R | 1R | A | 1R | 0 / 15 | 5 – 14 | ||||||
| Wimbledon | A | A | A | A | 1R | 1R | A | 1R | 1R | 2R | 2R | 1R | 2R | 1R | 1R | 3R | NH | A | 2R | 0 / 12 | 6 – 11 | ||||||
| US Open | A | A | A | A | 1R | 1R | 1R | A | 1R | 2R | 1R | 1R | 1R | 1R | 1R | 1R | A | 2R | 1R | 0 / 13 | 2 – 13 | ||||||
| Ranking na koniec roku | – | – | – | 364 | 127 | 186 | 79 | 86 | 92 | 174 | 110 | 108 | 153 | 115 | 156 | 111 | 185 | 280 | 0 / 54 | 19 – 52 | |||||||
Występy w grze mieszanej
| Turniej | 2004 | 2005 | 2006 | 2007 | 2008 | 2009 | 2010 | 2011 | 2012 | 2013 | 2014 | 2015 | 2016 | 2017 | 2018 | 2019 | 2020 | 2021 | 2022 | Tytuły | Z–P | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Australian Open | A | A | 2R | A | A | QF | A | A | A | A | A | A | A | A | A | A | A | A | A | 0 / 2 | 3 – 1 | ||||||
| French Open | A | 1R | 1R | 2R | 2R | A | A | 1R | A | A | QF | A | 2R | A | A | 1R | NH | 1R | A | 0 / 9 | 5 – 9 | ||||||
| Wimbledon | A | A | A | A | 1R | A | A | A | A | 3R | A | 2R | A | A | A | 1R | NH | A | QF | 0 / 5 | 5 – 5 | ||||||
| US Open | A | A | A | A | A | 1R | A | A | A | 2R | A | A | A | A | A | A | NH | A | A | 0 / 2 | 1 – 2 | ||||||
| 0 / 18 | 14 – 17 | ||||||||||||||||||||||||||
Finały turniejów WTA
| Legenda | |
|---|---|
| Wielki Szlem | |
| Igrzyska olimpijskie | |
| WTA Tour Championships | |
| 1988 – 2008 | |
| Kategoria I | |
| Kategoria II | |
| Kategoria III | |
| Kategoria IV | |
| Kategoria V | |
| 2009 – 2020 | |
| WTA Premier Mandatory | |
| WTA Premier 5 | |
| WTA Premier | |
| WTA International Series | |
| WTA 125K series (2012–2020) | |
| od 2021 | |
| WTA 1000 (obowiązkowe) | |
| WTA 1000 (nieobowiązkowe) | |
| WTA 500 | |
| WTA 250 | |
| WTA 125 | |
Gra pojedyncza 15 (6–9)
| Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Przeciwniczka | Wynik finału |
|---|---|---|---|---|---|---|
| Finalistka | 1. | 2 marca 2008 | Acapulco | Ceglana |  Flavia Pennetta | 0:6, 6:4, 1:6 |
| Finalistka | 2. | 18 maja 2008 | Rzym | Ceglana |  Jelena Janković | 2:6, 2:6 |
| Zwyciężczyni | 1. | 13 lipca 2008 | Budapeszt | Ceglana |  Andreja Klepač | 7:6(5), 6:3 |
| Finalistka | 3. | 26 maja 2012 | Strasburg | Ceglana | Francesca Schiavone | 4:6, 4:6 |
| Zwyciężczyni | 2. | 17 czerwca 2012 | Bad Gastein | Ceglana |  Yanina Wickmayer | 7:5, 7:6(1) |
| Zwyciężczyni | 3. | 25 maja 2013 | Strasburg | Ceglana |  Lucie Hradecká | 7:6(4), 6:0 |
| Finalistka | 4. | 22 lutego 2014 | Dubaj | Twarda |  Venus Williams | 3:6, 0:6 |
| Zwyciężczyni | 4. | 13 kwietnia 2014 | Katowice | Twarda (hala) | Camila Giorgi | 7:6(3), 5:7, 7:5 |
| Finalistka | 5. | 20 września 2014 | Kanton | Twarda |  Monica Niculescu | 4:6, 0:6 |
| Zwyciężczyni | 5. | 16 stycznia 2016 | Hobart | Twarda |  Eugenie Bouchard | 6:1, 6:2 |
| Finalistka | 6. | 7 stycznia 2017 | Brisbane | Twarda | Karolína Plíšková | 0:6, 3:6 |
| Zwyciężczyni | 6. | 22 lipca 2018 | Gstaad | Ceglana |  Mandy Minella | 6:4, 7:6(6) |
| Finalistka | 7. | 21 lipca 2019 | Lozanna | Ceglana |  Fiona Ferro | 1:6, 6:2, 1:6 |
| Finalistka | 8. | 28 sierpnia 2021 | Chicago | Twarda |  Elina Switolina | 5:7, 4:6 |
| Finalistka | 9. | 9 października 2022 | Monastyr | Ceglana | Elise Mertens | 2:6, 0:6 |
Gra podwójna 7 (3–4)
| Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Partnerka | Przeciwniczki | Wynik finału |
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Zwyciężczyni | 1. | 13 lipca 2008 | Budapeszt | Ceglana |  Janette Husárová | Raluca Olaru Vanessa Henke | 6:7(5), 6:1, 10–6 |
| Zwyciężczyni | 2. | 22 maja 2010 | Strasburg | Ceglana | Vania King |  Ałła Kudriawcewa Anastasija Rodionowa | 3:6, 6:4, 10–7 |
| Finalistka | 1. | 27 sierpnia 2011 | Dallas | Twarda | Pauline Parmentier | Alberta Brianti Sorana Cîrstea | 5:7, 3:6 |
| Finalistka | 2. | 20 września 2014 | Kanton | Twarda |  Magda Linette |  Chuang Chia-jung Liang Chen | 6:2, 6:7(3), 7–10 |
| Zwyciężczyni | 3. | 18 października 2015 | Hongkong | Twarda |  Jarosława Szwiedowa |  Lara Arruabarrena Andreja Klepač | 7:5, 6:4 |
| Finalistka | 3. | 6 sierpnia 2017 | Stanford | Twarda | Alicja Rosolska | Abigail Spears Coco Vandeweghe | 2:6, 3:6 |
| Finalistka | 4. | 19 czerwca 2022 | Berlin | Trawiasta |  Jil Teichmann | Storm Sanders Kateřina Siniaková | 4:6, 3:6 |
Występy w Turnieju WTA Tournament of Champions
W grze pojedynczej
| Rok | Rezultat | Przeciwniczka | Wynik |
| 2012 | zawodniczka rezerwowa | ||
| 2013 | Faza grupowa | Simona Halep Marija Kirilenko Anastasija Pawluczenkowa | 4:6, 4:6 5:0 krecz 2:6, 2:6 |
| 2014 | Faza grupowa | Jekatierina Makarowa Flavia Pennetta Garbiñe Muguruza | 6:1, 6:4 1:6, 2:6 3:6, 5:7 |
Finały turniejów rangi ITF
| turnieje z pulą nagród 100 000 $ |
| turnieje z pulą nagród 75 000 $ |
| turnieje z pulą nagród 50 000 $ |
| turnieje z pulą nagród 25 000 $ |
| turnieje z pulą nagród 15 000 $ |
| turnieje z pulą nagród 10 000 $ |
Gra pojedyncza 7 (3-4)
| Rezultat | Data | Turniej | ($) | Naw. | Przeciwniczka | Wynik | |
| Zwyciężczyni | 1. | 23/04/2006 | Bari | 25 000 | Ceglana | Tathiana Garbin | 6:2, 3:6, 6:2 |
| Zwyciężczyni | 2. | 02/07/2006 | Padwa | 25 000 | Ceglana |  María Vanina García Sokol | 6:1, 6:4 |
| Finalistka | 1. | 22/07/2006 | Rzym | 25 000 | Ceglana |  Kira Nagy | 2:6, 7:6(5), 4:6 |
| Zwyciężczyni | 3. | 22/07/2007 | Dniepropetrowsk | 50 000 | Ceglana | Stefanie Vögele | 6:4, 6:3 |
| Finalistka | 2. | 12/09/2007 | Bordeaux | 100 000 | Ceglana |  Cwetana Pironkowa | 2:6, 3:6 |
| Finalistka | 3. | 26/09/2010 | Saint-Malo | 100 000 | Ceglana | Romina Oprandi | 2:6, 6:2, 2:6 |
| Finalistka | 4. | 17/03/2012 |  Nassau | 100 000 | Twarda | Aleksandra Wozniak | 4:6, 5:7 |
Gra podwójna 4 (3-1)
| Rezultat | Data | Turniej | ($) | Naw. | Partnerka | Przeciwniczki | Wynik | |
| Finalistka | 1. | 22/10/2006 | Saint-Raphaël | 50 000 | Twarda (hala) | Yulia Fedossova | Marija Korytcewa Galina Woskobojewa | 2:6, 4:6 |
| Zwyciężczyni | 1. | 30/10/2011 | Poitiers | 100 000 | Twarda (hala) | Virginie Razzano | Marija Kondratjewa Sophie Lefèvre | 6:3, 6:2 |
| Zwyciężczyni | 2. | 20/05/2012 | Praga | 100 000 | Ceglana | Virginie Razzano | Casey Dellacqua Akgul Amanmuradova | 6:2, 6:3 |
| Zwyciężczyni | 3. | 22/07/2012 | Bukareszt | 100 000 | Ceglana | Irina-Camelia Begu | Elena Bogdan Raluca Olaru | 6:2, 6:0 |
Występy w igrzyskach olimpijskich
Gra pojedyncza
| Runda | Przeciwniczka | Wynik |
|---|---|---|
| Letnie Igrzyska Olimpijskie w Pekinie 2008, reprezentując państwo Francja [15] | ||
| I runda | Czechy: Nicole Vaidišová | 4:6, 6:1, 6:4 |
| II runda | Chiny: Peng Shuai | 6:2, 6:2 |
| III runda | Stany Zjednoczone: Serena Williams [4] | 6:3, 3:6, 4:6 |
| Letnie Igrzyska Olimpijskie w Londynie 2012, reprezentując państwo Francja | ||
| I runda |  Austria: Tamira Paszek | 7:6(4), 6:4 |
| II runda | Słowacja: Daniela Hantuchová | 3:6, 0:6 |
| Letnie Igrzyska Olimpijskie w Rio de Janeiro 2016, reprezentując państwo Francja | ||
| I runda |  Szwecja: Johanna Larsson | 6:1, 2:6, 6:3 |
| II runda | Stany Zjednoczone: Serena Williams [1] | 6:7(5), 2:6 |
| Letnie Igrzyska Olimpijskie w Tokio 2020, reprezentując państwo Francja | ||
| I runda | Czechy: Karolína Plíšková [5] | 1:6, 3:6 |
Gra podwójna
| Runda | Partnerka | Przeciwniczki | Wynik |
|---|---|---|---|
| Letnie Igrzyska Olimpijskie w Pekinie 2008, reprezentując państwo Francja | |||
| I runda | Virginie Razzano | Chińskie Tajpej: Chan Yung-jan / Chuang Chia-jung [3] | 6:7(2), 7:6(3), 5:7 |
| Letnie Igrzyska Olimpijskie w Londynie 2012, reprezentując państwo Francja | |||
| I runda | Kristina Mladenovic | Chiny: Peng Shuai / Zheng Jie | 1:6, 7:6(3), 3:6 |
| Letnie Igrzyska Olimpijskie w Tokio 2020, reprezentując państwo Francja | |||
| I runda | Fiona Ferro | Ukraina: Elina Switolina / Dajana Jastremśka | 6:4, 6:2 |
| II runda | Stany Zjednoczone: Bethanie Mattek-Sands / Jessica Pegula | 1:6, 4:6 | |
Finały juniorskich turniejów wielkoszlemowych
Gra pojedyncza (1)
| Końcowy wynik | Rok | Turniej | Nawierzchnia | Przeciwniczka | Wynik finału |
| Zwyciężczyni | 2007 | French Open | Ceglana |  Mariana Duque Mariño | 4:6, 6:1, 6:0 |
Gra podwójna (1)
| Końcowy wynik | Rok | Turniej | Nawierzchnia | Partnerka | Przeciwniczki | Wynik finału |
| Finalistka | 2006 | Australian Open | Twarda | Corinna Dentoni | Sharon Fichman A. Pawluczenkowa | 2:6, 2:6 |
Bibliografia
- Profil na stronie WTA, Women’s Tennis Association [dostęp 2013-08-31] (ang.).
- Profil na stronie ITF, International Tennis Federation [dostęp 2013-08-31] (ang.).
- Profil na stronie Pucharu Billie Jean King, Billie Jean King Cup [dostęp 2013-08-31] (ang.).
Media użyte na tej stronie
Pictograms of Olympic sports - Tennis. This is unofficial sample picture. Images of official Olympic pictograms for 1948 Summer Olympics and all Summer Olympics since 1964 can be found in corresponding Official Reports.
.svg)
.svg)
The flag of Navassa Island is simply the United States flag. It does not have a "local" flag or "unofficial" flag; it is an uninhabited island. The version with a profile view was based on Flags of the World and as a fictional design has no status warranting a place on any Wiki. It was made up by a random person with no connection to the island, it has never flown on the island, and it has never received any sort of recognition or validation by any authority. The person quoted on that page has no authority to bestow a flag, "unofficial" or otherwise, on the island.
.svg)
Flag of Canada introduced in 1965, using Pantone colors. This design replaced the Canadian Red Ensign design.
Chinese Taipei Olympic Flag. According to the official website of Chinese Taipei Olympic Committee, Blue Sky(circle) & White Sun(triangles) above the Olympic rings is neither the National Emblem of the Republic of China, nor the Party Emblem of Kuomintang (KMT), but a design in between, where the triangles do not extend to the edge of the blue circle, as registered at International Olympic Committee in 1981 and digitally rendered in 2013. Besides, the blue outline of the five-petaled plum blossom is broader than the red one. Moreover, the CMYK code of the blue one and the Blue Sky & White Sun is "C100-M100-Y0-K0", and different from the Olympic rings (C100-M25-Y0-K0). Note that it's the only version recognized by IOC.
Autor: Pedro A. Gracia Fajardo, escudo de Manual de Imagen Institucional de la Administración General del Estado, Licencja: CC0
Flaga Hiszpanii
.svg)
