Alpy Wschodnie

Alpy Wschodnie
Ilustracja
Piz Bernina
Kontynent

Europa

Państwo

 Włochy
 Szwajcaria
 Austria
 Niemcy
 Słowenia
 Liechtenstein
 Węgry

Najwyższy szczyt

Piz Bernina
(4049 m n.p.m.)

Jednostka dominująca

Alpy

Położenie na mapie Europy
Mapa konturowa Europy, blisko centrum po lewej na dole znajduje się czarny trójkącik z opisem „Alpy Wschodnie”
47°N 12°E/47,000000 12,000000
Podział Alp Wschodnich wg SOIUSA
Podział Alp Wschodnich według AVE

     Nördliche Ostalpen

     Zentrale Ostalpen

     Südliche Ostalpen

     Westliche Ostalpen

Alpy Wschodnie[1] (niem. Ostalpen[2], retorom. Alps da l'ost, Alps orientals[3], wł. Alpi Orientali[4], słoweń. Vzhodne Alpe[5]) – wschodnia część Alp, położona na terenie Włoch, Szwajcarii, Austrii, Niemiec, Słowenii, Liechtensteinu oraz w minimalnym stopniu na Węgrzech. Od Alp Zachodnich różnią się budową geologiczną oraz geologicznym czasem powstania.

Alpy Wschodnie dzieli się na:

według SOIUSA (niem. IVOEA):[a]

II/B. Nördliche OstalpenAlpi Nord-orientaliPółnocne Alpy Wapienne (Parseierspitze, 3040 m n.p.m.),
II/A. Zentrale OstalpenAlpi Centro-orientaliAlpy Centralne (Piz Bernina, 4049 m n.p.m.),
II/C. Südliche OstalpenAlpi Sud-orientaliPołudniowe Alpy Wapienne (Ortler, 3905 m n.p.m.).

według AVE:[b]

Najwyższy szczyt, Piz Bernina (4049 m), leży w Szwajcarii, w pasmie Alpi del Bernina. Inne ważne szczyty to: Ortler (3908 m) we Włoszech i Großglockner (3798 m), który jest najwyższym szczytem Austrii.

Granica podziału między Alpami Wschodnimi i Zachodnimi biegnie według linii: Jezioro Bodeńskie – dolina górnego Renu – przełęcz Splügenpass – jezioro Lago di Como.


Zobacz też

Uwagi

  1. Podział SOIUSA na trzy części pokrywa się z grubsza z tradycyjnym podziałem Alp Wschodnich na Północne Alpy Wapienne, Alpy Centralne i Południowe Alpy Wapienne. Należy zaznaczyć, że wg KSNG wymienionym polskim egzonimom odpowiadają endonimy odpowiednio: Nördliche Kalkalpen, Zentralalpen i Südliche Kalkalpen[8] (ostatniemu z wymienionych także zgodne z SOIUSA włoskie Alpi Sud-orientali[9]).
  2. W podziale AVE na cztery części jedynie obszar Nördliche Ostalpen daje się porównać z Północnymi Alpami Wapiennymi. KSNG nie podaje polskich egzonimów dla żadnej z czterech nazw niemieckich[6][7]

Przypisy

  1. Egzonim polski: Urzędowy wykaz polskich nazw geograficznych świata, ss. 9, 163, 211, 284, 290 i 371; Komisja Standaryzacji Nazw Geograficznych poza Granicami Rzeczypospolitej Polskiej przy Głównym Geodecie Kraju, Warszawa, 2013. [dostęp 2016-08-21]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-05-07)].
  2. Endonim niemiecki: Urzędowy wykaz polskich nazw geograficznych świata, ss. 9, 163, 211, 290 i 371; Komisja Standaryzacji Nazw Geograficznych poza Granicami Rzeczypospolitej Polskiej przy Głównym Geodecie Kraju, Warszawa, 2013. [dostęp 2016-08-21]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-05-07)].
  3. Endonim retoromański: Urzędowy wykaz polskich nazw geograficznych świata, s. 290; Komisja Standaryzacji Nazw Geograficznych poza Granicami Rzeczypospolitej Polskiej przy Głównym Geodecie Kraju, Warszawa, 2013. [dostęp 2016-08-21]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-05-07)].
  4. Endonim włoski: Urzędowy wykaz polskich nazw geograficznych świata, ss. 290 i 371; Komisja Standaryzacji Nazw Geograficznych poza Granicami Rzeczypospolitej Polskiej przy Głównym Geodecie Kraju, Warszawa, 2013. [dostęp 2016-08-21]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-05-07)].
  5. Endonim słoweński: Urzędowy wykaz polskich nazw geograficznych świata, s. 284; Komisja Standaryzacji Nazw Geograficznych poza Granicami Rzeczypospolitej Polskiej przy Głównym Geodecie Kraju, Warszawa, 2013. [dostęp 2016-08-21]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-05-07)].
  6. a b c d e Główny Urząd Geodezji i Kartografii nie podaje polskiego egzonimu: Urzędowy wykaz polskich nazw geograficznych świata, ss. 9, 10, 211, 212, 289, 290; Komisja Standaryzacji Nazw Geograficznych poza Granicami Rzeczypospolitej Polskiej przy Głównym Geodecie Kraju, Warszawa, 2013. [dostęp 2019-07-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-05-07)].
  7. a b c d e Główny Urząd Geodezji i Kartografii: Urzędowy wykaz polskich nazw geograficznych świata, Przedmowa, s. XVIII; Komisja Standaryzacji Nazw Geograficznych poza Granicami Rzeczypospolitej Polskiej przy Głównym Geodecie Kraju, Warszawa, 2013. [dostęp 2019-07-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-05-07)].

    Niewymienienie danego obiektu jest jednoznaczne ze stwierdzeniem, że Komisja nie zaleca dla niego polskiej nazwy, nawet jeżeli taka spotykana jest w niektórych publikacjach.

  8. Nazwy niemieckie wymienione przez Główny Urząd Geodezji i Kartografii: Nazewnictwo geograficzne świata. Zeszyt 12. Europa, Część II; Komisja Standaryzacji Nazw Geograficznych poza Granicami Rzeczypospolitej Polskiej przy Głównym Geodecie Kraju, Warszawa 2010. s. 24. [dostęp 2019-07-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-10-06)].
  9. Nazwa włoska wymieniona przez Główny Urząd Geodezji i Kartografii: Nazewnictwo geograficzne świata. Zeszyt 12. Europa, Część II; Komisja Standaryzacji Nazw Geograficznych poza Granicami Rzeczypospolitej Polskiej przy Głównym Geodecie Kraju, Warszawa 2010. s. 252. [dostęp 2019-07-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-10-06)].

Linki zewnętrzne

Media użyte na tej stronie