Ambrozjusz Teodozjusz Makrobiusz

Średniowieczna podobizna Makrobiusza

Makrobiusz Ambrozjusz Teodozjusz (łac. Macrobius Afimbrosius Theodosius) – rzymski pisarz (jednak nierzymskiego pochodzenia, być może urodzony w Afryce[1]) i rzymski filozof neoplatoński, żyjący i tworzący na przełomie IV i V wieku.

Najważniejszym dziełem Makrobiusza są liczące siedem ksiąg Saturnalia, quasi-encyklopedia napisana w formie dialogu[2]. W serii rozmów między znakomitymi Rzymianami przeprowadzonych w domu Vettiusa Praetextata z okazji święta Saturnaliów Makrobiusz zawarł wiele informacji z dziedziny m.in. historii, mitologii i filologii[3][2].

Makrobiusz był także autorem cenionego w okresie średniowiecza komentarza do Snu Scypiona z De republica Cycerona, rozważającego zagadnienie duszy w duchu filozofii neoplatonizmu[3]. Z trzeciego znanego nam dzieła Makrobiusza, rozprawy gramatycznej De differentiis et societatibus Graeci Latinique verbi, zachował się tylko wyciąg zrobiony w IX wieku przez Jana Szkota Eriugenę[3].

Przypisy

  1. ↑ The Last Pagans of Rome. Oxford: Oxford University Press, 2011, s. 232-233. ISBN 978-0-19-974727-6.
  2. ↑ a b Stanisław Stabryła: Historia literatury starożytnej Grecji i Rzymu. Wrocław: Ossolineum, 2002, s. 455. ISBN 83-04-04624-5.
  3. ↑ a b c Mała encyklopedia kultury antycznej. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1983, s. 442. ISBN 83-01-03529-3.

Linki zewnętrzne

Media użyte na tej stronie