Andrzej Gołota

Andrzej Gołota
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

5 stycznia 1968
Warszawa

Obywatelstwo

polskie
amerykańskie (od sierpnia 2013)

Wzrost

193[1] cm

Masa ciała

99-117 kg

Styl walki

praworęczny

Kategoria wagowa

ciężka

Bilans walk zawodowych[a]
Liczba walk

52

Zwycięstwa

41

Przez nokauty

33

Porażki

9

Remisy

1

Nieodbyte

1

Dorobek medalowy
Igrzyska olimpijskie
brązSeul 1988boks
(waga ciężka)
Mistrzostwa Europy
brązAteny 1989waga ciężka
Mistrzostwa Świata Juniorów
srebroBukareszt 1985(waga ciężka)
  1. Bilans walk aktualny na 23 lutego 2013.

Andrzej Jan Gołota, w trakcie kariery zawodowej Andrew Golota (ur. 5 stycznia 1968 w Warszawie) – polski pięściarz, brązowy medalista olimpijski z Seulu i mistrzostw Europy z Aten, zawodowy mistrz Ameryki Północnej federacji IBF, czterokrotny mistrz Polski w wadze ciężkiej.

W rankingu BoxRec jest siódmym największym polskim zawodnikiem wszech czasów, pound for pound[2].

Kariera amatorska

Startował w barwach Legii Warszawa, był czterokrotnym mistrzem Polski (1986–1990). Jego trenerami byli kolejno Tadeusz Branicki, Janusz Gortat i Czesław Ptak.

Zdobywał medale na imprezach międzynarodowych. W 1985 został (przegrał w finale z Kubańczykiem Félixem Savónem). We wrześniu 1986 w Kopenhadze został mistrzem Europy juniorów w wadze ciężkiej, pokonując 4:1 reprezentanta ZSRR, Nikołaja Seturi[3][4].

W 1988 odniósł największy sukces w karierze amatorskiej: zdobył brązowy medal na Igrzyskach Olimpijskich w Seulu, przegrywając przez RSC (nokaut) w walce półfinałowej z Koreańczykiem Baekiem Hyun-manem. Wcześniej stoczył wygrane walki ze Swilenem Rusinowem z Bułgarii i Haroldem Obungą z Kenii, obu pokonując wynikiem 5:0.

Reprezentował Polskę na Mistrzostwach Europy (Turyn 1987, ćwierćfinał i Ateny 1989, brązowy medal) i świata (Moskwa 1989, ćwierćfinał). Jako amator stoczył 114 walk (99 wygrał, 2 zremisował i 13 przegrał).

Kariera zawodowa

Zawodową karierę rozpoczął 7 lutego 1992 w Milwaukee, pokonując Roosevelta Shulera. Do końca 1992 stoczył siedem zwycięskich walk.

16 maja 1995 w Atlantic City wygrał z Samsonem Poʻuhą z Tonga (nokaut w piątej rundzie)[5]. 15 marca 1996 Gołota zwyciężył przez techniczny nokaut Amerykanina Danella Nicholsona.

Kolejnym rywalem Gołoty miał być Riddick Bowe, w tej sytuacji promotorzy przeciwstawili byłemu mistrzowi świata pogromcę jego niedoszłego przeciwnika. Walka w nowojorskiej Madison Square Garden (11 lipca 1996) zakończyła się dyskwalifikacją Gołoty za ciosy poniżej pasa. Zdarzeniu towarzyszyła bijatyka wokół ringu, w szpitalu znaleźli się m.in. menedżer Gołoty Lou Duva, a także sam Gołota, uderzony w głowę radiotelefonem[6]. Ciosy poniżej pasa potwierdziły opinię o Gołocie jako o bokserze często faulującym, ale walka z Bowem przyniosła mu także wiele pozytywnych opinii. Prowadził z nim wyrównany pojedynek, przez długi czas prowadząc na punkty. Zyskany rozgłos wykorzystano do zorganizowania walki rewanżowej, która odbyła się 14 grudnia 1996 w Atlantic City. Ponownie pojedynek zakończył się dyskwalifikacją Gołoty za nieczyste ciosy, ale Polak był jeszcze bliższy zwycięstwa niż w pierwszym pojedynku. Riddick Bowe w drugiej walce z Andrzejem Gołotą po raz drugi i trzeci w karierze leżał na deskach. W chwili dyskwalifikacji Polak prowadził na punkty u wszystkich sędziów[7].

Pomimo dwóch kolejnych porażek, w następnej walce Gołota stanął przed pierwszą w karierze szansą zdobycia tytułu mistrza świata w wadze ciężkiej organizacji WBC. 4 października 1997 w Atlantic City, w pojedynku z Brytyjczykiem Lennoxem Lewisem, został jednak znokautowany już w pierwszej rundzie[8]. Po tej porażce Gołota wygrał w sześciu następnych walkach, m.in. z byłym mistrzem świata WBC i WBA, Timem Witherspoonem. Pojedynek ten odbył się 2 października 1998 w Hali Ludowej we Wrocławiu i był pierwszą zawodową walką Gołoty w Polsce. Walka ta była transmitowana przez telewizję Polsat i przyniosła wysoką oglądalność – prawie 12,5 miliona widzów[9]. Walka otworzyła Gołocie możliwość pojedynku eliminacyjnego WBC z Michaelem Grantem. 20 listopada 1999 w Atlantic City był bliski pokonania Granta, w pierwszej rundzie dwukrotnie kładąc rywala na deski i prowadząc przez większość walki na punkty, jednak w dziesiątej rundzie (pojedynek był zakontraktowany na 12 rund) zaliczył nokdaun i odmówił kontynuowania walki[10].

20 października 2000 w Detroit zmierzył się z Mikiem Tysonem. Już w pierwszej rundzie Polak był liczony, a w przerwie między drugą i trzecią rundą odmówił kontynuowania walki, zszedł z ringu i udał się do szatni[11]. W 2001 wprawdzie komisja boksu stanu Michigan uznała walkę za nieodbytą (wykryto niedozwolone substancje w organizmie Tysona), jednak kariera Gołoty wydawała się ostatecznie zakończona. Po tej walce Gołota miał trzyletnią przerwę w boksowaniu.

Od 2003 stoczył kilka zwycięskich walk, a 27 kwietnia 2004, w walce z Chrisem Byrdem, dostał drugą szansę walki o pas mistrzowski, tym razem organizacji IBF. Pojedynek zakończył się remisem[12].

Następna walka to trzecia próba walki o pas mistrza świata (tym razem organizacji WBA). 13 listopada 2004 przegrał na punkty z Johnem Ruizem po kontrowersyjnym werdykcie (111:114, 111:114, 112:113) przy stosunku celnych ciosów 141-103 na korzyść Gołoty i nokdaunie Ruiza w 2 rundzie[13].

22 maja 2005 podczas gali w hali United Center w Chicago został znokautowany w 53 sekundzie walki przez Lamona Brewstera w swojej czwartej walce o tytuł mistrza świata federacji WBO[14]. Po tej walce miał dwuletnią przerwę w boksowaniu.

Walka Gołota-McBride.

Na ring powrócił 9 czerwca 2007, pokonując w Katowicach Amerykanina Jeremiego Batesa w drugiej rundzie przez techniczny nokaut[15]. W kolejnej walce, 6 października 2007 w hali Madison Square Garden w Nowym Jorku, pokonał Irlandczyka Kevina McBride w szóstej rundzie, także przez techniczny nokaut, zdobywając tytuł mistrza Ameryki Północnej federacji IBF[16].

19 stycznia 2008 w Madison Square Garden zwyciężył jednogłośną decyzją sędziów na punkty z Mikiem Mollo zdobywając pas mistrza Ameryki ŁacińskiejWBA Fedelatin wagi ciężkiej[17]. 7 listopada 2008 w Chengdu zmierzył się z Rayem Austinem o pas WBC USNBC. Przegrał przez techniczny nokaut po pierwszej rundzie – w trzeciej sekundzie pojedynku zaliczył nokdaun, a 40 sekund później doznał kontuzji lewego ramienia, wskutek czego musiał zrezygnować z dalszej walki.

24 października 2009 podczas gali Polsat Boxing Night której stawką był pas IBF International w Łódzkiej Hali Atlas przegrał z Tomaszem Adamkiem przez TKO w piątej rundzie.

3 listopada 2012 w Łódzkiej Atlas Arenie miała odbyć się walka na zasadach wrestlingu, w której Gołota miał się pojedynkować z Riddickiem Bowe. Walkę jednak odwołano.

Trenerzy:
Sam Colona
Lou Duva
Al Certo
Andrzej Gmitruk

23 lutego 2013 w Gdańsku, w Ergo Arenie Gołota przegrał w szóstej rundzie przez nokaut z Przemysławem Saletą[18].

25 października 2014 w Częstochowie zmierzył się w pożegnalnej walce pokazowej z Danellem Nicholsonem. Organizatorem walki był Marcin Najman[19].

14 grudnia 2017 na konferencji prasowej w Zdunach ogłoszono powstanie Krotoszyńskiego Klubu Bokserskiego im. Andrzeja Gołoty, powstałym m.in. dzięki tygodnikowi „Życie Krotoszyna”. Inauguracja klubu odbyła się 7 listopada 2018 w Krotoszynie, podczas wielkiego treningu, w którym udział wziął m.in. sam Gołota[20][21].

Lista walk zawodowych

Statystyka stoczonych walk zawodowych
Zwycięstw: 41 (KO – nokautów: 33, walk zakończonych na punkty: 8)
Przegranych: 9 (KO – nokautów: 6, walk zakończonych na punkty: 1, dyskwalifikacji: 2)
Remisów: 1
WynikRekordPrzeciwnikRozstrzygnięcieRundaDataMiejsceUwagi
Przegrana41-9-1Polska Przemysław Saleta (43-7, 20 KO)KO6 (10) 2:4923 lutego 2013Polska Ergo Arena, Gdańsk
Przegrana41-8-1Polska Tomasz Adamek (38-1, 25 KO)TKO5 (12), 1:2024 października 2009Polska Atlas Arena, ŁódźWalka o pas IBF International.
Przegrana41-7-1Stany Zjednoczone Ray Austin (25-4-4, 17 KO)TD1 (12) 3:007 listopada 2008 Sichuan Gymnasium, ChengduWalka o pas WBC–USNBC.
Zwycięstwo41-6-1Stany Zjednoczone Mike Mollo (19-1, 12 KO)UD1219 stycznia 2008Stany Zjednoczone Madison Square Garden, Nowy JorkZdobył pas WBA Fedelatin.
Zwycięstwo40-6-1Irlandia Kevin McBride (34-5-1, 29 KO)TKO6 (12), 2:426 października 2007Stany Zjednoczone Madison Square Garden, Nowy JorkZdobył pas IBF North American.
Zwycięstwo39-6-1Stany Zjednoczone Jeremy Bates (21-13-1, 18 KO)TKO2 (10) 2:599 czerwca 2007Polska Spodek, Katowice
Przegrana38-6-1Stany Zjednoczone Lamon Brewster (31-2, 27 KO)TKO1 (12), 0:5221 maja 2005Stany Zjednoczone United Center, ChicagoWalka o mistrzostwo świata WBO.
Przegrana38-5-1Stany Zjednoczone John Ruiz (40-5-1, 27 KO)UD1213 listopada 2004Stany Zjednoczone Madison Square Garden, Nowy JorkWalka o mistrzostwo świata WBA.
Remis38-4-1Stany Zjednoczone Chris Byrd (37-2, 20 KO)SD1217 kwietnia 2004Stany Zjednoczone Madison Square Garden, Nowy JorkWalka o mistrzostwo świata IBF.
Zwycięstwo38-4Stany Zjednoczone Terrence Lewis (32-13-1, 22 KO)TKO6 (10) 1:2514 listopada 2003Stany Zjednoczone Turning Stone Resort Casino, Verona
Zwycięstwo37-4Stany Zjednoczone Brian Nix (18-10, 3 KO)TKO7 (10) 2:4314 sierpnia 2003Stany Zjednoczone Dover Downs, Dover
NC36-4Stany Zjednoczone Mike Tyson (48-3, 42 KO)NC2 (10)20 października 2000Stany Zjednoczone The Palace, Auburn HillsWalka nierozstrzygnięta. Początkowo Gołota przegrał przez RTD, ale później walka została uznana za NC, ponieważ Tyson był w jej trakcie pod wpływem marihuany[22].
Zwycięstwo36-4Stany Zjednoczone Orlin Norris (50-5, 21 KO)UD1016 czerwca 2000Stany Zjednoczone Mandalay Bay Events Center, Paradise
Zwycięstwo35-4Stany Zjednoczone Marcus Rhode (24-16, 24 KO)TKO3 (10), 2:1922 kwietnia 2000 Tianhe Stadium, Kanton
Przegrana34-4Stany Zjednoczone Michael Grant (30-0, 19 KO)TKO10 (12) 1:3120 listopada 1999Stany Zjednoczone Etess Arena, Atlantic CityWalka o mistrzostwo świata NABF.
Zwycięstwo34-3Stany Zjednoczone Quinn Navarre (24-6-1, 16 KO)TKO6 (10)26 czerwca 1999Polska Hala Stulecia, Wrocław
Zwycięstwo33-3Stany Zjednoczone Jesse Ferguson (26-17, 16 KO)UD1030 stycznia 1999Stany Zjednoczone Convention Hall, Atlantic City
Zwycięstwo32-3Stany Zjednoczone Tim Witherspoon (46-7, 29 KO)UD102 października 1998Polska Hala Stulecia, Wrocław
Zwycięstwo31-3Stany Zjednoczone Corey Sanders (16-5, 9 KO)UD1021 lipca 1998Stany Zjednoczone Etess Arena, Atlantic City
Zwycięstwo30-3Stany Zjednoczone Jack Basting (21-12, 6 KO)TKO3 (10)8 maja 1998Stany Zjednoczone Trump Marina, Atlantic City
Zwycięstwo29-3Stany Zjednoczone Eli Dixon (19-3-1, 13 KO)KO6 (10)14 kwietnia 1998Stany Zjednoczone Foxwoods Casino, Ledyard
Przegrana28-3Wielka Brytania Lennox Lewis (31-1, 25 KO)KO1 (12) 1:354 października 1997Stany Zjednoczone Convention Hall, Atlantic CityWalka o mistrzostwo świata WBC.
Przegrana28-2Stany Zjednoczone Riddick Bowe (39-1, 29 KO)DQ9 (10), 2:5814 grudnia 1996Stany Zjednoczone Convention Hall, Atlantic CityDyskwalifikacja za powtarzające się ciosy poniżej pasa.
Przegrana28-1Stany Zjednoczone Riddick Bowe (38-1, 29 KO)DQ7 (12)11 lipca 1996Stany Zjednoczone Madison Square Garden, Nowy JorkDyskwalifikacja za powtarzające się ciosy poniżej pasa.
Zwycięstwo28-0Stany Zjednoczone Danell Nicholson (24-1, 17 KO)TD8 (10), 3:0015 marca 1996Stany Zjednoczone Convention Hall, Atlantic City
Zwycięstwo27-0Stany Zjednoczone Charles Hostetter (16-9, 8 KO)TKO2 (10)30 stycznia 1996Stany Zjednoczone Medieval Times, Lyndhurst
Zwycięstwo26-0Stany Zjednoczone Jason Waller (20-9-2, 15 KO)TKO2 (10)18 listopada 1995Stany Zjednoczone Convention Hall, Atlantic City
Zwycięstwo25-0Stany Zjednoczone West Turner (17-8, 15 KO)TKO1 (8) 0:3926 sierpnia 1995Stany Zjednoczone Convention Hall, Atlantic City
Zwycięstwo24-0Tonga Samson Poʻuha (15-1, 15 KO)TKO5 (10), 2:4416 maja 1995Stany Zjednoczone Resorts Hotel & Casino, Atlantic City
Zwycięstwo23-0Stany Zjednoczone Marion Wilson (7-14-3, 3 KO)UD1011 kwietnia 1995Stany Zjednoczone Bismarck Hotel, Chicago
Zwycięstwo22-0Stany Zjednoczone Dwayne Hall (4-10, 3 KO)TKO1 (8)26 stycznia 1995Stany Zjednoczone Rosemont
Zwycięstwo21-0Stany Zjednoczone Darren Hayden (13-1-1, 7 KO)TD7 (10)1 listopada 1994Stany Zjednoczone MGM Grand Garden Arena, Paradise
Zwycięstwo20-0Stany Zjednoczone Jeff Lampkin (38-17-1, 33 KO)TD1 (10), 3:0013 sierpnia 1994Stany Zjednoczone The Aladdin, Paradise
Zwycięstwo19-0Stany Zjednoczone Jesse Shelby (21-13-1, 18 KO)TKO2 (8)18 czerwca 1994Stany Zjednoczone Bismarck Hotel, Chicago
Zwycięstwo18-0Stany Zjednoczone Terry Davis (30-3-2, 22 KO)TKO1 (10), 1:516 maja 1994Stany Zjednoczone Convention Hall, Atlantic City
Zwycięstwo17-0Stany Zjednoczone Larry Davis (8-11, 6 KO)KO1 (8)16 marca 1994Stany Zjednoczone Bismarck Hotel, Chicago
Zwycięstwo16-0Stany Zjednoczone Donnell Wingfield (21-6-1, 10 KO)TKO1 (8)14 stycznia 1994Stany Zjednoczone Carmel High School, Mundelein
Zwycięstwo15-0Stany Zjednoczone Calvin Jones (15-7, 9 KO)TKO2 (6)23 listopada 1993Stany Zjednoczone Hyatt Regency O’Hare, Rosemont
Zwycięstwo14-0Stany Zjednoczone Andre Smith (13-3, 8 KO)KO1 (8), 2:594 września 1993Stany Zjednoczone The Aladdin, Paradise
Zwycięstwo13-0Stany Zjednoczone Marion Wilson (6-6-2, 3 KO)PTS810 lipca 1993Stany Zjednoczone Fernwood Resort, Bushkill
Zwycięstwo12-0Stany Zjednoczone Carlton West (9-20, 4 KO)TKO2 (8)22 czerwca 1993Stany Zjednoczone Trump Taj Mahal, Atlantic City
Zwycięstwo11-0Stany Zjednoczone Kevin P. Porter (14-10-2, 8 KO)KO3 (8)15 maja 1993Stany Zjednoczone Eagles Auditorium, Milwaukee
Zwycięstwo10-0Stany Zjednoczone Bobby Crabtree (46-25-1, 43 KO)TKO2 (10), 1:1426 marca 1993Stany Zjednoczone Union Hall, Countryside
Zwycięstwo9-0Stany Zjednoczone Andre Crowder (6-21-2, 2 KO)TKO1 (6)5 lutego 1993Stany Zjednoczone Eagles Auditorium, Milwaukee
Zwycięstwo8-0Stany Zjednoczone Eddie Taylor (31-16-1, 17 KO)TKO1 (8), 2:495 grudnia 1992Stany Zjednoczone Expo Center, Dolton
Zwycięstwo7-0Stany Zjednoczone Aaron Brown (18-32-2, 8 KO)TKO2 (6)3 października 1992Stany Zjednoczone St. Andrews Gym, Chicago
Zwycięstwo6-0Stany Zjednoczone James Holley (3-26, 1 KO)KO1 (6)28 sierpnia 1992Stany Zjednoczone Union Hall, Countryside
Zwycięstwo5-0Stany Zjednoczone Robert Smith (2-3-2, 2 KO)PTS624 lipca 1992Stany Zjednoczone Union Hall, Countryside
Zwycięstwo4-0Stany Zjednoczone Joey Christjohn (12-12-3, 7 KO)TKO1 (6)20 czerwca 1992Stany Zjednoczone St. Andrews Gym, Chicago
Zwycięstwo3-0Stany Zjednoczone Charles Presswood (0-5, 0 KO)KO1 (4)27 marca 1992Stany Zjednoczone Union Hall, Countryside
Zwycięstwo2-0Stany Zjednoczone Joe Jones (debiutant)KO1 (4), 2:1328 lutego 1992Stany Zjednoczone Union Hall, Countryside
Zwycięstwo1-0Stany Zjednoczone Roosevelt Shuler (debiutant)TKO3 (4)7 lutego 1992Stany Zjednoczone United Community Center, Milwaukeedebiut zawodowy

TKO – techniczny nokaut, KO – nokaut, UD – jednogłośna decyzja, SD- niejednogłośna decyzja, MD – decyzja większości, PTS – walka zakończona na punkty, TD – decyzja techniczna, DQ – dyskwalifikacja, NC – nie rozstrzygnięta

Procesy sądowe

Według zeznań świadka koronnego Jarosława Sokołowskiego, ps. „Masa” Gołota był członkiem grupy przestępczej Andrzeja Kolikowskiego, ps. „Pershing”, ściągającej haracze. Prokuratura nie potwierdziła tej kwestii i nie wszczęła postępowania przeciw bokserowi[23]. W maju 1990 Gołota pobił we Włocławku gości jednego z lokali, a następnie wyjechał do Stanów Zjednoczonych. Do Polski powrócił sześć lat później, otrzymując list żelazny. Za pobicie został skazany na karę roku pozbawiania wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania na trzyletni okres próby[23].

Gołota utrzymywał kontakt z liderem gangu pruszkowskiego Andrzejem Kolikowskim, ps. „Pershing”, który jako kibic uczestniczył w walkach boksera w Stanach Zjednoczonych, m.in. w pojedynku z Michaelem Grantem w 1999[24]. W wywiadzie prasowym udzielonym w 2004 Gołota stwierdził: „byliśmy kolegami, to prawda”[25].

W 2002 Gołotę ścigano listem gończym w USA za niestawienie się w sądzie w związku z oskarżeniem o podawanie się za policjanta. W październiku tegoż roku oskarżono go w Polsce o ponowne wdanie się w bijatykę w hotelu w Sopocie, w związku z czym w marcu 2003 został zatrzymany, postawiono mu zarzuty i wypuszczono za kaucją 30 tys. zł. Dwa miesiące później, po niestawieniu się przezeń na jedną z rozpraw, sąd wydał w lipcu postanowienie o jego aresztowaniu, ale wkrótce – po przedstawieniu przez jego obrońców dowodów na to, że pięściarz w tym czasie przechodził rehabilitację – wycofał to postanowienie. We wrześniu 2004 prokuratura odstąpiła od dalszego prowadzenia z urzędu sprawy pobicia w Sopocie, a poszkodowany zrezygnował z wniesienia przeciw Gołocie oskarżenia prywatnego. Sprawę ostatecznie umorzono[26].

Życie prywatne

W 1990 poślubił Mariolę (z d. Babicz), z wykształcenia prawniczkę i licencjonowaną sędzię bokserską[27][28]. Mają dwoje dzieci, Alexandrę (ur. 1991) i Andrzeja (ur. 1997)[29][30]. Mieszkają w Chicago.

Odniesienia w kulturze

  • W 1998 na polskim rynku wydawniczym pojawiła się książka „Andrzej Gołota – Pierwsza autoryzowana biografia”, której autorami są: Stefan Bieńkowski, Przemysław Garczarczyk, Bogusław Kubisz, Krzysztof Rzeszot ISBN 83-86156-01-5.
  • Do osoby Andrzeja Gołoty odnosił się bezpośrednio tekst utworu zespołu Kazik na ŻywoAndrzej Gołota[31], opublikowany na albumie pt. Las Maquinas de la Muerte (1999).
  • Grupa hip-hopowa Projekt Nasłuch stworzyła w 2011 utwór będący hołdem dla Andrzeja Gołoty[32].
  • W 2016 został wprowadzony do Galerii Sław Boksu – Illinois Boxing Hall of Fame[33].

Udział w programach telewizyjnych

Reklama

Wystąpił w amerykańskiej reklamie zachęcającej do udziału w spisie powszechnym Census 2010[35].

Przypisy

  1. Gołota śmiał się z Adamka. gwizdek24.se.pl, 24 października 2009. [zarchiwizowane z tego adresu (30 sierpnia 2011)].
  2. BoxRec ratings: Poland, pound-for-pound, active and inactive, BoxRec [dostęp 2021-01-08].
  3. Andrzej Gołota mistrzem Europy. „Trybuna Śląska”. 221, s. 8, 22 września 1986. 
  4. 9. European Junior Championships – Copenhagen, Denmark – September 15-21 1986. amateur-boxing.strefa.pl. [dostęp 2017-09-04]. (ang.).
  5. Boxing Encyclopedia. (ang.).
  6. Boxing Encyclopedia. (ang.).
  7. Boxing Encyclopedia. (ang.).
  8. Luis Escobar: Lewis KO’s Golata In One. The Boxing Times. [dostęp 2007-10-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (2007-10-11)]. (ang.).
  9. SATKurier.pl / Polonica / Telewizja Polsat kończy 20 lat – poznajmy jej historie.
  10. Boxing Encyclopedia. (ang.).
  11. John Gregg: Iron Mike Makes Golota Quit. The Boxing Times. [dostęp 2007-10-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (2007-10-11)]. (ang.).
  12. Luis Escobar: Champ Byrd And Golota Battle To A Spirited Draw. The Boxing Times. [dostęp 2007-10-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (2007-10-11)]. (ang.).
  13. John Gregg: Ruiz Dropped Twice Outlasts Golata. The Boxing Times. [dostęp 2007-10-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (2007-10-11)]. (ang.).
  14. Robert Hoffman, Jacob Chavez: Brewster annihilates Golota!. Fightnews.com. (ang.).
  15. Ryszard Koczura: Adamek punishes Pineda; Golota crushes Bates!. Fightnews.com. (ang.).
  16. Matt Richardson, Jason Stern: Peter Wakes Up from Nightmare!; McBride Pole-Axed!. Fightnews.com. (ang.).
  17. Matt Richardson, Rick Scharmberg: Jones defeats Trinidad!. Fightnews.com. (ang.).
  18. Polsat Boxing Night: Gołota vs. Saleta. bokser.org. [dostęp 2012-12-29]. (pol.).
  19. Ostatnia walka Andrzeja Gołoty, legenda boksu zakończyła karierę. onet.pl. [dostęp 2014-10-26]. (pol.).
  20. Marcin Szyndrowski, Krotoszyn: Andrzej Gołota odwiedził halę sportową i wziął udział w oficjalnym uruchomieniu klubu bokserskiego jego imienia [ZDJĘCIA], Gloswielkopolski.pl [dostęp 2018-12-06] (pol.).
  21. Łukasz Cichy, Andrzej Gołota zwiedził Krotoszyn i Zduny [ZDJĘCIA], krotoszyn.naszemiasto.pl, 8 listopada 2018 [dostęp 2018-12-06] (pol.).
  22. The Associated Press, PLUS: BOXING; Tyson Tests Positive For Marijuana, „The New York Times”, 19 stycznia 2001, ISSN 0362-4331 [dostęp 2019-06-15] (ang.).
  23. a b Magdalena Rubaj, Maciek Glinka: Gołota, przyjaciel gangsterów?. wiadomosci.wp.pl, 19 kwietnia 2004. [dostęp 2015-01-13].
  24. Ewa Ornacka, Piotr Pytlakowski: Nowy alfabet mafii. Najnowsze losy polskiej przestępczości zorganizowanej. Poznań: Dom Wydawniczy „Rebis”, 2013, s. 99. ISBN 978-83-7818-440-9.
  25. Gołota: nie byłem gorylem „Pershinga”. wiadomosci.wp.pl, 20 kwietnia 2004. [dostęp 2015-01-13].
  26. Gołota wolny od zarzutu. [dostęp 2010-05-29].
  27. Mariola Gołota sędzią bokserskim (zdj. Marcin Kondek).
  28. Nowości – Żona Gołoty zrobi karierę w ringu?
  29. Mistrzowie sportu – ZEW KRWI.
  30. Andrzej Gołota przygotowuje się do Wigilii (zdj. Marcin Kondek).
  31. Kazik Staszewski – staszewski.art.pl. staszewski.art.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-01-28)].
  32. News – Projekt Nasłuch – w hołdzie Andrzejowi Gołocie! Nowy numer – Rap Graffiti Breakdance Hip-Hop.pl. hip-hop.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-10-29)].
  33. Gołota wprowadzony do Galerii Sław Boksu (Illinois Boxing Hall of Fame). boxrec.com. [dostęp 2016-11-07].
  34. 14 par w 12. edycji “Tańca z gwiazdami”. [w:] Wirtualne Media [on-line]. www.wirtualnemedia.pl, 2010-09-01. [dostęp 2015-02-16]. (pol.).
  35. Dziennik.pl: Zobacz, jak Gołota pomaga liczyć ludzi. 2010-05-27. [dostęp 2010-06-02]. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-05-30)]. (pol.).

Linki zewnętrzne

Media użyte na tej stronie

Boxing pictogram.svg
Pictograms of Olympic sports - Boxing. This is unofficial sample picture. Images of official Olympic pictograms for 1948 Summer Olympics and all Summer Olympics since 1964 can be found in corresponding Official Reports.
Flag of the United States.svg
The flag of Navassa Island is simply the United States flag. It does not have a "local" flag or "unofficial" flag; it is an uninhabited island. The version with a profile view was based on Flags of the World and as a fictional design has no status warranting a place on any Wiki. It was made up by a random person with no connection to the island, it has never flown on the island, and it has never received any sort of recognition or validation by any authority. The person quoted on that page has no authority to bestow a flag, "unofficial" or otherwise, on the island.
Flag of Poland 2.svg
Obramowana flaga Polski w interpretacji szeroko popieranej przez Polskich wikipedystów (więcej niż 85% za). Biały pasek jest koloru "white", a czerwony koloru "crimson" (nazwy HTML - biały i karmazynowy). Należy zwrócić uwagę, że nie jest to wersja wzorcowa. Polska ustawa mówi o tym, że flaga powinna wyglądać inaczej (zobacz: Image:Flag of Poland.svg), chociaż nie precyzuje wprost jak flaga powinna wyglądać w przestrzeni pl:RGB (sRGB).
Olympic rings.svg
Olympic Rings without "rims" (gaps between the rings), As used, eg. in the logos of the 2008 and 2016 Olympics. The colour scheme applied here pertains to the 2016 Olympics in Rio de Janeiro.
Olympic rings without rims.svg
Olympic Rings without "rims" (gaps between the rings), As used, eg. in the logos of the 2008 and 2016 Olympics. The colour scheme applied here pertains to the 2016 Olympics in Rio de Janeiro.
Andrzej Golota 2014.jpg
Autor: Fryta 73 from Strzegom, Licencja: CC BY-SA 2.0
Andrzej Gołota
Andrew Golota vs Kevin McBride.jpg
Autor: Charlie, Licencja: CC BY-SA 2.0
Andrew Golota (on the left) vs. Kevin McBride at the Madison Square Garden on October 6, 2007.
Flag of Tonga.svg
Autor: unknown, Licencja: CC0