Anett Kontaveit
_(48199186817).jpg) | |
| Państwo | |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia | 24 grudnia 1995 |
| Wzrost | 174 cm |
| Gra | praworęczna, oburęczny backhand |
| Zakończenie kariery | aktywna |
| Gra pojedyncza | |
| Wygrane turnieje | 6 WTA, 11 ITF |
| Najwyżej w rankingu | 2 (6 czerwca 2022) |
| Australian Open | QF (2020) |
| Roland Garros | 4R (2018) |
| Wimbledon | 3R (2017–2019) |
| US Open | 4R (2015, 2020) |
| Gra podwójna | |
| Wygrane turnieje | 0 WTA, 5 ITF |
| Najwyżej w rankingu | 95 (2 marca 2020) |
| Australian Open | 2R (2019, 2020) |
| Roland Garros | 3R (2019) |
| Wimbledon | 2R (2017, 2022) |
| US Open | 2R (2019, 2021) |
Anett Kontaveit (ur. 24 grudnia 1995 w Tallinnie) – estońska tenisistka, finalistka WTA Finals 2021. Od 6 czerwca 2022 roku wiceliderka rankingu WTA.
Kariera tenisowa
Kariera juniorska
Zwyciężyła w Orange Bowl Tennis Championhips[1]. Triumfowała także w 5 innych turniejach juniorskich. W 2011 roku doszła do ćwierćfinału juniorskiego Rolanda Garrosa i 3. rundy Wimbledonu. Były to jej pierwsze występy w juniorskim Wielkim Szlemie. Reprezentowała też Estonię w rozgrywkach o Puchar Federacji. W rankingu juniorek ITF najwyżej znajdowała się na 4. pozycji, zaraz po tym jak doszła do finału juniorskiego US Open 2012.
Kariera zawodowa
Została mistrzynią Estonii w roku 2009 i 2010. W 2011 roku nie startowała z powodu udziału w juniorskim Wimbledonie. Obydwa tytuły zdobyła pod nieobecność nr 1. estońskiego tenisa – Kai Kanepi[2].
Kontaveit w swojej karierze zwyciężyła dotychczas w 11 turniejach rangi ITF w singlu i 5 w deblu. W 2017 zdobyła pierwszy tytuł singlowy w cyklu WTA Tour, triumfując w ’s-Hertogenbosch.
W 2018 roku na nawierzchni ziemnej doszła do półfinałów w Stuttgarcie i Rzymie, gdzie pokonała między innymi Venus Williams i Caroline Wozniacki. Osiągnęła też finał zawodów w Wuhanie.
W 2019 roku awansowała do finału rozgrywek w Stuttgarcie, rok później zaś została finalistką w Palermo.
W lutym 2021 osiągnęła finał zawodów WTA 500 w Melbourne, w którym miała zmierzyć się z Ann Li, jednakże mecz nie został rozegrany[3]. Obie zawodniczki podzieliły się punktami rankingowymi i nagrodą pieniężną przeznaczoną dla zwyciężczyni[4]. W czerwcu osiągnęła finał w Eastbourne. W kolejnych miesiącach triumfowała w czterech turniejach: w Cleveland, Ostrawie, Moskwie i Klużu-Napoce. W kończącym sezon turnieju WTA Finals w Guadalajarze przegrała w meczu mistrzowskim 3:6, 5:7 z Garbiñe Muguruzą.
W 2022 roku zwyciężyła w spotkaniu o tytuł w Petersburgu z Marią Sakari. W zawodach w Dosze osiągnęła finał, w którym przegrała 2:6, 0:6 z Igą Świątek. Kolejny finał zanotowała w Hamburgu, gdzie uległa 2:6, 4:6 Bernardzie Perze.
Historia występów wielkoszlemowych
- Legenda
W, wygrany turniej
F, przegrana w finale
SF, przegrana w półfinale
QF, przegrana w ćwierćfinale
xR, przegrana w x rundzie
Qx, przegrana w x rundzie kwalifikacji
A, brak startu
NH, turniej nie odbył się
Występy w grze pojedynczej
| Turniej | 2011 | 2012 | 2013 | 2014 | 2015 | 2016 | 2017 | 2018 | 2019 | 2020 | 2021 | 2022 | Tytuły | Z–P | ||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Australian Open | A | A | A | A | Q2 | 1R | 1R | 4R | 2R | QF | 3R | 2R | 0 / 7 | 11 – 7 | ||||||||||||
| French Open | A | A | A | Q3 | Q2 | 1R | 2R | 4R | 1R | 1R | 3R | 1R | 0 / 7 | 6 – 7 | ||||||||||||
| Wimbledon | A | A | A | 1R | 1R | 1R | 3R | 3R | 3R | NH | 1R | 2R | 0 / 8 | 7 – 8 | ||||||||||||
| US Open | A | A | A | A | 4R | 1R | 1R | 1R | 3R | 4R | 3R | 2R | 0 / 8 | 11 – 8 | ||||||||||||
| Ranking na koniec roku | 573 | 436 | 228 | 166 | 91 | 110 | 34 | 21 | 26 | 23 | 7 | 0 / 30 | 35 – 30 | |||||||||||||
Występy w grze podwójnej
| Turniej | 2011 | 2012 | 2013 | 2014 | 2015 | 2016 | 2017 | 2018 | 2019 | 2020 | 2021 | 2022 | Tytuły | Z–P | |||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Australian Open | A | A | A | A | A | A | A | A | 2R | 2R | 1R | A | 0 / 3 | 2 – 3 | |||||||||||||
| French Open | A | A | A | A | A | A | A | A | 3R | A | A | A | 0 / 1 | 2 – 1 | |||||||||||||
| Wimbledon | A | A | A | A | A | A | 2R | A | 1R | NH | A | 2R | 0 / 3 | 2 – 3 | |||||||||||||
| US Open | A | A | A | A | A | A | A | A | 2R | A | 2R | A | 0 / 2 | 2 – 1 | |||||||||||||
| Ranking na koniec roku | 955 | 1083 | 290 | 451 | 403 | – | 404 | 1080 | 103 | 110 | 211 | 0 / 9 | 8 – 8 | ||||||||||||||
Występy w grze mieszanej
Anett Kontaveit nigdy nie startowała w rozgrywkach gry mieszanej podczas turniejów wielkoszlemowych.
Finały turniejów WTA
Gra pojedyncza 17 (6–11)
| Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Przeciwniczka | Wynik finału |
|---|---|---|---|---|---|---|
| Finalistka | 1. | 16 kwietnia 2017 | Biel | Twarda (hala) |  Markéta Vondroušová | 4:6, 6:7(6) |
| Zwyciężczyni | 1. | 18 czerwca 2017 | ’s-Hertogenbosch | Trawiasta |  Natalja Wichlancewa | 6:2, 6:3 |
| Finalistka | 2. | 23 lipca 2017 | Gstaad | Ceglana |  Kiki Bertens | 4:6, 6:3, 1:6 |
| Finalistka | 3. | 29 września 2018 | Wuhan | Twarda |  Aryna Sabalenka | 3:6, 3:6 |
| Finalistka | 4. | 28 kwietnia 2019 | Stuttgart | Ceglana (hala) | Petra Kvitová | 3:6, 6:7(2) |
| Finalistka | 5. | 9 sierpnia 2020 | Palermo | Ceglana |  Fiona Ferro | 2:6, 5:7 |
| Finalistka | 6. | 7 lutego 2021 | Melbourne | Twarda |  Ann Li | nie rozegrano |
| Finalistka | 7. | 26 czerwca 2021 | Eastbourne | Trawiasta |  Jeļena Ostapenko | 3:6, 3:6 |
| Zwyciężczyni | 2. | 28 sierpnia 2021 | Cleveland | Twarda |  Irina-Camelia Begu | 7:6(5), 6:4 |
| Zwyciężczyni | 3. | 26 września 2021 | Ostrawa | Twarda (hala) |  Maria Sakari | 6:2, 7:5 |
| Zwyciężczyni | 4. | 24 października 2021 | Moskwa | Twarda (hala) | Jekatierina Aleksandrowa | 4:6, 6:4, 7:5 |
| Zwyciężczyni | 5. | 31 października 2021 | Kluż-Napoka | Twarda (hala) | Simona Halep | 6:2, 6:3 |
| Finalistka | 8. | 17 listopada 2021 | Guadalajara | Twarda |  Garbiñe Muguruza | 3:6, 5:7 |
| Zwyciężczyni | 6. | 13 lutego 2022 | Petersburg | Twarda (hala) | Maria Sakari | 5:7, 7:6(4), 7:5 |
| Finalistka | 9. | 26 lutego 2022 | Doha | Twarda |  Iga Świątek | 2:6, 0:6 |
| Finalistka | 10. | 23 lipca 2022 | Hamburg | Ceglana | Bernarda Pera | 2:6, 4:6 |
| Finalistka | 11. | 2 października 2022 | Tallinn | Twarda (hala) | Barbora Krejčíková | 2:6, 3:6 |
Wygrane turnieje singlowe rangi ITF
| turnieje z pulą nagród 100 000 $ |
| turnieje z pulą nagród 75 000 $ – 80 000 $ |
| turnieje z pulą nagród 50 000 $ – 60 000 $ |
| turnieje z pulą nagród 25 000 $ |
| turnieje z pulą nagród 15 000 $ |
| turnieje z pulą nagród 10 000 $ |
Gra pojedyncza
| Nr | Data | Turniej | Kat. | ($) | Naw. | Przeciwniczka | Wynik |
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| 1. | 30 stycznia 2011 |  Tallinn | ITF | 10 000 | Twarda |  Zuzana Luknárová | 6:4, 4:6, 6:2 |
| 2. | 10 maja 2011 |  Savitaipale | ITF | 10 000 | Ziemna | Lisanne Van Riet | 6:3, 6:1 |
| 3. | 7 października 2011 |  Sztokholm | ITF | 10 000 | Twarda |  Syna Kayser | 6:4, 7:5 |
| 4. | 26 lutego 2012 | Tallinn (2) | ITF | 10 000 | Twarda | Katarzyna Piter | 7:5, 6:4 |
| 5. | 26 sierpnia 2012 |  San Luis Potosí | ITF | 10 000 | Twarda | Victoria Rodríguez | 6:1, 6:1 |
| 6. | 19 maja 2013 | Maraton | ITF | 10 000 | Twarda |  Lucy Brown | 6:4, 6:7(6), 6:3 |
| 7. | 2 czerwca 2013 | Moskwa | ITF | 25 000 | Ziemna |  Çağla Büyükakçay | 6:1, 6:1 |
| 8. | 4 sierpnia 2013 | Izmir | ITF | 10 000 | Twarda | Başak Eraydın | 4:6, 7:6(4), 6:0 |
| 9. | 13 października 2013 |  Margaret River | ITF | 25 000 | Twarda | Irina Falconi | 6:2, 6:4 |
| 10. | 1 czerwca 2015 | Eastbourne | ITF | 50 000 | Trawiasta | Ałła Kudriawcewa | 7:6(4), 7:6(2) |
| 11. | 29 stycznia 2017 | Andrézieux-Bouthéon | ITF | 60 000 | Twarda |  Ivana Jorović | 6:4, 7:6(5) |
Finały juniorskich turniejów wielkoszlemowych
Gra pojedyncza (1)
| Końcowy wynik | Rok | Turniej | Nawierzchnia | Przeciwniczka | Wynik finału |
| Finalistka | 2012 | US Open | Twarda | Samantha Crawford | 5:7, 3:6 |
Zwycięstwa nad zawodniczkami klasyfikowanymi w danym momencie w czołowej dziesiątce rankingu WTA
Stan na 15.01.2022
| # | Zawodnik | Ranking | Turniej | Nawierzchnia | Runda | Wynik |
|---|---|---|---|---|---|---|
| 2017 | ||||||
| 1. | Garbiñe Muguruza | Nr 6 | Stuttgart, Niemcy | Ceglana | 2R | 2:6, 7:6(1), 6:1 |
| 2. | Angelique Kerber | Nr 1 | Rzym, Włochy | Ceglana | 2R | 6:4, 6:0 |
| 2018 | ||||||
| 3. | Jeļena Ostapenko | Nr 7 | Australian Open, Australia | Twarda | 3R | 6:3, 1:6, 6:3 |
| 4. | Venus Williams | Nr 8 | Madryt, Hiszpania | Ceglana | 1R | 3:6, 6:3, 6:2 |
| 5. | Venus Williams | Nr 9 | Rzym, Włochy | Ceglana | 3R | 6:2, 7:6(3) |
| 6. |  Caroline Wozniacki | Nr 2 | Ceglana | QF | 6:3, 6:1 | |
| 7. | Petra Kvitová | Nr 8 | French Open, Francja | Ceglana | 3R | 7:6(6), 7:6(4) |
| 8. | Sloane Stephens | Nr 9 | Wuhan, Chiny | Twarda | 1R | 4:6, 7:5, 6:4 |
| 2019 | ||||||
| 7. | Petra Kvitová | Nr 7 | Brisbane, Australia | Twarda | 2R | 7:5, 7:6(1) |
| 8. |  Naomi Ōsaka | Nr 1 | Stuttgart, Niemcy | Ceglana | SF | walkower |
| 2020 | ||||||
| 9. |  Belinda Bencic | Nr 7 | Australian Open, Australia | Twarda | 3R | 6:0, 6:1 |
| 2021 | ||||||
| 10. | Sofia Kenin | Nr 4 | Stuttgart, Niemcy | Ceglana | 2R | 7:6, 6:4 |
| 11. |  Bianca Andreescu | Nr 7 | Eastbourne, Wielka Brytania | Trawiasta | 2R | 6:3, 6:3 |
| 12. | Petra Kvitová | Nr 10 | Ostrawa, Czechy | Twarda | SF | 6:0, 6:4 |
| 13. | Garbiñe Muguruza | Nr 5 | Moskwa, Rosja | Twarda | QF | 6:1, 6:1 |
| 14. | Karolína Plíšková | Nr 4 | WTA Finals, Meksyk | Twarda | RR | 6:4, 6:0 |
| 15. | Barbora Krejčíková | Nr 3 | Twarda | RR | 6:3, 6:4 | |
| 16. | Maria Sakari | Nr 6 | Twarda | SF | 6:1, 3:6, 6:3 | |
| 2022 | ||||||
| 17. | Maria Sakari | Nr 5 | Petersburg, Rosja | Twarda | F | 5:7, 7:6(4), 7:5 |
Przypisy
- ↑ Tagasi: Anett Kontaveit võitis Orange Bowli noorteturniiri!. tennis.ee, 2011-12-11. [dostęp 2011-12-28]. (est.).
- ↑ Ann Hiiemaa: Kontaveit jääb Eesti meistrivõistlustelt kõrvale. sport.postimees.ee, 2011-06-22. [dostęp 2011-12-28]. (est.).
- ↑ sport.interia.pl: Tenis. Turniej WTA Grampians Trophy. Niecodzienna sytuacja, dwie zwyciężczynie. Interia, 2021-02-07. [dostęp 2021-02-08]. (pol.).
- ↑ D’Arcy Maine: How American Ann Li has slipped under the radar while rising through the ranks. ESPN, 2021-02-11. [dostęp 2022-01-08]. (ang.).
Bibliografia
- Profil na stronie WTA, Women’s Tennis Association [dostęp 2022-09-01] (ang.).
- Profil na stronie ITF, International Tennis Federation [dostęp 2022-09-01] (ang.).
- Profil na stronie Pucharu Billie Jean King, Billie Jean King Cup [dostęp 2022-09-01] (ang.).
Media użyte na tej stronie
Pictograms of Olympic sports - Tennis. This is unofficial sample picture. Images of official Olympic pictograms for 1948 Summer Olympics and all Summer Olympics since 1964 can be found in corresponding Official Reports.
.svg)
The flag of Navassa Island is simply the United States flag. It does not have a "local" flag or "unofficial" flag; it is an uninhabited island. The version with a profile view was based on Flags of the World and as a fictional design has no status warranting a place on any Wiki. It was made up by a random person with no connection to the island, it has never flown on the island, and it has never received any sort of recognition or validation by any authority. The person quoted on that page has no authority to bestow a flag, "unofficial" or otherwise, on the island.
Autor: Pedro A. Gracia Fajardo, escudo de Manual de Imagen Institucional de la Administración General del Estado, Licencja: CC0
Flaga Hiszpanii
Flaga Finlandii
.svg)
.svg)
Flag of Canada introduced in 1965, using Pantone colors. This design replaced the Canadian Red Ensign design.