Anna Prucnal

Anna Prucnal
Ilustracja
Anna Prucnal
Data i miejsce urodzenia1 stycznia 1940
Warszawa
Zawódaktorka, piosenkarka
Lata aktywnościod 1961

Anna Prucnal (ur. 1 stycznia 1940[1] w Warszawie) – polska aktorka i piosenkarka, mieszkająca we Francji. W Polsce pamiętana głównie z roli Krysi Kowalskiej w komedii Leonarda Buczkowskiego Smarkula, jedyna polska aktorka występująca u Federico Felliniego.

Życiorys

Ukończyła warszawską Akademię Muzyczną. Studiowała w berlińskiej Komische Oper u reżysera Waltera Felsensteina. W latach 60. XX w. była solistką Teatru Wielkiego w Warszawie; występowała także w kabaretach: STS, Pod Egidą i Dudek. Zagrała w bułgarskim filmie Słońce i cień oraz w kilku filmach produkcji NRD, gdzie cieszyła się popularnością jako aktorka filmowa i piosenkarka.

W grudniu 1970 wyemigrowała do Francji, gdzie zamieszkała; jest żoną pisarza i reżysera Jean Maillanda. We Francji Anna Prucnal jest znana jako pieśniarka i aktorka teatralna i filmowa. Jest jedyną polską aktorką, która zagrała w filmie Federico Felliniego (w Mieście kobiet, 1980). Koncertowała m.in. w paryskiej Olympii (1981) i Theatre de la Ville (1979), w Kanadzie, Belgii i Japonii; wielokrotnie występowała na festiwalu w Awinionie, grała także w spektaklach operowych (dzieła Weilla, Poulenca, Claude'a Prey). Śpiewa piosenki w kilku językach: francuskim, niemieckim, polskim, rosyjskim i włoskim (pisał dla niej m.in. Georges Moustaki) do tekstów m.in. Aleksandra Wertyńskiego, Władimira Majakowskiego, Bułata Okudżawy i żydowskie.

W 1974 zagrała Annę Planetę, wyuzdaną proletariuszkę w awangardowym francusko-niemiecko-kanadyjskim filmie Sweet movie jugosłowiańskiego reżysera Dušana Makavejeva. W PRL uznano film za pornograficzny i antykomunistyczny, skutkiem czego ustanowiono zapis cenzorski na nazwisko Anny Prucnal. Zalecenia cenzorskie dotyczące aktorki zanotował Tomasz Strzyżewski, który w swojej książce o peerelowskiej cenzurze opublikował notkę informacyjną z 17 sierpnia 1974 Głównego Urzędu Kontroli Prasy, Publikacji i Widowisk. Wytyczne dla cenzorów głosiły:

„Aż do odwołania nie należy dopuszczać do publikacji żadnych materiałów o aktorce Annie Prucnal (reklamujących lub przypominających osobę aktorki, jak również prezentujących jej osiągnięcia i sukcesy artystyczne za granicą)”.[2]

Dodatkowo władze komunistyczne odebrały jej polski paszport i skazały na zapomnienie.

W 1989, po kilkunastu latach nieobecności, przyjechała do Polski, towarzysząc prezydentowi Francji François Mitterrandowi w jego oficjalnej wizycie państwowej. Dała wtedy koncert na placu Zamkowym w Warszawie.

27 kwietnia 2010 wystąpiła z recitalem w warszawskim Och-Teatrze przy ul. Grójeckiej.

Ma syna Piotra, reżysera, i wnuczkę Alicję.

Filmografia

RokTytułRolaUwagi
1961Pierwsza balowa sukienka(rola nieznana)film dokumentalny, reżyseria: Włodzimierz Borowik
1961Bezkrólewie(rola nieznana)film edukacyjny, reżyseria: Włodzimierz Borowik
1962Slnceto a sjankatadziewczynafilm melodramatyczny, reżyseria: Rangel Vulchanow
1963SmarkulaKrysia Kowalskafilm komediowy, reżyseria: Leonard Buczkowski
1963Przygoda noworocznaKrystynafilm obyczajowy, reżyseria: Stanisław Wohl
1964Der fliegende HolländerSentafilm muzyczny (opera), reżyseria: Joachim Herz
1966Reise ins ehebettEvafilm obyczajowy, reżyseria: Joachim Hasler
1968Wege übers LandSteffaserial telewizyjny, reżyseria: Martin Eckermann
1968Przekładaniecżona-bratowa Foxafilm science fiction, reżyseria: Andrzej Wajda
1969Nowysekretarka OM-1 wydająca mydło Sochockiemufilm komediowy, reżyseria: Jerzy Ziarnik
1970Jede Stunde, Deines LebensHankafilm obyczajowy
1970Dame Kebold(rola nieznana)film kostiumowy
1970Unterwegs zu Lenintelefonistkafilm obyczajowy, reżyseria: Günter Reisch
1970Resistance(rola nieznana)film obyczajowy
1972Helle(rola nieznana)film dramatyczny, reżyseria: Roger Vadim
1974Sweet movieAnna Planetafilm komediowo-dramatyczny, reżyseria: Dušan Makavejev
1976Nick Verlaine ou Comment voler la Tour EiffelHeleneserial telewizyjny, reżyseria: Claude Boissol
1977Dracula pere et fils(rola nieznana)film grozy, reżyseria: Edouard Molinaro
1977Mais ou et donc OrnicarAgnesfilm dramatyczny, reżyseria: Bertrand Van Effenterre
1978Le Dossier 51Sarah Robskifilm kryminalny, reżyseria: Jean Schwarz
1979Bastien, BastienneSuzannefilm dramatyczny, reżyseria: Michel Andrieu
1980La Citta delle donneElenafilm komediowo-dramatyczny, reżyseria: Federico Fellini
1980Guerre en pays neutreAnnaserial telewizyjny, reżyseria: François Bréant
1980NeigeWanda Vallesfilm dramatyczny, reżyseria: Jean-Henri Roger, Juliet Berto
1981Guerre en pays neutre(rola nieznana)serial telewizyjny, reżyseria: Philippe Lefebvre
1982L' Ogre de barbarieHalinkafilm obyczajowy, reżyseria: Pierre Matteuzzi
1984L' Homme qui aimait deux femmesJuliefilm obyczajowy, reżyseria: Philippe Defrance
1989Un Amour tardif(rola nieznana)film obyczajowy, reżyseria: Patrick Jamain
1991Obywatel światapiosenkarkafilm obyczajowy, reżyseria: Roland Rowiński
1993Lepiej być piękną i bogatążona mecenasafilm komediowy, reżyseria: Filip Bajon
1993Au port de la lune(rola nieznana)film krótkometrażowy, reżyseria: Wilfrid Sempé
1994Wronynauczycielka wf-ufilm psychologiczny, reżyseria: Dorota Kędzierzawska
1997C'est la tangente que je préfereblondynkafilm obyczajowy, reżyseria: Charlotte Silvera
2001Le Stade de Wimbledonblondynafilm dramatyczny, reżyseria: Mathieu Amalric
2005Slogans pour 343 actriceskobietafilm obyczajowy, reżyseria: Alain Cavalier
2007Au Pays de Miraclesona samafilm dokumentalny, reżyseria: Pierre Michaud

Role teatralne

  • 1971 Le Petit Mahagonny
  • 1971 La Vie parisienne
  • 1972 Les Sept péchés capitaux
  • 1972 Donna Mobil
  • 1973 Le Creux de la vague
  • 1973 Les Quatre jumelles
  • 1974 Ubu à l'opéra
  • 1975 A.A. Les théâtres d'Adamov
  • 1975 Folies bourgeoises
  • 1975 L'Homme occis
  • 1975 Les Nuits de Paris
  • 1976 La Grand-mère française
  • 1977 Jacques ou la soumission
  • 1977 Travail à domicile
  • 1978 Remagen
  • 1978 Kabaret
  • 1984 La Belle Hélène
  • 1984 La Voix humaine
  • 1986 Ghetto
  • 1987 Enchaînés
  • 1988 Réveille-toi Philadelphie
  • 1990 L'Opéra de quat'sous
  • 1991 La Chambre
  • 1992 Monsieur Brecht
  • 1993 La Voix humaine
  • 1994 Les Lendemains qui chantent faux
  • 1996 Gernika 1937, une revue lyrique
  • 1999 Le Cirque de Giuseppe
  • 2000 Le Chant du cygne et autres histoires
  • 2002 L'Etranger de la ville
  • 2003 Le Mal rouge et or
  • 2004 Anna Prucnal dit Jean Cocteau
  • 2005 Les Monologues du vagin

Dyskografia

  • 1967 Letkiss-Boy
  • 1967 Träume sind so wunderschön
  • 1979 Félicité
  • 1979 L'Été
  • 1980 Théâtre de la ville
  • 1981 Avec Amour
  • 1982 Loin de Pologne
  • 1984 L'âge de cœur
  • 1987 Rêve d'ouest, rêve d'est
  • 1987 Ivre vive - Luna moon
  • 1988 Concert 88
  • 1993 Monsieur Brecht
  • 1993 C'était à Babelsberg
  • 1995 Dédicaces
  • 1995 L'intégrale
  • 1996 Rêve d'Ouest - Rêve d'Est
  • 1998 Anna Prucnal chante Vertynski
  • 1999 Les années fatales
  • 2001 Le Cirque de Giuseppe
  • 2002 Je vous aime
  • 2006 Monsieur Brecht
  • 2006 Rêve d'ouest - Rêve d'est

Publikacje książkowe

  • 2002 Ja, urodzona w Warszawie (Moi qui suis née à Varsovie) (w Polsce ukazała się w 2005 roku)

Przypisy

Bibliografia

  • Tomasz Strzyżewski: Wielka księga cenzury PRL w dokumentach. Warszawa: Prohibita, 2015, s. 91. ISBN 978-83-61344-70-4.

Linki zewnętrzne

Media użyte na tej stronie

Annap.jpg
Anna Prucnal