Armin Zöggeler

Armin Zöggeler
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

4 stycznia 1974
Merano

Klub

C. S. Carabinieri

Wzrost

181 cm

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Włochy
Igrzyska olimpijskie
złotoSalt Lake City 2002Jedynki
złotoTuryn 2006Jedynki
srebroNagano 1998Jedynki
brązLillehammer 1994Jedynki
brązVancouver 2010Jedynki
brązSoczi 2014Jedynki
Mistrzostwa świata
złotoLillehammer 1995Jedynki
złotoKönigssee 1999Jedynki
złotoCalgary 2001Jedynki
złotoSigulda 2003Jedynki
złotoPark City 2005Jedynki
złotoCesana 2011Jedynki
srebroLillehammer 1995Drużynowo
srebroSankt Moritz 2000Jedynki
srebroInnsbruck 2007Jedynki
srebroInnsbruck 2007Drużynowo
srebroPark City 2009Jedynki
brązAltenberg 1996Drużynowo
brązInnsbruck 1997Drużynowo
brązNagano 2004Drużynowo
brązPark City 2005Drużynowo
brązAltenberg 2012Jedynki
Mistrzostwa świata juniorów
złotoSigulda 1993Jedynki
złotoInnsbruck 1994Jedynki
srebroSapporo 1992Jedynki
Puchar Świata
FIS Crystal Globe.svg Kryształowa kula
1997/1998
FIS Crystal Globe.svg Kryształowa kula
1999/2000
FIS Crystal Globe.svg Kryształowa kula
2000/2001
FIS Crystal Globe.svg Kryształowa kula
2003/2004
FIS Crystal Globe.svg Kryształowa kula
2005/2006
FIS Crystal Globe.svg Kryształowa kula
2006/2007
FIS Crystal Globe.svg Kryształowa kula
2007/2008
FIS Crystal Globe.svg Kryształowa kula
2008/2009
FIS Crystal Globe.svg Kryształowa kula
2009/2010
FIS Crystal Globe.svg Kryształowa kula
2010/2011
Silver medal with cup.svg 2. miejsce
1994/1995
Silver medal with cup.svg 2. miejsce
1995/1996
Silver medal with cup.svg 2. miejsce
2001/2002
Silver medal with cup.svg 2. miejsce
2013/2014
Bronze medal with cup.svg 3. miejsce
2002/2003

Armin Zöggeler (ur. 4 stycznia 1974 w Merano) – saneczkarz włoski, sześciokrotny medalista olimpijski, wielokrotny medalista mistrzostw świata i Europy, dziesięciokrotny zdobywca Pucharu Świata. Jeden z najbardziej utytułowanych zawodników w historii tego sportu[1][2][3].

Kariera

Z zawodu żołnierz, zaliczał się do ścisłej czołówki światowej w saneczkarstwie na torach lodowych w konkurencji jedynek od połowy lat 90. Pierwszy sukces osiągnął w 1992 roku, kiedy podczas mistrzostw świata juniorów w Sapporo zdobył srebrny medal w jedynkach. W tej samej konkurencji zdobył też złote medale na MŚJ w Siguldzie w 1993 roku i rozgrywanych rok później MŚJ w Innsbrucku. W 1994 roku wystąpił też na igrzyskach olimpijskich w Lillehammer, gdzie sięgnął po brązowy medal, przegrywając jedynie z Niemcem Georgiem Hacklem i Austriakiem Markusem Prockiem. W 1998 roku, na igrzyskach w Nagano, reprezentant Włoch zajął drugie miejsce, rozdzielając na podium Hackla i jego rodaka, Jensa Müllera. Na dwóch kolejnych edycjach tej imprezy: ZIO w Salt Lake City (2002) i ZIO w Turynie (2006) zdobywał tytuł mistrza olimpijskiego. Najpierw wyprzedził Hackla i Procka), a następnie pokonał Rosjanina Alberta Diemczenkę i Łotysza Mārtiņša Rubenisa. Następnie wystąpił na igrzyskach w Vancouver w 2010 roku, gdzie wywalczył brązowy medal, przegrywając z Niemcami – Felixem Lochem i Davidem Möllerem. Brał także udział w igrzyskach olimpijskich w Soczi w 2014 roku, ponownie zajmując trzecie miejsce, za Lochem i Albertem Diemczenko. Tym samym został pierwszym w historii sportowcem, którzy zdobył medale na sześciu igrzyskach olimpijskich z rzędu[4]. Na tych samych igrzyskach zajął także piąte miejsce w konkurencji drużynowej.

Ma na koncie sześć tytułów mistrza świata w jedynkach, wywalczonych na MŚ w Lillehammer (1995), MŚ w Königssee (1999), MŚ w Calgary (2001), MŚ w Siguldzie (2003), MŚ w Park City (2005) oraz MŚ w Cesanie (2011). Zdobył również pięć medali srebrnych: w drużynie na MŚ w Lillehammer (1995), jedynkach na MŚ w Sankt Moritz (2000), jedynkach i drużynie na MŚ w Innsbrucku (2007) oraz jedynkach na MŚ w Park City (2009) i pięć brązowych: w drużynie na MŚ w Altenbergu (1996), MŚ w Innsbrucku (1997), MŚ w Nagano (2004) i MŚ w Park City (2005) oraz w jedynkach na MŚ w Altenbergu (2012). Zöggeler jest również wielokrotnym medalistą mistrzostw Europy, przy czym zwyciężał w drużynie na ME w Königssee (1994) oraz jedynkach na ME w Oberhofie (2004), ME w Cesanie (2008) i ME w Siguldzie (2014).

Po Puchar Świata sięgał dziesięciokrotnie, w sezonach 1997/1998, 1999/2000, 2000/2001, 2003/2004, 2005/2006, 2006/2007, 2007/2008, 2008/2009, 2009/2010 i 2010/2011. Łącznie 103 razy stawał na podium zawodów tego cyklu w rywalizacji jedynek, z czego 57 razy zwyciężał. Są to rekordy tych zawodów (drugie miejsce w klasyfikacji miejsc na podium zajmuje Markus Prock z wynikiem 73 podiów, a w klasyfikacji zwycięstw drugi jest Hackl z wynikiem 33 triumfów).

W 2002 roku został odznaczony Orderem Zasługi Republiki Włoskiej[5]. W 2011 roku został wybrany sportowcem roku we Włoszech, był też ośmiokrotnie wybierany sportowcem roku w Tyrolu Południowym[6].

Podczas igrzysk w Soczi Zöggeler był chorążym reprezentacji Włoch[7].

Po sezonie 2013/2014 Włoch zakończył karierę sportową[8].

Osiągnięcia

Igrzyska olimpijskie

RokMiejsceJedynkiSztafeta
1994Lillehammer3.nie rozgrywano
1998Nagano2.nie rozgrywano
2002Salt Lake City1.nie rozgrywano
2006Turyn1.nie rozgrywano
2010Vancouver3.nie rozgrywano
2014Soczi3.5.

Puchar Świata

Miejsca w klasyfikacji generalnej

SezonMiejsce
1994/19952.
1995/19962.
1997/19981.
1998/19997.
1999/20001.
2000/20011.
2001/20022.
2002/20033.
2003/20041.
2004/20055.
2005/20061.
2006/20071.
2007/20081.
2008/20091.
2009/20101.
2010/20111.
2011/20124.
2012/20134.
2013/20142.

Zbiorcze zestawienie podium w zawodach Pucharu Świata

LokataJedynkiSztafeta mieszanaRazem
1. miejsce57259
2. miejsce26733
3. miejsce20727
Razem10316119

Przypisy

Linki zewnętrzne

Media użyte na tej stronie