Awarowie (naród kaukaski)

Awarowie

Populacja	około 1 mln
Miejsce zamieszkania	Rosja: 912 090 (2010)[1] Azerbejdżan: 50 900 (1999)[2] Gruzja: 4230 (1989)[3] Kazachstan: 2777 (1989)[4] Ukraina: 1496 (2001)[5]
Język	awarski
Religia	islam sunnicki

Flaga narodowa Awarów

Awarowie (nazwa własna: магӀарулал ma’arulal, dosłownie „ludzie gór”), czasem dla odróżnienia od żyjącego w średniowieczu, a noszącego tę samą nazwę ludu koczowniczego, określani jako Awarczycy – naród kaukaski, zamieszkujący głównie rosyjski Dagestan, gdzie stanowi 27,9% populacji i jest najliczniejszą grupą etniczną.

Awarowie zamieszkują głównie południowo-zachodnią, górzystą część Dagestanu oraz przyległe doń tereny w Azerbejdżanie; poza tym awarska diaspora zamieszkuje też w stolicy tej republiki – Machaczkale, a także w dużych miastach Rosji, zwłaszcza w Moskwie. Ogólna liczba Awarów szacowana jest na około 800–900 tysięcy, spośród czego Dagestan zamieszkuje 577,1 tys. osób.

Używają języka awarskiego należącego do zespołu awaro-didojskiego, tworzącego podgrupę w grupie północno-wschodniej (nachsko-dagestańskiej) języków kaukaskich. Awarowie wyznają islam sunnicki z wyraźnymi wpływami sufizmu.

Wspólna nazwa z proto-mongolskimi Awarami, którzy we wczesnym średniowieczu zajęli część terenów Kaukazu, jest podstawą spekulacji o pochodzeniu współczesnych Awarów od ich średniowiecznych imienników. Jest możliwe, że są potomkami głównego trzonu starożytnego plemienia Awarów, którego odgałęzieniem byli Awarowie „europejscy”. Informacje takie pozostają w kręgu hipotez, jednak przeciw temu związkowi przemawia m.in. odrębność językowa obu ludów.

Znani Awarowie: Imam Szamil, Rasuł Gamzatow, Sułtan Ibragimow, Chabib Nurmagomiedow, Magomiet Gadżyjew.

Zobacz też

• język awarski
• Awarowie

Przypisy