Bartłomiej Misiewicz

Bartłomiej Misiewicz
Ilustracja
Bartłomiej Misiewicz (2017)
Data i miejsce urodzenia

27 marca 1990
Warszawa

Zawód, zajęcie

polityk, przedsiębiorca

Alma Mater

Wyższa Szkoła Kultury Społecznej i Medialnej w Toruniu

Stanowisko

szef gabinetu politycznego i rzecznik prasowy MON (2015–2017)

Partia

Prawo i Sprawiedliwość (2010–2017)

Odznaczenia
Złoty Medal „Za zasługi dla obronności kraju”

Bartłomiej Sebastian Misiewicz (ur. 27 marca 1990 w Warszawie[1]) – polski polityk, w latach 2015–2017 szef gabinetu politycznego i rzecznik prasowy Ministerstwa Obrony Narodowej, jeden z bliskich współpracowników Antoniego Macierewicza[2], przedsiębiorca.

Życiorys

W 2009 ukończył XII Liceum Ogólnokształcące im. Henryka Sienkiewicza w Warszawie. Podejmował studia licencjackie na Społecznej Akademii Nauk w Łodzi, na Uniwersytecie Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie, a w 2015 w Wyższej Szkole Kultury Społecznej i Medialnej w Toruniu[3]. W 2018 na tej ostatniej uczelni obronił licencjat pt. Szczyt NATO 2016 w Warszawie i jego wpływ na bezpieczeństwo Polski[4]. Następnie rozpoczął tam studia magisterskie na kierunku politologia, a także studia podyplomowe na Akademii Sztuki Wojennej[5].

Działał w Klubie „Gazety Polskiej”[6]. W wieku 17 lat zgłosił się do pracy w biurze poselskim Antoniego Macierewicza[7]. W 2010 został członkiem Prawa i Sprawiedliwości, a następnie z rekomendacji Antoniego Macierewicza został mianowany szefem biura zespołu parlamentarnego ds. zbadania przyczyn katastrofy smoleńskiej[2].

W 2012 pełnił funkcję sekretarza Zarządu Okręgowego PiS w okręgu piotrkowskim[8]. Z nominacji Jarosława Kaczyńskiego został członkiem Rady Politycznej PiS[2]. W latach 2012–2014 był koordynatorem ds. struktur wykonawczych PiS[9], w latach 2013–2014 pełnił funkcję pełnomocnika powiatowego PiS w powiecie radomszczańskim[8], a od 2014 był członkiem Krajowej Komisji Rewizyjnej PiS[9].

W 2015 bez powodzenia startował do Sejmu w wyborach parlamentarnych z 4. miejsca na liście w okręgu piotrkowskim[10], zdobywając 1992 głosy[11]. Po wyborczej wygranej Prawa i Sprawiedliwości, 16 listopada 2015 został szefem gabinetu politycznego oraz rzecznikiem prasowym Ministerstwa Obrony Narodowej. Przed objęciem stanowisk w MON przez kilka miesięcy pracował w jednej z aptek w podwarszawskich Łomiankach[12]. Funkcję rzecznika prasowego MON przestał pełnić w lutym 2017[13]. 1 kwietnia został asystentem politycznym Antoniego Macierewicza[14]. Był zatrudniony w MON do 14 kwietnia[15].

10 kwietnia 2017 został pełnomocnikiem zarządu państwowej Polskiej Grupy Zbrojeniowej (PGZ) ds. komunikacji. 12 kwietnia spółka rozwiązała z nim umowę o pracę na jego wniosek[16][17]. Tego samego dnia został zawieszony w prawach członka Prawa i Sprawiedliwości przez prezesa PiS Jarosława Kaczyńskiego[18], który powołał jednocześnie specjalną komisję mającą wyjaśnić m.in. okoliczności zatrudnienia Bartłomieja Misiewicza w PGZ. W jej skład weszli wiceprezesi PiS Joachim Brudziński i Mariusz Kamiński oraz Marek Suski i Karol Karski[19][20]. 13 kwietnia, po przesłuchaniu Bartłomieja Misiewicza, komisja orzekła, że nie posiada on kwalifikacji do pełnienia funkcji w sferze publicznej i spółkach Skarbu Państwa[21]. Tego samego dnia zrezygnował on z członkostwa w partii, uzasadaniając to „niesamowitą nagonką na PiS przy użyciu jego nazwiska”[21].

W maju 2017 założył firmę, która miała świadczyć usługi doradcze, marketingowe oraz tworzyć kampanie reklamowe. Został również doradcą zarządu Telewizji Republika[22].

28 stycznia 2019 został zatrzymany przez Centralne Biuro Antykorupcyjne. Razem z nim zatrzymano pięć innych osób. Zarzucono im m.in. powoływanie się na wpływy i czerpanie z tego korzyści materialnych[23]. 30 stycznia Misiewicz został tymczasowo aresztowany na trzy miesiące[24], następnie tymczasowe aresztowanie zostało przedłużone o kolejne dwa miesiące[25]. Opuścił areszt w czerwcu 2019, po wpłaceniu poręczenia w wysokości 100 tys. zł[26].

W marcu 2020 założył spółkę Alleati Holding, zajmującą się m.in. sprzedażą wódki „Misiewiczówka”[27]. 21 maja 2021 do warszawskiego Sądu Rejonowego trafił akt oskarżenia przeciwko Bartłomiejowi Misiewiczowi za reklamowanie i sprzedawanie wódki „Misiewiczówka” bez wymaganego zezwolenia[28].

Kontrowersje

W grudniu 2015 Bartłomiej Misiewicz na polecenie Antoniego Macierewicza kierował nocną akcją wejścia żołnierzy Żandarmerii Wojskowej i Służby Kontrwywiadu Wojskowego do Centrum Eksperckiego Kontrwywiadu Wojskowego NATO w Warszawie[3]. W grudniu 2016 Sąd Okręgowy w Warszawie nakazał stołecznej Prokuraturze Okręgowej wszczęcie śledztwa w tej sprawie[29]. 1 marca 2017 Wojskowy Sąd Okręgowy w Warszawie odrzucił zażalenie pełnomocnika gen. bryg. Piotra Pytla i utrzymał w mocy zaskarżone postanowienie Prokuratury Okręgowej w Warszawie z 24 października 2016 o umorzeniu śledztwa w sprawie przekroczenia uprawnień żołnierzy Żandarmerii Wojskowej asystujących w działaniach prowadzonych przez Bartłomieja Misiewicza jako pełnomocnika MON do spraw utworzenia CEKW NATO[30].

Według tygodnika „Polityka”, wizytując jednostki wojskowe, oczekiwał od ich dowódców oznak szacunku służbowego – na przykład powitania przed frontem jednostki – które nie przysługiwały osobom na jego stanowisku[12].

We wrześniu 2016, po publikacji „Newsweeka” informującej, że miał on oferować radnym w Bełchatowie zatrudnienie w państwowej spółce w zamian za przystąpienie do koalicji z PiS, na własną prośbę został zawieszony na stanowiskach rzecznika i szefa gabinetu politycznego MON. W październiku powrócił do pracy w ministerstwie, by zająć się „analizą dezinformacji medialnych wymierzonych w bezpieczeństwo państwa”. W grudniu, po umorzeniu przez prokuraturę śledztwa w Bełchatowie, wrócił także na oba zajmowane wcześniej stanowiska[31].

W 2016 objął funkcję członka rady nadzorczej spółki Energa Ciepło Ostrołęka oraz członka rady nadzorczej Polskiej Grupy Zbrojeniowej, mimo że nie posiadał ukończonego kursu dla członków rad nadzorczych i skończonych studiów[3][9]. We wrześniu 2016 zrezygnował z zasiadania w organach tych przedsiębiorstw[12][9][32].

W 2016 w wypowiedziach partii opozycyjnych wobec PiS oraz niektórych publikacjach prasowych nazwisko Bartłomieja Misiewicza zostało uznane za symbol „kolesiostwa i nepotyzmu”. Określeniem Misiewicze politycy Nowoczesnej nazwali osoby o niskich kompetencjach, które „dostały pracę w spółkach Skarbu Państwa i instytucjach publicznych dzięki powiązaniom z PiS”. Zaczęło być ono używane przez część ogólnopolskich mediów[31][33][34].

Jego działalność, zakres obowiązków i wykształcenie były przedmiotem kilku interpelacji i zapytań poselskich[35][36][37].

W marcu 2022 roku został zatrzymany na terenie Austrii za jazdę samochodem pod wpływem alkoholu[38].

We współczesnym dyskursie prasowym nazwisko Misiewicz stało się podstawą metaforycznego określenia osoby o niskich standardach etycznych oraz o niskich kompetencjach zawodowych, a piastującej wysokie stanowisko i domagającej się najwyższych zaszczytów[39].

Odznaczenia

W sierpniu 2016 został odznaczony Złotym Medalem „Za zasługi dla obronności kraju”[40].

Przypisy

  1. Misiewicz Bartłomiej. oko.press. [dostęp 2017-02-04].
  2. a b c Maciej Miłosz: Misiewicz a sprawa polska, czyli Macierewicz ma rację, dziennik.pl, 9 września 2016. [dostęp 2017-02-04].
  3. a b c Misiewicz – od ministranta do ministra, tvn24.pl, 19 listopada 2016. [dostęp 2017-02-04].
  4. Mateusz Marchwicki: Wreszcie się udało. Były rzecznik MON Bartłomiej Misiewicz obronił licencjat. natemat.pl, 11 czerwca 2018. [dostęp 2018-06-11].
  5. Tak studiuje Misiewicz! Rydzyk zrobi z niego magistra. se.pl, 23 listopada 2018. [dostęp 2018-11-26].
  6. Mateusz Kołczyński. Ministerstwo obrony Misiewicza. „Polityka”, s. 12–13, 15–21 lutego 2017. 
  7. Z apteki w Łomiankach do MON. Kontrowersyjna kariera Bartłomieja Misiewicza, tvp.info [dostęp 2019-03-15].
  8. a b Katarzyna Zuchowicz: Ma 25 lat, pracował w aptece w Łomiankach, jest prawą ręką Macierewicza. Były szef MON: „Ja bym go nie zatrudnił”, serwis NaTemat na podstawie politycznego CV na oficjalnej stronie Bartłomieja Misiewicza. [dostęp 2017-02-05].
  9. a b c d Bartłomiej Misiewicz. Kim jest rzecznik Macierewicza. polityka.pl, 8 września 2016. [dostęp 2017-02-04].
  10. Okręg wyborczy w wyborach do Sejmu nr 10, siedziba OKW: Piotrków Trybunalski. pkw.gov.pl. [dostęp 2017-02-05].
  11. Wyniki wyborów do Sejmu RP. Polska-Okręgi. Okręg nr 10. pkw.gov.pl. [dostęp 2017-02-11].
  12. a b c Mateusz Kołczyński. Ministerstwo obrony Misiewicza. „Polityka”, s. 13, 15–21 lutego 2017. 
  13. Mjr Anna Pęzioł-Wójtowicz nową rzeczniczką prasową MON. pap.pl, 6 kwietnia 2017. [dostęp 2017-04-13].
  14. Ile zarabia Misiewicz?. „Gazeta Wyborcza”, s. 3, 11 maja 2017. 
  15. MON ujawnił, ile zarabiał Bartłomiej Misiewicz. wprost.pl, 10 maja 2017. [dostęp 2017-05-11].
  16. Izabela Kacprzyk. Wysoka pensja dla Bartłomieja Misiewicza. „Rzeczpospolita”, s. A6, 12 kwietnia 2017. 
  17. Izabela Kacprzak. Kaczyński ma dość Misiewicza. „Rzeczpospolita”, s. A4, 13 kwietnia 2017. 
  18. Prezes PiS zawiesił Bartłomieja Misiewicza w prawach członka PiS. pis.org.pl, 12 kwietnia 2017. [dostęp 2017-04-13].
  19. Grzegorz Osiecki. Wyborcy PiS też chcą zmian. „Dziennik Gazeta Prawna”, s. A2–A3, 13 kwietnia 2017. 
  20. Juliusz Ćwieluch, Anna Dąbrowska. Zimna wojna w PiS. „Polityka”, s. 13, 19 kwietnia-25 kwietnia 2017. 
  21. a b Zuzanna Dąbrowska, Izabela Kacprzak. Misiewicz z wilczym biletem. „Rzeczpospolita”, s. A4, 14 kwietnia 2017. 
  22. Izabela Kacprzak. Wstydliwy dług w SKOK. „Rzeczpospolita”, s. A5, 24 sierpnia 2018. 
  23. Były rzecznik MON Bartłomiej M. i były poseł PiS Mariusz Antoni K. zatrzymani przez CBA (pol.). Gazeta.pl, 2019-01-28. [dostęp 2019-01-28].
  24. Aresztowanie Bartłomieja M. Były rzecznik MON trafił do Zakładu Karnego w Tarnowie. gazetakrakowska.pl, 1 lutego 2019. [dostęp 2019-03-23].
  25. Były rzecznik MON Bartłomiej M. pozostanie w areszcie. dziennik.pl, 24 kwietnia 2019. [dostęp 2019-04-25].
  26. Były rzecznik MON po wyjściu z aresztu. „Nazywam się Misiewicz, Bartłomiej Misiewicz”. gazeta.pl, 28 czerwca 2019. [dostęp 2019-06-28].
  27. Bartłomiej Misiewicz wprowadza do sprzedaży wódkę Misiewiczówka, www.wirtualnemedia.pl [dostęp 2020-06-08] (pol.).
  28. Były rzecznik MON oskarżony o sprzedaż wódki Misiewiczówka bez zezwolenia, www.wirtualnemedia.pl [dostęp 2021-06-21] (pol.).
  29. Mateusz Kołczyński. Ministerstwo obrony Misiewicza. „Polityka”, s. 14, 15 lutego–21 lutego 2017. 
  30. Komunikat MON. mon.gov.pl, 1 marca 2017. [dostęp 2017-03-01].
  31. a b Zuzanna Dąbrowska: Polityczny alfabet 2016 roku w Polsce. rp.pl, 29 grudnia 2016. [dostęp 2017-02-10].
  32. Bartłomiej Misiewicz nie jest już członkiem rady nadzorczej Polskiej Grupy Zbrojeniowej. newsweek.pl, 21 września 2016. [dostęp 2017-02-04].
  33. Misiewicze. Jak Nowoczesna pogrążyła „dobrą zmianę” w spółkach skarbu państwa?. newsweek.pl, 20 września 2016. [dostęp 2017-02-04].
  34. „Misiewicze”, czyli „dobra zmiana” w państwowych spółkach. bankier.pl, 21 września 2016. [dostęp 2017-02-04].
  35. Odpowiedź na zapytanie nr 2023 w sprawie skandalicznego zachowania Bartłomieja Misiewicza w trakcie delegacji ministerialnej w Białymstoku. sejm.gov.pl, 13 kwietnia 2017. [dostęp 2017-08-05].
  36. Odpowiedź na zapytanie nr 2068 w sprawie obowiązków, kompetencji oraz wykształcenia szefa Gabinetu Politycznego Ministra Obrony Narodowej, Bartłomieja Misiewicza. W: 14 kwietnia 2017 [on-line]. sejm.gov.pl. [dostęp 2017-08-05].
  37. Odpowiedź na interpelację nr 10147 w sprawie wizerunku medialnego MON w kontekście przywilejów Bartłomieja Misiewicza. sejm.gov.pl, 13 kwietnia 2017. [dostęp 2017-08-05].
  38. Bartłomiej Misiewicz kierował po pijanemu samochodem na terenie Austrii pod koniec marca tego roku, www.auto-swiat.pl [dostęp 2022-07-24] (pol.).
  39. Ewa Krawczyk, Nowe kontaminaty leksykalne w prasowym dyskursie politycznym (od 25 października 2015 roku do 5 maja 2017 roku), „Acta Univeristatis Lodziensis. Folia Linguistica”, 52, 2018, s. 141, DOI10.18778/0208-6077.52.10, ISSN 2450-0119 [dostęp 2020-03-20].
  40. Bartłomiej Misiewicz odznaczony Złotym Medalem za Zasługi dla Obronności Kraju. rp.pl, 14 sierpnia 2016. [dostęp 2017-02-04].

Media użyte na tej stronie

Bartłomiej Misiewicz.JPG
Autor: Fot. P. Tracz Kancelaria Premiera, Licencja: PDM-owner
Bartłomiej Misiewicz, działacz polityczny (rzecznik i szef gabinetu politycznego).
POL Złoty Medal za Zasługi dla Obronności Kraju BAR.svg
Baretka: Złoty Medal za Zasługi dla Obronności Kraju.