Bertil Lindblad
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| Zawód, zajęcie | astronom |
Bertil Lindblad (ur. 26 listopada 1895 w Örebro, zm. 25 czerwca 1965 w Saltsjöbaden) – szwedzki astronom.
Życiorys
Studiował na uniwersytecie w Uppsali, w 1920 roku uzyskał tam stopień doktora. Od 1927 roku był profesorem Królewskiej Akademii Nauk i kierował Obserwatorium Sztokholmskim.
Zajmował się teorią obrotów galaktyk. Jako pierwszy zasugerował, że Droga Mleczna się obraca – następnie, że prędkość kątowa gwiazd w Galaktyce zależy od odległości od jej centrum (maleje), czyli podał w wątpliwość założenia o sztywności Galaktyki. Teorie te zostały potwierdzone przez Jana Oorta. Zauważył też spiralną naturę Drogi Mlecznej i prawidłowo wyjaśnił powstawanie ramion spiralnych.
W 1949 roku przyznano mu nagrodę Prix Jules-Janssen.
10 czerwca 1959 Uniwersytet Mikołaja Kopernika przyznał mu tytuł doktora honoris causa[1]. W tymże roku został członkiem zagranicznym PAN[2].
Jego syn, Per-Olof Lindblad, również jest astronomem[3].
Wyróżnienia
Nagrody
- Złoty Medal Królewskiego Towarzystwa Astronomicznego (1948)
- Prix Jules-Janssen (1949)
- Bruce Medal (1954)
Nazwane jego imieniem
- Lindbad – krater na Księżycu
- (1448) Lindbladia – planetoida
Przypisy
- ↑ Doktorzy honoris causa UMK. umk.pl. [dostęp 2011-02-25].
- ↑ Lindblat, Bertilpraca= Członkowie Polskiej Akademii Nauk, PAN [dostęp 2021-09-01].
- ↑ Per Olof Lindblad turns 90 years, Stockholm University – Department of Astronomy, 23 października 2017 [zarchiwizowane z adresu 2019-10-18].
Linki zewnętrzne
- Sylwetka na liście zdobywców Bruce Medal. phys-astro.sonoma.edu. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-11-04)]. (ang.)
|
Media użyte na tej stronie
This is the actual Gold Medal of the Royal Astronomical Society that was awarded to Asaph Hall in 1879.