Bogusław Polak

Bogusław Polak
Państwo działania

Polska

Data i miejsce urodzenia

3 stycznia 1945
Gorlice

Profesor nauk humanistycznych
Specjalność: historia najnowsza, historia wojskowa, europeistyka, stosunki międzynarodowe, biografistyka, źródłoznawstwo
Alma Mater

Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu

Doktorat

1975
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu

Habilitacja

1988
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu

Profesura

2001

Odznaczenia
Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski Złoty Krzyż Zasługi Medal Komisji Edukacji Narodowej Złoty Medal „Za zasługi dla obronności kraju”

Bogusław Stanisław Polak (ur. 3 stycznia 1945 w Gorlicach) – polski historyk, profesor nauk humanistycznych, członek Kolegium Instytutu Pamięci Narodowej II kadencji.

Życiorys

W 1970 ukończył studia na Uniwersytecie im. Adama Mickiewicza w Poznaniu. Na tej uczelni uzyskał też następnie stopnie naukowe: w 1975 doktora na podstawie rozprawy Geneza i struktura inteligencji Poznania w Polsce Ludowej 1945–1970 (promotor: Jerzy Topolski) i w 1988 doktora habilitowanego na podstawie rozprawy Siły Zbrojne byłego Zaboru Pruskiego – Wojsko Wielkopolskie 1918–1920. W 2001 otrzymał tytuł naukowy profesora. Specjalizuje się w zakresie historii najnowszej, historii wojskowej oraz biografistyce i źródłoznawstwie.

Od 1978 do 1979 pracował na UAM (wpierw w Zakładzie Historii Nowożytnej Polski do końca XVIII w., następnie w Zakładzie Archiwistyki), następnie został zatrudniony w Politechnice Koszalińskiej. Przez dwie kadencje zajmował na tej uczelni stanowisko dziekana Wydziału Ekonomii i Zarządzania, a później został dziekanem Wydziału Humanistycznego. W 2007 objął funkcję dyrektora Instytutu Polityki Społecznej i Stosunków Międzynarodowych na Politechnice Koszalińskiej.

Objął funkcje redaktora naczelnego słownika biograficznego Kawalerowie Virtuti Militari 1792–1945 oraz przewodniczącego rady naukowej Instytutu im. gen. Stefana „Grota” Roweckiego. Redaktor m.in. „Przeglądu Historyczno-Wojskowego” oraz „Rocznika Koszalińskiego”. Opublikował kilkanaście monografii własnych oraz szereg innych prac naukowych jako autor lub współautor.

W latach 1994–1999 przewodniczył Okręgowej Komisji Badania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu w Koszalinie i Radzie Naukowej Instytutu Pamięci Narodowej. Jest członkiem Polskiego Towarzystwa Historycznego.

Był ekspertem i współpracownikiem Samoobrony RP. W 2007 z ramienia tej partii[1] został powołany w skład Kolegium Instytutu Pamięci Narodowej II kadencji. Został członkiem Zachodniopomorskiego Społecznego Komitetu Poparcia Jarosława Kaczyńskiego w przedterminowych wyborach prezydenckich w 2010[2].

Odznaczenia

Został odznaczony Krzyżem Kawalerskim (2002)[3] i Oficerskim (2018)[4][5] i Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski, Złotym Krzyżem Zasługi (1998)[6], Medalem Edukacji Narodowej oraz Złotym Medalem „Za zasługi dla obronności kraju”.

Przypisy

  1. Andrzej Chojnowski przewodniczącym kolegium IPN. wprost.pl, 13 września 2007. [dostęp 2017-09-19].
  2. Zachodniopomorski Społeczny Komitet Poparcia Jarosława Kaczyńskiego. jaroslawkaczynski.info, 14 czerwca 2010. [dostęp 2017-09-19].
  3. Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 12 marca 2002 r. o nadaniu orderów i odznaczeń (M.P. z 2002 r. nr 20, poz. 349).
  4. Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 19 stycznia 2018 r. o nadaniu orderów (M.P. z 2018 r. poz. 357).
  5. Ordery Odrodzenia Polski dla naukowców i badaczy. prezydent.pl, 16 lutego 2018. [dostęp 2018-02-16].
  6. Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 8 września 1998 r. o nadaniu odznaczeń (M.P. z 1998 r. nr 41, poz. 559).

Bibliografia

Media użyte na tej stronie

POL Złoty Medal za Zasługi dla Obronności Kraju BAR.svg
Baretka: Złoty Medal za Zasługi dla Obronności Kraju.