Canko Cwetanow

Canko Cwetanow

Цанко Цветанов

Data i miejsce urodzenia	6 stycznia 1970 Byłgarsko Sliwowo
Pozycja	lewy obrońca/def pomocnik
Kariera seniorska
Lata Klub Wyst. Gole 1988–1993 Etyr Wielkie Tyrnowo 1993–1995 Lewski Sofia 54 (1) 1995–1996 Waldhof Mannheim 1996–1998 Aberdeen FC 1998–2001 Energie Cottbus 2001–2003 Lewski Sofia 6 (0)
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst. Gole 1991–1996  Bułgaria 40 (0)
Kariera trenerska
Lata Drużyna 2004–2008 Lewski Sofia, asystent 2008–2009 Liteks Łowecz, asystent 2009–2010 Bułgaria, asystent od 2010 Anorthosis Famagusta, asystent

Canko Nikołajew Cwetanow (ur. 6 stycznia 1970 roku w Byłgarskim Sliwowie) – bułgarski piłkarz występujący na pozycji lewego obrońcy lub defensywnego pomocnika, oraz trener piłkarski.

Kariera piłkarska

Karierę rozpoczynał w barwach Etyru Wielkie Tyrnowo, gdzie spotkał się ze swoimi przyszłymi kolegami z kadry – Krasimirem Bałykowem, Trifonem Iwanowem i Ilianem Kiriakowem. Był podstawowym zawodnikiem tego klubu, kiedy w sezonie 1990–1991 zdobył on jedyny w swojej historii tytuł mistrza kraju.

Rok później Cwetanow przeszedł do Lewskiego Sofia, gdzie powiększył kolekcję trofeów o dwa kolejne mistrzostwa oraz Puchar. Po udanym Mundialu 1994 wyjechał za granicę. Krótko był zawodnikiem grającego w drugiej Bundeslidze Waldhof Mannheim, dwa sezony spędził w szkockim Aberdeen FC, skąd w 1998 roku powrócił do Niemiec. Piłkarską karierę zakończył w barwach Lewskiego, a jej efektownym finałem był czwarty tytuł mistrza Bułgarii i dwa kolejne Puchary.

W reprezentacji Bułgarii zadebiutował w 1991 roku. Jest młodszy o kilka lat od najlepszego pokolenia bułgarskich piłkarzy (urodzonego na początku lat 60. m.in. Christo Stoiczkowa, Emiła Kostadinowa, Krasimira Bałykowa i Jordana Leczkowa), jednak znalazł się w kadrze na Mundial 1994, na którym podopieczni Dimityra Penewa zajęli czwarte miejsce (był najmłodszym członkiem ekipy). Cwetanow zagrał w sześciu z siedmiu meczów, we wszystkich od pierwszej minuty (z jednego - z Meksykiem - wyeliminowała go kara za czerwoną kartkę). Wystąpił również na Euro 1996 (całe dwa mecze). Po tym turnieju w wieku zaledwie dwudziestu sześciu lat postanowił pożegnać się z kadrą.

Sukcesy piłkarskie

• mistrzostwo Bułgarii 1991 z Etyrem
• mistrzostwo Bułgarii 1994, 1995 i 2002 oraz Puchar Bułgarii 1994, 2002 i 2003 z Lewskim
• awans do Bundesligi w sezonie 1999-00 z Energie Cottbus

Kariera szkoleniowa

Po zakończeniu kariery piłkarskiej pracował w sztabach szkoleniowych Lewskiego Sofia i Etyru Wielkie Tyrnowo.

Od 2004 roku jest asystentem Stanimira Stoiłowa, najpierw w Lewskim (2004-2008), a potem w Liteksie Łowecz (2008-2009), reprezentacji Bułgarii (od sierpnia 2009^[1] do września 2010^[2]) i Anorthosisie Famagusta (od grudnia 2010). Wspólnie zdobyli dwa mistrzostwa Bułgarii, trzy Puchary Bułgarii, jeden Superpuchar, raz prowadzona przez nich drużyna dotarła do ćwierćfinału Pucharu UEFA i wywalczyła awans do Ligi Mistrzów.

Bibliografia

• Statystyki na LevskiSofia.info (ang.)

Przypisy