Claus (książę holenderski)

Claus

Jego Królewska Wysokość Książę Niderlandów
Książę Niderlandów (Książę małżonek)
Okres	od 30 kwietnia 1980 do 6 października 2002
Poprzednik	Bernhard zu Lippe-Biesterfeld
Następca	królowa Maksyma
Dane biograficzne
Dynastia	Amsbergowie
Data i miejsce urodzenia	6 września 1926 Hitzacker, Republika Weimarska
Data i miejsce śmierci	6 października 2002 Amsterdam, Holandia
Ojciec	Claus Felix von Amsberg
Matka	Gösta von dem Bussche-Haddenhausen
Żona	Beatrycze, królowa Holandii
Dzieci	Wilhelm-Aleksander, Jan Friso, Konstantyn
Odznaczenia

Holenderska rodzina królewska

JKW Księżna Beatrycze JKM Król Wilhelm-Aleksander JKM Królowa Maksyma (Máxima) JKW Księżniczka Oranii JKW Księżniczka Aleksja JKW Księżniczka Ariane JKW Księżna Mabel Hrabianka Luana Hrabianka Zaria JKW Książę Konstantyn JKW Księżna Laurencja Hrabianka Heloiza Hrabia Klaus-Kazimierz Hrabianka Eleonora JKW Księżniczka Irena JKW Księżniczka Margriet

(c) Looi, CC-BY-SA-3.0

Pogrzeb księcia Clausa w Delfcie

Claus, książę Niderlandów, właśc. Claus George Willem Otto Frederik Geert van Amsberg (ur. 6 września 1926 w Hitzacker, zm. 6 października 2002 w Amsterdamie) – małżonek królowej Holandii Beatrycze.

Życiorys

Claus-Georg Wilhelm Otto Friedrich Gerd von Amsberg urodził się w Hitzacker w Dolnej Saksonii w Niemczech, jako drugie z siedmiorga dzieci i jedyny syn Clausa von Amsberga i Gosty von dem Bussche-Haddenhausen. Był spokrewniony m.in. z rodzinami: von Bülow, von Moltke, Blücher, von Arnim, von Rantzau, von Dönhoff. Nauki pobierał w Bad Doberan w Meklemburgii, Międzyzdrojach na Pomorzu w sławnej elitarnej Baltenschule (1938-1942) i ówczesnej Tanganice. W czasie II wojny światowej (1939–1945) Claus służył w Jungvolk i Hitlerjugend. Od sierpnia 1943 do stycznia 1944 służył jako pomocnik w marynarce koło Kilonii. Od stycznia do marca 1944 służył w Arbeitsdienst w Königsbergu (Nowa Marchia, obecnie: Chojna). W lipcu tego roku udało mu się skończyć szkołę. Służbę wojskową odbywał w Rezerwach 6 Dywizji Pancernej w Danii i w 90 Dywizji Pancernej we Włoszech. Nie brał udziału w walkach. Został schwytany przez Amerykanów koło Merano i wysłany do obozu jenieckiego. We wrześniu 1945 został przeniesiony do amerykańskiej bazy koło Amershaw w Wielkiej Brytanii. Powrócił do Hitzacker w grudniu 1945. Został całkowicie oczyszczony przez sąd w kwestii przynależności do młodzieżowych organizacji nazistowskich.

Ukończył studia na Uniwersytecie w Hamburgu na wydziale Prawa i Nauk Politycznych, zdając egzamin asesorski w 1956. Praktykował w Niemczech i Stanach Zjednoczonych. W 1957 dostał się do Niemieckiej Służby Zagranicznej, a rok później do Służby Dyplomatycznej. Pracował w ambasadach niemieckich w Santo Domingo, Republice Dominikany, Afryce. W latach 60. pracował w Ministerstwie Spraw Zagranicznych w Bonn, gdzie odpowiadał za stosunki gospodarcze z Afryką.

Claus i księżniczka Beatrycze poznali się latem 1964 na przyjęciu z okazji ślubu księżniczki Tatiany Wittgenstein z księciem Moritzem Heskim. Znajomość następczyni tronu Holandii z niemieckim dyplomatą wywołało oburzenie w Holandii. Zaręczyny ogłoszono 28 czerwca 1965. W listopadzie parlament holenderski wyraził zgodę na to małżeństwo. 8 grudnia 1965 Claus otrzymał obywatelstwo holenderskie. Ślub pary odbył się 10 marca 1966 w Westerkerk przy licznych protestach Holendrów. W tym dniu Claus otrzymał tytuł księcia Niderlandów i Jonkheera van Amsberg. Para rezydowała w Zamku Drakensteyn w Lage Vuursche. Od 1963 mieszkała tam księżniczka Beatrix.

Potomstwo

• książę Wilhelm Aleksander, król Holandii od 2013 (ur. 27 kwietnia 1967), żonaty z Maximą Zorreguietą Cerruti (ur. 17 maja 1971)
• książę Jan Friso (ur. 25 września 1968, zm. 12 września 2013), żonaty z Mabel Wisse Smit (ur. 11 sierpnia 1968)
• książę Konstantyn (ur. 11 października 1969), żonaty z Laurentien Brinkhorst (ur. 25 maja 1966)

Z biegiem czasu książę Claus został zaakceptowany przez Holendrów i był jednym z najpopularniejszych członków rodziny królewskiej. Poświęcił się służbie dla narodu, wykorzystując swoje doświadczenia jako dyplomata. W kręgu jego zainteresowań były sprawy Trzeciego Świata.

30 kwietnia 1980 w Pałacu Królewskim w Amsterdamie, panująca królowa Juliana abdykowała na rzecz swej najstarszej córki, księżniczki Beatrix.

Książę miał wiele kłopotów ze zdrowiem. Cierpiał na depresję, raka i chorobę Parkinsona. Zmarł 6 października 2002 po długiej chorobie w szpitalu uniwersyteckim w Amsterdamie. Został pochowany w krypcie królewskiej w Nieuwe Kerk w Delfcie.

Bibliografia

• Het Koninklijk Huis – Claus Prins der Nederlanden (niderl.) [dostęp 2012-07-02]