David Storl

David Storl
Ilustracja
David Storl na mistrzostwach świata w Daegu (2011)
Data i miejsce urodzenia

27 lipca 1990
Rochlitz, NRD

Wzrost

199 cm

Informacje klubowe
Klub

Erdgas Chemnitz

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Niemcy
Igrzyska olimpijskie
srebroLondyn 2012lekkoatletyka
(pchnięcie kulą)
Mistrzostwa świata
złotoDaegu 2011pchnięcie kulą
złotoMoskwa 2013pchnięcie kulą
srebroPekin 2015pchnięcie kulą
Mistrzostwa Europy
złotoHelsinki 2012pchnięcie kulą
złotoZurych 2014pchnięcie kulą
złotoAmsterdam 2016pchnięcie kulą
brązBerlin 2018pchnięcie kulą
Halowe mistrzostwa świata
srebroStambuł 2012pchnięcie kulą
srebroSopot 2014pchnięcie kulą
srebroBirmingham 2018pchnięcie kulą
Halowe mistrzostwa Europy
złotoPraga 2015pchnięcie kulą
srebroParyż 2011pchnięcie kulą
srebroGlasgow 2019pchnięcie kulą
brązBelgrad 2017pchnięcie kulą
Mistrzostwa świata juniorów
złotoBydgoszcz 2008pchnięcie kulą
Młodzieżowe mistrzostwa Europy
złotoOstrawa 2011pchnięcie kulą

David Storl (ur. 27 lipca 1990 w Rochlitz) – niemiecki lekkoatleta, specjalizujący się w pchnięciu kulą.

Kariera

Już na początku swojej kariery osiągnął trzy znaczące sukcesy zostając kolejno mistrzem świata juniorów młodszych (2007), mistrzem świata juniorów (2008) oraz mistrzem Europy juniorów (2009). W 2009 dwukrotnie – kulą o wadze 6 kilogramów – poprawiał juniorski rekord świata pchając 13 czerwca w Mannheim 22,34 oraz 14 lipca w Osterode 22,73 m. Na koniec 2009 poprawił nieoficjalny halowy rekord globu juniorów w pchnięciu kulą 6-kilogramową osiągając 20 grudnia w Rochlitz wynik 22,35 m. Sezon 2010 rozpoczął od uplasowania się na siódmej pozycji halowych mistrzostw globu, a latem był piąty na mistrzostwach Europy (po dyskwalifikacji Andreja Michniewicza awansował na 4. miejsce). Pierwszy sukces w gronie seniorów odniósł w 2011 zdobywając halowe wicemistrzostwo Europy. Zdobył złoto młodzieżowych mistrzostw Europy w Ostrawie poprawiając wynikiem 20,45 m rekord imprezy. Na mistrzostwach świata w Daegu pchnięciem na odległość 21,78 m zapewnił sobie w ostatniej kolejce tytuł mistrza globu. Na koniec sezonu 2011 został wybrany wschodzącą gwiazdą europejskiej lekkoatletyki w plebiscycie European Athletics[1][2], a w plebiscycie na lekkoatletę roku w Europie zajął 4. miejsce[3][4][5][6]. Sezon 2012 rozpoczął od zdobycia w Stambule halowego wicemistrzostwa świata[7]. Mistrz Europy z Helsinek oraz wicemistrz olimpijski z Londynu (2012). W 2013 zdobył swój drugi złoty medal mistrzostw świata. Uczestnik halowych mistrzostw Europy w Belgradzie (2017), w których wywalczył brązowy medal. Podczas lekkoatletycznych Mistrzostw Europy w 2018 w Berlinie uzyskał wynik 21,41 m, tym samym zdobywając trzecie miejsce[8].

Wielokrotnie zdobywał medale mistrzostw Niemiec w różnych kategoriach wiekowych tak w hali, jak i na stadionie (także w rzucie dyskiem).

Rekordy życiowe uzyskane kulą seniorską o wadze 7,26 kilograma: stadion – 22,20 m (9 lipca 2015, Lozanna); hala – 21,88 m (9 marca 2012, Stambuł). Do 2015 kulomiot posiadał na koncie halowy rekord świata juniorów w pchnięciu kulą o wadze 6 kilogramów (22,35 m w 2009). Do sierpnia 2013 był także rekordzistą świata juniorów ze stadionu (22,73 m w 2009).

Osiągnięcia

RokImprezaMiejsceLokataWynik
2007Mistrzostwa świata juniorów młodszychCzechy OstrawaGold medal world centered-2.svg 1. miejsce21,40
2008Mistrzostwa świata juniorówPolska BydgoszczGold medal world centered-2.svg 1. miejsce21,08
2009Mistrzostwa Europy juniorówSerbia Nowy SadGold medal europe.svg 1. miejsce22,40
2009Mistrzostwa świataNiemcy Berlinel. – 28. miejsce19,19
2010Halowe mistrzostwa świataKatar Doha7. miejsce20,40
2010Mistrzostwa EuropyHiszpania Barcelona4. miejsce20,57
2011Halowe mistrzostwa EuropyFrancja ParyżSilver medal europe.svg 2. miejsce20,75
2011Superliga drużynowych mistrzostw EuropySzwecja Sztokholm1. miejsce20,81
2011Młodzieżowe mistrzostwa EuropyCzechy OstrawaGold medal europe.svg 1. miejsce20,45
2011Mistrzostwa świataKorea Południowa DaeguGold medal world centered-2.svg 1. miejsce21,78
2011DécaNationFrancja Nicea1. miejsce20,30
2012Halowe mistrzostwa świataTurcja StambułSilver medal world centered-2.svg 2. miejsce21,88
2012Mistrzostwa EuropyFinlandia HelsinkiGold medal europe.svg 1. miejsce21,58
2012Igrzyska olimpijskieWielka Brytania LondynSilver medal olympic.svg 2. miejsce21,86
2013Superliga drużynowych mistrzostw EuropyWielka Brytania Gateshead1. miejsce20,47
2013Mistrzostwa świataRosja MoskwaGold medal world centered-2.svg 1. miejsce21,73
2014Halowe mistrzostwa świataPolska SopotSilver medal world centered-2.svg 2. miejsce21,79
2014Mistrzostwa EuropySzwajcaria ZurychGold medal europe.svg 1. miejsce21,41
2014Puchar interkontynentalnyMaroko Marrakesz1. miejsce21,55
2015Halowe mistrzostwa EuropyCzechy PragaGold medal europe.svg 1. miejsce21,23
2015Superliga drużynowych mistrzostw EuropyRosja Czeboksary1. miejsce21,20
2015Mistrzostwa świata PekinSilver medal world centered-2.svg 2. miejsce21,74
2016Mistrzostwa EuropyHolandia AmsterdamGold medal europe.svg 1. miejsce21,31
2016Igrzyska OlimpijskieBrazylia Rio de Janeiro7. miejsce20,64
2017Halowe mistrzostwa EuropySerbia BelgradBronze medal europe.svg 3. miejsce21,30
2017Superliga drużynowych mistrzostw EuropyFrancja Lille2. miejsce21,23
2017Mistrzostwa świataWielka Brytania Londyn10. miejsce20,80
2018Halowe mistrzostwa świataWielka Brytania BirminghamSilver medal world centered-2.svg 2. miejsce21,44
2018Mistrzostwa EuropyNiemcy BerlinBronze medal europe.svg 3. miejsce21.41
2019Halowe mistrzostwa EuropyWielka Brytania GlasgowSilver medal europe.svg 2. miejsce21,54

Przypisy

  1. Germany’s Storl voted men’s 2011 European Athletics Rising Star, European Athletics [dostęp 2011-09-28] [zarchiwizowane z adresu 2012-08-01] (ang.).
  2. David Storl ist Europas “Athletics Rising Star”, leichtatletik.de [dostęp 2011-09-28] (niem.).
  3. Great Britain’s Mo Farah voted 2011 European Athlete of the Year, European Athletics [dostęp 2011-10-05] [zarchiwizowane z adresu 2012-08-05] (ang.).
  4. LEKKOATLETA ROKU W EUROPIE: 1. Farah, 7. Wojciechowski, Oficjalny portal Polskiego Związku Lekkiej Atletyki [dostęp 2011-10-05] (pol.).
  5. Mo Farah ist Europas Athlet des Jahres, leichtatletik.de [dostęp 2011-10-05] (niem.).
  6. Evropským atletem roku je Mo Farah, atletika.cz [dostęp 2012-12-19] (cz.).
  7. Len Johnson, EVENT REPORT – Men’s Shot Put – Final, iaaf.org [dostęp 2012-03-10] (ang.).
  8. l, Mistrzostwa Europy w lekkoatletyce Berlin 2018 dzien 2 wyniki [dostęp 2018-08-09] (pol.).

Bibliografia

Media użyte na tej stronie

Athletics pictogram.svg
Pictograms of Olympic sports – . This is an unofficial sample picture. Images of official Olympic pictograms for 1948 Summer Olympics and all Summer Olympics since 1964 can be found in corresponding Official Reports.
Gold medal world centered-2.svg
Autor: , Licencja: CC BY-SA 1.0
A gold medal with a globe icon
Gold medal europe.svg
Autor: maix¿?, Licencja: CC BY-SA 2.5
A gold medal with europe inside
Silver medal europe.svg
Autor: maix¿?, Licencja: CC BY-SA 2.5
A silver medal with europe inside
Silver medal world centered-2.svg
Autor: , Licencja: CC BY-SA 1.0
A silver medal with a globe icon
Flag of Finland.svg
Flaga Finlandii
Silver medal olympic.svg
Autor: maix¿?, Licencja: CC BY-SA 2.5
A silver medal with the olympic rings inside
Bronze medal europe.svg
Autor: maix¿?, Licencja: CC BY-SA 2.5
A bronze medal with europe inside
David Storl Daegu 2011.jpg
Autor: Erik van Leeuwen, attribution: Erik van Leeuwen (bron: Wikipedia)., Licencja: GFDL
David Storl during 2011 World championships Athletics in Daegu