Domasłowice Górne

Domasłowice Górne

Horní Domaslavice

gmina
Widok na wieś i kościół św. Jakuba Starszego
Herb Flaga
Państwo	Czechy
Kraj	morawsko-śląski
Powiat	Frydek-Mistek
Kraina	Śląsk
Starosta	Zdeněk Janecký (2012)
Powierzchnia	5,05 km²
Populacja (2015) • liczba ludności	789[1]
• gęstość	128,71 os./km²
Kod pocztowy	738 01 do 739 51
Szczegółowy podział administracyjny
Liczba obrębów ewidencyjnych	4
Liczba części gminy	1
Liczba gmin katastralnych	1
Położenie na mapie kraju morawsko-śląskiego Domasłowice Górne
Położenie na mapie Czech (c) Karte: NordNordWest, Lizenz: Creative Commons by-sa-3.0 de Domasłowice Górne
49°42′N 18°28′E/49,695000 18,463333
Strona internetowa
Portal Czechy

Domasłowice Górne^[2] (też: Domasławice Górne^[3], cz. Horní Domaslavice, niem. Ober Domaslowitz) – wieś gminna i gmina w kraju morawsko-śląskim, w powiecie Frydek-Mistek w Czechach, w granicach historycznego Śląska Cieszyńskiego.

Historia

Miejscowość po raz pierwszy wzmiankowana została w łacińskim dokumencie Liber fundationis episcopatus Vratislaviensis (pol. Księga uposażeń biskupstwa wrocławskiego), spisanej za czasów biskupa Henryka z Wierzbna ok. 1305 w szeregu wsi zobowiązanych do płacenia dziesięciny biskupstwu we Wrocławiu, w postaci item in Domaslawitz utroque^[4][5][6]. Zapis ten oznaczał, że istniały już dwie wsie o tej nazwie (utroque – obie, a więc Dolne i Górne), a brak określenia liczby łanów, z których będzie płacony podatek wskazywał, że wsie były w początkowej fazie powstawania (na tzw. surowym korzeniu), co wiąże się z przeprowadzaną pod koniec XIII wieku na terytorium późniejszego Górnego Śląska wielką akcją osadniczą. Wsie politycznie znajdowały się wówczas w granicach utworzonego w 1290 piastowskiego (polskiego) księstwa cieszyńskiego, będącego od 1327 lennem Królestwa Czech, a od 1526 roku w wyniku objęcia tronu czeskiego przez Habsburgów wraz z regionem aż do 1918 roku w monarchii Habsburgów (potocznie Austrii).

Nazwa miejscowości jest pochodzenia patronimicznego, sugerującą że jej założycielem lub przynajmniej pierwszym właścicielem był nieznany ze źródeł Domasław^[7]. Od Domasłowic Dolnych odróżniało je m.in. to że do końca epoki średniowiecza pozostawała wsiąż książęcą^[8].

Miejscową parafię katolicką pw. św. Jakuba Starszego Apostoła założono jeszcze w XIV lub w pierwszej połowie XV wieku^[9] i po raz pierwszy wzmiankowano w sprawozdaniu z poboru świętopietrza sporządzonym przez archidiakona opolskiego Mikołaja Wolffa w 1447 jako jedną z 51 w archiprezbiteracie cieszyńskim (pod nazwą Domaslowicz)^[10].

W XVI wieku z Domasłowic Górnych wyodrębniły się Dobracice.

Według dokumentów wizytacyjnych biskupstwa wrocławskiego z połowy XIX wieku miejscowi parafianie posługiwali się językami morawskim (concio Moravica) lub czeskim^[11]. Według austriackiego spisu ludności z 1900 w 137 budynkach w Domasłowicach Górnych na obszarze 520 hektarów mieszkało 778 osób, co dawało gęstość zaludnienia równą 149,6 os./km². z tego 770 (99%) mieszkańców było katolikami, 8 (1%) ewangelikami, 743 (95,5%) było czesko- a 29 (3,7%) polskojęzycznymi^[12]. Do 1910 roku liczba mieszkańców wzrosła do 789 z czego 759 (96,2%) było czesko-, 24 (3%) polsko- a 4 (0,5%) niemieckojęzycznymi, a w podziale wyznaniowym 778 (98,6%) było katolikami, 10 (1,3%) ewangelikami a 1 (0,1%) żydem^[13].

W roku 2001 liczyła 650 obywateli (w tym 22 Słowaków i 8 Polaków)^[14] oraz 505 ha powierzchni.

Religia

Na terenie gminy znajdują się 2 katolickie kościoły, św. Jakuba Starszego z XVIII w. oraz św. Anny z XIX w. Nieliczna ludność ewangelicka uczęszcza na nabożeństwa do pobliskich kościołów w Trzanowicach i Czeskim Cieszynie.

Zobacz też

• Domasłowice Dolne

Przypisy