Dorota Tlałka-Mogore
| Data i miejsce urodzenia | ||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Klub | WKS Legia Zakopane | |||||||||||||||
| Wzrost | 171 cm | |||||||||||||||
| Debiut w PŚ | 6.12 1979, Val d’Isère | |||||||||||||||
| Pierwsze punkty w PŚ | 9.03 1980, Wysokie Tatry | |||||||||||||||
| Pierwsze podium w PŚ | 27.03 1982, Montgenèvre (3. miejsce - slalom) | |||||||||||||||
| Dorobek medalowy | ||||||||||||||||
| ||||||||||||||||
Dorota Tlałka-Mogore (ur. 27 kwietnia 1963 w Zakopanem) – polska narciarka alpejska, startująca od 1986 roku w barwach Francji; trenerka. W latach osiemdziesiątych zaliczana do czołówki światowej.
Kariera
Córka Jana Tlałki (inżyniera architekta, mistrza i rekordzisty kraju na 5 i 10 km w łyżwiarstwie szybkim) i Władysławy Stopkówny (narciarka, biegaczka, członek kadry narodowej).
Narciarka (171 cm, 64 kg), specjalistka w konkurencjach alpejskich, reprezentantka WKS Legia Zakopane (1978–1985), wychowanka trenera Stanisława Gogólskiego, podopieczna trenerów: Tadeusza Kaima i Andrzeja Kozaka (kadra) i klubu francuskiego Ski Club La Clusas (1986–1990). Wraz z siostrą bliźniaczką Małgorzatą, jako pierwsze polskie alpejki znalazły się w ścisłej czołówce narciarstwa alpejskiego, zajmując wysokie punktowane miejsca w zawodach o Pucharze Świata, mistrzostwach świata i igrzyskach olimpijskich.
W czerwcu 1985 wyjechały do Francji, w październiku tegoż roku wyszły za mąż za braci Mogore (Dorota za 28-letniego Christiana – dziennikarza, a Małgorzata za jego młodszego brata, by uzyskać prawo pobytu we Francji i obywatelstwo).
4-krotna mistrzyni Polski w slalomie (1981), slalomie gigancie (1980, 1982) i kombinacji (1982). 9-krotna wicemistrzyni kraju: w slalomie (1980, 1982, 1984–1985), slalomie gigancie (1984) i kombinacji (1980, 1983–1985) i 2-krotna wicemistrzyni Francji w slalomie (1987–1988). 3-krotna brązowa medalistka ME juniorek: 1981 (slalom gigant, slalom, kombinacja alpejska) była potem uczestniczką MŚ: 1982 Schladming-Haus: 22 m. (slalom gigant), 4 m. (slalom), 12 m. (kombinacja); 1985 Bormio: 34 m. (slalom gigant), 6 m. (slalom), 18 m. (kombinacja); 1987 Crans-Montana: 8 m. (slalom); 1989 Vail: 7 m. (slalom) i PŚ: 1980: 78 m., 1982: 36 m., 1983: 28 m., 1984: 21 m., 1985: 31 m. Wicemistrzyni Zimowej Uniwersjady: 1985 Belluno (slalom). Zwyciężyła w zawodach Wielkiej Nagroda Słowacji (1985 – slalom). Jako jedyna dotychczas polska alpejka wygrała zawody Pucharu Świata (Madonna di Campiglio w 1984).
Olimpijka z Sarajewa 1984 i Calgary 1988, gdzie dla Francji wywalczyła 8. miejsce w slalomie specjalnym.
W Plebiscycie Przeglądu Sportowego na Najlepszego Sportowca w 1984 r. zajęła 8. miejsce.
W 2019 została odznaczona Złotym Krzyżem Zasługi[1].
Mieszka we Francji w miejscowości Méribel. Ma 2 córki – Barbarę i Lidię.
Osiągnięcia
Igrzyska olimpijskie
| Miejsce | Dzień | Rok | Miejscowość | Konkurencja | Czas biegu | Strata | Zwyciężczyni |
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| 30. | 13 lutego | 1984 |  Sarajewo | Gigant | 2:20,98 | +5,92 |  Debbie Armstrong |
| DNF1 | 13 lutego | 1984 | Sarajewo | Slalom | 1:36,47 | - |  Paoletta Magoni |
| 8. | 26 lutego | 1988 |  Calgary | Slalom | 1:36,69 | +3,17 |  Vreni Schneider |
Mistrzostwa świata
| Miejsce | Dzień | Rok | Miejscowość | Konkurencja | Czas biegu | Strata | Zwyciężczyni |
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| 12.[2] | 31 stycznia | 1982 |  Schladming | Kombinacja | 8,99 pkt | +65,35 pkt | Erika Hess |
| 22.[3] | 2 lutego | 1982 | Schladming | Gigant | 2:37,17 | +5,89 | Erika Hess |
| 4. | 6 lutego | 1982 | Schladming | Slalom | 1:41,60 | +0,56 | Erika Hess |
| 18.[4] | 4 lutego | 1985 | Bormio | Kombinacja | 18,72 pkt | +90,64 pkt | Erika Hess |
| 34.[5] | 6 lutego | 1985 | Bormio | Gigant | 2:18,53 | +9,18 | Diann Roffe |
| 6. | 9 lutego | 1985 | Bormio | Slalom | 1:29,58 | +0,85 |  Perrine Pelen |
| 8. | 7 lutego | 1987 | Crans-Montana | Slalom | 1:33,30 | +2,11 | Erika Hess |
| 12. | 7 lutego | 1989 | Vail | Slalom | 1:30,88 | +3,22 | Mateja Svet |
Puchar Świata
Miejsca w klasyfikacji generalnej
- sezon 1979/1980: 78.
- sezon 1981/1982: 36.
- sezon 1982/1983: 28.
- sezon 1984/1985: 31.
- sezon 1985/1986: 69.
- sezon 1986/1987: 39.
- sezon 1987/1988: 37.
- sezon 1988/1989: 46.
Miejsca na podium w zawodach
Montgenèvre – 27 marca 1982 (slalom) – 3. miejsce
Les Diablerets – 30 stycznia 1983 (slalom) – 3. miejsce
Bad Gastein – 14 stycznia 1984 (slalom) – 3. miejsce
Oslo – 24 marca 1984 (slalom) – 2. miejsce
Madonna di Campiglio – 14 grudnia 1984 (slalom) – 1. miejsce
Przypisy
- ↑ Uroczyste wręczenie odznaczeń na gali 100-lecia PZN. skijumping.pl, 2019-09-23.
- ↑ 28-31.01.1982. Haus im Ennstal Alpine Combined, women (ang.)
- ↑ 02.02.1982. Schladming Giant Slalom, women (ang.)
- ↑ Alpine Combined, women (ang.)
- ↑ 06.02.1985. Santa Catarina Giant Slalom, women (ang.)
Linki zewnętrzne
- Profil na stronie FIS (ang.)
- Olympedia - Dorota Tlałka-Mogore (ang.)
Media użyte na tej stronie
Pictograms of Olympic sports - Alpine skiing
.svg)
.svg)
Flag of the Socialist Federal Republic of Yugoslavia (1946-1992).
The design (blazon) is defined in Article 4 of the Constitution for the Republic of Yugoslavia (1946). [1]
Flag of the Socialist Federal Republic of Yugoslavia (1946-1992).
The design (blazon) is defined in Article 4 of the Constitution for the Republic of Yugoslavia (1946). [1]
The flag of Navassa Island is simply the United States flag. It does not have a "local" flag or "unofficial" flag; it is an uninhabited island. The version with a profile view was based on Flags of the World and as a fictional design has no status warranting a place on any Wiki. It was made up by a random person with no connection to the island, it has never flown on the island, and it has never received any sort of recognition or validation by any authority. The person quoted on that page has no authority to bestow a flag, "unofficial" or otherwise, on the island.
.svg)
Flag of Canada introduced in 1965, using Pantone colors. This design replaced the Canadian Red Ensign design.
.svg)
