Eternal Sonata

Eternal Sonata
トラスティベル~ショパンの夢~ Torasuti Beru ~ Shopan no Yume ~ , Trusty Bell: Chopina Sen
Producent

tri-Crescendo

Wydawca

Namco Bandai

Projektant

Hiroya Hatsushiba, Sam Riegel

Kompozytor

Motoi Sakuraba

Data wydania

Xbox 360 JP: 14 czerwca 2007
Am.Płn.: 17 września 2007
EU: 19 października 2007
AUS: 15 listopada 2007
Playstation 3
JP: 18 września 2008[1]
Am.Płn.: 23 października 2008
EU: 13 lutego 2009

Gatunek

jRPG

Tryby gry

gra jednoosobowa

Kategorie wiekowe

CERO: A
ESRB: T
PEGI: 12+
OFLC (AU): M
OFLC (NZ): PG
USK: 12

Język

japoński, angielski

Wymagania sprzętowe
Platforma

Xbox 360, PlayStation 3

Nośniki

DVD-DL (1), Blu-ray (1)

Kontrolery

kontroler Xboxa 360, SIXAXIS

Eternal Sonata (jap. トラスティベル 〜ショパンの夢〜 Torasuti beru: Shopan no yume)gra komputerowa z gatunku jRPG, wyprodukowana przez japońską firmę tri-Crescendo i wydana w 2007 roku przez Namco Bandai Games. Znana także pod alternatywnym tytułem Trusty Bell: Chopin’s Dream, stanowiącym dosłowne tłumaczenie oryginalnego tytułu japońskiego.

Gra stanowi połączenie japońskich fascynacji sztuką anime oraz muzyką polskiego kompozytora Fryderyka Chopina, będącego głównym bohaterem gry.

Fabuła

Gra toczy się w trzech ostatnich godzinach życia 39-letniego kompozytora, który zmarł prawdopodobnie na gruźlicę. Podczas majaczenia sennego, Chopin przenosi się do krainy baśni. Tam spotyka nieuleczalnie chorą czternastoletnią dziewczynkę o imieniu Polka. Wspólnie wyruszają, by prosić króla krainy o podwyższenie cen mineralnego proszku, który jest silnie uzależniającym lekarstwem, tak aby Polka mogła skutecznie sprzedawać jej zdrowe lekarstwo, czyli roślinny proszek. Wygląd, jak i fabuła gry, obfitująca w liczne walki, są typowe dla gier RPG w stylu anime.

Eternal Sonata mocno nawiązuje do muzyki – od motywów w menu gry (nuty, pięciolinie), po imiona (Jazz, Allegretto, Polka) i uzbrojenie postaci (miecz z wkomponowanym puzonem, strzelba o kształcie fletu). Ścieżka dźwiękowa gry zawiera kompozycje Chopina grane przez rosyjskiego pianistę, Stanisława Bunina.

Przypisy

Linki zewnętrzne