Ewald Dytko
 | |||||||||||||||||||||
| Pełne imię i nazwisko | Edward Jan Dytko | ||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Imię i nazwisko przy narodzeniu | Ewald Jan Dyttko | ||||||||||||||||||||
| Data i miejsce urodzenia | 18 października 1914 | ||||||||||||||||||||
| Data i miejsce śmierci | 12 czerwca 1993 | ||||||||||||||||||||
| Wzrost | 169 cm | ||||||||||||||||||||
| Pozycja | |||||||||||||||||||||
| Kariera juniorska | |||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||
| Kariera seniorska | |||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||
| Kariera reprezentacyjna | |||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||
| Kariera trenerska | |||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||
Edward Jan Dytko (ur. 18 października 1914 w Załężu jako Ewald Jan Dyttko, zm. 12 czerwca 1993 w Katowicach) – polski piłkarz, zawodnik Dębu Katowice i 1. FC Katowice, uczestnik igrzysk olimpijskich w Berlinie (1936) oraz mistrzostw świata w 1938. Zapis nazwiska zmienił w 1923, imienia zaś w 1952.
Życiorys
Kariera międzywojenna
Urodził się 18 października 1914 w Załężu. Jego rodzicami byli Jan i Wiktoria Guzek. W latach 1928–1930 i 1933–1939 był pracownikiem Huty Baildon, a w latach 1930–1933 KWK Eminencja. Karierę sportową rozpoczął w KS 06 Załęże. W latach 1930–1939 grał w Dębie Katowice, którego był wychowankiem, i z którym w 1936 roku awansował do I ligi. Był jedynym zawodnikiem, któremu udało się dostać do reprezentacji grając w niższej lidze. W latach 1935–1939 był reprezentantem Polski w piłce nożnej. Zadebiutował w meczu z Jugosławią 18 sierpnia 1935 w Katowicach. W reprezentacji rozegrał 22 spotkania. Na MŚ 1938 zagrał jeden pełny mecz, z Brazylią (5:6 dla Brazylii), lecz nie zdobył gola[1]. Ostatnie spotkanie w reprezentacji rozegrał 27 sierpnia 1939 w Warszawie w zwycięskim meczu z Węgrami (4:2).
Okres wojenny
W czasie II wojny światowej Dytko został wciągnięty na volkslistę i grał najpierw w niemieckim klubie 1. FC Kattowitz[1]. W 1942 r. został żołnierzem Wehrmachtu, ale przez jeden sezon mógł grać dla TuS Neuendorf. W latach 1942–1943 stacjonował w Koblencji. W 1944 został przerzucony na teren Grecji. W kwietniu 1945 zdezerterował i trafił do niewoli amerykańskiej[1].
Okres powojenny
W czerwcu 1945 powrócił do Polski i zamieszkał w Katowicach. Do 1950 kontynuował karierę w klubie Baildon[1].
Po aktywnej karierze piłkarskiej był trenerem kilku klubów na Górnym Śląsku. Szkolił piłkarzy: Ruchu Radzionków, Walcowni Czechowice, RKS Bielsko, Sośnicy Gliwice, CKS Czeladź, Naprzodu Łaziska Górne, Dębu Katowice i GKS Katowice. Z zawodu był hutnikiem. Pracował w Hucie Baildon w Katowicach, Hucie Łaziska w Łaziskach Górnych oraz krótko w kopalni Eminencja w Katowicach[1].
Zmarł 13 czerwca 1993 w Katowicach i został pochowany na cmentarzu parafii św. Jana i Pawła Męczenników w Katowicach (sek.10, rz.04, kw.32)[1].
Uwagi
- ↑ Mecz z Norwegią w ramach IO 1936 wliczono do powyższej kategorii A.
Przypisy
Bibliografia
- Ryszard Wryk: Olimpijczycy Drugiej Rzeczypospolitej. Poznań: Nauka i Innowacje, 2015, s. 206. ISBN 978-83-64864-22-3.
- Andrzej Gowarzewski: MISTRZOSTWA POLSKI. LUDZIE (1918-1939). 100 lat prawdziwej historii (1), Wydawnictwo GiA, Katowice 2017
Media użyte na tej stronie
Pictograms of Olympic sports - Football. This is unofficial sample picture. Images of official Olympic pictograms for 1948 Summer Olympics and all Summer Olympics since 1964 can be found in corresponding Official Reports.
.svg)
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).
Autor: Kordiann, Licencja: CC BY-SA 4.0
Grób Ewalda Dytki na cmentarzu w Katowicach-Dębie
Ewald Dytko, polski piłkarz