Fernando Santos

Fernando Santos

Pełne imię i nazwisko	Fernando Manuel Fernandes da Costa Santos
Data i miejsce urodzenia	10 października 1954 Lizbona
Pozycja	obrońca
Informacje klubowe
Klub	Portugalia (selekcjoner)
Kariera juniorska
Lata Klub 1970–1971 Operario Lisboa 1971–1973 Benfica
Kariera seniorska
Lata Klub Wyst. Gole 1973–1979 Estoril-Praia 1979–1980 CS Marítimo 1980–1987 Estoril-Praia
Kariera trenerska
Lata Drużyna 1987–1988 Estoril-Praia (asystent) 1988–1994 Estoril-Praia 1994–1998 Estrela da Amadora 1998–2001 Porto 2001–2002 AEK Ateny 2002–2003 Panathinaikos AO 2003–2004 Sporting CP 2004–2006 AEK Ateny 2006–2007 Benfica 2007–2010 PAOK 2010–2014 Grecja 2014– Portugalia
Dorobek medalowy
Mistrzostwa Europy I miejsce Francja 2016 Liga Narodów UEFA złoto Portugalia 2018/2019 Puchar Konfederacji brąz Rosja 2017

Fernando Manuel Fernandes da Costa Santos (ur. 10 października 1954 w Lizbonie) – portugalski trener piłkarski i piłkarz. Obecnie trener Reprezentacji Portugalii.

Kariera piłkarska

Santos rozpoczął karierę piłkarską w 1972 roku. Po grze w CS Marítimo i Estoril-Praia w wieku 33 lat zakończył karierę.

Kariera trenerska

W 1987 objął Estoril-Praia, gdzie pracował do 1994 roku. Pod jego wodzą klub awansował o dwie klasy rozgrywkowe, do ekstraklasy. Jako że ukończył studia inżynierskie, pracę trenerską łączył do 1998 roku z pracą szefa działu technicznego w Hotelu Palacio w Estoril, gdzie wciąż przebywa na urlopie bezpłatnym^[1].

W 1994 został trenerem Estrela da Amadora, a w 1998 przeniósł się do FC Porto, gdzie wygrał mistrzostwo kraju i superpuchar w pierwszym sezonie. W kolejnym sezonie wygrał Puchar Portugalii i superpuchar, a także doszedł do ćwierćfinału Ligi Mistrzów.

W 2001 przejął AEK Ateny i doprowadził klub do zwycięstwa w Pucharze Grecji. Kolejnym zespołem, który prowadził, był Panathinaikos AO.

W sezonie 2003/04 objął Sporting CP. W kolejnym sezonie powrócił do AEK Ateny i doszedł do półfinału Pucharu Grecji, a w lidze zajął trzecie miejsce.

20 maja 2006 ogłoszono, że Santos obejmie Benfikę. Benfica pod jego wodzą zajęła trzecie miejsce, dwa punkty za mistrzem kraju.

We wrześniu 2007 powrócił do Grecji i podpisał kontrakt z PAOK FC. 19 maja 2010 roku ogłosił odejście z klubu.

1 lipca 2010 został selekcjonerem reprezentacji Grecji^[2]. Podpisał dwuletni kontrakt. Awansował z drużyną na Euro 2012.

Jesienią 2014 został zwolniony po nieudanym początku eliminacji EURO 2016. Niedługo później został zatrudniony w roli selekcjonera Portugalii, z którą wywalczył awans na turniej^[3].

10 lipca 2016 doprowadził swoich rodaków do mistrzostwa Europy na turnieju rozgrywanym we Francji. W finałowym spotkaniu jego podopieczni pokonali gospodarzy 1-0 po golu Edera w dogrywce. Zwycięstwo było poprzedzone remisami z Islandią, Austrią i Węgrami w fazie grupowej, które dały Portugalii awans do fazy pucharowej z trzeciego miejsca w grupie. Następnie pokonała ona po dogrywce Chorwację 1-0, po rzutach karnych Polskę (w regulaminowym czasie 1-1), a w półfinale Walię 2-0.

SukcesyFC Porto

• Mistrzostwo Portugalii: 1998/99
• Puchar Portugalii: 1999/00, 2000/01
• Superpuchar Portugalii: 1999, 2000

AEK Ateny

• Puchar Grecji: 2002

Reprezentacja Portugalii

• UEFA Euro 2016
• Puchar Konfederacji w piłce nożnej 2017: 3. miejsce

Przypisy