Francis Palmade

Francis Palmade
Data i miejsce urodzenia11 stycznia 1937
Saint-Féliu-d’Avall
Kariera sędziowska
LataRozgrywki
mistrzostwa Francji

Francis Palmade (ur. 11 stycznia 1937 w Saint-Féliu-d’Avall[1]) – francuski międzynarodowy sędzia rugby union, prekursor gestów sędziowskich w tej dyscyplinie sportu.

Podczas kariery zawodniczej grał w klubach z Perpignan, Paryża, Limoges i Brive-la-Gaillarde[2].

Sędziować zaczął w 1963 roku, oficjalny kurs ukończył zaś rok później[2]. Był głównym arbitrem dwóch finałów mistrzostw Francji – w sezonach 1973/1974[3] i 1978/1979[4]. Prowadził także klubowe spotkania na Wyspach Brytyjskich. W listopadzie 1971 roku został wytypowany do sędziowania spotkania pomiędzy zespołami z Bedford i Northampton. Wskutek nieznajomości języka, zainspirowany mimem Marcelem Marceau podczas tego meczu prócz gwizdka zastosował również obrazowe gesty rękami i ciałem w celu przekazania zawodnikom informacji, czyniąc go tym samym prekursorem stosowanych odtąd sędziowskich gestów[2].

Na arenie międzynarodowej zadebiutował w 1966 roku[5]. Sędziował m.in. po dwa testmecze podczas dwóch tournée British and Irish Lions – w 1980[6][7] i 1983[8][9], zaś karierę arbitra międzynarodowego zakończył spotkaniem Irlandia–Szkocja 15 marca 1986 roku rozegranym w ramach Pucharu Pięciu Narodów[2][5].

Następnie był obserwatorem oceniającym pracę sędziów, w tym na szczeblu międzynarodowym pomiędzy 1995 a 1999 rokiem, włączając w to również Puchar Świata w Rugby 1999[5][10] oraz komisarzem badającym naruszenie przepisów gry, zarówno w europejskich pucharach, jak i meczach reprezentacyjnych[11][12]. W uznaniu zasług w 2009 roku podczas gali IRB Awards otrzymał IRB Referee Award for Distinguished Service[5].

Był jednym z założycieli klubu JA Isle Rugby w 1976 roku[13].

W 2006 roku ukazała się jego autobiografia, której współautorem był Jean-Paul Romain-Ringuier, Une vie pour un sifflet (​ISBN 2-87923-240-6​)[14].

Przypisy

  1. ↑ Francis Palmade (ang.). espnscrum.com. [dostęp 2013-11-17].
  2. ↑ a b c d Langage des signes en Ovalie (fr.). humanite.fr. [dostęp 2013-11-17]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-10-09)].
  3. ↑ Parc des Princes, Paris, 12 mai 1974 (fr.). lnr.fr. [dostęp 2013-11-17]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-05-06)].
  4. ↑ Parc des Princes, Paris, 27 mai 1979 (fr.). lnr.fr. [dostęp 2013-11-17]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-05-06)].
  5. ↑ a b c d Francis Palmade receives IRB Referee Award (ang.). irb.com. [dostęp 2013-11-16]. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-11-13)].
  6. ↑ South Africa 26 – 22 British & Irish Lions (ang.). lionsrugby.com. [dostęp 2013-11-16]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-06-08)].
  7. ↑ South Africa 26 – 19 British & Irish Lions (ang.). lionsrugby.com. [dostęp 2013-11-16]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-06-08)].
  8. ↑ New Zealand 16 – 12 British & Irish Lions (ang.). lionsrugby.com. [dostęp 2013-11-16]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-06-08)].
  9. ↑ New Zealand 9 – 0 British & Irish Lions (ang.). lionsrugby.com. [dostęp 2013-11-16]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-06-08)].
  10. ↑ Touch judges (ang.). rwc99.com @ web.archive.org. [dostęp 2017-03-28].
  11. ↑ SCOTLAND v ENGLAND (ang.). irb.com. [dostęp 2013-11-17]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-08-25)].
  12. ↑ Benetton Treviso a real threat (ang.). ercrugby.com. [dostęp 2013-11-17]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-06-08)].
  13. ↑ HISTORIQUE DU CLUB JA ISLE RUGBY (fr.). jaislerugby.fr. [dostęp 2013-11-17]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-10-09)].
  14. ↑ Une vie pour un sifflet (ang.). worldcat.org. [dostęp 2013-11-17].