Franz Beckenbauer

Franz Beckenbauer
Ilustracja
Franz Beckenbauer (1975)
Pełne imię i nazwisko

Franz Anton Beckenbauer

Data i miejsce urodzenia

11 września 1945
Monachium

Wzrost

181 cm

Pozycja

stoper (środkowy obrońca), defensywny pomocnik

Informacje klubowe
Klub

Bayern Monachium (honorowy prezes)

Kariera juniorska
LataKlub
1951–1959SC München von 1906
1959–1964Bayern Monachium
Kariera seniorska
LataKlubWyst.Gole
1964–1977Bayern Monachium439(64)
1977–1980New York Cosmos80(17)
1980–1982Hamburger SV28(0)
1983New York Cosmos25(2)
W sumie:572(83)
Kariera reprezentacyjna
LataReprezentacjaWyst.Gole
1964 Niemcy (juniorzy)3(3)
1965 Niemcy B2(0)
1965–1977 Niemcy103(14)
W sumie:108(17)
Kariera trenerska
LataDrużyna
1984–1990Niemcy
1990–1991Olympique Marsylia
1993–1994Bayern Monachium
1996Bayern Monachium
2002–2009Bayern Monachium (prezes rady nadzorczej)
2006–2011FIFA (członek zarządu)
2007–2011FIFA (wiceprezes)
2009–Bayern Monachium (honorowy prezes)
podpis
Dorobek medalowy
Reprezentacja  RFN
II miejsceAnglia 1966piłka nożna
III miejsceMeksyk 1970piłka nożna
I miejsceNiemcy 1974piłka nożna
ME
I miejsceBelgia 1972piłka nożna
II miejsceJugosławia 1976piłka nożna

Franz Anton Beckenbauer, ps. „Kaiser” (ur. 11 września 1945 w Monachium) – niemiecki piłkarz grający na pozycji środkowego obrońcy, a po zakończeniu kariery zawodniczej trener piłkarski i działacz sportowy[1], mistrz świata, mistrz Europy, dwukrotny zdobywca Złotej Piłki (1972, 1976).

Reprezentował barwy Bayernu Monachium (czterokrotny mistrz Niemiec, zdobywca Pucharu Niemiec, trzykrotny zdobywca Pucharu Europy oraz Pucharu Interkontynentalnego), New York Cosmos i Hamburgera SV. Podczas Mundialu 1998 we Francji został wybrany do Drużyny marzeń XX wieku. Członek FIFA 100.

W latach 1984–1990 selekcjoner reprezentacji RFN, z którą zdobył tytuł mistrza świata 1990, tym samym dołączył do Brazylijczyka Mário Zagallo, który zdobył tytuł mistrza świata jako piłkarz i jako trener.

Obecnie Beckenbauer jest jedną z najbardziej rozpoznawalnych postaci w niemieckim i międzynarodowym futbolu. Podczas Mundialu 2006 w Niemczech był szefem komitetu organizacyjnego. Obecnie pracuje jako ekspert w telewizji Sky Deutschland oraz jako felietonista w gazecie „Bild”.

Wczesne życie

Franz Beckenbauer urodził się w Monachium jako syn pracownika poczty, Franza Beckenbauera seniora (1905–1977) i jego żony Antonie (ur. 23 czerwca 1913 – 11 stycznia 2006). Dorastał w dzielnicy Giesing, mimo cynicznego stosunku ojca do piłki nożnej rozpoczął w 1954 roku w wieku dziewięciu lat treningi w SC 1906 München[2].

Mimo że największym idolem Beckenbauera w dzieciństwie był mistrz świata 1954 Fritz Walter, grający w 1. FC Kaiserslautern, największym marzeniem przyszłego piłkarza, była gra dla lokalnego TSV 1860 Monachium[2]. Jednak w wyniku turnieju młodzieżowego w 1959 roku, kiedy SC 1906 München spotkał się w finale z młodzieżową drużyną TSV 1860 Monachium zdecydował się wraz z kolegami z zespołu przejść się do lokalnego rywala TSV 1860 Monachium – Bayernu Monachium[3].

Kariera zawodnicza

Beckenbauer, Gerd Müller, Udo Lattek w 1973 roku.

Franz Beckenbauer w 1963 roku podpisał profesjonalny kontrakt z Bayernem Monachium, w którym zadebiutował dnia 6 czerwca 1964 roku w meczu ze Stuttgarter Kickers w rozgrywkach Regionalligi (wówczas 2. poziom rozgrywkowy w RFN). Rok później z Bawarczykami awansował do Bundesligi.

Od tego czasu Bayern m.in. z Beckenbauerem, Seppem Maierem, Hansem-Georgiem Schwarzenbeckiem, Gerdem Müllerem w składzie stał się siłą w Bundeslidze, wygrywając w sezonie 1965/1966 Puchar Niemiec oraz w sezonie 1966/1967 Puchar Zdobywców Pucharów. Niedługo później Beckenbauer został kapitanem zespołu i w sezonie 1968/1969 wraz z zespołem sięgnął po raz pierwszy w historii klubu mistrzostwo Niemiec. Bayern z Beckenbauerem w składzie w Bundeslidze triumfował jeszcze trzykrotnie w sezonach 1971/1972, 1972/1973, 1973/1974, a także zwyciężał trzykrotnie z rzędu Puchar Europy (1974, 1975, 1976), dzięki czemu klub mógł zatrzymać trofeum na własność oraz Pucharze Interkontynentalnym w 1976 roku.

Koszulka Beckenbauera New York Cosmos.

W 1968 roku przed meczem Bayernu Monachium w Wiedniu Franz Beckenbauer zrobił na miejscu sesję zdjęciową obok popiersia wybitnego cesarza Austro-Węgier, Franciszka Józefa I. Od tamtej pory Beckenbauer nosi nadany przez kibiców i media przydomek Kaiser (pol. Cesarz)[4][5]. Jednak według raportu niemieckiej gazety „Welt am Sanntag”, to wyjaśnienie pochodzenia przydomku jest nieprawdziwe, choć bardzo popularne. Według nich Beckenbauer zyskał ten przydomek po meczu finałowym Pucharu Niemiec przeciwko Schalke Gelsenkirchen rozegranym dnia 14 czerwca 1969 roku na Waldstadion we Frankfurcie (2:1). Otóż podczas tego meczu kapitan Bawarczyków zatrzymał drybling wykonywany przez zawodnika drużyny przeciwnej Reinharda Libudę, a następnie ignorując gwizdy fanów Schalke Gelsenkirchen biegł z piłką na stronę przeciwników przez niemal 30 sekund. Libuda powszechnie nazywany przez kibiców König von Westfalen (pol. Królem Westfalii), więc prasa postanowiła nadać Beckenbauerowi bardziej wyniosły przydomek Kaiser[6].

W 1977 roku, Beckenbauer zdecydował się na wyjazd do Stanów Zjednoczonych, gdzie podpisał lukratywny kontrakt występującym w NASL New York Cosmos, w którym grał m.in. z Pelé, Carlosem Alberto Torresem, Giorgio Chinaglią. Z nowojorskim zespołem trzykrotnie triumfował w NASL (1977, 1978, 1980) oraz dwukrotnie zdobył Trans-Atlantic Cup w 1980 i 1983 roku.

Beckenbauer po trzyletnim pobycie w New York Cosmos wrócił do Bundesligi, tym razem grając w Hamburgerze SV, z którym triumfował w Bundeslidze w sezonie 1981/1982. Po tym sezonie wrócił do New York Cosmos, gdzie zakończył karierę w 1983 roku w wieku 38 lat. Łącznie w karierze rozegrał 773 mecze, strzelając w nich 108 goli.

Kariera reprezentacyjna

Franz Beckenbauer w reprezentacji RFN rozegrał w latach 1965–1977 łącznie 103 mecze i strzelił 14 goli. W reprezentacji zadebiutował dnia 26 września 1965 roku w Sztokholmie w wygranym 2:1 meczu eliminacyjnym do Mundialu 1966 z reprezentacją Szwecji[7]. Z reprezentacją zdobywał tytuły mistrza świata na Mundialu 1974 w RFN-ie i na Euro 1972 w Belgii. Jest także dwukrotnym medalistą mistrzostw świata: srebro – Mundial 1966 i brąz – Mundial 1970, a także wicemistrzem Europy na Euro 1976.

Mundial 1966

Mundial 1966 w Anglii był pierwszym turniejem międzynarodowym, na który Beckenbauer został powołany i wystąpił na nim we wszystkich meczach drużyny na tym turnieju i zdobył z reprezentacją wicemistrzostwo świata, przegrywając 4:2 mecz finałowy z reprezentacją Anglii[8], a Beckenbauer, z czterema strzelonymi golami w turnieju, zajął 3. miejsce ex aequo wraz Anglikiem Geoffem Hurstem, Węgrem Ferencem Benem i Walerijem Porkujanem z ZSRR. W ojczyźnie Beckenbauera reprezentację RFN powitano jak bohaterów.

(c) Bundesarchiv, Bild 183-N0622-0035 / CC-BY-SA
Beckenbauer jako kapitan reprezentacji RFN podczas Mundialu 1974.

Mundial 1970

Mundial 1970 był drugim mundialem w karierze Beckenbauera, który zaczął się dla RFN wygrywając grupę 4 i awansując do ćwierćfinału, gdzie RFN spotkał się z Anglią, gdzie Niemcy przegrywali z nimi nawet 2:0 jednak spektakularny gol Beckenbauera w 69. minucie pomógł doprowadzić reprezentację RFN do wyrównania, i w dogrywce wynik rozstrzygnął się na korzyść RFN (3:2). Jednak w półfinale przegrali 4:3 z reprezentacją Włoch (inaczej nazywany Meczem stulecia) i reprezentacja RFN grała w meczu 3. miejsce, w którym wygrała 1:0 z reprezentacją Urugwaju.

Euro 1972

Beckenbauer w 1971 roku został mianowany kapitanem reprezentacji RFN, gdzie pełnił tę funkcję podczas Euro 1972 w Belgii, gdzie Niemcy zdobyli mistrzostwo Europy pokonując w finale reprezentację ZSRR 3:0, a Beckenbauer został wybrany do Jedenastki turnieju.

Mundial 1974

Podczas Mundialu 1974, które były rozgrywane w RFN-ie, reprezentacja RFN z Beckenbauerem w składzie zdobyła tytuł mistrza świata pokonując w finale 2:1 reprezentację Holandii, skutecznie stawiając opór atakom Johana Cruyffa oraz taktyce Holendrów zw. futbolem totalnym[9]

Beckenbauer był pierwszym kapitanem mistrza świata, który sięgnął po nowe trofeum mistrzostw (na Mundialu 1970 był jeszcze Puchar Rimeta), a reprezentacja RFN była pierwszą europejską reprezentacją, która zdobyła turniej po turnieju mistrzostwo Europy i mistrzostwo świata (wyczyn RFN powtórzyli jeszcze: Francja w 2000 roku i Hiszpania w 2010 roku).

Euro 1976

Franz Beckenbauer wystąpił również na Euro 1976 w Jugosławii, gdzie reprezentacja RFN broniła tytułu zdobytego na Euro 1972. Jednak drużyna nie obroniła tytułu przegrywając w finale po serii rzutów karnych 5:3 z reprezentacją Czechosłowacji, co nie przeszkodziło jednak w wyborze Beckenbauera do Jedenastki turnieju.

Euro 1976 był ostatnim turniejem w karierze międzynarodowej Beckenbauera. Ostatni mecz w reprezentacji rozegrał dnia 23 lutego 1977 roku w przegranym 0:1 meczu z reprezentacją Francji w Paryżu[7].

Kariera trenerska

(c) Bundesarchiv, Bild 183-1990-1127-023 / CC-BY-SA 3.0
Beckenbauer w 1990 roku.

Po powrocie do Niemiec Franz Beckenbauer zastąpił w 1984 roku Juppa Derwalla na stanowisku selekcjonera reprezentacji RFN. Z reprezentacja dotarł do finału Mundialu 1986 w Meksyku, gdzie jego drużyna przegrała 3:2 z reprezentacją Argentyny, a także do półfinału Euro 1988 rozgrywanym w jego ojczyźnie, gdzie jednak uległa 1:2 późniejszemu mistrzowi Europy – reprezentacji Holandii.

W 1990 roku, przed zjednoczeniem Niemiec, Beckenbauer zdobył wraz z reprezentacją tytuł mistrza świata wygrywając z nim 1:0 z reprezentacją Argentyny, po golu Andreasa Brehme w 85. minucie z rzutu karnego. Beckenbauer został tym samym drugim po Mário Zagallo, który zdobył tytuł mistrza świata zarówno jako piłkarz i jako trener. Po tym sukcesie Beckenbauer podał się do dymisji. Beckenbauer trenował ostatni zespół reprezentacji RFN nieskładającego się z piłkarzy z NRD.

Następnie został trenerem francuskiego Olympique Marsylia, którego zespół prowadził zaledwie cztery miesiące, w ciągu których udało mu się zdobyć mistrzostwo Francji (1990/1991) oraz doprowadzić zespół do finału Pucharu Europy w edycji 1990/1991.

W okresie 7 stycznia-30 czerwca 1994 oraz 29 kwietnia-30 czerwca 1996 był trenerem Bayernu Monachium. Podczas pracy na ławce trenerskiej zdobył mistrzostwo Niemiec w sezonie 1993/1994 oraz wygrał Puchar UEFA w sezonie 1995/1996.

W 1994 roku został prezesem Bayernu Monachium. Wkrótce w związku z podjęciem decyzji o zmianie statusu klubu ze stowarzyszenia na spółkę akcyjną został przewodniczącym rady nadzorczej klubu, którym był do 2002 roku.

W 1998 roku został wiceprezydentem Niemieckiego Związku Piłki Nożnej[9]. Pod koniec lat 90. Beckenbauer doprowadził do przyznania Niemcom organizacji Mundialu 2006, podczas którego był szefem komitetu organizacyjnego, a obecnie pracuje dla gazety „Bild”.

Afera w 2014 roku

W czerwcu 2014 roku został zawieszony na 90 dni przez FIFA za brak współpracy w śledztwie dotyczącym rzekomej korupcji przy przyznaniu Rosji oraz Katarowi organizacji mistrzostw świata w piłce nożnej[10].

Życie prywatne

Franz Beckenbauer był do tej pory trzykrotnie żonaty. Pierwsze małżeństwo trwało od 1966 do 1990 roku. Pierwszą żoną była Brigitte Wittmann, para wychowywała trzech synów: Stephana i Michaela oraz Thomasa, syna Franza z poprzedniego związku z Ingrid Grönke. W latach 1977–1988 był związany z fotografką Dianą Sandmann. W 1990 roku wziął drugi ślub z Sybille Weimer sekretarką DFB – niemieckiego związku piłki nożnej, z którą się rozwiódł w 2004 roku. W dniu 23 czerwca 2006 roku ożenił się po raz trzeci z Heidi Brumester. Para ma dwoje dzieci Joela Maximiliana i córkę Francescę. Beckenbauer mieszka od 1982 roku w austriackim Oberndorfie w Tyrolu. Beckenbauer jest także zapalonym golfistą rodzaju Handicap.

Statystyki

Klubowe

KlubSezonLigi krajowe[11]Puchary krajowe[12]Puchary międzynarodowe[13]Inne[14]Łącznie
WystępyBramkiWystępyBramkiWystępyBramkiWystępyBramkiWystępyBramki
Bayern Monachium1963/19646262
1964/196537173717
1965/196633461395
1966/19673305090470
1967/19682844071395
1968/196933260392
1969/19703461020376
1970/19713339181505
1971/19723466171478
1972/19733466061467
1973/197434540101485
1974/19753313071432
1975/1976345729020527
1976/197733340373
Łącznie439646156562056774
New York Cosmos1977154154
1978278278
1979121121
1980264264
Łącznie80178017
Hamburger SV1980/19811801000190
1981/19821003050180
Łącznie280405000370
New York Cosmos1983252252
Łącznie252252
Łącznie w karierze539835957062067094

[15]

Reprezentacyjne

Reprezentacja narodowaRokWystępyGole
 RFN
196530
1966127
196750
196891
196960
1970122
197192
197270
1973101
1974150
197570
197671
197710
Łącznie10314

[16]

Gole w reprezentacji

#DataMiejscePrzeciwnikGolWynikRozgrywki
1.23.03.1966Rotterdam Holandia3–14–2Mecz towarzyski
2.23.03.1966Rotterdam Holandia4–24–2Mecz towarzyski
3.04.05.1966Dublin Irlandia2–04–0Mecz towarzyski
4.12.07.1966Sheffield Szwajcaria3–05–0Mundial 1966
5.12.07.1966Sheffield Szwajcaria4–05–0Mundial 1966
6.23.07.1966Sheffield Urugwaj2–04–0Mundial 1966
7.25.07.1966Liverpool ZSRR2–02–1Mundial 1966
8.01.06.1968Hanower Anglia1–01–0Mecz towarzyski
9.14.06.1970León Anglia1–23–2 (dog.)Mundial 1970
10.22.11.1970Ateny Grecja3–13–1Mecz towarzyski
11.22.06.1971Oslo Norwegia3–07–1Mecz towarzyski
12.30.06.1971Kopenhaga Dania3–13–1Mecz towarzyski
13.12.05.1973Hamburg Bułgaria1–03–0Mecz towarzyski
14.06.10.1976Cardiff Walia1–02–0Mecz towarzyski

Trenerskie

Aktualne na dzień 13 lipca 2014 roku.
KlubOdDoMZRP%ZUw.
 Niemcy198419906634201251.52[17]
Francja Olympique Marsylia1 września 199031 grudnia 199025164564.00[18]
Niemcy Bayern Monachium28 grudnia 199330 czerwca 19941492364.29[19]
Niemcy Bayern Monachium28 kwietnia 199630 czerwca 1996530260.00[19]
Ogólnie11062262256.36

Osiągnięcia

Zawodnicze

Bayern Monachium
New York Cosmos
Hamburger SV
Reprezentacja RFN

Szkoleniowe

Reprezentacja RFN
Olympique Marsylia
Bayern Monachium

Indywidualne

Odznaczenia

Przypisy

  1. Franz Beckenbauer: The Kaiser [data dostępu:2006-06-03] (ang.).
  2. a b Michael Nordmann, Ulrich Hesse-Lichtenberger: Tor! The Story of German Football. WSC Books, 2002, s. 205. ISBN 0-9540134-3-3.
  3. Michael Nordmann, Ulrich Hesse-Lichtenberger: Tor! The Story of German Football. WSC Books, 2002, s. 6–204. ISBN 0-9540134-3-3.
  4. Franz Beckenbauer – TalkFootball (ang.).
  5. Franz Beckenbauer – “Der Kaiser” [data dostępu:2013-01-15] (ang.).
  6. Kee Hua Chee Live! Newsmakers unplugged meets football legend Franz Beckenbauer in Stuttgart, Germany [data dostępu:2013-10-05] (ang.).
  7. a b Franz Beckenbauer – DFB.de (niem.).
  8. Franz Beckenbauer – FIFA.com. fifa.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-04-30)]. (ang.)..
  9. a b Der Kaiser, the brains behind Germany. fifa.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-05-22)]. (ang.)..
  10. Franz Beckenbauer: Fifa lifts German legend’s 90-day ban. bbc.com. [dostęp 2017-08-02]. (ang.).
  11. Uwzględniono Bundesliga niemiecka, NASL.
  12. Uwzględniono Puchar Niemiec, Puchar Ligi Niemieckiej, National Challenge Cup.
  13. Uwzględniono Europejskie Puchary, Amerykańskie puchary.
  14. Uwzględniono Puchar Interkontynentalny.
  15. Statystyki na Football National Teams.
  16. Statystyki na FSSSF (ang.).
  17. Nationaltrainer (niem.).
  18. Franz Beckenbauer – Worldfootball.net (ang.).
  19. a b Bayern Monachium – Trainerhistorie (niem.).

Linki zewnętrzne

Media użyte na tej stronie

Football pictogram.svg
Pictograms of Olympic sports - Football. This is unofficial sample picture. Images of official Olympic pictograms for 1948 Summer Olympics and all Summer Olympics since 1964 can be found in corresponding Official Reports.
Flag of England.svg
Flag of England. Saint George's cross (a red cross on a white background), used as the Flag of England, the Italian city of Genoa and various other places.
DE-BY Der Bayerische Verdienstorden BAR.png
Autor: Wiki Romi, Licencja: CC0
Bawarski Order Zasługi
GER Bundesverdienstkreuz 3 BVK 1Kl.svg
Baretka: Order Zasługi RFN – Krzyż Zasługi I Klasy.
DE-NI Der Niedersächsische Verdienstorden (Bande) BAR.png
Autor: Wiki Romi, Licencja: CC0
Baretka: Order Zasługi Dolnej Saksonii – Krzyż Zasługi na Wstędze – Dolna Saksonia, Niemcy.
Franz Beckenbauer (1975).jpg
Franz Beckenbauer (1975), 'Calciatori 1975 - 1976', Panini figurina n°619.
Bundesarchiv Bild 183-1990-1127-023, Leipzig, Bambi-Verleihung, Franz Beckenbauer.jpg
(c) Bundesarchiv, Bild 183-1990-1127-023 / CC-BY-SA 3.0
Dla celów dokumentacyjnych Niemieckie Archiwum Federalne często zachowywało oryginalny opis fotografii, który może być błędny, tendencyjny, przestarzały bądź politycznie skrajny. Info non-talk.svg
Leipzig, Bambi-Verleihung, Franz Beckenbauer

BER-23/27.11.90/Leipzig: Bambi-Preisverleihung / Vor zahlreich vertretener Prominenz aus Politik, Kultur und Medien sowie aus Wirtschaft, Sport, Showbusiness und Gesellschaft fand im Opernhaus am Augustus-Platz die Surda-Medienpreisverleihung statt. Fußballstar Franz Beckenbauer wurde mit dem Sport-Bambi-Preis für seine Intuition und Perfektion geehrt, mit der er als Teamchef die deutsche Nationalmannschaft 1990 zum WM-Titel geführt hatte.

Abgebildete Personen:

DE-NW Der Verdienstorden des Landes Nordrhein-Westfalen BAR.png
Autor: Wiki Romi, Licencja: CC0
Order Zasługi Nadrenii Północnej-Westfalii
Franz Beckenbauer 22-6-74.png
(c) Bundesarchiv, Bild 183-N0622-0035 / CC-BY-SA
zoom-in
GER Bundesverdienstkreuz 2 BVK.svg
Baretka: Order Zasługi RFN – Krzyż Zasługi na Wstędze.
Autogramm Franz Beckenbauer.jpg
Von Franz Beckenbauer persönlich unterschriebene Notizbuchseite während der Halbzeitpause des Länderspiels Deutschland gegen Finnland (2:0) zur EM-Qualifikation im damaligen Frankenstadion in Nürnberg am Mittwoch, 31. März 1999
Beckenbauer, Müller, Lattek.jpg
Autor: Nationaal Archief, Den Haag, Rijksfotoarchief: Fotocollectie Algemeen Nederlands Fotopersbureau (ANEFO), 1945-1989 - negatiefstroken zwart/wit, nummer toegang 2.24.01.05, bestanddeelnummer 926-2606, Licencja: CC0
Franz Beckenbauer, Gerd Müller en Udo Lattek bij aankomst op Schiphol voor de wedstrijd Ajax - Bayern München
Beckenbauer shirt.jpg
(c) Kinsella, CC-BY-SA-3.0
Shirt Franz Beckenbauer, New York Cosmos 1977 (Uploaded using CommonsHelper or PushForCommons)
MEX Order of the Aztec Eagle 5Class BAR.png
Baretka Orderu Orła Azteków V klasy