Georg Baselitz

photo©ErlingMandelmann.ch, CC BY-SA 3.0

Georg Baselitz na zdjęciu Erlinga Mandelmanna

Georg Baselitz na zdjęciu Lothara Wolleha

Praca artysty w Berlinie

Georg Baselitz, właśc. Hans-Georg Bruno Kern (ur. 23 stycznia 1938 w Kamenz) – niemiecki malarz i rzeźbiarz.

Życiorys

Do ukończenia szkoły średniej mieszkał w rodzinnym mieście. Po maturze rozpoczął studia w Wyższej Szkole Artystycznej we wschodnim Berlinie-Weissensee. Pod zarzutem „niedojrzałości społecznej” został usunięty z uczelni po dwóch semestrach.

Od 1957 kontynuował studia w Szkole Wyższej Sztuk Pięknych w Berlinie Zachodnim, w 1958 zamieszkał na stałe w zachodniej części miasta. Tu zapoznał się z teoriami Kandinskiego i Malewicza.

W 1961 przyjął pseudonim artystyczny „Georg Baselitz“ nawiązujący do swojego miejsca urodzenia.

Także w zachodnich Niemczech jego nonkonformizm stał się przyczyna skandali. Obrazy Wielka noc w wiadrze i Nagi mężczyzna wywołały podczas pierwszej wystawy indywidualnej skandal i zostały skonfiskowane.

Na wiosnę 1965 otrzymał stypendium rzymskie. W 1969 namalował Las stojący na głowie – pierwszy z serii obrazów o odwróconych motywach.

W 1970 wystawił w kolońskiej galerii Franza Dahlema wyłącznie „odwrócone” obrazy. Baselitz stał się sławny i zamożny. W 1975 nabył zamek Derneburg koło Hildesheimu, po roku sprzedał go amerykańskiemu kolekcjonerowi Andrew J. Hallowi i zamieszkał w Inning am Ammersee w Górnej Bawarii.

Dzieła Baselitza wywarły znaczny wpływ na sztukę swojego czasu, szczególnie prowokacyjne obyczajowo dzieła lat 60. Jego malarstwo charakteryzuje się szkicowością, brutalizmem, żywiołowością. Zdarzają się ślady palców i odciski stóp.

Bibliografia

• Peter-Klaus Schuster und Werner Spies, Georg Baselitz · TOP, Swiridoff Verlag Künzelsau, 2008, ISBN 978-3-89929-147-6.

Linki zewnętrzne

• Contemporary Fine Arts, Berlin