Henryk Alszer
| Data i miejsce urodzenia | 7 maja 1918 | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Data i miejsce śmierci | 31 grudnia 1959 | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Wzrost | 176 cm | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Pozycja | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Kariera seniorska | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Kariera reprezentacyjna | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Kariera trenerska | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Henryk Alszer, znany też jako Walter Duczek[1] (ur. 7 maja 1918 w Hajdukach Wielkich[2], zm. 31 grudnia 1959 w Rudzie Śląskiej) – polski piłkarz, napastnik. Reprezentant Śląska i Polski, olimpijczyk z Helsinek w 1952. Do 1947 nosił imię Walter.
Życiorys
Henryk Alszer był wychowankiem przedwojennego RKS Hajduki, później grał w Hajduczance, w KS Chorzów[3], a wybuch wojny zastał go jako zawodnika 06 Załęże, a w latach 1939–1941 w Bergknappen (podczas okupacji hitlerowskiej wschodniej, przed wojną polskiej części Górnego Śląska dalej grano w piłkę nożną w Śląskiej Gaulidze).
W 1942 roku został powołany do służby w Wehrmachcie. Jeszcze przed końcem zmagań wojennych w Europie Henrykowi Alszerowi udało się zdezerterować z niemieckiej armii na terenie Francji, skąd trafił do Polskich Sił Zbrojnych w Wielkiej Brytanii. W 1945 grał we francuskim RC Lens, a w latach 1946–1947 w szkockim Forres.
Do Chorzowa powrócił w 1947, od razu trafiając do powracającej do swojej przedwojennej potęgi drużyny Ruchu Chorzów, był jednym z podstawowych filarów Mistrzów Polski z 1951 (równocześnie zdobywca Pucharu Polski), 1952, 1953. Gdy odchodził od Ruchu w 1958 miał na koncie 177 meczów w jego barwach i 51 goli. W 1958 grał w Górniku Katowice, a rok później w Pogoni Nowy Bytom jako grający trener. Piłkarz ten był 13-krotnym reprezentantem Polski, a jego debiut miał miejsce w 1948 w meczu z Jugosławią. Do czasu ostatniego spotkania w barwach narodowych w 1955 w meczu Rumunią miał na koncie 2 bramki. W 1956 otrzymał tytuł Zasłużonego Mistrza Sportu.
W godzinach wieczornych 31 grudnia 1959 w Rudzie Śląskiej poniósł śmierć wskutek zdarzenia drogowego, gdy jako przechodzień został potrącony przez samochód ciężarowy, którego kierowca zbiegł z miejsca wypadku nie udzielając mu pomocy (został aresztowany 4 stycznia 1960, ciężarówka Star należała do PSS w Wirku)[4][5].
Zobacz też
- strzelcy bramek dla reprezentacji Polski w piłce nożnej
Przypisy
- ↑ Alszer (Duczek) Henryk (Walter) – (1918-1959). Polski Komitet Olimpijski. [dostęp 2010-03-25].
- ↑ Wówczas niemieckim Bismarchütte.
- ↑ Tomasz Ferens: Wspomnienie Henryka Alszera. Ruch Chorzów SA, 2018-10-21. [dostęp 2020-06-16].
- ↑ Znany piłkarz KS „Ruch” Chorzów Henryk Alszer nie żyje. „Nowiny-Stadion”, s. 1, nr 1 z 4 stycznia 1960.
- ↑ Sprawca śmierci Henryka Alszera ujęty. „Nowiny”, s. 2, nr 5 z 7 stycznia 1960.
Bibliografia
- Andrzej Gowarzewski: MISTRZOSTWA POLSKI. LUDZIE (1918-1939). 100 lat prawdziwej historii (1), Wydawnictwo GiA, Katowice 2017
Linki zewnętrzne
Media użyte na tej stronie
Pictograms of Olympic sports - Football. This is unofficial sample picture. Images of official Olympic pictograms for 1948 Summer Olympics and all Summer Olympics since 1964 can be found in corresponding Official Reports.
.svg)
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).