Irène Joliot-Curie

Irène Joliot-Curie
Ilustracja
Irène Joliot-Curie
Data i miejsce urodzenia

12 września 1897
Paryż

Data i miejsce śmierci

17 marca 1956
Paryż

Przyczyna śmierci

białaczka

Zawód, zajęcie

fizykochemiczka

Tytuł naukowy

Dr honoris causa

Alma Mater

Uniwersytet Paryski

Rodzice

Maria Skłodowska
Pierre Curie

Małżeństwo

Frédéric Joliot

Dzieci

Hélène Langevin
Pierre Joliot

Odznaczenia
Oficer Orderu Narodowego Legii Honorowej (Francja) Krzyż Komandorski z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski Order Krzyża Grunwaldu III klasy
Strona internetowa

Irène Joliot-Curie (ur. 12 września 1897 w Paryżu, zm. 17 marca 1956 tamże) – francuska fizykochemiczka, laureatka Nagrody Nobla w dziedzinie chemii, członek Prezydium Honorowego PKWN we Francji w 1944 r.[1]

Życiorys

Córka Polki Marii Skłodowskiej-Curie i Francuza Pierre’a Curie. W 1934 r. wraz z mężem, Frédérikiem Joliot-Curie, wykonała zdjęcie komory mgłowej, na którym uwieczniła zjawisko tworzenia się par elektron-pozyton (pozytonium) z fotonów[2].

W 1935 r. otrzymała wraz z mężem Nagrodę Nobla z chemii w uznaniu za odkrycie sztucznej promieniotwórczości – syntezy nowych nuklidów promieniotwórczych[3].

W 1936 r. wraz z dziennikarzem Charlesem Faroux założyła w Paryżu klub sportu ju-jitsu pod nazwą „Jiu-jitsu Club de France”[4].

UMCS (w 1950 r.)[5] i Uniwersytet Jagielloński (w 1951 r.) przyznały jej oraz jej mężowi tytuły doktora honoris causa. W 1954 r. została członkiem zagranicznym PAN[6].

Była socjalistką, wraz z mężem wstąpiła w 1934 r. do Partii Socjalistycznej. Jako jedna z trzech kobiet uczestniczyła w utworzonym w roku 1936 koalicyjnym rządzie Frontu Ludowego, w którym była sekretarzem stanu ds. badań naukowych[7]. Sygnatariuszka apelu sztokholmskiego w 1950 r.[8]

W 1951 r. przekazała Polsce rękopisy, fotografie i przedmioty osobiste matki[9].

Zmarła na białaczkę.

Życie prywatne

Irène i Frédéric Joliot-Curie mieli dwoje dzieci, Hélène i Pierre’a.

Odznaczenia

Zobacz też

Przypisy

  1. Sprawozdanie z pierwszego Walnego Zjazdu Wychodźstwa Polskiego we Francji 17–18 grudnia 1944, Paryż: PKWN we Francji, 1945, s. 122.
  2. Andrzej Kajetan Wróblewski, Historia fizyki. Od czasów najdawniejszych do współczesności, Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2006, s. 499.
  3. Nagrody Nobla z chemii w 1935 r., Fundacja Nobla.
  4. Joliot Curie zakłada klub sportowy we Francji, „Gazeta Lwowska”, nr 270, 22 listopada 1936, s. 2.
  5. Doktorzy honoris causa UMCS, Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej w Lublinie [dostęp 2011-02-23].
  6. Joliot-Curie, Irena, [w:] Członkowie Polskiej Akademii Nauk [online], PAN [dostęp 2021-09-10].
  7. Frédéric and Irène Joliot-Curie, [w:] Encyclopædia Britannica [online] [dostęp 2022-10-10] (ang.).
  8. Dziennik Polski, rok VI, nr 91 (1861), Kraków 1 kwietnia 1950 roku, s. 2.
  9. Kronika wydarzeń w Warszawie 1945−1958. „Warszawskie Kalendarz Ilustrowany 1959”, s. 62, 1958. Wydawnictwo Tygodnika Ilustrowanego „Stolica”. 
  10. M.P. z 1947 r. nr 58, poz. 405 „za wybitne zasługi na polu nauki dla dobra całej ludzkości oraz w dziele utrwalenia więzów przyjaźni polsko-francuskiej”.
  11. M.P. z 1947 r. nr 17, poz. 38 „za zasługi położone na polu opieki, pomoc okazaną Polakom we Francji i życzliwość do spraw polskich”.

Linki zewnętrzne

Media użyte na tej stronie

POL Order Krzyża Grunwaldu 3 Klasy BAR.svg
Baretka: Order Krzyża Grunwaldu III klasy
Joliot-curie.jpg
Irène Curie