Iwona Mirosław-Dolecka

Iwona Mirosław-Dolecka
Data i miejsce urodzenia

7 czerwca 1973
Lublin, Polska

Zawód

aktorka teatralna i filmowa, lalkarz

Współmałżonek

Waldemar Dolecki

Lata aktywności

od 1996

Iwona Mirosław-Dolecka (ur. 7 czerwca 1973 w Lublinie) – polska aktorka teatralna i filmowa, lalkarz.

Życiorys

W 1996 ukończyła studia na kierunki aktorskim w PWST w Warszawie, Wydział Zamiejscowy w Białymstoku. Na scenie teatralnej zadebiutowała 14 kwietnia 1996 rolą w spektaklu „Głup” w reżyserii Piotra Tomaszuka. Występowała w teatrach: Towarzystwa „Wierszalin” (1996–1997), Teatrze Lalki i Aktora „Guliwer” w Warszawie (1999–2010), Teatrze na Woli (2007–2010) i Teatrze Unia Teatr Niemożliwy (2009–2010). Jest założycielką warszawskiego teatru dla dzieci „Plac zabaw”[1]. W roku 2009 wraz z mężem Waldemarem Doleckim ustanowili Fundację na Rzecz Kultury i Sztuki dla Dzieci Plac Zabaw – Teatr, w której powstały m.in. takie spektakle jak: „Elmer, słoń w kratkę” w reż. Agnieszki Korytkowskiej – Mazur, „Mama Mu” w reż. Jana Jerzego Połońskiego, „Gąsienica czyli bajka z jajka” w reż. Waldemara Doleckiego oraz projekty „Plac zabaw inny niż wszystkie”, za który w roku 2011 autorzy Iwona i Waldemar Doleccy otrzymali Nagrodę Specjalną Ministerstwa Edukacji Narodowej w ramach Warszawskiej Giełdy Programów Edukacji Kulturalnej[2][3]. Od 2010 do 2011 roku Teatr Plac Zabaw prowadził działalność na scenie Bielańskiego Centrum Edukacji Teatralnej w Warszawie. W 2010 roku rozpoczęła pracę jako instruktor teatralny w Białołęckim Ośrodku Kultury prowadząc dwa teatry „Stonka” i „Kaktusy”.

Jest żoną Waldemara Doleckiego, aktora i prezentera pogody w TVP1.

Filmografia

  • 2001–2002: Plebania, obsada aktorska (pielęgniarka Bożenka), odc. 107, 144, 145 w rzeczywistości nie wystąpiła, 146, 147, 198
  • 1999: Pan Tadeusz, obsada aktorska (Ochmistrzyni)
  • 1998: U Pana Boga za piecem, obsada aktorska (Pasażerka)
  • 1997: Prostytutki, obsada aktorska


Przypisy

  1. ↑ kultura.bielany.waw.pl
  2. ↑ Uchwała nr 1/2011 Kapituły Dorocznej Nagrody za najlepszy projekt roku z zakresu edukacji kulturalnej z dnia 15 września 2011 r.. Warszawski Program Edukacji Kulturalnej. [dostęp 2014-07-25].
  3. ↑ Rafał Gębura: Edukacja kulturalna na piątkę. ngo.pl. [dostęp 2014-07-25]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-08-12)].

Bibliografia