Jan Piecko

Jan Piecko
Data i miejsce urodzenia3 lutego 1955
Katowice
ObywatelstwoPolska
Pozycjanapastnik (lewoskrzydłowy)

Jan Piecko (ur. 3 lutego 1955 w Katowicach) – polski hokeista, olimpijczyk.

W latach 1965–1981 lewoskrzydłowy ataku Baildonu Katowice, potem Polonii Bytom (1982-84) oraz niemieckiej EV Ravensburg (1985-92). W lidze polskiej zagrał 460 razy strzelając 367 bramek, w 1984 r. zdobył z bytomską Polonią tytuł mistrza Polski i króla strzelców ligi.

W reprezentacji Polski w latach 1973–1985 wystąpił 100 razy, zdobył 45 bramek, uczestniczył w igrzyskach olimpijskich 1984 w Sarajewie oraz na sześciu turniejach o mistrzostwo świata.

Po wygraniu przez Polskę turnieju mistrzostw świata Grupy B w 1985 i uzyskanym awansie do Grupy A został odznaczony Brązowym Medalem za Wybitne Osiągnięcia Sportowe[1].

Zamieszkał w Ravensburgu.

Przypisy

  1. Sport. Krótko. „Nowiny”, s. 2, Nr 89 z 17 kwietnia 1985. 

Media użyte na tej stronie

Ice hockey pictogram.svg
Pictograms of Olympic sports - Ice hockey
Flag of Poland (1928–1980).svg
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).