Janusz Wichowski

Janusz Wichowski
Pełne imię i nazwisko

Janusz Wiktor Wichowski

Pseudonim

Wichoś[1], Satyr[2]

Data i miejsce urodzenia

6 października 1935
Chełm

Data i miejsce śmierci

31 stycznia 2013
Valenciennes

Wzrost

196 cm

Masa ciała

88 kg

Kariera
Aktywność

1953–1981

Janusz Wiktor Wichowski (ur. 6 października 1935 w Chełmie, zm. 31 stycznia 2013 w Valenciennes) – polski koszykarz. Wicemistrz Europy z 1963 roku i brązowy medalista mistrzostw w 1965 roku. Czterokrotny mistrz Polski, czterokrotny król strzelców ekstraklasy, reprezentant Polski podczas Igrzysk Olimpijskich w Rzymie 1960 oraz w Tokio 1964.

Kariera sportowa

Kariera klubowa

Jego pierwszym zespołem był klub Budowlani Jelenia Góra, w którym występował od 1949, a trenerem Marian Koczwara. Po ukończeniu szkoły średniej w 1953, został zawodnikiem drugoligowego Ogniwa Wrocław. Z wrocławską drużyną zajął w sezonie 1953/1954 pierwsze miejsce w grupie południowej II ligi, a następnie trzecie miejsce w turnieju finałowym o awans do ekstraklasy. W sezonie 1954/1955 zajął z drużyną drugie miejsce w grupie B II ligi. Od sezonu 1955/1956 był zawodnikiem pierwszoligowej Polonii Warszawa. W pierwszym sezonie w ekstraklasie zajął z drużyną piąte miejsce i zdobył tytuł króla strzelców ligi (417 pkt.). W 1957 zdobył z Polonią wicemistrzostwo, w 1959 mistrzostwo Polski i kolejny tytuł króla strzelców ligi (599 pkt.), w 1960 kolejne wicemistrzostwo Polski i trzeci tytuł króla strzelców ligi (563 pkt.). Od sezonu 1960/1961 był zawodnikiem Legii Warszawa. Z Legią zdobył mistrzostwo Polski w 1961, 1963 i 1966, wicemistrzostwo Polski w 1968, brązowy medal mistrzostw Polski w 1962, w sezonie 1963/1964 został czwarty raz w karierze najlepszym strzelcem ligi (593 pkt.).

Znajdował się w składzie Legii Warszawa, kiedy ta podejmowała gwiazdy NBA – 4 maja 1964[3]. W zespole All-Stars znajdowali się wtedy: Bill Russell, Bob Pettit, Oscar Robertson, Tom Heinsohn, Jerry Lucas, Tom Gola, Bob Cousy, K.C. Jones, czyli dziś sami członkowie Galerii Sław Koszykówki[3]. W spotkaniu tym zdobył 24 punkty, tyle samo co lider drużyny amerykańskiej – Tom Heinsohn, występując na parkiecie przez cały mecz wraz z Jerzym Puskunem, Andrzejem Pstrokońskim, Tadeuszem Suskim i Stanisławem Olejniczakiem[3]. Drużyna z Warszawy przegrała to spotkanie 76-96[3]. Różnica punktów okazała się najniższą spośród wszystkich pięciu drużyn, które rywalizowały z NBA All-Stars.

Po sezonie 1967/1968 odszedł z Legii i przez rok występował w belgijskiej drużynie II-ligowej z Brugge[4]. Następnie został zawodnikiem II-ligowej Skry Warszawa. Ze swoim klubem wywalczył w sezonie 1970/1971 awans do ekstraklasy. W 1971 wyjechał do Francji i występował tam jako grający trener w zespołach Marly i Escaudain, w niższych klasach rozgrywkowych[5]. W wieku 46 lat zakończył karierę sportową.

Kariera reprezentacyjna

W reprezentacji Polski seniorów debiutował 13 lipca 1956 w towarzyskim spotkaniu meczu z Chinami i zdobył w nim 13 punktów. Jego największym sukcesem na arenie międzynarodowej było wicemistrzostwo Europy w 1963 oraz brązowy medal mistrzostw Europy w 1965. Nosił na koszulce numery 13 i 4.

Ponadto wystąpił dwukrotnie na Igrzyskach Olimpijskich (1960 – 7. miejsce, 1964 – 6. miejsce), mistrzostwach świata w 1967 (5. miejsce) oraz mistrzostwach Europy w latach 1957 (7 miejsce), 1959 (6 miejsce) i 1961 (9 miejsce). Był najskuteczniejszym strzelcem polskiej reprezentacji podczas ME w latach 1957, 1959 i 1961, a na Igrzyskach Olimpijskich w Rzymie w 1960 zajął w klasyfikacji strzelców drugie miejsce z 166 punktami, ustępując tylko Radivojowi Koraciowi (192 pkt).

Występy w reprezentacji Polski zakończył w 1967. Ogółem w kadrze rozegrał 224 spotkania, zdobywając 2970 punktów.

Życie prywatne

Ukończył technikum ekonomiczne w Jeleniej Górze. Studiował również w Szkole Głównej Planowania i Statystyki w Warszawie. Od 1968 był żonaty z Iwoną Wichowską, byłą tancerką Zespołu Pieśni i Tańca "Mazowsze", z którą miał dwoje dzieci. Po zakończeniu kariery sportowej pracował jako trener i nauczyciel w-f. Mieszkał w Marly we Francji.

W 2005, obok Ludwika Miętty-Mikołajewicza, Bohdana Przywarskiego, Marka Paszuchy oraz Alojzego Chmiela, został jednym honorowych członków Polskiego Związku Koszykówki[6].

W styczniu 2013 doznał zawału serca. 31 stycznia 2013 zmarł w szpitalu w Valenciennes[7].

Osiągnięcia

Drużynowe

Indywidualne

Reprezentacja

Drużynowe
Indywidualne

Inne

Przypisy

  1. Trasa wspomnień (pol.). [dostęp 2011-07-01].
  2. Łukasz Cegliński "Janusz Wichowski-koszykarz z bohemy" (pol.). [dostęp 2013-02-13].
  3. a b c d Historia: Jedną piątką przeciwko gwiazdom NBA (pol.). legionisci.com. [dostęp 2019-07-11].
  4. wywiad z Tadeuszem Suskim na stronie legionisci.com
  5. Un dernier adieu pour Janusz Wichowski, joueur emblématique !
  6. Druga kadencja Marka Pałusa. gp24.pl. [dostęp 2018-02-13].
  7. Zmarł wybitny koszykarz Janusz Wichowski.
  8. Andrzej Pstrokoński: Kosz Pełen Wrażeń. Warszawa: Fundacja na rzecz Historii Polskiego Sportu, 2017, s. 414. ISBN 978-83-942470-3-4.
  9. 1964 Olympic Games Tournament for Men – Free Throw % Statistics (ang.). fiba.com. [dostęp 2014-07-02].
  10. 1963 EuroBasket Statistics Leaders – Free Throw % (ang.). fiba.com. [dostęp 2020-06-03].
  11. 1960 Olympic Games Tournament for Men – Points Statistics (ang.). fiba.basketball. [dostęp 2020-05-27].

Bibliografia

  • Marek Cegliński, Łukasz Cegliński, Dariusz Pawłowski: Zieloni kanonierzy. Pruszków: MC Media Marek Cegliński, 2016, s. 172. ISBN 978-83-946433-0-0.
  • Krzysztof Łaszkiewicz, Polska koszykówka męska 1928–2004, Inowrocław: Wydawnictwo Pozkal, 2004, ISBN 83-89390-20-5, OCLC 749833294.
  • Bogdan Tuszyński, Henryk Kurzyński, Od Chamonix i Paryża do Vancouver. Leksykon olimpijczyków polskich 1924-2010, wyd. Fundacja Dobrej Książki, str. 346
  • Sportowcy ziemi jeleniogórskiej 1945 – 2010, wyd. Jeleniogórskie Centrum Informacji i Edukacji Regionalne – Książnica Karkonoska, Jelenia Góra 2012, str. 118-120
  • sylwetka na stronie www.plkhistory.ugu.pl
  • sylwetka na stronie archive.fiba.com

Linki zewnętrzne

Media użyte na tej stronie

Basketball pictogram.svg
Pictograms of Olympic sports - Basketball. This is unofficial sample picture. Images of official Olympic pictograms for 1948 Summer Olympics and all Summer Olympics since 1964 can be found in corresponding Official Reports.
Gold medal with cup.svg
Autor: Michał460, Licencja: CC BY-SA 3.0
Złoty medal z pucharem.
Silver medal with cup.svg
Autor: Michał460, Licencja: CC BY-SA 3.0
Srebrny medal z pucharem.
Bronze medal with cup.svg
Autor: Michał460, Licencja: CC BY-SA 3.0
Brązowy medal z pucharem.
Silver medal.svg
Autor: B1mbo, Licencja: CC BY-SA 2.5
Draw of a silver medal, based in Olympic rings.svg.
The joining of the rings is not correct drawn.
Bronze medal.svg
Autor: B1mbo, Licencja: CC BY-SA 2.5
Drawing of a bronze medal, based on Olympic rings.svg.