Jean-Yves Lechevallier

Jean-Yves Lechevallier
ilustracja
Data i miejsce urodzenia

11 stycznia 1946
Rouen

Narodowość

francuska

Dziedzina sztuki

rzeźba, malarstwo

Strona internetowa

Jean-Yves Lechevallier [ʒɑ̃ iv ləʃəvæljeɪ] (ur. 11 stycznia 1946 w Rouen) – francuski malarz i rzeźbiarz[1], laureat konkursu Stowarzyszenia Roberta Schumana w dwudziestą rocznicę traktatów rzymskich, poświęconego Europie za rzeźbę „Płomień Europy” w Scy-Chazelles w 1977 r.[2]

Rzeźba została odsłonięta przez prezydenta Senatu Alaina Poher w obecności Ottona von Habsburg.

Życiorys

Jego ojciec Jacques Lechevallier był architektem, dorastał więc w otoczeniu planów, szkiców i makiet.

Podczas wycieczki na rodzinnych wakacjach na południu Francji w Les Baux-de-Provence zabrał trójkątny kamień służący do blokowania kół samochodu na postoju. Po powrocie do Rouen zaczął go obrabiać.

W wieku piętnastu lat organizuje swoją pierwszą wystawę w Galerii Prigent w Rouen poświęconą rzeźbom zwierząt rzeźbionych spontanicznie w kamieniu prowansalskim[3].

Później w 1966 r., architekt urbanista, przyjaciel rodziny, Robert Louard[4] proponuje młodemu artyście aby przekształcił swoją pierwszą pracę (służącą jako prototyp) i dostosował ją do nowo powstającej dzielnicy mieszkaniowej na Ile Lacroix w Rouen. Autor miał 20 lat i jego pierwsze oficjalne zamówienie nosiło nazwę Voile („Żagiel”).

Ukończył Regionalną Szkołę Sztuk Pięknych w Rouen[5] i Akademię Sztuk Pięknych w Paryżu[6].

Zaczął pracę jako projektant u architekta Daniela Badani[7].

Prace artystyczne

Był pod wpływem refleksji rzeźbiarza-poety Hansa Arpa wokół pojęć natury i rzeźby.

Jego prace są zróżnicowane pod względem materiałów kompozycji i stylu (płaskorzeźby, statuy, kariatydy i rzeźby monumentalne). Wykorzystywał egzotyczne drewna, kamień i marmur, metale: miedź, odlew aluminiowy, brąz, stal nierdzewną, beton, masę papierową, a nawet poliester.

W latach powojennej odbudowy Francji, dzięki francuskiej polityce kulturalnej stymulującej rozwój sztuki, artysta partycypował w licznych konkursach organizowanych przez państwo i gminy integrujących sztukę z pejzażem miejskim i miejscami publicznymi jak: ogrody, szkoły, obiekty wojskowe i osiedla (akcja zwana „1%”[8] – jeden procent kosztów konstrukcji poświęcone na dzieło sztuki towarzyszące operacji).
Prace te są częścią krajobrazu architektonicznego dziś w wielu miastach w całej Francji, głównie w Normandii, Paryżu i na Lazurowym Wybrzeżu.

Ulubionym tematem artysty są dzieła monumentalne umieszczone w dużych wolnych przestrzeniach, jak powiedział cytując Corinne Schuler: „By forcing art into confined spaces, you lose so much in terms of its beauty”[9] (tłum. „Wciskanie sztuki w zduszoną przestrzeń zatraca jej piękno”).

Następnym uprzywilejowanym tematem są fontanny. Autor kocha dźwięk i ruch cieknącej wody „umuzykalniający” rzeźbę[10].

Główne dzieła

  • Voile („Żagiel”) – Ile Lacroix Rouen, 1966 r.
  • Fleur d’eau, – Fontanna („Kwiaty wodne”) Front de Seine Rouen, 1975 r.
  • La Flamme de l’Europe – („Znicz Europy”), 1977 r.
  • Cristaux, – Rzeźba-fontanna („Kryształy”) Temat poświęcony muzyce Béli Bartóka Paryż, 1983 r[11].
  • Polypores, – „Fontanna Polypores” (zainspirowana grzybami Polyporus) pokazana w filmie muzycznym Alaina Resnais, Znamy tę piosenkę ((fr). On connaît la chanson) Paryż, 1983 r[12][13].
  • Concretion – Fontanna w Théoule-sur-Mer, 1987 r[14].
  • Humakos V, w Peymeinade 1989 r.
  • La Croix des Gardes, w Cannes jest symbolem[15]i miejscem skupienia, 1990 r[16].
  • Aile Entravée, – („Spętane Skrzydło”) powstałe podczas Wojny Golfowej, umieszczone w ogrodzie Pałacu Carnoles w Muzeum Sztuk Pięknych w Mentonie, 1991 r[17].
  • Point d’Orgue, dekoruje wejście tunelu w Monako odsłonięty przez Księcia Monako Rainiera wraz z synem Albertem, 1992 r.
  • Structuration F1, – („Strukturacja F1”) z Maranello we Włoszech wykonane dla Ferrari, która jest zintegrowana z modelem F1 specjalnie opracowanym dla kierowcy Michaela Schumachera, 2002 r[18][19].
  • Fungia, – Fontanna w Draguignan, 2007 r[20].
  • Spirale, – Fontanna („Spirala”) na Placu Celli w Saint-Tropez, 2007 r[21].
  • Red Love, 2009 r[22][23].

Inne dzieła są trudno dostępne, gdyż należą do kolekcji prywatnych; w Niemczech[24], USA, Francji i Monako.

Galeria

Wystawy i I nagrody

  • Muzeum Sztuki Nowoczesnej Fundacja Enzo Pagani[25] w Castellansa (Va) we Włochy, 1973 r.
  • Muzeum Miejskie w Mougins (Malarstwo, pastele i rzeźby), 1993 r.
  • Kaplica św Jana Chrzciciela w Saint-Jeannet. Galerii Quadrige, 1995 r.
  • Sentiers de la Sculpture („Ścieżki rzeźby”) Saint Tropez, 2010 r.
  • Salon de Mai – („Salon Majowy”) Paryż, 1999 r.
  • Salon Réalités Nouvelles[26], Salon („Nowe Realności“) Paryż, 1972 r.
  • I Nagroda Rzeźby (ECAL) w „Space Camp” Patrick Baudry, 1991 r.
  • Honorowa Nagroda miasta Grasse; Ekspozycja dla Europy, 1990 r.
  • Nagroda konkursu Stowarzyszenia Roberta Schumana poświęconego Europie, 1977 r.
  • Selekcja do Bienale Fujisankei Muzeum plenerowe w Hakone Japonia, 1993 r[27].

Przypisy

  1. Nouvelles acquisitions- bibliothequekandinsky.centrepompidou (fr.). 2014-06-01. s. 48.
  2. Website department of Moselle, Maison R.Schuman – Cg57.fr (fr.). 2011.
  3. Le Delarge: Jean-Yves lechevallier, in ''Le Dictionnaire des arts plastiques modernes et contemporains'' (fr.). Ledelarge.fr.
  4. On Louard, see ''De Greber à Louard'', in Rouen Magazine 396, 15-29 mai 2013, p 14 (fr.).
  5. AITRE_SAINT_MACLOU_-_ROUEN (ang.). rouentourisme.com. [dostęp 2014-11-02]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-09-24)].
  6. ENSAD, Higher School of Visual Arts and Design – Cumulus, International Association of Universities and Colleges of Art, Design and Media. Cumulusassociation.org. [dostęp 2014-11-02]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-02-12)].
  7. Archiwebture – Badani, Daniel (1914-), Roux-Dorlut, Pierre (1919-?), Maunoury, Dominique (1931-). 209 Ifa (fr.). Archiwebture.citechaillot.fr, 2006.
  8. Appels à candidature et offres d’emploi | Centre national des arts plastiques (fr.). Cnap.fr. [dostęp 2014-11-02]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-09-03)].
  9. hurlinghampolo.com/backissues/e-Mag_summer_2010/page_19 (ang.). Hurlingham_e-Mag. [dostęp 2014-11-02]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-07-27)].
  10. Dominique Massounie, Béatrice de Andia, Daniel Rabreau: Paris et ses fontaines: de la Renaissance à nos jours. Délégation à l’action artistique de la ville de Paris, s. 307, 308. ISBN 2-905-118-80-6. (fr.)
  11. Xavier de Buyer: Fontaines de Paris. F. Bibal, 1987, s. 135. ISBN 2-905-547-04-9. (fr.)
  12. Emma Wilson: Alain Resnais (French Film Directors). Manchester University Press, 2006-09-19, s. 188. ISBN 0-7190-6406-6. (ang.)
  13. Fontaines du 15ème. Pariswater.com, 2006. [dostęp 2014-11-02]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-09-24)].
  14. Patrimoine Théoule sur mer – Oficjalna strona miasta (fr.). [dostęp 2014-11-02]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-10-06)].
  15. Matin de Pâques / Toutes les actualités – Pacca (fr.). Provence-alpes-corse-cote-azur.eglise-protestante-unie.fr, 2012-03-14. [dostęp 2014-11-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-06-07)].
  16. La Croix des Gardes – Oficjalna strona miasta Cannes (fr.). [dostęp 2014-11-02]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-10-20)].
  17. Barbara Freed Alan Halpern: Artists and their Museum on the Riviera. Harry N. Abrams, 1998, s. 207, 222. ISBN 0-8109-2761-6. (ang.)
  18. John Lamm, Chuck Queener: Ferrari (Stories from those who lived the legend). MotorBooks International, s. 241. ISBN 1-6167-3004-8. (ang.)
  19. Niecodzienna instalacja. auto-swiat.pl.
  20. Draguignan: L’?uvre d’eau dévoilée. Info (fr.). Nice Matin, 2007-12-12.
  21. La fontaine de la place Celli à Saint-Tropez en activité | Saint-Tropez (fr.). Var-Matin.
  22. Arcotedazur N°12 by François Xavier CIAIS. ISSUU.
  23. VAR: Attention, Sculptures en liberté ! – Art Côte d’Azur (fr.). Artcotedazur.fr.
  24. ungerer – Maschinen für das Beste (niem.). Ungerer.de.
  25. Varese focus – O muzeum (wł.).
  26. Art abstrait contemporain / Salon Réalités Nouvelles 2014 au Parc Floral de Paris du 19 au 26 octobre 2014 (fr.). Realitesnouvelles.org. [dostęp 2014-11-02]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-10-09)].
  27. ''The Fujisankei Biennale: international exhibition for contemporary sculpture'', catalog, Hakone Open-Air Museum, 1993. Hakone Open-Air Museum, 1993, s. 104.

Media użyte na tej stronie

La lutte des elements. Jean Yves Lechevallier.jpg
Autor: DDupard, Licencja: CC BY 3.0
1978. High relief. Concrete
Fleur d'eau Rouen. Jean Yves Lechevallier.jpg
Autor: DDupard, Licencja: CC BY 3.0
1975 . Fountain Stainless Steel
Humakos V. Jean Yves Lechevallier.jpg
Autor: DDupard, Licencja: CC BY-SA 3.0
Sculpture, Humakos V
Cristaux.Jean Yves Lechevallier.jpg
Autor: DDupard, Licencja: CC BY 3.0
Artiste Jean Yves Lechevallier
Humakos IV. Jean Yves Lechevallier.jpg
Autor: artwork by Jean Yves Lechevallier, uploaded on his request by DDupard, Licencja: CC BY 3.0
1998. Stainless steel and Concrete
Polypores Fountain. Jean Yves Lechevallier.jpg
Autor: DDupard, Licencja: CC BY-SA 3.0
A Sculpture/fountain in Paris