Jens Deimel

Jens Deimel
Data i miejsce urodzenia

14 września 1972
Winterberg

Klub

SK Winterberg

Wzrost

182 cm

Debiut w PŚ

4.01 1992, Schonach
(14. miejsce - Gundersen)

Pierwsze punkty w PŚ

21.01 1989, Schonach
(14. miejsce - Gundersen)

Pierwsze podium w PŚ

23.01 1993, Saalfelden (3. miejsce - Gundersen)

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Niemcy
Mistrzostwa świata
brązFalun 1993Sztafeta
Mistrzostwa świata juniorów
srebroVuokatti 1992Sztafeta
brązVuokatti 1992Gundersen
Letnie Grand Prix
Bronze medal with cup.svg 3. miejsce
1999

Jens Deimel (ur. 14 września 1972 r. w Winterbergu) – niemiecki specjalista kombinacji norweskiej i skoczek narciarski, reprezentujący także RFN, po zakończeniu kariery trener. Brązowy medalista mistrzostw świata i dwukrotny medalista mistrzostw świata juniorów w kombinacji.

Kariera

W Pucharze Świata w kombinacji norweskiej zadebiutował 15 marca 1991 w Oslo, gdzie zajął 39. miejsce. Był to jego jedyny występ w sezonie 1990/1991 i wobec braku zdobytych punktów nie został uwzględniony w klasyfikacji generalnej.

Pierwsze punkty zdobył 4 stycznia 1992 w Schonach, zajmując czternaste miejsce. Dwa tygodnie później był trzynasty w Murau i wyniki te pozwoliły mu zająć 33. miejsce w klasyfikacji generalnej. W lutym 1992 wziął udział w igrzyskach olimpijskich w Albertville, gdzie w kombinacji wystąpił tylko w sztafecie, zajmując wraz z kolegami piąte miejsce. Na tych samych igrzyskach wystąpił także w konkursie skoków na normalnej skoczni, w którym zajął 34. miejsce. W tym samym roku odniósł swój pierwszy w karierze, zdobywając dwa medale na mistrzostwach świata juniorów w Vuokatti w 1992. Wraz z kolegami wywalczył srebrny medal w sztafecie, a w konkursie rozgrywanym metodą Gundersena był trzeci.

Swojej jedyne pucharowe podium Niemiec wywalczył 23 stycznia 1993 w Saalfelden am Steinernen Meer, kiedy zajął trzecie miejsce. W pozostałych konkursach sezonu 1992/1993 pojawił się jeszcze czterokrotnie, ale punktował tylko raz – 8 stycznia w Schonach był dwunasty, co dało mu szesnaste miejsce w klasyfikacji generalnej. Na mistrzostwach świata w Falun w 1993 osiągnął swój największy sukces w kategorii seniorów. Wspólnie z Thomasem Dufterem i Hansem-Peterem Pohlem zdobył tam brązowy medal w zawodach drużynowych. Po skokach Niemcy zajmowali drugie miejsce, ale na trasie biegu zostali wyprzedzeni przez Norwegów i ostatecznie stanęli na najniższym stopniu podium. W zawodach indywidualnych był siedemnasty.

Nie wystąpił na igrzyskach olimpijskich w Lillehammer w 1994, ale rok później, podczas mistrzostw świata w Thunder Bay wraz z kolegami z reprezentacji zajął szóste miejsce w sztafecie. Najlepsze wyniki osiągnął w sezonie 1995/1996, który ukończył na dziewiątej pozycji. Pięciokrotnie plasował się w czołowej dziesiątce, najlepszy wynik osiągając 13 stycznia 1996 Štrbskim Plesie, gdzie był czwarty.

W zawodach w kombinacji startował do zakończenia sezonu 2001/2002, osiągając tylko jeden znaczący wynik: trzecie miejsce w klasyfikacji końcowej drugiej edycji Letniego Grand Prix w kombinacji norweskiej. W trzech konkursach indywidualnych dwukrotnie stawał na podium: 22 sierpnia 1999 w Wernigerode był trzeci, a trzy dni później w Oberhofie zajął drugie miejsce. W klasyfikacji generalnej wyprzedzili go tylko dwaj rodacy: Ronny Ackermann i Sebastian Haseney. Do 2001 wystąpił na wszystkich dużych imprezach międzynarodowych, najbliżej medalu będąc podczas mistrzostw świata w Lahti w 2001, gdzie wraz z kolegami z drużyny zajął czwarte miejsce w sztafecie. Indywidualnie najlepiej wypadł na mistrzostwach świata w Trondhiem w 1997, gdzie rywalizację zakończył na ósmej pozycji.

W Pucharze Świata w skokach narciarskich zadebiutował 1 stycznia 1991 w Garmisch-Partenkirchen, gdzie zajął 51. miejsce. Pierwsze i zarazem jedyne pucharowe punkty zdobył 28 marca 1993 w Planicy, gdzie zajął 11. miejsce na Bloudkovej Velikance. W klasyfikacji generalnej sezonu 1992/1993 zajął 50. miejsce. Startował także zawodach Pucharu Kontynentalnego najlepsze wyniki osiągając w sezonie 2000/2001, który ukończył na 127. pozycji z dorobkiem 26 punktów.

Przed sezonem 2018/2019 został asystentem trenera męskiej kadry reprezentacji Niemiec w skokach narciarskich[1].

Osiągnięcia w kombinacji

Igrzyska olimpijskie

MiejsceDzieńRokMiejscowośćKonkurencjaWynik zwycięzcyStrataZwycięzca
5.17 lutego1992Francja AlbertvilleSztafeta K-90/3x5 km[2]1:23:36.6 h+4:45.4 min Japonia
13.14 lutego1998Japonia NaganoGundersen K-90/15 km41:21.1 min+2:35.2 minNorwegia Bjarte Engen Vik
6.20 lutego1998Japonia NaganoSztafeta K-90/4x5 km[3]54:11.5 min+2:10.5 min Norwegia

Mistrzostwa świata

MiejsceDzieńRokMiejscowośćKonkurencjaWynik zwycięzcyStrataZwycięzca
17.18 lutego1993Szwecja FalunGundersen K-90/15 km46:47.5 min+6:30.0 minJaponia Kenji Ogiwara
3.FIS bronze medal.png19 lutego1993Szwecja FalunSztafeta K-90/3x5 km[4]1:19:25.7 h+8.30.5 min Japonia
6.10 marca1995Kanada Thunder BaySztafeta K-90/4x5 km[5]56:20.2 min+7:07.8 min Japonia
8.22 lutego1997Norwegia TrondheimGundersen K-90/15 km43:43.1 min+2.02.1 minJaponia Kenji Ogiwara
6.23 lutego1997Norwegia TrondheimSztafeta K-90/4x5 km[6]52:18.0 min+3:06.2 min Norwegia
15.20 lutego1999Austria RamsauGundersen K-90/15 km37:04.8 min+4:10.1 minNorwegia Bjarte Engen Vik
6.25 lutego1999Austria RamsauSztafeta K-90/4x5 km[7]49:34.2 min+2:37.9 min Finlandia
24.27 lutego1999Austria RamsauSprint K-90/7.5 km17:48.4 min+1:55.5 minNorwegia Bjarte Engen Vik
4.20 lutego2001Finlandia LahtiSztafeta K-90/4x5 km[8]48:54.1 min+53.5 s Norwegia
15.24 lutego2001Finlandia LahtiSprint K-116/7.5 km19:40.3 min+10.0 sNiemcy Marko Baacke

Mistrzostwa świata juniorów

MiejsceDzieńRokMiejscowośćKonkurencjaWynik zwycięzcyStrataZwycięzca
3.FIS bronze medal.png19 marca1992Finlandia VuokattiIndywidualnie K-90/15 km??Norwegia Halldor Skard
2.FIS silver medal.png22 marca1992Finlandia VuokattiSztafeta K-90/3x5 km[9]?? Norwegia

Puchar Świata w kombinacji norweskiej

Miejsca w klasyfikacji generalnej

Miejsca na podium chronologicznie

NrDataMiejscowośćKonkurencjaWynik zwycięzcyPozycjaStrataZwycięzca
1.21 stycznia 1993Austria Saalfelden am Steinernen MeerGundersen K90/15 km?3.+2:03.3 minJaponia Kenji Ogiwara

Puchar Kontynentalny

Miejsca w klasyfikacji generalnej

Miejsca na podium chronologicznie

NrDataMiejscowośćKonkurencjaWynik zwycięzcyPozycjaStrataZwycięzca
1.4 grudnia 1994Norwegia LillehammerGundersen K90/15 km?3.?Norwegia Halldor Skard

Letnie Grand Prix

Miejsca w klasyfikacji generalnej

Miejsca na podium chronologicznie

NrDataMiejscowośćKonkurencjaWynik zwycięzcyPozycjaStrataZwycięzca
1.22 sierpnia 1999Niemcy WernigerodeGundersen K63/10 km?3.+36.6 sNiemcy Ronny Ackermann
2.25 sierpnia 1999Niemcy OberhofSprint K120/5 km?2.+2.8 sNiemcy Ronny Ackermann

Osiągnięcia w skokach

Igrzyska olimpijskie

MiejsceDzieńRokMiejscowośćKonkurencjaWynik zwycięzcyStrataZwycięzca
34.9 lutego1992Francja AlbertvilleSkocznia normalna indywidualnie222.8 pkt-36.4 pktAustria Ernst Vettori

Puchar Świata

Miejsca w klasyfikacji generalnej

Miejsca na podium chronologicznie

Deimel nigdy nie stał na podium indywidualnych zawodów Pucharu Świata.

Linki zewnętrzne

Przypisy

  1. Dominik Formela: Schuster poprowadzi ośmiu skoczków. skijumping.pl, 2018-05-15. [dostęp 2018-07-15].
  2. Skład drużyny: Hans-Peter Pohl, Jens Deimel, Thomas Dufter
  3. Skład drużyny: Matthias Looß, Ronny Ackermann, Thorsten Schmitt, Jens Deimel
  4. Skład drużyny: Thomas Dufter, Jens Deimel, Hans-Peter Pohl
  5. Skład drużyny: Thomas Dufter, Sven Koch, Jens Deimel, Thomas Abratis
  6. Skład drużyny: Jens Gaiser, Georg Hettich, Matthias Looß, Jens Deimel
  7. Skład drużyny: Jens Gaiser, Jens Deimel, Sebastian Haseney, Ronny Ackermann
  8. Skład drużyny: Marko Baacke, Jens Deimel, Ronny Ackermann, Sebastian Haseney
  9. Skład drużyny: Jens Deimel, Christian Dold, Christoph Braun

Media użyte na tej stronie

Ski jumping pictogram.svg
Pictograms of Olympic sports - Ski jumping
Bronze medal with cup.svg
Autor: Michał460, Licencja: CC BY-SA 3.0
Brązowy medal z pucharem.
Olympic rings.svg
Olympic Rings without "rims" (gaps between the rings), As used, eg. in the logos of the 2008 and 2016 Olympics. The colour scheme applied here pertains to the 2016 Olympics in Rio de Janeiro.
Olympic rings without rims.svg
Olympic Rings without "rims" (gaps between the rings), As used, eg. in the logos of the 2008 and 2016 Olympics. The colour scheme applied here pertains to the 2016 Olympics in Rio de Janeiro.
FIS bronze medal.png
Autor: Fanmalysza, own work with Inkscape, GIMP and Nero PhotoSnap Essentials, edited by Micgryga with Adobe Photoshop, Licencja: CC BY-SA 4.0
Brązowy medal FIS
Flag of Canada (Pantone).svg
Flag of Canada introduced in 1965, using Pantone colors. This design replaced the Canadian Red Ensign design.
Flag of Finland.svg
Flaga Finlandii
FIS silver medal.png
Autor: Fanmalysza, own work with Inkscape, GIMP and Nero PhotoSnap Essentials, edited by Micgryga with Adobe Photoshop, Licencja: CC BY-SA 4.0
Srebrny medal FIS