Jerzy Ogórczyk

Jerzy Ogórczyk
Data i miejsce urodzenia8 lutego 1937
Katowice
Data i miejsce śmierci8 kwietnia 2012
Nürtingen
ObywatelstwoPolska
Pozycjanapastnik

Jerzy Ogórczyk (ur. 8 lutego 1937 w Katowicach, zm. 8 kwietnia 2012) w Nürtingen - polski hokeista, olimpijczyk.

Środkowy napastnik, wychowanek klubu Siła Giszowiec, od 1950 zawodnik Górnika Katowice, a w latach 1961-1966 Baildonu Katowice. Dwukrotny mistrz Polski w latach 1958, 1960 (w 1960 był strzelcem zwycięskiego gola w decydującym wyjazdowym meczu z Legią Warszawa, zakończonym wynikiem 1:0[1]) oraz czterokrotny wicemistrz. W lidze polskiej rozegrał 289 meczów zdobywając w nich 127 bramek. Jego pożegnanie jako zawodnika miało miejsce przed meczem ligowym Baildon-GKS Katowice 15 listopada 1969[2].

W reprezentacji Polski wystąpił 51 razy zdobywając 8 bramek. Uczestnik Igrzysk Olimpijskich w Innsbrucku w 1964 oraz trzech turniejów o mistrzostwo świata (1958, 1959, 1963).

Przypisy

  1. Górnik Katowice mistrzem Polski w hokeju na lodzie. „Nowiny-Stadion”, s. 1, Nr 9 z 29 lutego 1960. 
  2. Henryk Kowolik. Kalendarzyk sportowy. „Trybuna Robotnicza”, s. 4, Nr 272 z 15-16 listopada 1969. 

Linki zewnętrzne

Media użyte na tej stronie

Ice hockey pictogram.svg
Pictograms of Olympic sports - Ice hockey
Flag of Poland (1928–1980).svg
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).