John Bruton

John Bruton
Ilustracja
© Gleamlight/Philippe Molitor / Friends of Europe, CC BY 2.0

John Bruton (2011)
Data i miejsce urodzenia

18 maja 1947
Dublin

Taoiseach
Okres

od 15 grudnia 1994
do 26 czerwca 1997

Przynależność polityczna

Fine Gael

Poprzednik

Albert Reynolds

Następca

Bertie Ahern

John Gerard Bruton, irl. Seán de Briotún (ur. 18 maja 1947 w Dublinie[1]) – irlandzki polityk i prawnik, długoletni Teachta Dála, w latach 1990–2002 lider Fine Gael, od 1994 do 1997 premier Irlandii (taoiseach).

Życiorys

Ukończył szkołę jezuicką Clongowes Wood College, następnie studiował ekonomię na University College Dublin i prawo w King’s Inns, uzyskując w 1970 uprawnienia barristera (prawnika reprezentującego klienta przed sądem)[1][2]. Zaangażował się w działalność polityczną w ramach Fine Gael, do której wstąpił w 1965[1].

W 1969 po raz pierwszy został wybrany do Dáil Éireann. Z powodzeniem ubiegał się o reelekcję w wyborach w 1973, 1977, 1981, lutym 1982, listopadzie 1982, 1987, 1989, 1992, 1997 i 2002, sprawując mandat Teachta Dála w niższej izbie irlandzkiego parlamentu 19, 20., 21., 22., 23., 24., 25., 26., 27., 28. i 29. kadencji[3][4].

W latach 1973–1977 był parlamentarnym sekretarzem. Od czerwca 1981 do marca 1982 pełnił funkcję ministra finansów. Od grudnia 1982 do grudnia 1983 był ministrem przemysłu i energii, następnie kolejno ministrem przemysłu, handlu i turystyki (do lutego 1986) i ministrem finansów (do marca 1987). Od stycznia do marca 1987 pełnił też funkcję ministra służb publicznych. W 1990 został nowym przewodniczącym Fine Gael[3][4].

Po wyborach w 1992 jego ugrupowanie znalazło się w opozycji. Gdy jednak w 1994 doszło do rozłamu w rządzącej koalicji laburzystów i Fianna Fáil, John Bruton stanął na czele nowego gabinetu tworzonego przez FG, Partię Pracy i Demokratyczną Lewicę. Urząd ten sprawował od grudnia 1994 do czerwca 1997[1][3]. W okresie tym przypadła m.in. prezydencja Irlandii w Unii Europejskiej, w trakcie której finalizowano negocjacje dotyczące paktu stabilności i wzrostu[5].

W 2001 ustąpił z funkcji lidera partii. Pozostał członkiem parlamentu, reprezentował go w Konwencie Europejskim[6]. W 2004 zrezygnował z mandatu deputowanego[4]. Od grudnia 2004 do października 2009 zajmował stanowisko ambasadora Unii Europejskiej w Stanach Zjednoczonych[1].

Życie prywatne

Brat polityka Richarda Brutona[7]. Jest żonaty z Finolą Bruton, ma czworo dzieci[5].

Przypisy

  1. a b c d e John Bruton, [w:] Encyclopædia Britannica [online] [dostęp 2016-04-18] (ang.).
  2. John Bruton. generalmichaelcollins.com. [dostęp 2016-04-18]. (ang.).
  3. a b c Profil na stronie electionsireland.org. [dostęp 2016-04-18]. (ang.).
  4. a b c Mr. John Bruton. oireachtas.ie. [dostęp 2016-04-18]. (ang.).
  5. a b His Excellency John Bruton. washdiplomat.com. [dostęp 2016-04-18]. (ang.).
  6. Composition. european-convention.europa.eu. [dostęp 2016-01-31]. (ang.).
  7. Seán Donnelly: Elections 2011. Dublin: Seán Donnelly, 2012, s. 100. ISBN 978-0-9520197-8-7. [dostęp 2016-04-04]. (ang.).

Media użyte na tej stronie

Coat of arms of Ireland.svg
Arms of Ireland. Blazon: Azure, a harp or stringed argent.
Council of the EU and European Council.svg
This is a logo for European Council and the Council of the European Union. The logo is inspired by the lantern-shaped structure at the heart of the Europa building, the headquarters of both institutions.
John Bruton 2011.jpg
© Gleamlight/Philippe Molitor / Friends of Europe, CC BY 2.0
John Bruton, Fine Gael leader (1990–2000) and Taoiseach (1995–1997)
Secretary Alphonso Jackson with European Union Ambassador John Bruton 207-DP-9192-Amb1282 (cropped).jpg
Secretary Alphonso Jackson meeting with the European Union's Ambassador to the U.S., John Bruton, at HUD Headquarters.