Julja Gluszko
_(29569719700).jpg) | |
| Państwo | |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia | 1 stycznia 1990 |
| Wzrost | 171 cm |
| Gra | praworęczna, oburęczny backhand |
| Zakończenie kariery | aktywna |
| Trener | Liran Kling |
| Gra pojedyncza | |
| Wygrane turnieje | 0 WTA, 10 ITF |
| Najwyżej w rankingu | 79 (23 czerwca 2014) |
| Australian Open | 1R (2014) |
| Roland Garros | 3R (2014) |
| Wimbledon | 1R (2014) |
| US Open | 3R (2013) |
| Gra podwójna | |
| Wygrane turnieje | 0 WTA, 14 ITF |
| Najwyżej w rankingu | 109 (4 listopada 2013) |
| Wimbledon | 1Q (2013) |
Julja Gluszko (hebr. יוליה גלושקו; ros. Юлия Глушко, Julija Głuszko; ukr. Юлія Глушко, Julija Hłuszko; ur. 1 stycznia 1990 w Doniecku) – izraelska tenisistka pochodzenia ukraińskiego.
Kariera tenisowa
Gluszko zaczęła grać w tenisa już w wieku trzech lat. W turnieju cyklu ITF zadebiutowała w 2006 roku w Ramat ha-Szaron. W pierwszej rundzie kwalifikacji pokonała rodaczkę Djanę Woskobojnik a w drugiej przegrała z Jakateriną Burduli, również z Izraela. W 2007 roku, na Majorce wygrała swój pierwszy turniej w grze singlowej. W sumie na swoim koncie ma dziewięć wygranych turniejów w grze singlowej i czternaście w deblowej.
W 2006 roku zagrała w finale mistrzostw Izraela, w którym przegrała z Szachar Pe’er. W 2007 roku reprezentowała swój kraj w rozgrywkach Pucharu Federacji.
W 2007 roku zadebiutowała jako juniorka w wielkoszlemowym US Open. Wygrała dwa mecze singlowe i jeden deblowy w parze z Tyrą Calderwood.
W 2012 roku wspólnie z Noppawan Lertcheewakarn awansowały do finału turnieju WTA Challenger Tour w Pune, lecz w meczu mistrzowskim przegrały 0:6, 6:4, 8–10 z Niną Bratczikową i Oksaną Kalasznikową.
Finały turniejów WTA 125K series
| Legenda | |
|---|---|
| Wielki Szlem | |
| Igrzyska olimpijskie | |
| WTA Tour Championships | |
| 2009 – 2020 | |
| WTA Premier Mandatory | |
| WTA Premier 5 | |
| WTA Premier | |
| WTA International Series | |
| WTA 125K series (2012–2020) | |
Gra pojedyncza 1 (0–1)
| Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Przeciwniczka | Wynik finału |
|---|---|---|---|---|---|---|
| Finalistka | 1. | 13 września 2015 | Dalian | Twarda |  Zheng Saisai | 6:2, 1:6, 5:7 |
Gra podwójna 2 (0–2)
| Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Partnerka | Przeciwniczki | Wynik finału |
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Finalistka | 1. | 11 listopada 2012 | Pune | Twarda |  Noppawan Lertcheewakarn |  Nina Bratczikowa Oksana Kalasznikowa | 0:6, 6:4, 8–10 |
| Finalistka | 2. | 23 kwietnia 2017 | Zhengzhou | Twarda (hala) |  Jacqueline Cako | Han Xinyun Zhu Lin | 5:7, 1:6 |
Wygrane turnieje singlowe rangi ITF
| turnieje z pulą nagród 100 000 $ |
| turnieje z pulą nagród 75 000 $ |
| turnieje z pulą nagród 50 000 $ |
| turnieje z pulą nagród 25 000 $ |
| turnieje z pulą nagród 15 000 $ |
| turnieje z pulą nagród 10 000 $ |
Gra pojedyncza
| Data | Turniej | Kat. | ($) | Naw. | Finalistka | Wynik | |
| 1. | 11/11/2007 |  Majorka | ITF | 10 000 | ziemna |  Diana Enache | 6:0, 6:0 |
| 2. | 30/05/2010 |  Ra’ananna | ITF | 10 000 | twarda | Keren Shlomo | 6:1, 6:3 |
| 3. | 24/10/2010 | Akka | ITF | 10 000 | twarda |  Julia Kimmelmann | 6:2, 6:2 |
| 4. | 07/11/2010 |  Kalgoorlie | ITF | 25 000 | twarda | Isabella Holland | 6:1, 6:2 |
| 5. | 28/11/2010 | Traralgon | ITF | 25 000 | twarda |  Sacha Jones | 2:6, 7:5, 7:6 |
| 6. | 29/07/2012 | Lexington | ITF | 50 000 | twarda |  Johanna Konta | 3:6, 7:5, 6:1 |
| 7. | 24/03/2013 | Innisbrook | ITF | 50 000 | ziemna |  Patricia Mayr-Achleitner | 2:6, 6:0, 6:4 |
| 8. | 07/07/2013 |  Waterloo | ITF | 50 000 | ziemna | Gabriela Dabrowski | 6:1, 6:3 |
| 9. | 03/06/2018 | Hua Hin | ITF | 25 000 | twarda | Alexandra Bozovic | 6:2, 6:2 |
| 10. | 17/06/2018 |  Singapur | ITF | 25 000 | twarda |  Risa Ozaki | 1:6, 6:1, 6:4 |
Bibliografia
- Profil na stronie WTA, Women’s Tennis Association [dostęp 2013-08-31] (ang.).
- Profil na stronie ITF, International Tennis Federation [dostęp 2013-08-31] (ang.).
- Profil na stronie Pucharu Billie Jean King, Billie Jean King Cup [dostęp 2013-08-31] (ang.).
Media użyte na tej stronie
Pictograms of Olympic sports - Tennis. This is unofficial sample picture. Images of official Olympic pictograms for 1948 Summer Olympics and all Summer Olympics since 1964 can be found in corresponding Official Reports.
Flag of Israel. Shows a Magen David (“Shield of David”) between two stripes. The Shield of David is a traditional Jewish symbol. The stripes symbolize a Jewish prayer shawl (tallit).
The national flag of Kingdom of Thailand since September 2017; there are total of 3 colours:
- Red represents the blood spilt to protect Thailand’s independence and often more simply described as representing the nation.
- White represents the religion of Buddhism, the predominant religion of the nation
- Blue represents the monarchy of the nation, which is recognised as the centre of Thai hearts.
The flag of Navassa Island is simply the United States flag. It does not have a "local" flag or "unofficial" flag; it is an uninhabited island. The version with a profile view was based on Flags of the World and as a fictional design has no status warranting a place on any Wiki. It was made up by a random person with no connection to the island, it has never flown on the island, and it has never received any sort of recognition or validation by any authority. The person quoted on that page has no authority to bestow a flag, "unofficial" or otherwise, on the island.
Autor: Pedro A. Gracia Fajardo, escudo de Manual de Imagen Institucional de la Administración General del Estado, Licencja: CC0
Flaga Hiszpanii
Flag of New Zealand. Specification: http://www.mch.govt.nz/nzflag/description.html , quoting New Zealand Gazette, 27 June 1902.
