KHL (2011/2012)

KHL 2011/2012
2010/20112012/2013
Szczegóły
Państwo

 Czechy

Liczba zespołów

23

Runda zasadnicza
Termin

7 września 2011 – 25 kwietnia 2012

Liczba kolejek

54

Liczba meczów

621

Liczba bramek

3279

Zwycięzca

Konferencja Zachodnia: Dinamo Moskwa
Konferencja Wschodnia: Awangard Omsk

Król strzelców

Brandon Bochenski (Barys Astana)

MVP

Aleksandr Radułow (Saławat Jułajew Ufa)

Najskuteczniejszy zawodnik

Aleksandr Radułow (Saławat Jułajew Ufa)

Runda finałowa
Liczba meczów

83

Bramki

385

Zwycięzca

Dinamo Moskwa

Król strzelców

Michaił Anisin (Dinamo Moskwa)

MVP

Aleksandr Jeriomienko (Dinamo Moskwa)

Najskuteczniejszy zawodnik

Roman Červenka (Awangard Omsk)

Sezon KHL 2011/2012 – czwarty sezon ligi KHL został rozegrany na przełomie 2011 i 2012. W rozgrywkach wzięło udział 23 zespoły z pięciu państw: Rosji, Łotwy, Białorusi, Kazachstanu i Słowacji.

Kluby uczestniczące

Kluby starające się o angaż

Jeszcze przed zakończeniem sezonu 2010/11 rozpoczęto rozmowy w sprawie rozszerzenia składu ligi zorientowane na inne kraje. Wówczas prezes KHL, Aleksandr Miedwiediew stwierdził, iż „na 99 procent” przyjęty zostanie klub HC Lev Poprad. Ponadto bliski angażu do KHL był fiński klub Espoo Blues oraz włoski HC Milano Vipers. Ponadto stale czynione były starania, aby w KHL występowała drużyna z Ukrainy jako konieczny przedstawiciel z tego kraju. Po niepowodzeniu z przyjęciem klubu HK Budiwelnyk Kijów, następnym i pewnym kandydatem miał być Donbas Donieck, który od 2011 – do czasu zatwierdzenia w KHL – występował w rozgrywkach Wyższej ligi hokejowej. Branym pod uwagę kandydatem do gry od sezonu 2012/2013 był także następny po HC Lev słowacki klub Slovan Bratysława[1]. Kolejnym miastem wchodzącym w rachubę był niemiecki Lipsk, gdzie drużynę na miarę KHL zamierzał stworzyć biznesmen Stefan Lindner. Po odrzuceniu w przeszłości zaproszenia przez kluby Eisbären Berlin i Hannover Scorpions, była to trzecia możliwa ewentualność dla niemieckiego uczestnika w lidze[2]. W maju 2011 potwierdzono, że od sezonu 2012/13 do ligi przystąpi drużyna z Mediolanu – Milano Rossoblu[3]. W związku z tym poinformowano, iż od 2012 roku miałyby być przyjęte Milano Vipers, Espoo oraz Slovan[4]. Ponadto w czerwcu 2011 informowano, że o miejsce w lidze starać się będzie federacja hokeja na lodzie z Bułgarii[5]. W lutym 2012 pojawiły się doniesienia medialne o rozmowach zmierzających do przyjęcia w skład ligi niemieckiej drużyny DEG Metro Stars (klub przechodził w tym czasie problemy finansowe, a ewentualny angaż wiązałby się ze wsparciem finansowym rosyjskich sponsorów)[6].

Uczestnicy

W sezonie 2011/2012 kontynuowany był podział zespołów według kryteriów geograficznych (w myśl wzoru zaczerpniętego z rozgrywek NHL). W porównaniu do poprzedniego sezonu liga zrzeszała drużyny z pięciu państw – Rosji, Łotwy, Białorusi, Kazachstanu oraz nowego państwa – Słowacji (dotąd reprezentowane były cztery kraje). Tym samym granice geograficzne ligi KHL przekroczyły w 2011 obręb byłego bloku Związku Radzieckiego.

W poprzedniej edycji KHL 2010/11 brało udział 23 kluby. W rozgrywkach sezonu 2011/12 pierwotnie miało wziąć udział 24 drużyny. Zaplanowana zmiana liczby drużyn w porównaniu do poprzedniego sezonu wiązała się z przyjęciem do rozgrywek słowackiego klubu HC Lev Poprad[7]. Klub ten trafił do Dywizji Bobrowa, w której w poprzednim sezonie istniało wakujące miejsce (liczyła 5 drużyn)[8]. Druga zmiana liczby uczestników – w tym przypadku nieoczekiwana – została wymuszona siłą wyższą i wiązała się z wycofaniem z rozgrywek drużyny Łokomotiwu, po katastrofie lotniczej 7 września i śmierci całej drużyny tego klubu. W związku z tym w sezonie uczestniczyło ostatecznie 23 kluby.

DywizjaKlubMiastoRok zał.Rok doł.TrenerKapitan drużynyLodowiskoPojemność
Konferencja Zachód
BobrowaCSKA MoskwaRosja Moskwa1946Słowacja Július ŠuplerRosja Nikołaj ProninPSZ CSKA5 600
Dinamo MoskwaRosja Moskwa2010Niemcy Oļegs ZnaroksRosja Aleksiej KudaszowMegasport Arena12 126
Dinamo RygaŁotwa Ryga2008Finlandia Pekka RautakallioŁotwa Sandis OzoliņšArēna Rīga10 300
HC Lev PopradSłowacja Poprad20102011Czechy Radim RulíkSłowacja Ľuboš BartečkoZimný štadión4 464
SKA Sankt PetersburgRosja Petersburg19461992Czechy Miloš ŘíhaRosja Witalij WiszniewskiPałac Lodowy12 300
Spartak MoskwaRosja Moskwa19462007Białoruś Andriej SidorienkoRosja Oleg PiganowiczLDS Sokolniki5 000
TarasowaAtłant MytiszcziRosja Mytiszczi20052005Szwecja Janne KarlssonKazachstan Dmitrij UpperMytiszczi Arena7 000
Dynama MińskBiałoruś Mińsk20042008Czechy Marek SýkoraSłowacja Jaroslav ObšutMińsk-Arena15 000
Łokomotiw JarosławRosja Jarosław19491987Arena 20009 000
Siewierstal CzerepowiecRosja Czerepowiec19561989Rosja Aleksandr SmirnowRosja Jewgienij KietowPL Czerepowiec6 000
Torpedo Niżny NowogródRosja Niżny Nowogród19472007Finlandia Kari JalonenRosja Jewgienij WarłamowPS Związków Zaw.5 500
Witiaź CzechowRosja Czechow20042005Rosja Andriej NazarowRosja Daniił MarkowPZ Witiaź3 300
Konferencja Wschód
CharłamowaAk Bars KazańRosja Kazań19561992Rosja Władimir KrikunowRosja Aleksiej MorozowTatneft Arena10 000
Awtomobilist JekaterynburgRosja Jekaterynburg20062009Rosja Andriej MartemianowRosja Andriej SubottinKKR Uralec5 500
Jugra Chanty-MansyjskRosja Chanty-Mansyjsk20062010Rosja Siergiej SzepeliewKazachstan Jewgienij BłochinArena Jugra5 500
Mietałłurg MagnitogorskRosja Magnitogorsk19501990Rosja Fiodor KanarejkinRosja Siergiej FiodorowAriena Mietałłurg7 700
Nieftiechimik NiżniekamskRosja Niżniekamsk19681995Rosja Władimir GołubowiczRosja Maksim PiestuszkoSCC Arena5 500
Traktor CzelabińskRosja Czelabińsk19472006Rosja Walerij BiełousowRosja Władimir AntipowTraktor Arena7 500
CzernyszowaAmur ChabarowskRosja Chabarowsk19662006Finlandia Hannu JortikkaRosja Aleksandr KrysanowPlatinum Arena7 100
Awangard OmskRosja Omsk19501991Finlandia Raimo SummanenBiałoruś Alaksiej KalużnyArena Omsk10 318
Barys AstanaKazachstan Astana19992008Rosja Andriej SzajanowKanada Kevin DallmanPS Kazachstan5 532
Mietałłurg NowokuźnieckRosja Nowokuźnieck19491992Rosja Anatolij JemielinRosja Siergiej BrylinPS Kuźnieck8 040
Saławat Jułajew UfaRosja Ufa19571992Rosja Wener SafinRosja Wiktor KozłowUfa-Ariena8 400
Sibir NowosybirskRosja Nowosybirsk19622002Rosja Dmitrij JuszkiewiczŁotwa Georgijs PujacsPSZ Sibir7 400

Legenda: Rok zał. – rok założenia klubu, Rok doł. – rok dołączenia do KHL, PS – Pałac Sportowy, PSZ – Pałac Sportów Zimowych, PZ – Pałac Zimowy, PL – Pałac Lodowy

Sezon regularny

Runda zasadnicza trwała od 7 września 2011 do 26 lutego 2012. W tym czasie 23 drużyny rozegrały 54 kolejki ligowe.

Katastrofa lotnicza drużyny Łokomotiw Jarosław

W pierwszy dzień rozgrywek, 7 września 2011 miała miejsce katastrofa lotnicza samolotu pasażerskiego JAK-42 w pobliżu Jarosławia. Na pokładzie maszyny znajdowała się drużyna Łokomotiwu Jarosław udająca się do Mińska na inaugaryjny mecz sezonu z Dynama Mińsk[9]. W wyniku wypadku zginęli wszyscy zawodnicy drużyny oraz członkowie ekipy klubu (pierwotnie ocalały napastnik Aleksandr Galimow zmarł 5 dni później).

W związku z tragicznym wypadkiem, przerwany został trwający mecz o Puchar Otwarcia rozgrywany w tym czasie w Ufie. Natychmiast zawieszono do odwołania całe rozgrywki nowego sezonu[10][11]. Pozostałe kluby ligi włączyły się we wszelaką pomoc finansowo-organizacyjną dla Łokomotiwu[12], jednak pomimo deklaracji o możliwości wsparcia z zewnątrz dla klubu w postaci wystawienia dla niego zawodników przez inne zespoły KHL (i tym samym stworzenia zupełnie nowej drużyny), prezes Łokomotiwu Jurij Jakowlew poinformował o wycofaniu drużyny z rozgrywek w bieżącym sezonie[13]. Informację te potwierdziły władze KHL[14].

Celem uhonorowania zmarłych hokeistów i całego klubu, władze KHL zdecydowały, że trofeum Puchar Otwarcia zmieni swoją nazwę i odtąd każdy mecz rozpoczynający nowy sezon KHL będzie rozgrywany o Puchar Łokomotiwu[15].

Ponowne rozpoczęcie rozgrywek nastąpiło 12 września 2011[16]. Dla upamiętnienia ofiar katastrofy wszystkie drużyny KHL występowały w trakcie sezonu w koszulkach z czarno-białym emblematem Łokomotiwu i datą 07.09.2011.

Puchar Otwarcia / Puchar Łokomotiwu

Na 7 września 2011 zaplanowano pierwotnie po raz czwarty w historii spotkanie o Puchar Otwarcia, w którym rywalizować miały drużyny Saławat Jułajew Ufa (mistrz KHL) oraz Atłant Mytiszczi (finalista poprzedniej edycji). Spotkanie miało odbyć się w Ufie[17]. W związku z katastrofą samolotu z drużyną Łokomotiwu, która wydarzyła się w tym samym czasie, trwający mecz został przerwany podczas pierwszej tercji[16]. Decyzją władz KHL Puchar Otwarcia przemianowano na Puchar Łokomotiwu[15]. Spotkanie zostało rozegrane ponownie 12 września 2011 i zakończyło się zwycięstwem Saławatu w stosunku 5:3 (mimo że Atłant prowadził w meczu już 0:3)[18].

Mecz Gwiazd

Mecz Gwiazd KHL sezonu 2011/12 odbył się 21 stycznia 2012 w Rydze[19]. Areną spotkania było lodowisko drużyny Dinama Ryga, Arēna Rīga. Wzorem poprzedniego sezonu, jako formułę meczu przyjęto spotkanie dwóch drużyn złożonych z przedstawicieli Konferencji Wschód i Zachód i pod przewodnictwem dwóch wybitnych hokeistów. Pierwszej ekipie przewodził Łotysz Sandis Ozoliņš (Dinamo Ryga), a drugiej Rosjanin Siergiej Fiodorow (Mietałłurg Magnitogorsk)[20][21].

  • Mecz hokejowy: Drużyna Ozoliņša – Drużyna Fiodorowa 11:15[22]
  • Konkursy umiejętności – Show Mistrzów: Drużyna Ozoliņša – Drużyna Fiodorowa 4:5

Dodatkowo odbył się mecz z udziałem legend hokejowych. Drużynie łotewskiej przewodził Helmuts Balderis, a rosyjskiej Wiaczesław Fietisow. Spotkanie zakończyło się zwycięstwem drużyny Rosjan 11:7[23]. W składzie gospodarzy wystąpili m.in. Sergejs Naumovs, Normunds Sējējs, Sergejs Povečerovskis, Oļegs Znaroks, a w drużynie gości zagrali m.in. Aleksiej Kasatonow, Władimir Małachow, Aleksiej Gusarow, Aleksandr Miedwiediew, Siergiej Makarow, Andriej Kowalenko, Wiaczesław Bucajew[24][25][26].

Tabela

Tabela zaktualizowana po zakończeniu rundy zasadniczej[27].

Konferencja Zachód
Dywizja Bobrowa
Lp.DrużynaMZZDZKPDPKPBramki+/−Pkt
1Rosja SKA Sankt Petersburg5432153211205-130+75113
2Rosja Dinamo Moskwa5431133115144-116+28105
3Łotwa Dynamo Ryga5420247021129-136-779
4Rosja CSKA Moskwa5419307025119-129-1070
5Rosja Spartak Moskwa5415253227124-163-3964
6Słowacja HC Lev Poprad5413035429125-162-3754
Dywizja Tarasowa
Lp.DrużynaMZZDZKPDPKPBramki+/−Pkt
1Rosja Torpedo Niżny Nowogród5424065217157-132+2591
2Rosja Atłant Mytiszczi5420474019130-134-486
3Rosja Siewierstal Czerepowiec5423054220142-133+985
4Białoruś Dynama Mińsk5421073320158-148+1083
5Rosja Witiaź Czechow5410151136108-193-8544
x
Konferencja Wschód
Dywizja Charłamowa
Lp.DrużynaMZZDZKPDPKPBramki+/−Pkt
1Rosja Traktor Czelabińsk5432254011163-116+47114
2Rosja Mietałłurg Magnitogorsk5429111220150-137+1394
3Rosja Ak Bars Kazań5427124119167-136+3192
4Rosja Jugra Chanty-Mansyjsk5419193319139-134+583
5Rosja Nieftiechimik Niżniekamsk5420233125142-165-2374
6Rosja Awtomobilist Jekaterynburg549345330105-165-6049
Dywizja Czernyszowa
Lp.DrużynaMZZDZKPDPKPBramki+/−Pkt
1Rosja Awangard Omsk5426054118133-115+1893
2Rosja Saławat Jułajew Ufa5423345118173-152+2189
3Kazachstan Barys Astana5425213122160-160085
4Rosja Amur Chabarowsk5423143221166-139+2784
5Rosja Mietałłurg Nowokuźnieck5418249021108-130-2275
6Rosja Sibir Nowosybirsk5412247227132-154-2257

Legenda: Lp. – miejsce, M – mecze, Z – zwycięstwa, ZD – zwycięstwa po dogrywce, ZK – zwycięstwa po rzutach karnych, PD – porażki po dogrywce, PK – porażki po rzutach karnych, P – porażki, Br – bramki, Bl – bilans bramkowy, Pkt – punkty     = zwycięzcy dywizji,     = awans do fazy play-off

Statystyki indywidualne

Statystyki zaktualizowane po zakończeniu rundy zasadniczej[28].

Zawodnicy z pola łącznie
GoleAsystyPunkty
Stany Zjednoczone Brandon Bochenski (Barys)27Rosja Aleksandr Radułow (Saławat)38Rosja Aleksandr Radułow (Saławat)63
Rosja Aleksandr Radułow (Saławat)25Szwecja Tony Mårtensson (SKA)38Szwecja Tony Mårtensson (SKA)61
Rosja Danis Zaripow (Ak Bars)25Rosja Wadim Szypaczow (Siewierstal)37Stany Zjednoczone Brandon Bochenski (Barys)59
Rosja Maksim Piestuszko (Nieftiechimik)24Kanada Kevin Dallman (Barys)36Rosja Wadim Szypaczow (Siewierstal)59
Szwecja Tony Mårtensson (SKA)23Stany Zjednoczone Brandon Bochenski (Barys)32Kanada Kevin Dallman (Barys)54
Obrońcy
GoleAsystyPunkty
Rosja Aleksandr Riazancew (Traktor)18Kanada Kevin Dallman (Barys)36Kanada Kevin Dallman (Barys)54
Kanada Kevin Dallman (Barys)18Rosja Kiriłł Kolcow (Saławat)32Finlandia Mikko Mäenpää (Amur)36
Rosja Dmitrij Kalinin (SKA)15Rosja Witalij Proszkin (Saławat)30Rosja Aleksandr Riazancew (Traktor)36
Finlandia Mikko Mäenpää (Amur)14Rosja Maksim Czudinow (Siewierstal)26Rosja Dmitrij Kalinin (SKA)36
Finlandia Janne Niskala (Atłant)12Finlandia Juuso Hietanen (Torpedo)25Rosja Maksim Czudinow (Siewierstal)35
Bramkarze
Skuteczność interwencji (w %)Średnia goli straconych (na mecz)Mecze bez straty gola
Rosja Aleksiej Murygin (Amur)93,0Białoruś Wital Kowal (Torpedo)1,75Rosja Wasilij Koszeczkin (Siewierstal)6
Białoruś Wital Kowal (Torpedo)93,0Rosja Aleksandr Jeriomienko (Dinamo Moskwa)1,91Rosja Aleksandr Jeriomienko (Dinamo Moskwa)6
Rosja Michaił Biriukow (Jugra)93,0Finlandia Karri Rämö (Awangard)1,96Rosja Michaił Biriukow (Jugra)6
Finlandia Ari Ahonen (Magnitogorsk)92,9Kanada Michael Garnett (Traktor)1,97Słowacja Ján Laco (Lev)5
Rosja Konstantin Barulin (Atłant)92,9Słowacja Rastislav Staňa (CSKA)2,06Stany Zjednoczone Chris Holt (Ryga)5
Pozostałe
Klasyfikacja +/−Zwycięskie goleMinuty kar
Szwecja Tony Mårtensson (SKA)+35Rosja Jewgienij Kuzniecow (Traktor)9Kanada Kip Brennan (Witiaź)240
Rosja Dienis Dienisow (SKA)+29Rosja Władimir Tarasienko (Sibir/SKA)6Kanada Jon Mirasty (Witiaź)197
Szwecja Mattias Weinhandl (SKA)+25Czechy Štefan Ružička (Spartak)6Kanada Jeremy Yablonski (Witiaź)174
Rosja Aleksandr Riazancew (Traktor)+25Łotwa Miķelis Rēdlihs (Ryga)5Kanada Nick Tarnasky (Witiaź)173
Rosja Konstantin Panow (Traktor)+25Szwecja Martin Thörnberg (Torpedo)5Rosja Jewgienij Artiuchin (SKA)150

Faza play-off

Rozstawienie

Po zakończeniu sezonu zasadniczego 16 zespołów zapewniło sobie start w fazie play-off. Drużyna Traktora Czelabińsk uzyskała najlepszy wynik punktowy z wszystkich zespołów w lidze, zdobywając 114 punktów w 54 spotkaniach i została nagrodzona Pucharem Kontynentu[29]. Tym samym Traktor został najwyżej rozstawioną drużyną w Konferencji Wschód. Kolejne miejsce rozstawione uzupełnili mistrzowie dywizji: Awangard Omsk (Wschód), oraz SKA Sankt Petersburg (pierwsze miejsce w Konferencji Zachód) i Torpedo Niżny Nowogród (Zachód). Pary ćwierćfinałowe konferencji ustalone zostały według pozycji na liście punktowej w konferencjach – w myśl zasady 1-8, 2-7, 3-6 i 4-5.

Konferencja Zachód
  1. SKA Sankt Petersburg – mistrz Dywizji Bobrowa i Konferencji Zachód (113 pkt)
  2. Torpedo Niżny Nowogród – mistrz Dywizji Tarasowa (91 pkt)
  3. Dinamo Moskwa (105 pkt)
  4. Atłant Mytiszczi (86 pkt)
  5. Siewierstal Czerepowiec (85 pkt)
  6. Dynama Mińsk (83 pkt)
  7. Dynamo Ryga (79 pkt)
  8. CSKA Moskwa (70 pkt)
Konferencja Wschód
  1. Traktor Czelabińsk – mistrz Dywizji Charłamowa i Konferencji Wschód (114 pkt)
  2. Awangard Omsk – mistrz Dywizji Czernyszowa (93 pkt)
  3. Mietałłurg Magnitogorsk (94 pkt)
  4. Ak Bars Kazań (92 pkt)
  5. Saławat Jułajew Ufa (89 pkt)
  6. Barys Astana (85 pkt)
  7. Amur Chabarowsk (84 pkt)
  8. Jugra Chanty-Mansyjsk (83 pkt)

Schemat play-off

Po zakończeniu sezonu zasadniczego nastąpiła faza play-off przebiegająca w systemie „pucharowym” o mistrzostwo obu konferencji, a finalnie o zwycięstwo w całych rozgrywkach KHL. Rywalizacja w konferencjach była toczona w czterech rundach (ćwierćfinały, półfinały i finały konferencji). Drużyny, który zajęły w konferencjach wyższe miejsce w sezonie zasadniczym (1-4), miały przywilej roli gospodarza ewentualnego siódmego meczu w rywalizacji. Przy tym zdobywca Pucharu Kontynentu (w tym wypadku Traktor Czelabińsk) mógł być ewentualnie zawsze gospodarzem siódmego meczu. Wszystkie cztery rundy rozgrywane były w formule do czterech zwycięstw według schematu: 2-2-1-1-1 (co oznacza, że klub wyżej rozstawiony rozgrywał w roli gospodarza mecze nr 1 i 2 oraz ewentualnie 5 i 7). Niżej rozstawiona drużyna rozgrywała w swojej hali mecz trzeci, czwarty i ewentualnie szósty.

W razie braku rozstrzygnięcia po regulaminowych 60 minutach meczu, zarządzana była dogrywka aż do uzyskania w niej zwycięskiego gola. W przeciwieństwie do sezonu zasadniczego, dogrywka trwała 20 minut (w sezonie regularnym 5 minut). Brak rozstrzygnięcia w dogrywce skutkował zarządzeniem kolejnych 20 minut (druga dogrywka) itd., aż do wyłonienia zwycięzcy meczu. Tym samym w fazie play-off nie obowiązywało rozstrzygnięcie meczu w drodze rzutów karnych (w sezonie zasadniczym rzuty karne zarządza się w razie braku rozstrzygnięcia po 5-minutowej dogrywce).

Faza play-off rozpoczęła się 29 lutego 2012, a zakończyła 25 kwietnia 2012.

 Ćwierćfinały KonferencjiPółfinały KonferencjiFinały KonferencjiFinał o Puchar Gagarina
                   
1 SKA Sankt Petersburg4  1 SKA Sankt Petersburg4 
8 CSKA Moskwa1  4 Atłant Mytiszczi2 


2 Torpedo Niżny Nowogród4Konferencja Zachód
7 Dinamo Ryga3 
  1 SKA Sankt Petersburg0 
 3 Dinamo Moskwa4 
3 Dinamo Moskwa4 
6 Dynama Mińsk0 
4 Atłant Mytiszczi4 2 Torpedo Niżny Nowogród3
5 Siewierstal Czerepowiec2  3 Dinamo Moskwa4 


 Z Dinamo Moskwa4
 W Awangard Omsk3
1 Traktor Czelabińsk4  1 Traktor Czelabińsk4
8 Jugra Chanty-Mansyjsk1  5 Ak Bars Kazań2 
2 Awangard Omsk4
7 Amur Chabarowsk0 
 1 Traktor Czelabińsk1
 2 Awangard Omsk4 
3 Mietałłurg Magnitogorsk4 
6 Barys Astana3 Konferencja Wschód
4 Ak Bars Kazań4 2 Awangard Omsk4
5 Saławat Jułajew Ufa2  3 Mietałłurg Magnitogorsk1 

Ćwierćfinały konferencji

Zachód

SKA Sankt Petersburg – CSKA Moskwa 3:1 (4:1, 7:1, 2:3 d., 2:1 d., 5:0)
Torpedo Niżny Nowogród – Dinamo Ryga 4:3 (7:3, 1:2 d., 3:4 d., 4:1, 3:2, 1:3, 2:0)
Dinamo Moskwa – Dynama Mińsk 4:0 (2:1 d., 2:0, 4:2, 3:1)
Atłant Mytiszczi – Siewierstal Czerepowiec 4:2 (1:0, 3:1, 1:2 d., 0:4, 3:1, 2:1)

Wschód

Traktor Czelabińsk – Jugra Chanty-Mansyjsk 4:1 (3:1, 2:5, 7:6, 6:3, 1:0)
Awangard Omsk – Amur Chabarowsk 4:0 (4:2, 4:3, 4:2, 3:1)
Mietałłurg Magnitogorsk – Barys Astana 4:3 (3:2, 1:4, 2:3, 1:4, 4:3 d., 4:3 d., 2:1 d.)
Ak Bars Kazań – Saławat Jułajew Ufa 4:2 (0:3, 3:2 d., 4:3 d., 3:0, 1:2, 3:2)

Półfinały konferencji

Zachód

SKA Sankt Petersburg – Atłant Mytiszczi 4:2 (4:0, 7:1, 1:2 d., 5:1, 1:3, 4:0)
Torpedo Niżny Nowogród – Dinamo Moskwa 2:4 (0:1, 3:2 d., 4:3 d., 2:3, 2:4, 2:3)

Wschód

Traktor Czelabińsk – Ak Bars Kazań 4:2 (3:1, 2:1, 1:2 d., 3:2, 1:2 3d., 4:1)
Awangard Omsk – Mietałłurg Magnitogorsk 4:1 (0:1 d., 5:2, 3:1, 5:3, 3:2 d.)

Finały konferencji

Zachód

SKA Sankt Petersburg – Dinamo Moskwa 0:4 (4:5 d., 1:2, 1:3, 1:6)

Wschód

Traktor Czelabińsk – Awangard Omsk 1:4 (3:1, 2:3 d., 0:1, 1:3, 0:1)

Finał Pucharu Gagarina

Awangard Omsk – Dinamo Moskwa 3:4 (2:1, 1:2, 1:0, 2:1 d., 2:3, 2:5, 0:1)

Jedynego gola w ostatnim decydującym, siódmym meczu finałów zdobył Czech, Jakub Klepiš.

Statystyki indywidualne

Statystyki zaktualizowane po zakończeniu fazy play-off[30].

Zawodnicy z pola łącznie
GoleAsystyPunkty
Rosja Michaił Anisin (Dinamo Moskwa)14Rosja Konstantin Gorowikow (Dinamo Moskwa)14Czechy Roman Červenka (Awangard)21
Czechy Roman Červenka (Awangard)11Czechy Roman Červenka (Awangard)10Rosja Konstantin Gorowikow (Dinamo Moskwa)20
Rosja Władimir Tarasienko (SKA)10Rosja Kiriłł Kolcow (SKA)9Rosja Michaił Anisin (Dinamo Moskwa)19
Czechy Marek Kvapil (Dinamo Moskwa)8Słowacja Dominik Graňák (SKA)9Rosja Władimir Tarasienko (SKA)16
Rosja Aleksandr Pierieżogin (Awangard)8Rosja Dienis Kokariew (Dinamo Moskwa)9Czechy Marek Kvapil (Dinamo Moskwa)12
Obrońcy
GoleAsystyPunkty
Rosja Dmitrij Kalinin (SKA)5Rosja Kiriłł Kolcow (Saławat)9Rosja Ilja Gorochow (Dinamo Moskwa)11
Finlandia Juuso Hietanen (Torpedo)4Słowacja Dominik Graňák (Dinamo Moskwa)9Słowacja Dominik Graňák (Dinamo Moskwa)11
Rosja Witalij Proszkin (Saławat)3Stany Zjednoczone Deron Quint (Traktor)8Rosja Dmitrij Kalinin (SKA)10
Stany Zjednoczone Andrew Hutchinson (Barys)3Rosja Ilja Gorochow (Dinamo Moskwa)8Czechy Martin Škoula (Awangard)10
Rosja Daniił Markow (Magnitogorsk)3Czechy Martin Škoula (Awangard)8Rosja Kiriłł Kolcow (SKA)10
Bramkarze
Skuteczność interwencji (w %)Średnia goli straconych (na mecz)Mecze bez straty gola
Łotwa Edgars Masaļskis (Jugra)95,8Rosja Wasilij Koszeczkin (Siewierstal)1,32Czechy Jakub Štěpánek (SKA)3
Rosja Wasilij Koszeczkin (Siewierstal)95,8Łotwa Edgars Masaļskis (Jugra)1,36Rosja Aleksandr Jeriomienko (Dinamo Moskwa)3
Finlandia Petri Vehanen (Ak Bars)94,3Finlandia Karri Rämö (Awangard)1,54Finlandia Karri Rämö (Awangard)3
Rosja Aleksandr Jeriomienko (Dinamo Moskwa)94,3Rosja Aleksandr Jeriomienko (Dinamo Moskwa)1,56Rosja Wasilij Koszeczkin (Siewierstal)1
Finlandia Karri Rämö (Awangard)94,0Kanada Michael Garnett (Traktor)1,76Szwecja Erik Ersberg (Saławat)1
Pozostałe
Klasyfikacja +/−Zwycięskie goleMinuty kar
Rosja Kiriłł Lamin (Awangard)+12Rosja Michaił Anisin (Dinamo Moskwa)5Finlandia Leo Komarov (Dinamo Moskwa)49
Rosja Władimir Tarasienko (SKA)+10Rosja Konstantin Gorowikow (Dinamo Moskwa)3Rosja Aleksiej Siemionow (SKA)45
Słowacja Dominik Graňák (Dinamo Moskwa)+10Czechy Marek Kvapil (Dinamo Moskwa)3Rosja Fiodor Fiodorow (SKA)44
Rosja Ilja Gorochow (Dinamo Moskwa)+10Rosja Aleksandr Pierieżogin (Awangard)3Rosja Andriej Siergiejew (CSKA)40
Rosja Aleksandr Kuczeriawienko (SKA)+9Czechy Roman Červenka (Awangard)2Rosja Jewgienij Artiuchin (SKA)40

Skład triumfatorów

Skład zdobywcy Pucharu Gagarina – drużyny Dinamo Moskwa – w sezonie 2011/2012:

Szkoleniowcy:

Bramkarze:

Obrońcy:

Napastnicy:

Kontrole antydopingowe

W wyniku przeprowadzonych kontroli antydopingowych okazało się, iż zawodnik Awangardu Omsk, Anton Biełow był pod wpływem niedozwolonych środków dopingujących podczas meczu w dniu 15 kwietnia 2012[31]. Testy wykazały pozytywny wynik na zawartość metyloheksanaminy. Także hokeista SKA, Maksim Rybin nie przeszedł udanie kontroli antydopingowej, gdyż w jego organizmie wykryto podwyższoną zawartość sibutraminy[32] (lek stosowany hamujący łaknienie w leczeniu otyłości). Oba środki są zakazane przez Światową Agencję Antydopingową (WADA).

Nagrody, trofea i wyróżnienia

Trofea drużynowe

Zawodnicy miesiąca i etapów

MiesiącBramkarzObrońcaNapastnikPierwszoroczniak
Wrzesień[33]Czechy Jakub Štěpánek
(SKA Sankt Petersburg)
Rosja Aleksandr Osipow
(Amur Chabarowsk)
Rosja Wadim Szypaczow
(Siewierstal Czerepowiec)
Rosja Andriej Siergiejew
(CSKA Moskwa)
Październik[34]Kanada Michael Garnett
(Traktor Czelabińsk)
Rosja Witalij Szułakow
(Amur Chabarowsk)
Rosja Władimir Tarasienko
(Sibir Nowosybirsk)
Rosja Nikita Toczicki
(Witiaź Czechow)
Listopad[35]Kanada Michael Garnett
(Traktor Czelabińsk)
Rosja Aleksandr Riazancew
(Traktor Czerepowiec)
Rosja Wadim Szypaczow
(Siewerstal Czerepowiec)
Rosja Siergiej Barbaszew
(CSKA Moskwa)
Grudzień[36]Finlandia Ari Ahonen
(Mietałłurg Magnitogorsk)
Rosja Jewgienij Miedwiediew
(Ak Bars Kazań)
Rosja Aleksandr Radułow
(Saławat Jułajew Ufa)
Rosja Dmitrij Ługin
(Amur Chabarowsk)
Styczeń[37]Finlandia Teemu Lassila
(Mietałłurg Nowokuźnieck)
Kanada Kevin Dallman
(Barys Astana)
Rosja Jewgienij Kuzniecow
(Traktor Czelabińsk)
Rosja Stanisław Boczarow
(Jugra Chanty-Mansyjsk)
Luty[38]Rosja Aleksandr Jeriomienko
(Dinamo Moskwa)
Łotwa Guntis Galviņš
(Dinamo Ryga)
Szwecja Robert Nilsson
(Torpedo Niżny Nowogród)
Rosja Roman Tatalin
(Witiaź Czechow)
Ćwierćfinały
konferencji
[39]
Rosja Aleksandr Jeriomienko
(Dinamo Moskwa)
Stany Zjednoczone Andrew Hutchinson
(Barys Astana)
Rosja Michaił Warnakow
(Torpedo Niżny Nowogród)
Rosja Dmitrij Ługin
(Amur Chabarowsk)
Półfinały
konferencji
[40]
Czechy Jakub Štěpánek
(SKA Sankt Petersburg)
Słowacja Dominik Graňák
(Dinamo Moskwa)
Czechy Roman Červenka
(Awangard Omsk)
Rosja Dienis Gołubiew
(Ak Bars Kazań)
Marzec[41]Kanada Michael Garnett
(Traktor Czelabińsk)
Rosja Ilja Gorochow
(Dinamo Moskwa)
Rosja Władimir Tarasienko
(SKA Sankt Petersburg)
Finały
konferencji
[42]
Finlandia Karri Rämö
(Awangard Omsk)
Rosja Ilja Gorochow
(Dinamo Moskwa)
Rosja Dienis Mosalow
(Dinamo Moskwa)
Kwiecień[43]Rosja Aleksandr Jeriomienko
(Dinamo Moskwa)
Czechy Martin Škoula
(Awangard Omsk)
Rosja Michaił Anisin
(Dinamo Moskwa)
Puchar
Gagarina
[44]
Rosja Aleksandr Jeriomienko
(Dinamo Moskwa)
Rosja Ilja Gorochow
(Dinamo Moskwa)
Rosja Konstantin Gorowikow
(Dinamo Moskwa)

Nagrody indywidualne

Podczas uroczystości w dniu 23 maja 2012 wręczono 21 nagród (Nagroda Wsiewołoda Bobrowa oraz indywidualne wyróżnienia)[45]:

  • Złoty KijNajbardziej Wartościowy Gracz (MVP) sezonu regularnego: Aleksandr Radułow (Saławat Jułajew Ufa) – po raz trzeci z rzędu
  • Mistrz Play-off – Najbardziej Wartościowy Gracz (MVP) fazy play-off: Aleksandr Jeriomienko (Dinamo Moskwa)
  • Nagroda dla najskuteczniejszego strzelca sezonu: Amerykanin Brandon Bochenski (Barys Astana) – 27 goli w sezonie zasadniczym.
  • Nagroda dla najlepiej punktującego zawodnika (punktacja kanadyjska): Aleksandr Radułow (Saławat Jułajew Ufa) – w sezonie regularnym uzyskał 63 punktów (25 goli i 38 asyst).
  • Nagroda dla najlepiej punktującego obrońcy: Kanadyjczyk Kevin Dallman (Barys Astana) – uzyskał 54 punkty (18 goli i 36 asyst).
  • Nagroda „Sekundy” (dla strzelca najszybszego i najpóźniejszego gola w meczu):
    • Marek Kvapil (Dinamo Moskwa) – strzelił bramkę w 9. sekundzie meczu Dinamo Moskwa-Spartak Moskwa 17.09.2011.
    • Danis Zaripow (Ak Bars Kazań) – w fazie play-off podczas trzeciej dogrywki meczu uzyskał gola w 108. minucie 54. sekundzie spotkania Ak Bars Kazań-Traktor Czelabińsk 22.03.2012.
  • Nagroda Walentina Sycza (przyznawana prezesowi, który w sezonie kierował najlepiej klubem): Michaił Tiurkin (OHK Dinamo).
  • Nagroda Andrieja Starowojtowa (Złoty Gwizdek) (dla najlepszego sędziego sezonu): Wiaczesław Bulianow z Moskwy.
  • Najbardziej Wartościowy Gracz (MVP) Sezonu (dla zawodnika legitymującego się najlepszym współczynnikiem w klasyfikacji „+,-” po sezonie regularnym): Szwed Tony Mårtensson (SKA Sankt Petersburg) – uzyskał wynik +35 w 54 meczach.
  • Żelazny Człowiek (dla zawodnika, który rozegrał najwięcej spotkań mistrzowskich w ostatnich trzech sezonach): Aleksandr Pierieżogin (Awangard Omsk) – 208 rozegranych meczów.
  • Najlepsza Trójka (dla najskuteczniejszego tercetu napastników w sezonie regularnym): Aleksiej Morozow, Danis Zaripow i Fin Niko Kapanen (Ak Bars Kazań) – razem zgromadzili 46 gole.
  • Najlepszy Trener Sezonu: Oļegs Znaroks (Dinamo Moskwa).
  • Nagroda za Wierność Hokejowi (dla największego weterana hokejowego za jego cenny wkład w sukces drużyny): Andriej Subbotin (Awtomobilist Jekaterynburg), który jako pierwszy rozegrał 1000 spotkań w rozgrywkach hokejowych o Mistrzostwo Rosji
  • Nagroda dla najlepszego pierwszoroczniaka sezonu KHL im. Aleksieja Czeriepanowa: Dmitrij Ługin (Amur Chabarowsk).
  • Dżentelmen na Lodzie (dla jednego obrońcy i jednego napastnika – honorująca graczy, którzy łączą sportową doskonałość z nieskazitelnym zachowaniem): łotewski obrońca Krišjānis Rēdlihs (Dinamo Ryga, 57 meczów, 7 goli, 16 asyst, +15 punktów i 14 minut kar) oraz szwedzki napastnik Tony Mårtensson (SKA Sankt Petersburg, 69 meczów, 24 gole, 41 asyst, +33 punkty i 12 minut kar).
  • Najlepszy Bramkarz Sezonu (w wyniku głosowania trenerów): Aleksandr Jeriomienko (Dinamo Moskwa).
  • Złoty Kask (przyznawany sześciu zawodnikom wybranym do składu gwiazd sezonu):
  • Nagroda dla najlepszego komentatora TV sezonu: zespół redakcyjny stacji Hockey24 TV-Program
  • Tytuł najlepszego kanału telewizyjnego: stacja radiowo-telewizyjna z Omska.
  • Nagroda Dmitrija Ryżkowa (dla najlepszego komentatora hokejowego): Oleg Mosalow (KHL-TV).
  • Nagroda dla najlepszych lekarzy drużyn (po raz pierwszy, przyznawana przez Centrum Medyczne KHL zespołom lekarzy ze wszystkich trzech lig: KHL, WHL i MHL): rodzina Andrieja Zimina, przez 20 lat lekarza drużyny Łokomotiw Jarosław, który zginął wraz z drużyną 7 września 2011 w katastrofie lotniczej.

Ostateczna kolejność

Lp.Drużyna
1Rosja Dinamo Moskwa
2Rosja Awangard Omsk
3Rosja Traktor Czelabińsk
4Rosja SKA Sankt Petersburg
5Rosja Ak Bars Kazań
6Rosja Mietałłurg Magnitogorsk
7Rosja Torpedo Niżny Nowogród
8Rosja Atłant Mytiszczi
9Rosja Saławat Jułajew Ufa
10Rosja Siewierstal Czerepowiec
11Kazachstan Barys Astana
12Rosja Amur Chabarowsk
13Białoruś Dynama Mińsk
14Rosja Jugra Chanty-Mansyjsk
15Łotwa Dynamo Ryga
16Rosja CSKA Moskwa
17Rosja Mietałłurg Nowokuźnieck
18Rosja Nieftiechimik Niżniekamsk
19Rosja Spartak Moskwa
20Rosja Sibir Nowosybirsk
21Słowacja HC Lev Poprad
22Rosja Awtomobilist Jekaterynburg
23Rosja Witiaź Czechow

Przypisy

  1. Kolejne kluby blisko gry w Kontynentalnej Lidze Hokejowej – WP SportoweFakty, sportowefakty.pl [dostęp 2017-11-24] (pol.).
  2. Kontynentalna Liga Hokejowa od 2012 roku w Lipsku? – WP SportoweFakty, sportowefakty.pl [dostęp 2017-11-24] (pol.).
  3. Hokej.net – Włoski klub w KHL, hokej.net [dostęp 2017-11-24] (ang.).
  4. Medvedev nevylúčil zaradenie Slovana do KHL | HOKEJ.sk, hokej.sk [dostęp 2017-11-24] (słow.).
  5. V budúcnosti v KHL možno aj klub z Bulharska | HOKEJ.sk, hokej.sk [dostęp 2017-11-24] [zarchiwizowane z adresu 2016-03-05] (słow.).
  6. Düsseldorf bude možno už v ďalšej sezóne na mape KHL | HOKEJ.sk, hokej.sk [dostęp 2017-11-24] [zarchiwizowane z adresu 2016-03-05] (słow.).
  7. Slovakia’s Lev Poprad officially join KHL – Hockey – Sports.ru.
  8. HC Lev v Bobrovovej divízii | HOKEJ.sk, hokej.sk [dostęp 2017-11-24] (słow.).
  9. Katastrofa samolotu z hokeistami Lokomotiwu Jarosław. Wszyscy nie żyją, sport.pl [dostęp 2017-11-24] (pol.).
  10. Katastrofa samolotu – KHL odwołuje rozpoczęcie rozgrywek ligowych – Onet Sport [dostęp 2017-11-24].
  11. Mecze hokejowej ligi KHL odwołane po katastrofie pod Jarosławiem – Hokej – SportoweFakty.pl.
  12. News: Kontinental Hockey League (KHL), en.khl.ru [dostęp 2017-11-24].
  13. KHL bez Lokomotiwu Jarosław – WP SportoweFakty, sportowefakty.pl [dostęp 2017-11-24] (pol.).
  14. News: Kontinental Hockey League (KHL), en.khl.ru [dostęp 2017-11-24].
  15. a b News: Kontinental Hockey League (KHL), en.khl.ru [dostęp 2017-11-24].
  16. a b Эш дисквалифицирован на один матч, Гелашвили – на три: News: Kontinental Hockey League (KHL), en.khl.ru [dostęp 2017-11-24].
  17. Sezóna 2011/2012 začne 7. septembra duelom v Ufe | HOKEJ.sk, hokej.sk [dostęp 2017-11-24] [zarchiwizowane z adresu 2016-03-05] (słow.).
  18. News: Kontinental Hockey League (KHL), en.khl.ru [dostęp 2017-11-24].
  19. News: Kontinental Hockey League (KHL), en.khl.ru [dostęp 2017-11-24].
  20. News: Kontinental Hockey League (KHL), en.khl.ru [dostęp 2017-11-24].
  21. News: Kontinental Hockey League (KHL), en.khl.ru [dostęp 2017-11-24].
  22. Hockey. Live reports. Game 2 [21-01-2012]; Team Ozolins – Team Fedorov. Online, text.khl.ru [dostęp 2017-11-24].
  23. Hockey. Live reports. Game 1 [20-01-2012]; Team Balderis – Team Fetisov. Online, text.khl.ru [dostęp 2017-11-24].
  24. Легенды открыли звездный уик-энд: Новости: Континентальная Хоккейная Лига (КХЛ), khl.ru [dostęp 2017-11-15].
  25. Leģendu spēlē Baldera komandai zaudējums | Apollo, apollo.lv [dostęp 2017-11-15] (łot.).
  26. podhale24.pl. KHL. Mecz Legend hokeja na lodzie w Rydze (zdjęcia), podhale24.pl [dostęp 2017-11-15] (pol.).
  27. Standings: Kontinental Hockey League (KHL) (ang.). en.khl.ru. [dostęp 2016-10-01].
  28. Players stats (leaders) (ang.). en.khl.ru.
  29. Kontinental champion! (ang.). en.khl.ru. [dostęp 2012-02-27].
  30. Players stats (leaders) (ang.). en.khl.ru.
  31. News: Kontinental Hockey League (KHL), en.khl.ru [dostęp 2017-11-24].
  32. Rybin je ďalší dopingový hriešnik v KHL | HOKEJ.sk, hokej.sk [dostęp 2017-11-24] [zarchiwizowane z adresu 2015-09-24] (słow.).
  33. September’s finest (ang.). en.khl.ru. [dostęp 2011-10-04].
  34. October’s finest (ang.). en.khl.ru. [dostęp 2011-11-07].
  35. November’s finest (ang.). en.khl.ru. [dostęp 2011-12-04].
  36. December’s finest (ang.). en.khl.ru. [dostęp 2012-01-05].
  37. January’s finest (ang.). en.khl.ru. [dostęp 2012-02-04].
  38. February’s finest (ang.). en.khl.ru. [dostęp 2012-03-03].
  39. Players of the quarters (ang.). en.khl.ru. [dostęp 2012-03-13].
  40. Players of the semis (ang.). en.khl.ru. [dostęp 2012-03-26].
  41. March’s finest (ang.). en.khl.ru. [dostęp 2012-04-05].
  42. Players of the finals (ang.). en.khl.ru. [dostęp 2012-04-09].
  43. April’s finest (ang.). en.khl.ru. [dostęp 2012-04-28].
  44. The Finals finest (ang.). en.khl.ru. [dostęp 2012-04-28].
  45. The League’s Finest (ang.). khl.ru. [dostęp 2011-05-24].

Linki zewnętrzne

Media użyte na tej stronie

Ice hockey pictogram.svg
Pictograms of Olympic sports - Ice hockey
Flag of Finland.svg
Flaga Finlandii
Flag of the United States.svg
The flag of Navassa Island is simply the United States flag. It does not have a "local" flag or "unofficial" flag; it is an uninhabited island. The version with a profile view was based on Flags of the World and as a fictional design has no status warranting a place on any Wiki. It was made up by a random person with no connection to the island, it has never flown on the island, and it has never received any sort of recognition or validation by any authority. The person quoted on that page has no authority to bestow a flag, "unofficial" or otherwise, on the island.