Konferencja w Bandungu
Konferencja w Bandungu – spotkanie przedstawicieli Azji i Afryki w dniach 18–24 kwietnia 1955 w Bandungu w Indonezji. Konferencja zapoczątkowała powstanie w 1961 Ruchu Państw Niezaangażowanych[1][2].
Okoliczności zwołania konferencji
Wobec rywalizacji między dwoma blokami militarnymi po II wojnie światowej, kraje postkolonialne dążyły do znalezienia oparcia wśród państw, które nie były zaangażowane po żadnej ze stron zimnej wojny[1]. O zwołaniu konferencji zadecydowano na spotkaniu w Kolombo (Cejlon) w grudniu 1954 (Birma, Cejlon, Indie, Indonezja i Pakistan)[2][3].
Postanowienia[4]
Podczas spotkania zaapelowano o wsparcie rozwoju społeczno-gospodarczego Afryki i Azji, m.in. poprzez stworzenie specjalnego funduszu ONZ. Wyrażono poparcie dla zapisów w Karcie Narodów Zjednoczonych oraz Powszechnej deklaracji praw człowieka. Opowiedziano się przeciw dyskryminacji rasowej oraz kolonializmowi[1][5], a także broni jądrowej (wezwano do jej eliminacji)[2].
Konferencja określiła wzajemne relacje jej uczestników na następne półwiecze[6].
Dalsze dzieje
W I poł. l. 60. XX w. próbowano nieskutecznie zwołać II konferencję w Bandungu, do udziału w której dążył ZSRR (jako kraj azjatycki), na co nie godziły się Chiny[2].
Uczestnicy konferencji[1]
- Państwa
Afganistan,
Arabia Saudyjska,
Birma,
Cejlon,
Chiny,
Egipt,
Etiopia,
Filipiny,
Indie,
Indonezja,
Królestwo Iraku,
Iran,
Japonia,
Królestwo Jemenu,
Jordania,
Królestwo Kambodży,
Królestwo Laosu,
Liban,
Liberia,
Libia,
Nepal,
Pakistan,
Sudan,
Syria
Turcja
Wietnam Północny
Wietnam Południowy
- Terytoria zależne
Przypisy
- ↑ a b c d W. Roszkowski, Półwiecze. Historia polityczna świata po 1945 roku, wyd. 4, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2003, s. 152.
- ↑ a b c d Konferencja w Bandungu, [w:] Historia. Encyklopedia Szkolna WSiP, red. A. Friszke, E.C. Król, wyd. 4 zm. i rozsz., Wydawnictwa Szkolne i Pedagogiczne, Warszawa 2004, s. 398.
- ↑ A. Skrzypek, Pierwsze dziesięciolecie Układu Warszawskiego, „Kwartalnik Historyczny”, 92, 1985, nr 2, s. 279.
- ↑ J. Maj, Ewolucja stosunków chińsko-indyjskich w latach pięćdziesiątych XX wieku, „Acta Universitatis Lodziensis. Folia Historica”, 82, 2008, s. 159-160.
- ↑ K .Brataniec, Zachód i świat islamu w świetle koncepcji Samuela Huntingtona, „Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny”, 70, 2008, 2, s. 174, przypis nr 17.
- ↑ M. Nowik, Współpraca gospodarcza pomiędzy Indiami a krajami Afryki – motywy, kierunki, formy, „Zeszyty Naukowe Uniwersytetu Ekonomicznego w Krakowie”, 2015, 10 (946), s. 7.
Bibliografia
- W. Roszkowski, Półwiecze. Historia polityczna świata po 1945 roku, wyd. 4, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2003 ISBN 83-01-13841-6
- Konferencja w Bandungu, [w:] Historia. Encyklopedia Szkolna WSiP, red. A. Friszke, E.C. Król, wyd. 4 zm. i rozsz., Wydawnictwa Szkolne i Pedagogiczne, Warszawa 2004, s. 398. ISBN 83-02-09233-9
Media użyte na tej stronie
.svg)
the "Arab Liberation" flag associated with the Egyptian officers' coup of 1952, used as the flag of Egypt from 1952 to 1958. Note: For some purposes the flag of a white crescent and three stars on green was still used until 1958.
The Flag of India. The colours are saffron, white and green. The navy blue wheel in the center of the flag has a diameter approximately the width of the white band and is called Ashoka's Dharma Chakra, with 24 spokes (after Ashoka, the Great). Each spoke depicts one hour of the day, portraying the prevalence of righteousness all 24 hours of it.
bendera Indonesia
.svg)
Łatwo można dodać ramkę naokoło tej grafiki
the "Arab Liberation" flag associated with the Egyptian officers' coup of 1952, used as the flag of Egypt from 1952 to 1958. Note: For some purposes the flag of a white crescent and three stars on green was still used until 1958.
.svg)
The flag of the Ethiopian Empire with the Lion of Judah in the center
.svg)
.svg)
.svg)
Flag of Libya between 1951-69, and re-introduced in the interim Constitutional Declaration of 3 August 2011.
The flag of the Kingdom of Libya was described in article 7 of the constitution of 7th October 1951 and officially adopted on 24 December 1951. The relevant passage in the constitution reads as follows (English translation based on The Libyan Flag & The National Anthem, a booklet issued by the Ministry of Information and Guidance of the Kingdom of Libya (year unknown), cited after Jos Poels at FOTW, 27 January 1997)
- The national flag shall have the following dimensions: Its length shall be twice its breadth, it shall be divided into three parallel coloured stripes, the uppermost being red, the centre black and the lowest green, the black stripe shall be equal in area to the two other stripes and shall bear in its centre a white crescent, between the two extremities of which there shall be a five-pointed white star.
- The red shall be sign red, and the green permanent green. The Crescent shall be on the hoistward side of the star, and the centre of the circle of which the crescent forms a part shall be in the centre of the flag. The star shall be in the open end of the crescent and one point of the star shall point to the centre of the circle. The maximum width of the 270 crescent shall equal 1/6th of its outside diameter which is 1/4th of the width of the flag. The distance between the tips of the crescent shall equal that between the uppermost and lowermost point of the star measured along a perpendicular forming the hoistward sides of these two points. The perpendicular shall form a tangent to the outside circumference of the crescent at a point equidistant from the top and bottom of the flag.
The booklet cited by way of illustration of the symbolism of the flag adds: "In the words of a well known Arab poet 'Our deeds are the colour of white, our battles of black, our meadows of green and our swords of red.' [...] The crescent is symbolic of the beginning of the lunar month according to the moslem calendar. It brings back to our minds the story of Hijra (migration) of our prophet Mohammed from his home in order to spread Islam and teach the priciples of right and virtue. The Star represents our smiling hope, the beauty of aim and object and the light of our belief in God, in our country, its dignity and honour which illuminate our way and puts an end to darkness."
But according to Barraclough's Flags of The World (1965): "The black stripe and its charges were from the black flag which the king had adopted when he was proclaimed Amir of Cyrenaica in 1947; the red stripe represents Fezzen, and the green Tripolitania."
Article 3 of the Constitutional Declaration (3 August 2011) reads (unofficial translation from the Arabic):
- "The national flag shall have the following shape and dimensions:"
- "Its length shall be double its width, it shall be divided into three parallel coloured stripes, the uppermost being red, the centre black and the lowest green, the black stripe shall be equal in area to the two other stripes together and shall bear in its centre a white crescent, between the two extremities of which shall be a five-pointed white star. "
Flaga Wietnamu Południowego
.svg)
The Old (North) Yemen flag.
.svg)
The flag of Afghanistan between 1931 and 1973 (1311–1352 A.P., 1351–1393 A.H.).
.svg)
State Flag of Iran, 1925-1964
.svg)