Konstanty Łubieński

Konstanty Łubieński
Data i miejsce urodzenia

21 marca 1910
Zasów, Austro-Węgry

Data i miejsce śmierci

25 września 1977
Warszawa, Polska

Członek Rady Państwa
Okres

od 25 marca 1976
do 25 września 1977

Przynależność polityczna

Znak

Odznaczenia
Order Sztandaru Pracy II klasy Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski Krzyż Srebrny Orderu Virtuti Militari Krzyż Walecznych (1920-1941) Złoty Krzyż Zasługi z Mieczami
Grób Konstantego Łubieńskiego na cmentarzu Powązkowskim

Konstanty Łubieński (ur. 21 marca 1910 w Zasowie, zm. 25 września 1977 w Warszawie) – polski działacz państwowy, ekonomista, prawnik, publicysta. Poseł na Sejmie PRL I, II, III, IV, V, VI i VII kadencji, członek Rady Państwa (1976–1977).

Syn hrabiego Tadeusza, ojciec literata Tomasza[1].

Życiorys

W 1928 zdał maturę w Gimnazjum oo. Jezuitów w Chyrowie. Studiował prawo na Uniwersytecie Jagiellońskim (ukończył w 1934). W okresie studiów działał w Myśli Mocarstwowej. Uczestniczył w ruchu oporu (jako oficer Związku Walki Zbrojnej i Armii Krajowej). W stopniu kapitana był dowódcą inspektoratu Mielec (od maja 1944); w latach 1944–1945 więziony był przez władze radzieckie.

Po wojnie działał w organizacjach katolickich, w Stowarzyszeniu „Pax”, następnie w Klubach Inteligencji Katolickiej oraz w Chrześcijańskim Stowarzyszeniu Społecznym. W latach 1969–1972 był prezesem warszawskiego KIK.

W latach 1945–1952 pełnił funkcję naczelnika wydziału planowania finansowego kolejno w Ministerstwie Skarbu i Ministerstwie Finansów.

Od 1952 zasiadał w Sejmie PRL I, II, III, IV, V, VI i VII kadencji, w trakcie VII kadencji (1976) został wybrany na przewodniczącego Koła Poselskiego „Znak”, a także na członka Rady Państwa; w trakcie tej kadencji zmarł. Od 1971 był także wiceprzewodniczącym Ogólnopolskiego Komitetu Frontu Jedności Narodu.

Był przewodniczącym Rady Naczelnej Towarzystwa Przyjaciół Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego.

Odznaczony Orderem Sztandaru Pracy II klasy, Krzyżem Oficerskim (1954, za zasługi w pracy społecznej)[2] i Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski, Medalem Srebrnym Orderu Virtuti Militari, Krzyżem Walecznych[3] oraz Złotym Krzyżem Zasługi z Mieczami.

Pochowany na cmentarzu Powązkowskim (kwatera 172-4-12)[4]. W pogrzebie udział wzięli m.in. zastępca przewodniczącego Rady Państwa Edward Babiuch, wicemarszałek Sejmu Halina Skibniewska oraz członkowie Rady Państwa Ludomir Stasiak, Michał Grendys, Halina Koźniewska i Henryk Szafrański[5].

Przypisy

  1. Marek Jerzy Minakowski: Konstanty hr. Łubieński z Łubnej h. Pomian, sejm-wielki.pl
  2. M.P. z 1954 r. nr 108, poz. 1481
  3. Trybuna Ludu”, nr 227 z 26 września 1977, s. 2 (nekrolog)
  4. Cmentarz Stare Powązki: KONSTANTY ŁUBIEŃSKI, [w:] Warszawskie Zabytkowe Pomniki Nagrobne [online] [dostęp 2019-12-20].
  5. Dziennik Popularny”, nr 221 z 29 września 1977, s. 1

Bibliografia

  • Ryszard Tomczyk, Myśl Mocarstwowa. Z dziejów młodego pokolenia II Rzeczypospolitej, Szczecin 2008

Media użyte na tej stronie

POL Krzyż Walecznych (1920) BAR.svg
Baretka: Krzyż Walecznych (1920).
POL Złoty Krzyż Zasługi z Mieczami (1942) BAR.svg
Baretka: Złoty Krzyż Zasługi z Mieczami – II RP (1942).
Konstanty Łubieński - grób.jpg
Autor: Krzem Anonim, Licencja: CC BY-SA 4.0
Grób Konstantego Łubieńskiego na Cmentarzu Powązkowskim (kwatera 172, rząd 4, grób 12)