Lepidozaury

Lepidozaury
Lepidosauria[1]
Haeckel, 1866
Okres istnienia: trias–dziś
Ilustracja
Legwan zielony (Iguana iguana)
Systematyka
Domenaeukarionty
Królestwozwierzęta
Typstrunowce
Podtypkręgowce
Gromadazauropsydy
Podgromadadiapsydy
Infragromadalepidozauromorfy
(bez rangi)Lepidosauriformes
Nadrządlepidozaury

Lepidozaury (Lepidosauria) – klad diapsydów obejmujący ponad 7000 współczesnych gatunków należących do dwóch głównych grup – sfenodontów i łuskonośnych. Są one rozprzestrzenione na całym świecie i żyją w bardzo różnorodnych ekosystemach[2].

Termin Lepidosauria został ukuty w 1866 roku przez Ernsta Haeckla dla grupy odpowiadającej obecnie rozumianym łuskonośnym, jednak z jego późniejszych prac wynika, że hatterię uważał za formę blisko z nimi spokrewnioną[3]. Alfred Romer używał tej nazwy dla grupy diapsydów niebędących archozaurami – taki takson byłby jednak parafiletyczny, a wiele taksonów uznawanych za lepidozaury później uznano za bazalne archozauromorfy[2]. Według definicji filogenetycznej przedstawionej przez Jacques'a Gauthiera i współpracowników (1988) lepidozaury obejmują ostatniego wspólnego przodka hatterii i łuskonośnych oraz wszystkich jego potomków[3]. Monofiletyzm tej grupy jest mocno wspierany przez analizy morfologiczne i nowsze analizy genetyczne[2].

Najstarsze skamieniałości lepidozaurów są znane z ladynu, sprzed około 240 mln lat. Dokładny czas powstania tego kladu nie jest znany – oszacowania przy wykorzystaniu zegara molekularnego wahają się od wczesnego permu (ok. 289 mln lat temu) do środkowego triasu (ok. 226 mln lat temu)[4]. W zapisie kopalnym z triasu dużo powszechniejsze są sfenodonty – jako jedynego znanego triasowego łuskonośnego opisano rodzaj Tikiguania, należący do grupy Iguania[2], jednak jego interpretacja jako triasowej jaszczurki jest kwestionowany – prawdopodobnie żyła ona w późnym kenozoiku[5].

Przypisy

  1. Lepidosauria, [w:] Integrated Taxonomic Information System [online] (ang.).
  2. a b c d Susan E. Evans, Marc E.H. Jones: The Origin, Early History and Diversification of Lepidosauromorph Reptiles. W: Saswati Bandyopadhyay (red.): New Aspects of Mesozoic Biodiversity. Springer Berlin / Heidelberg, 2010, s. 27–44. DOI: 10.1007/978-3-642-10311-7. ISBN 978-3-642-10310-0. (ang.)
  3. a b Jacques Gauthier, Richard Estes, Kevin de Queiroz: A phylogenetic analysis of Lepidosauromorpha. W: Richard Estes, Gregory Pregill (red.): The Phylogenetic Relationships of the Lizard Families. Palo Alto: Stanford University Press, 1988, s. 15–98. ISBN 978-0-8047-1435-8. (ang.)
  4. Marc E.H. Jones, Cajsa Lisa Anderson, Christy A. Hipsley, Johannes Müller, Susan E. Evans, Rainer R. Schoch. Integration of molecules and new fossils supports a Triassic origin for Lepidosauria (lizards, snakes, and tuatara). „BMC Evolutionary Biology”. 13: 208, 2013. DOI: 10.1186/1471-2148-13-208 (ang.). 
  5. Mark N. Hutchinson, Adam Skinner, Michael S. Y. Lee. Tikiguania and the antiquity of squamate reptiles (lizards and snakes). „Biology Letters”. 8 (4), s. 665–669, 2012. DOI: 10.1098/rsbl.2011.1216 (ang.). 

Media użyte na tej stronie

Wikispecies-logo.svg
Autor: (of code) -xfi-, Licencja: CC BY-SA 3.0
The Wikispecies logo created by Zephram Stark based on a concept design by Jeremykemp.
Iguana iguana Fern Forest small.JPG
Autor: Korall, Licencja: CC BY-SA 3.0
Iguana iguana seen in Fern Forest, Florida. This lizard was seen in the wild altough it is not a native species in the area. The green iguanas in the wild in Florida are probably former pets or ancestors of former pets that escaped or were released by their owners.