Leszek Kolankiewicz

Leszek Kolankiewicz
Państwo działania

 Polska

Data i miejsce urodzenia

4 marca 1954
Lipno

Profesor doktor habilitowany nauk humanistycznych
Specjalność: kulturoznawstwo, antropologia widowisk
Alma Mater

Uniwersytet Warszawski

Doktorat

23 czerwca 1987 – nauki humanistyczne
UW

Habilitacja

16 stycznia 2001 – literaturoznawstwo
UW

Profesura

26 kwietnia 2004

Funkcja

Przewodniczący Komitetu Nauk o Kulturze
Członek Komitetu Nauk o Sztuce

Nauczyciel akademicki
uczelnia

Uniwersytet Warszawski; Wydział Polonistyki; Instytut Kultury Polskiej

Stanowisko

dyrektor (2005–2012)

uczelnia

Akademia Teatralna w Warszawie; Wydział Wiedzy o Teatrze

uczelnia

University of Paris IV Sorbonne

Odznaczenia
Srebrny Medal „Zasłużony Kulturze Gloria Artis” Medal Komisji Edukacji Narodowej

Leszek Kolankiewicz (ur. 4 marca 1954 w Lipnie) – polski kulturoznawca, antropolog widowisk.

Życiorys

Absolwent filologii polskiej na Uniwersytecie Warszawskim (1977). Tam też doktoryzował się w 1987 na podstawie dysertacji Poszukiwania etnologiczne współczesnej awangardy teatralnej (promotor – Roman Taborski), a w 2001 habilitował w dyscyplinie literaturoznawstwa, przedstawiając pracę Dziady. Teatr święta zmarłych[1]. W 2004 otrzymał tytuł profesora nauk humanistycznych[2].

Profesor w Zakładzie Teatru i Widowisk Instytutu Kultury Polskiej na Uniwersytecie Warszawskim (w latach 2005–2012 jego dyrektor), wykładowca na Wydziale Wiedzy o Teatrze Akademii Teatralnej w Warszawie (1993–2012), Université Paris Sorbonne (2012–2016). Członek Komitetu Nauk o Kulturze PAN (w latach 2007–2011 jego przewodniczący) oraz Komitetu Nauk o Sztuce, Collegium Invisibile[3], wiceprezes Zarządu Polskiego Towarzystwa Kulturoznawczego. Członek Centralnej Komisji do spraw Stopni i Tytułów oraz Polskiego Komitetu do spraw UNESCO[4].

W latach 1973–1982 współpracował z Jerzym Grotowskim i Teatrem Laboratorium. Redaktor tekstów Jerzego Grotowskiego, m.in. Ćwiczenia, Głos, Sulla genesi di "Apocalypsis", Odpowiedź Stanisławskiemu, Wędrowanie za Teatrem Źródeł, Teatr Źródeł. Stały współpracownik "Dialogu". Mieszka w Warszawie.

Nagrody i odznaczenia

Wybrane publikacje

Autor:

  • Na drodze do kultury czynnej. O działalności instytutu Grotowskiego Teatr Laboratorium w latach 1970–1977 (1978; ang. On the Road to Active Culture: The Activities of Grotowski’s Theatre Laboratory Institute in the Years 1970–1977 – 1978 i 1979)
  • Święty Artaud (1988, wyd. 2 rozszerzone 2001)
  • Samba z bogami. Opowieść antropologiczna, Warszawa, wyd. I: 1995, wyd. II: 2007, Wydawnictwo KR, ISBN 978-83-89158-59-8
  • Dziady. Teatr święta zmarłych (1999)
  • Wielki mały wóz (2001)

Redakcja prac zbiorowych:

  • Eugenio Barba Teatr. Samotność, rzemiosło, bunt (2003)
  • (Eugenio Barba, Nicola Savarese) Sekretna sztuka aktora. Słownik antropologii teatru (2005)
  • Jerzy Grotowski, Ku teatrowi ubogiemu (2007)
  • (oprac. z Grzegorzem Godlewskim, Andrzejem Mencwelem, Pawłem Rodakiem) Antropologia kultury, wyd. IV zm., Warszawa 2003, Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego
  • (oprac. z Agatą Chałupnik, Wojciechem Dudzikiem, Mateuszem Kanabrodzkim) Antropologia widowisk, Warszawa 2005, Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego

Bibliografia

Przypisy

  1. Leszek Kolankiewicz, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI) [online] [dostęp 2020-10-16].
  2. Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 26 kwietnia 2004 r. nr 115-4-04 o nadaniu tytułu profesora (M.P. z 2004 r. nr 29, poz. 520).
  3. Lista tutorów Collegium Invisibile. ci.edu.pl. [dostęp 2011-04-02].
  4. a b c prof. dr hab. Leszek Kolankiewicz, IKP, 4 października 2014 [dostęp 2020-10-16].
  5. Medal Zasłużony Kulturze - Gloria Artis. www.mkidn.gov.pl. [dostęp 2020-06-21]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-06-26)].
  6. a b Leszek Kolankiewicz, Encyklopedia teatru polskiego [dostęp 2020-10-16].

Media użyte na tej stronie