Leszek Lubicz-Nycz
.jpg) por. Leszek Lubicz Nycz (przed 1929) | |
 major | |
| Data i miejsce urodzenia | 20 sierpnia 1899 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| Przebieg służby | |
| Siły zbrojne | |
| Formacja | |
| Jednostki | |
| Stanowiska | dowódca II/14 pal |
| Główne wojny i bitwy | wojna polsko-bolszewicka |
| Odznaczenia | |
   _BAR.svg){kind=small}     _KCross_BAR.svg){kind=small} | |
.JPG)
Leszek Władysław Lubicz-Nycz (ur. 20 sierpnia 1899 w Brzesku, zm. 22 września 1939 w Burakowie[1] albo w Łomiankach[2]) – polski szermierz, major artylerii Wojska Polskiego. Brązowy medalista olimpijski z Los Angeles[3].
Życiorys
Urodził się 20 sierpnia 1899 w Brzesku, w rodzinie lekarza Henryka (zm. 1920) i Konstancji z Junosza-Borkowskich. Jego młodszy brat Bronisław walczył w powstaniu warszawskim[2]. Początkowo uczęszczał do gimnazjum w Bochni, naukę kontynuował w tzw. II gimnazjum w Nowym Sączu (maturę zdał w 1917). Ukończył Centralną Wojskową Szkołę Gimnastyki i Sportu w Poznaniu oraz dwuletni kurs szermierczy u słynnego węgierskiego trenera Brli Szombathely’ego[3]. W czasie I wojny światowej ochotniczo służył w Legionach Polskich, w 6 pułku piechoty, a od 24 listopada 1916 do 29 września 1917 – w 1 pułku artylerii.
Od 13 listopada 1918 był żołnierzem Wojska Polskiego. Od 1 lutego 1919 do 1 lutego 1921 służył w 1 pułku artylerii górskiej. Za udział w wojnie polsko-bolszewickiej był wielokrotnie odznaczany, m.in. Krzyżem Srebrnym Orderu Virtuti Militari[2], a w 1934 również Węgierskim Krzyżem Zasługi[4]. W okresie międzywojennym służył w artylerii, pracował także na uczelniach wojskowych.
Podczas kampanii wrześniowej 1939 w stopniu majora dowodził 2 dyonem 14 pal w składzie 14 Dywizji Piechoty Armii „Poznań”. Brał udział m.in. w bitwie nad Bzurą, potem w walkach odwrotowych na przedpolach Warszawy. Zginął w bitwie pod Łomiankami, na Wale Wiślanym w okolicy Prochowni podczas próby przebicia się do oblężonej Warszawy. Pośmiertnie został awansowany do stopnia podpułkownika. Pochowany na cmentarzu w Kiełpinie. Jego zwłoki ekshumowano i złożono (19 marca 1940) na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach (kwatera A10-1-28)[3][5].
W okresie międzywojennym był jednym z najlepszych szablistów w Polsce, walczył także we florecie. W 1929 zdobył mistrzostwo Armii, a w 1931 indywidualne mistrzostwo Polski w szabli. Był członkiem narodowej reprezentacji szablistów, która zdobyła brązowe medale Mistrzostw Europy w Liége w 1930 oraz w Warszawie w 1934[6]. Startował w barwach klubów warszawskich i poznańskich. Był instruktorem szermierki i narciarstwa w Centralnym Instytucie Wychowania Fizycznego w Warszawie, autorem podręcznika do jazdy na nartach[2].
Ordery i odznaczenia
- Krzyż Złoty Orderu Virtuti Militari nr 131 (pośmiertnie)[6]
- Krzyż Srebrny Orderu Virtuti Militari nr 1857[7]
- Krzyż Niepodległości (16 września 1931)[8]
- Krzyż Walecznych[7]
- Złoty Krzyż Zasługi (25 maja 1939)[9]
- Srebrny Krzyż Zasługi (9 listopada 1932)[10]
- Medal Pamiątkowy za Wojnę 1918–1921[7]
- Medal Dziesięciolecia Odzyskanej Niepodległości[7]
- Krzyż Kawalerski Orderu Zasługi (Węgry)[7]
Upamiętnienie
Na ścianie Integracyjnego Centrum Dydaktyczno-Sportowego w Łomiankach upamiętniono mjr. Leszka Lubicz-Nycza – szablistę i olimpijczyka, który zginął w bitwie pod Łomiankami.
Przypisy
- ↑ Sylwetka w portalu olimpijskim PKOl. [dostęp 2016-03-29]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-29)].
- ↑ a b c d A. K. Kunert, Z. Walkowski, Kronika kampanii wrześniowej 1939, Wydawnictwo Edipresse Polska, Warszawa 2005, ISBN 83-60160-99-6, s. 99.
- ↑ a b c Andrzej Jucewicz, Włodzimierz Stępiński: Chwała olimpijczykom, 1939-1945. Warszawa: Wydawnictwo „Sport i Turystyka”, 1968, s. 25–27. OCLC 61559795.
- ↑ Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych nr 9/1934, s. 122.
- ↑ Wyszukiwarka cmentarna – Warszawskie cmentarze.
- ↑ a b Bohaterowie 1939, www.bohaterowie1939.pl [dostęp 2022-02-01].
- ↑ a b c d e Lubicz-Nycz, Leszek (zdj. nr 7). W: Bohaterowie bitwy nad Bzurą – Karta podległego [on-line]. www.bohaterowie1939.pl. [dostęp 2020-04-25].
- ↑ M.P. z 1931 r. nr 218, poz. 296 „za pracę w dziele odzyskania niepodległości”.
- ↑ M.P. z 1939 r. nr 121, poz. 282 „za zasługi na polu pracy społecznej”.
- ↑ M.P. z 1932 r. nr 259, poz. 298 „za zasługi na polu sportu i propagandy Polski zagranicą”.
Linki zewnętrzne
- Sylwetka w portalu olimpijskim PKOl. olimpijski.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-29)].
- Leszek Lubicz-Nycz: Wytyczne nauczania i zasady jazdy na nartach: instrukcja Komisji Wyszkoleniowej Polskiego Związku Narciarskiego (1938) w bibliotece Polona
| Złoto |
| ||||
|---|---|---|---|---|---|
| Srebro |
| ||||
| Brąz |
|
.svg){kind=small}
Media użyte na tej stronie
Naramiennik majora Wojska Polskiego (1919-39).
.png)
Lesser coat of arms of the Austrian Empire form the Congress of Vienna in 1815 until the Austro-Hungarian Compromise of 1867. It then represented the Cisleithanian territories of Austria-Hungary in the Reichsrat until 1915.
It shows the arms of Habsburg-Lorraine encircled by the chain of the Order of Golden Fleece, surmounted on the crowned Austrian imperial double-headed eagle clutching in its claws the Imperial orb, sceptre and sword, with the Imperial Crown of Rudolf above.
After 1915 the inescutcheon only displayed the red-white-red arms of Austria.
Orzełek legionowy
Baretka: Krzyż Walecznych (1920).
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).
Olympic Rings without "rims" (gaps between the rings), As used, eg. in the logos of the 2008 and 2016 Olympics. The colour scheme applied here pertains to the 2016 Olympics in Rio de Janeiro.
Olympic Rings without "rims" (gaps between the rings), As used, eg. in the logos of the 2008 and 2016 Olympics. The colour scheme applied here pertains to the 2016 Olympics in Rio de Janeiro.
Baretka: Order Zasługi Węgier (przed 1945) – odmiana cywilna – Krzyż Kawalerski.
por. Leszek Lubicz Nycz (Centralna Wojskowa Szkoła Gimnastyki i Sportów w Poznaniu)
Autor: Mateusz Opasiński, Licencja: CC BY-SA 3.0
Grób szermierza Leszka Lubicz-Nycza i pedagoga Bronisława Lubicz-Nycza na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach w Warszawie