Lidia Croce

Lidia Croce-Herling
Ilustracja
Lidia Croce-Herling (od lewej w dolnym rzędzie) i Gustaw Herling-Grudziński, po prawej Andrzej Peciak, stoi Ewa Peciak; 1997
Data urodzenia

6 stycznia 1922

Data i miejsce śmierci

7 kwietnia 2015
Neapol

Odznaczenia
Krzyż Komandorski z Gwiazdą Orderu Zasługi RP

Lidia Croce, właściwie Lidia Croce-Herling (ur. 6 stycznia 1922, zm. 7 kwietnia 2015 w Neapolu[1]) – włoska pisarka i działaczka społeczna, popularyzatorka historii i kultury polskiej we Włoszech[2]. Najmłodsza córka włoskiego filozofa Benedetta Crocego oraz żona polskiego pisarza Gustawa Herlinga-Grudzińskiego[1].

Życiorys

Była córką Benedetto Croce i Adeli Rossi. Po ukończeniu liceum klasycznego Vittorio Emanuele studiowała na Wydziale Humanistycznym Uniwersytetu w Neapolu, gdzie uzyskała dyplom w 1943. Tematem jej pracy dyplomowej z historii chrześcijaństwa pod kierunkiem Adolfo Omodeo Badania nad legendą Piotra w pierwszych dwóch stuleciach – Nowy Testament i apokryfy. Wybitny sycylijski historyk docenił jej wielki talent filologiczny, który znalazł potwierdzenie w dalszych pracach w wieku dojrzałym. Były to badania w archiwum rodzinnym jej ojca Benedetto, a także w archiwach włoskich i zagranicznych poświęcone poszukiwaniom korespondencji ojca i jej zebraniu w Fundacji Croce. Wśród jej poszukiwań badawczych spotykamy takie nazwiska jak Antonio Labriola, Artur Rimbaud, Barnave, Renato Serra czy Ettore Majorana (by wymienić tylko niektóre z nich).  Ich świadectwem są eseje, przekłady, artykuły, noty i recenzje publikowane w wielu czasopismach: Aretusa, Iridion. Quaderni di cultura polacca, Lo spettatore italiano,  Prospettive settanta, L’Espresso, Etudes rimbaudiennes. Spośród tłumaczeń należy wspomnieć poprzedzony autorską przedmową przekład z niemieckiego zawierający wybór z dzieła Carlo Augsto Mayera Vita popolare a Napoli nell’età romantica wydawnictwo Laterza 1948[3].

W 1955 roku powołała wraz z matką i siostrami Eleną, Aldą i Silvią – Fundację Biblioteka Benedetto Croce działającą na rzecz utrzymania biblioteki Benedetto Croce w jej pierwotnej siedzibie w Palazzo Filomarino w Neapolu, oraz na rzecz opieki i popularyzacji spuścizny po filozofie.

Była redaktorką dwóch pierwszych tomów „Korespondencji” (Epistolario Crociano) oraz „Listów Antonio Labriola do Benedetta Crocego (18851904)”. Croce dokonała także transkrypcji zapisków swojego ojca wydanych w 1992 roku, w postaci sześciu tomów.

W 1949 po raz pierwszy wyszła za mąż za Vittoria de Caprariisa – historyka i dziennikarza włoskiego[4], z którym miała syna Gulio[3].

Po rozwodzie związała się z poznanym jeszcze w 1944 roku polskim pisarzem Gustawem Herlingiem-Grudzińskim, którego ponownie spotkała w Monachium. Para pobrała się w 1954 roku w Londynie. Małżeństwo miało dwoje dzieci: Benedetta i Martę.

Była wnikliwą i wrażliwą czytelniczką, jak również korektorką artykułów i esejów Gustawa Herlinga-Grudzińskiego przed ich publikacją w prasie włoskiej.

Pod pseudonimem Magi Gaspari przełożyła z języka angielskiego Inny świat na podstawie wydania londyńskiego z 1951 z przedmową Bertranda Russela oraz wspólnie z mężem zbiór jego esejów Upiory rewolucji (Gli spettri della rivoluzione)[3]. Po śmierci Gustawa Herlinga-Grudzińskiego w 2000, Lidia Croce zajmowała się katalogowaniem i popularyzacją jego twórczości. W 2010 roku, w imieniu Fundacji Biblioteka Benedetto Croce, podpisała z Biblioteką Narodową umowę dotyczącą cyfryzacji i przygotowania katalogu informatycznego archiwum pisarza[3].

26 kwietnia 2014 z rąk prezydenta Bronisława Komorowskiego otrzymała odznaczenie – Krzyż Komandorski z Gwiazdą Orderu Zasługi Rzeczypospolitej Polskiej w uznaniu roli, jaką odegrała w relacjach kulturalnych między Włochami a Polską[5].

Lidia Croce-Herling zmarła 7 kwietnia 2015 roku w Neapolu[6].

Odznaczenia

Przypisy

  1. a b Lidia Croce-Herling, nekrologi.wyborcza.pl, 9 kwietnia 2015 [dostęp 2015-04-09].
  2. Lidia Croce, nekrologi.wyborcza.pl, 9 kwietnia 2015 [dostęp 2015-04-09].
  3. a b c d Nie żyje Lidia Croce, wdowa po Gustawie Herlingu-Grudzińskim, Biblioteka Narodowa, 7 kwietnia 2015 [dostęp 2021-09-11].
  4. Addio a Lidia Croce ultima figlia vivente del grande filosofo, Necrologie [dostęp 2021-01-28] (wł.).
  5. W wieku 93 lat zmarła Lidia Croce, wdowa po Gustawie Herlingu-Grudzińskim, Dziennik.pl, 7 kwietnia 2015 [dostęp 2021-09-11].
  6. Zmarła Lidia Croce, wdowa po Gustawie Herlingu-Grudzińskim, Wyborcza.pl, 7 kwietnia 2015 [dostęp 2015-04-09] [zarchiwizowane z adresu 2015-04-10].
  7. Zmarła wdowa po Gustawie Herlingu-Grudzińskim, Wirtualna Polska, 7 kwietnia 2015 [dostęp 2015-04-09].

Media użyte na tej stronie

POL Order Zaslugi RP kl2 BAR.svg
Autor: KarlHeintz, Licencja: CC BY-SA 4.0
Baretka Krzyża Komandorskiego z Gwiazdą Orderu Zasługi Rzeczypospolitej Polskiej
Ewa i Andrzej Peciakowie w domu Lidii i Gustawa Herlinga -Grudzińskiego Neapol 1997.jpg
Autor: Czupal, Licencja: CC BY-SA 4.0
Ewa i Andrzej Peciakowie w domu Lidii i Gustawa Herlinga-Grudzińskiego, Neapol, 1997.