Ludwik Osiński

Ludwik Osiński
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia24 sierpnia 1775
Kock
Data i miejsce śmierci27 listopada 1838
Warszawa
Narodowośćpolska
Dziedzina sztukiliteratura
Epokaklasycyzm
podpis
Grób Ludwika Osińskiego na cmentarzu Powązkowskim

Ludwik Osiński krypt.: O...; O. L. (ur. 24 sierpnia 1775 w Kocku, zm. 27 listopada 1838 w Warszawie) – referendarz stanu do Wydziału Spraw Wewnętrznych, Duchownych i Oświecenia Publicznego Królestwa Kongresowego w 1834 roku[1], polski krytyk literacki, historyk i teoretyk literatury, tłumacz, poeta, dramatopisarz i mówca. Przedstawiciel obozu klasyków, wychowanek pijarów.

Życiorys

Urodził się w Kocku na Lubelszczyźnie, jako syn Jana i Barbary z Markowskich; brat Alojzego Osińskiego. Pierwsze nauki pobierał u pijarów w Łomży (według innych mógł być to Radom). Wkrótce potem wstąpił do nowicjatu pijarów i nauczał w ich szkołach. Po kilku dalszych latach wystąpił ze stanu zakonnego pijarów.

W roku 1794 jako uczestnik insurekcji kościuszkowskiej walczył na froncie nadnarwiańskim, służąc w milicji bielsko-podlaskiej A. Karwowskiego. Przez 7 lat (1801–1807), wraz z Konstantym Wolskim, założył oraz prowadził w Warszawie pensjonat dla młodzieży męskiej, wykładając tam język i literaturę polską. W tym okresie aktywnie uczestniczył w pracach Towarzystwa Przyjaciół Nauk. Był jego członkiem już od roku 1801, a przez 10 lat (1804–1814) piastował w nim funkcję sekretarza. W roku 1805 podróżował do Włoch i Francji w charakterze guwernera Romana Sołtyka. W okresie Księstwa Warszawskiego był urzędnikiem dyrekcji, a następnie Ministerstwa Sprawiedliwości (początkowo sekretarzem generalnym, a następnie pisarzem Sądu Kasacyjnego). Wówczas to wsławił się obroną w sprawie pułkownika Siemianowskiego. W roku 1808 poślubił Rozalię, córkę Wojciecha Bogusławskiego. W 1812 roku przystąpił do Konfederacji Generalnej Królestwa Polskiego[2].

Był mówcą Wielkiego Wschodu Narodowego Polski w latach 1812–1816[3].

Przeciwnik powstania listopadowego, jednak w roku 1831 wziął w nim udział jako prezes powstańczej Rady Municypalnej w Warszawie. W latach 1804–1814 pełnił funkcję sekretarza Towarzystwa Przyjaciół Nauk. 10 lipca 1814 objął dyrekcję Teatru Narodowego w Warszawie – funkcję tę sprawował do roku 1827 samodzielnie, a następnie do roku 1833 (lub tylko do końca roku 1830[4]) razem z Ludwikiem Adamem Dmuszewskim. Był profesorem w Królewskim Uniwersytecie Warszawskim, gdzie wykładał literaturę.

Pochowany na cmentarzu Powązkowskim (kwatera 28-1-1/2/3)[5].

Twórczość

W okresie 1809–1810 był redaktorem miesięcznika Pamiętnik Warszawski, z którym współpracował okazjonalnie już wcześniej (1801–1805). Przetłumaczył na język polski wiele utworów dramatycznych – Zygmunt Gloger oceniał, że jego „Horacjuszów, Alzyre, Cyda, Cynne potomni z uwielbieniem poety polskiego odczytywać będą”.

Ważniejsze utwory

  1. Zbiór zabawek wierszem cz. 1–2, Warszawa 1799; zawartość cz. 1: Utwory liryczne; cz. 2: Sielanki; tu m.in. wiersz Dziedzic i poddani oraz satyra Nabożny powierzchownie; kilka wierszy przedr. P. Hertz w: Zbiór poetów polskich XIX w. księga 1, Warszawa 1959
  2. Układ edukacji w pensji nowo utworzonej pod dozorem..., Warszawa 1801 (współautor: K. Wolski)
  3. Wiersz o sztuce aktorskiej, ofiarowany aktorce zaczynającej, „Nowy Pamiętnik Warszawski” t. 10 (1803), s. 121–127; wyd. następne zobacz Wydania zbiorowe poz. 1
  4. O dobroczynności, wygł. na posiedzeniu Towarzystwa Przyjaciół Nauk 24 maja 1804; „Nowy Pamiętnik Warszawski” t. 14 (1804), s. 369–374; „Gazeta Krakowska” 1804 nr 49; fragm. „Gazeta Warszawska” 1804 nr 43; wyd. następne: Wiersz o dobroczynności, „Rocznik Towarzystwa Warszawskiego Przyjaciół Nauk” t. 4 (1807); zobacz Wydania zbiorowe t. 1
  5. Andromeda. Drama liryczne w 1 akcie, z muzyką Józefa Elsnera, reprezentowane pierwszy raz na Teatrze Narodowym w Warszawie dnia 14 stycznia 1807 w obecności Napoleona..., Warszawa 1808[6]; rękopis: Biblioteka Narodowa, sygn. I 6512; Ossolineum, sygn. 7850/II
  6. Oda na cześć Kopernika, wygł. na posiedzeniu Towarzystwa Przyjaciół Nauk 10 listopada 1808, „Gazeta Warszawska” 1808; wyd. następne: Wiersz na pochwałę Kopernika, „Rocznik Towarzystwa Warszawskiego Przyjaciół Nauk” t. 8 (1812), cz. 1, s. 56–61; Oda o Koperniku, „Rozmaitości Warszawskie” 1830 nr 1; zobacz Wydania zbiorowe t. 1; Wiersz na cześć Mikołaja Kopernika, Kraków 1873; przedr. W. Borowy w: Od Kochanowskiego do Staffa. Antologia..., Lwów 1930 i wyd. następne; J. Tuwim w: Księga wierszy polskich XIX w. t. 1, Warszawa 1954, wyd. 2 Warszawa 1956; P. Hertz jak wyżej poz. 1 (tekst Ody... w Wydaniu zbiorowym różni się od tekstu pierwodruku)
  7. O życiu i pismach Franciszka Dmochowskiego, czyt. na posiedzeniu Towarzystwa Warszawskiego Przyjaciół Nauk 19 stycznia 1809, wyd. w: Wergiliusz: Eneida... Dzieło pośmiertne tłumaczone przez F. K. Dmochowskiego, Warszawa 1809, także „Pamiętnik Warszawski” 1809 nr 3–4; wyd. następne: „Rocznik Towarzystwa Warszawskiego Przyjaciół Nauk” t. 8 (1812), cz. 1, s. 120–143; zobacz Wydania zbiorowe t. 4
  8. Wiersz na powrót zwycięskiego wojska do stolicy, czyt. na posiedzeniu Towarzystwa Królewskiego Przyjaciół Nauk dn. 22 grudnia 1809 r., brak miejsca i roku wydania; „Pamiętnik Warszawski” 1810 t. 1, nr 1; wyd. następne: „Rocznik Towarzystwa Warszawskiego Przyjaciół Nauk” t. 8 (1812), cz. 1, s. 123–128; Oda na powrót wojsk do stolicy, „Pszczółka Krakowska” 1819 nr 14; przedr. W. Bełza w: Ojczyzna w pieśniach poetów polskich, Lwów 1901; P. Hertz jak wyżej poz. 1
  9. Obrona pułkownika Siemianowskiego, Warszawa brak roku wydania; „Pamiętnik Warszawski” 1810 nr 1; wyd. następne zobacz Wydania zbiorowe t. 4
  10. Wykład literatury porównawczej, czytanej w Uniwersytecie Warszawskim, 1818–1830; wyd. zobacz Wydania zbiorowe t. 2–4, oparte na dziele J. F. Laharpe: Lycée ou Cours de littérature, 1799–1805
  11. Program kursu literatury porównawczej, powst. 1823, ogł. J. Bieliński w: Królewski Uniwersytet Warszawski (1816–1831) t. 3, Warszawa 1912
  12. Pieśń na taniec polski ułożona, a przy otwarciu balu przez Izby Sejmowe i Radę Stanu w dniu 9 czerwca 1825 roku danego wykonana, do muzyki K. Kurpińskiego, brak miejsca wydania (1825)[7]; egz. w zbiorze rękopisów Biblioteki PAN Kraków, sygn. 2061
  13. O używaniu liter j, y, i, „Rozprawy i wnioski o ortografii polskiej przez Deputacją od Królewskiego Towarzystwa Przyjaciół Nauk wyznaczoną”, Warszawa 1830; wyd. następne zobacz Wydania zbiorowe t. 4
  14. Pierwsza reprezentacja, czyli kłopoty zakulisowe, powst. około roku 1833; z rękopisu ogł. E. Szwankowski: Nieznany utwór Ludwika Osińskiego, „Pamiętnik Teatralny” 1956 zeszyt 4, s. 651–662.

Artykuły i drobne utwory Osińskiego znajdują się także w wielu czasopismach: „Astrea” (1822), „Dziennik Wileński” (tu m.in.: Wiersz w imionniku Marii Szymanowskiej zapisany, 1828 s. 48), „Gazeta Codzienna” (tu m.in.: Nauce i ludzkości poświęcony cały..., 1833 nr 549; Kiedy radość sercem włada..., 1834 nr 825), „Gazeta Krakowska” (tu m.in.: Kantata na uroczystość imienin Najjaśn. Imperatora Wszech Rosji Aleksandra I..., 1814 nr 76); Kiedy radość sercem włada..., 1834 nr 1070, „Gazeta Warszawska” (tu m.in.: Towarzystwo Warszawskie Przyjaciół Nauk..., 1808 nr 18; Krótki rys życia i zasług J. W. Albertrandego, 1808 nr 66; recenzja teatr. w rubryce Teatr Narodowy, 1809–1810), „Dodatek do Gazety Warszawskiej” (tu m.in.: Przyjaciel do kapitana Morawskiego w dzień, gdy ten został ozdobiony Krzyżem Wojskowym, 1808 nr 2; Pieśń odjazdu, napisana dla wychodzącej z Warszawy Gwardii Cesarsko-Polskiej, 1808 nr 8; recenzja teatralna w dziale „Teatr”, 1802–1803), „Kłosy” (tu: Oda do J. U. Niemcewicza, 1881 t. 2, s. 344), „Kurier Polski” (1830–1831), „Kurier Warszawski” (tu m.in.: Do Redaktora „Kuriera Warszawskiego”, 1822 nr 138), „Nowy Pamiętnik Warszawski” (1801–1805), „Pamiętnik Warszawski” (tu m.in.: Wiadomość o życiu i pismach Cypriana Godebskiego, 1809 nr 4; Poezja, 1809 nr 6; Język polski, 1809 nr 6–7; Eneida Wergiliusza. Dzieło pośmiertne przez F. K. Dmochowskiego – rec. 1809 nr 8–9; Teatr Narodowy, 1809 nr 2, 10; 1810 nr 2–4; Niektóre anegdoty o teatrach, 1809 nr 4; Katon. Tragedia w 5 aktach – rec. 1809 nr 6; Raj utracony – rec. 1809 nr 6; O życiu Ignacego Potockiego, 1809 nr 6), „Pszczółka Krakowska” (1819), „Rozmaitości Warszawskie” (tu m.in.: O pierwiastkowej dramatyce w Polszcze, 1821 nr 22, 52–54), „Sybilla Nadwiślańska” (tu m.in.: O pierwiastkowej dramatyce w Polszcze, 1821 nr 1, 3), „Świat Dramatyczny” (1838 nr 6), „Tygodnik Polski i Zagraniczny”, „Warszawianin” (tu m.in.: Ubogi do księżnej Czartoryskiej, 1822 nr 12; Wiersz do JPanny Józefy Truskolaskiej przy oddaniu jej roli Xymeny w tragedii Cyd, 1822 nr 14; Do L. C. na imieniny, 1822 nr 31).

Ponadto drobne wiersze, mowy i krytyki literackie Osińskiego wydano zobacz Wydania zbiorowe. Stąd też kilka wierszy przedrukował P. Hertz, jak wyżej poz. 1.

Przekłady

  1. Voltaire: Alzyra, czyli Amerykanie. Tragedia w 5 aktach wierszem, wyst. Warszawa 14 grudnia 1800; fragm. (akt I scena 1, akt V sceny 6–7), „Nowy Pamiętnik Warszawski” t. 1 (1801), s. 92–95; przekł. całości poprawiono w roku 1803 zobacz Wydania zbiorowe t. 1; rękopis: Biblioteka Narodowa, sygn. III 6153
  2. W. Shakespeare: Otello, czyli Murzyn w Wenecji. Tragedia w 5 aktach, wyst. Warszawa 1801, niewydana (według przeróbki J. F. Ducisa)
  3. P. Corneille: Cyd. Tragedia w 5 aktach wierszem, wyst. Warszawa 10 maja 1801, fragm.: akt I sceny 6–7, akt II scena 2, „Nowy Pamiętnik Warszawski” t. 2 (1801), s. 208–218; akt II scena 7, akt III scena 3, „Tygodnik Polski i Zagraniczny” 1818 t. 1, s. 60; całość zobacz Wydania zbiorowe t. 1; wyd. następne: Lwów (1885); Brody 1907 „Arcydzieła Polskich i Obcych Pisarzy” nr 54; Warszawa 1954 (razem z przekł. A. Morsztyna i S. Wyspiańskiego); rękopis: Biblioteka Narodowa, sygn. III 6153; rękopisy z Biblioteki Zamoyskich zniszczone; odpis w Bibliotece PAN Kraków, sygn. 1287
  4. P. L. Belloy: Gabryella de Vergy. Tragedia w 5 aktach prozą, wyst. Warszawa 1802, wyd. zobacz Wydania zbiorowe t. 1; rękopisy: Biblioteka Zamoyskich, sygn. 1035 i Biblioteka Teatrów Warszawskich nr 547 zniszczone
  5. P. Corneille: Horacjusze. Tragedia w 4 aktach wierszem, wyst. Warszawa 28 kwietnia 1802 (przedstawienie amatorskie); 5 grudnia 1802 (w Teatrze Narodowym); fragm.: akt II scena 3, akt III scena 4, przekleństwo Kamilli z aktu IV, „Dodatek do Gazety Warszawskiej” 1802 nr 35; akt I scena 1, akt II sceny 1 i 3, akt III scena 4, „Nowy Pamiętnik Warszawski” t. 7 (1802) s. 346–348, 350–354, 356–358; całość wyd. Warszawa 1802; wyd. następne: zobacz Wydania zbiorowe t. 1; Lwów (1885); rękopisy: Biblioteka Narodowa, sygn. III 6153 (z poprawkami autora); Ossolineum, sygn. 11343/I i 11375/I
  6. M. J. Chénier: Fénelon, czyli zakonnice w Kambré. Tragedia w 5 aktach wierszem, wyst. Warszawa 4 grudnia 1803, wyd. zobacz Wydania zbiorowe t. 1; rękopisy: Biblioteka Narodowa (BOZ, sygn. 972); Ossolineum, sygn. 12493/I; utwór ten tłumaczył także J. Czyżowski (wyst. Warszawa 7 stycznia 1803, wyd. Warszawa 1803)
  7. W. Shakespeare: Król Lear. Tragedia w 5 aktach, powst. 1803, wyst. Warszawa 5 kwietnia 1805, niewydana (według przeróbki J. F. Ducisa, który korzystał z kolei z przekł. francuskiego P. A. La Place’a)
  8. P. Chiari: Wieśniaczka dowcipna, czyli markiz Tulipano. Opera w 2 aktach, wyst. Warszawa 17 lutego 1804 (muzyka: J. Paisiello), fragm. w zbiorze: Śpiewy i arie teatralne i światowe z różnych oper t. 1, Warszawa 1816, s. 50
  9. Żony przemienione, czyli szewc. Opera komiczna w 1 akcie, fragmenty (duet) wyst. Warszawa 20 kwietnia 1804; całość wyst. 13 kwietnia 1810 (muzyka: M. A. Portogallo); fragmenty ogł. L. A. Dmuszewski, A. F. Żółkowski w: Dykcjonarzyk teatralny z dodatkiem pieśni z najnowszych oper, Poznań 1808, s. 71–72
  10. P. N. Ovidius: Kłótnia Ajaksa i Ulissesa o broń Achillesową, wygł. na posiedzeniu Towarzystwa Warszawskiego Przyjaciół Nauk 1804; fragm.: „Gazeta Warszawska” 1804 nr 94; „Gazeta Krakowska” 1804 nr 98–99; całość wyd. „Nowy Pamiętnik Warszawski” t. 16 (1804), s. 350–362; wyd. następne: „Rocznik Towarzystwa Warszawskiego Przyjaciół Nauk” t. 4 (1807), s. 201–215; zobacz Wydania zbiorowe t. 1 (pt. Mowa Ajaksa i Ulissesa o zbroję Achillesa); fragm. Metamorfoz
  11. Ch. A. G. Pigault-Lebrun: Rywale samych siebie. Komedia w 1 akcie, wyst. Warszawa 28 kwietnia 1805, niewydana
  12. J. N. Bouilly: Intryga w oknach. Opera w 1 akcie, wyst. Warszawa 1 marca 1807 (muzyka: N. Isouard); fragmenty ogł. L. A. Dmuszewski, A. F. Żółkowski jak wyżej poz. 9, s. 67–69
  13. P. Corneille: Cynna, czyli łaskawość Augusta. Tragedia w 5 aktach wierszem, wyst. Warszawa 8 kwietnia 1808, fragm. (akt II scena 1), „Pamiętnik Warszawski” 1809 t. 2, s. 1–12; całość wyd. zobacz Wydania zbiorowe t. 1; wyd. osobne Lwów (1885); rękopis: Biblioteka Narodowa, sygn. III 6153; rękopis Biblioteki Zamoyskich, sygn. 778 zniszczony
  14. J. B. Treilhard, L. J. Faure: Powody kodeksu przestępstw i kar, Warszawa 1811, druk nieukończony, odbito tylko kilka arkuszy
  15. J. B. Treilhard, L. J. Faure: Powody do kodeksu postępowania francuskiego. Z francuskiego tłumaczył..., Warszawa (1811?), wzmianka u Estreihera III, 1876
  16. Horacjusze i Kuracjusze. Opera heroiczna w 3 aktach, tłumaczona wierszem, wyst. Warszawa 22 października 1812, niewydana; treść zaczerpnięta z tragedii Corneille’a: Horacjusze (porównaj poz. 5)
  17. Pan Wilhelm. Komedia z francuskiego, wyst. Warszawa 29 października 1814, niewydana
  18. P. A. de Beaumarchais: Wesele Figara, wyst. Warszawa 1814, niewydana
  19. Molière: Skąpiec. Komedia w 5 aktach, wyst. (prawdopodobnie) 11 listopada 1815, niewydana
  20. Dziadek, czyli dwa wieki. Opera z francuskiego, wyst. Warszawa 13 października 1816, niewydana
  21. J. Racine: Ifigenia, fragm. (akt IV scena 6), „Pamiętnik Warszawski” t. 17 (1820), s. 245–249
  22. F. Schiller: Prolog z Dziewicy Orleańskiej, „Pamiętnik Warszawski” t. 18 (1820), s. 213–226
  23. Q. F. Horatius: Pieśni; pieśń 30 z księgi III, „Astrea” 1822 t. 2, s. 229; pieśń 22 z księgi I oraz pieśń 14 z księgi II zobacz Wydania zbiorowe t. 3
  24. Ch. G. Étienne: Janek i Stefanek. Komedioopera z francuskiego. Z muzyką J. Nicolo (N. Isouard), wyst. Warszawa 1822; rękopis w posiadaniu rodziny zaginął (także przekł. W. Bogusławski, wyst. Warszawa 11 grudnia 1817)
  25. Turek we Włoszech. Opera z muzyką G. Rossiniego, wyst. Warszawa 14 marca 1824, rękopis jak wyżej
  26. Sroka złodziej. Opera z muzyką G. Rossiniego, wyst. Warszawa 22 lutego 1825, rękopis jak wyżej poz. 24
  27. L. Lhérie (ps. „Brunswick”), H. Barthélemy: Spis wojskowy. Komedia w 1 akcie, niewydana
  28. F. Romani: Napój miłosny. Opera w 2 aktach z muzyką G. Donizettiego, niewydana.

Wydania zbiorowe

  1. Dzieła t. 1–4, wyd. F. S. Dmochowski, Warszawa 1861–1862 (wyd. niezupełne i niekrytyczne, nakładem wdowy); zawartość t. 1: Przekłady poz. 1, 3–6, 10, 13; Ważniejsze utwory poz. 3–4, 6; Poezje oryginalne i tłumaczone; wiersz: Do F. Morawskiego, i błędnie przypisywany Osińskiemu wiersz J. U. Niemcewicza: Ostatni człowiek; Wiersze ulotne – t. 2: Ważniejsze utwory poz. 10: Wstęp do wykładu literatury porównawczej; Epopeja; Poezja heroikomiczna; Poezja dramatyczna – t. 3: Ważniejsze utwory poz. 10, c.d.: Poezja dramatyczna; Poezja liryczna; Poezja dydaktyczna; Poezja pasterska; Satyra; Listy; Bajki – t. 4: Ważniejsze utwory poz. 10, c.d.: Wymowa – Mowy pochwalne i obrony sądowe: Mowa na uczczenie pamiątki ks. Józefa Poniatowskiego; Przemowa na pogrzebie F. K. Łozińskiego; Ważniejsze utwory poz. 7, 9, 13; Obrona kpt. Bogdanowicza i Budziszewskiego; Obrona por. Sobolewskiego i Turowskiego; Krytyki i sprawozdania literackie.

Listy

  1. Do S. B. Lindego(?) z roku 1805, rękopis: Biblioteka Narodowa, sygn. 7112
  2. Do H. Rzewuskiego z roku 1809, rękopis: Ossolineum, sygn. 5997/II
  3. Do F. Wężyka 2 listy z lat 1816–1817, rękopis: Ossolineum, sygn. 12319/III; list z 3 stycznia 1817 ogł. Z. Goliński: Papiery Franciszka Wężyka w rękopisach Ossolińskich, „Ze skarbca kultury” 1953 zeszyt 1
  4. Do B. Kudlicza z 9 sierpnia 1817 i J. Elsnera z 14 lipca 1821; od A. Felińskiego z 8/20 sierpnia 1814 i 24 marca 1817; ogł. E. Szwankowski: Z korespondencji L. Osińskiego, „Pamiętnik Teatralny” 1962 zeszyt 1 (porównaj poz. 15)
  5. Do S. K. Potockiego z 14 kwietnia 1818 i do W. Szweykowskiego z: 18 września 1818, 1 i 24 września 1821; ogł. J. Bieliński: Królewski Uniwersytet Warszawski t. 3, Warszawa 1912, s. 467 i następne (porównaj poz. 17)
  6. Do Komisji Wyznań i Oświaty z roku 1818, do S. Staszica z roku 1821; ogł. T. Wierzbowski w: Materiały do dziejów piśmiennictwa polskiego t. 2, Warszawa 1904
  7. Do brata, Alojzego Osińskiego, 4 listy z lat 1818–1819, ogł. S. Vrtel (Wierczyński): Korespondencja ks. Alojzego Osińskiego, „Pamiętnik Literacki” rocznik 10 (1911) i odb.
  8. Do nieznanego adresata i odpowiedź K. Brodzińskiemu, rękopis: Biblioteka Narodowa, sygn. 2674 (porównaj poz. 20)
  9. Do administratora gmachu teatralnego 3 listy z lat 1821–1827, ogł. K. Wierzbicka w: Źródła do historii teatru warszawskiego cz. 2, Wrocław 1955 (tu także szereg dokumentów dot. działalności teatralnej Osińskiego)
  10. Do K. Koźmiana 7 listów z lat 1831–1832 i bez daty, rękopis: Biblioteka PAN Kraków, sygn. 2031 t. 1, 3; list z 18 października 1832 ogł. Z. Jabłoński: Listy o Adamie Mickiewiczu, „Rocznik Biblioteczny PAN w Krakowie” rocznik 1, 1955 (Wrocław 1957)
  11. Do J. Lelewela, rękopis: Biblioteka Jagiellońska, sygn. 4435
  12. Od J. Albertrandiego z roku 1804, rękopis: Biblioteka Jagiellońska, sygn. 6233 III
  13. Od K. Wolskiego z roku 1809, ogł. A. Kraushar: Towarzystwo Warszawskie Przyjaciół Nauk t. 3, Kraków 1902, s. 231
  14. Od H. Kołłątaja bez daty (brulion), rękopis: Biblioteka PAN Kraków, sygn. 1054
  15. Od A. Felińskiego z roku 1814, ogł. E. Iwanowski (Heleniusz): Wspomnienia lat minionych t. 1, Kraków 1876, s. 170 (porównaj poz. 4)
  16. Od W. Bogusławskiego 3 listy z lat: 1815 (2 z Poznania), 1823 (1 z Kalisza); streszczenie i fragmenty ogł. S. Dąbrowski, „Echo Kaliskie Ilustrowane” 1936 nr 308–310; przedr. S. Kaszyński: Dzieje sceny kaliskiej, Łódź 1962 (aneks)
  17. Od S. K. Potockiego 2 listy z roku 1818, od W. Szweykowskiego z roku 1821, od S. Grabowskiego z roku 1821, od Komisji Rządowej z 13 listopada 1821 (nominacja na profesora zwyczajnego); ogł. J. Bieliński jak wyżej poz. 5
  18. Od J. U. Niemcewicza z roku 1822, rękopis: Biblioteka Jagiellońska, sygn. 6233 III
  19. Od W. Bogusławskiego 2 listy i fragmenty – z roku 1823, z Płocka i Poznania; ogł. S. Dąbrowski: Z dziejów teatru płockiego, „Życie Mazowsza” 1935 nr 12; fragm. listu z Poznania przedr. „Echo Kaliskie” 1936 nr 308–310
  20. Od K. Brodzińskiego z 29 lipca 1823 i 13 stycznia 1831, z rękopisów: Biblioteka Narodowa, sygn. 2674; Biblioteka Jagiellońska, sygn. 6233, ogł. J. Korpała w zbiorze: Miscellanea literackie z lat 1800–1850, Wrocław 1963 „Archiwum Literackie” nr 7 (porównaj poz. 8).

Przypisy

  1. Nowy kalendarzyk polityczny na rok 1834, Warszawa, s. 134.
  2. Dziennik Konfederacyi Jeneralnej Królestwa Polskiego. 1812, nr 2, s. 15.
  3. Stanisław Małachowski-Łempicki, Wykaz polskich lóż wolnomularskich oraz ich członków w latach 1738–1821, w: Archiwum Komisji Historycznej, t. XIV, Kraków 1930, s. 136.
  4. T. 5: Oświecenie. W: Bibliografia Literatury Polskiej – Nowy Korbut. Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy, 1967, s. 448.
  5. Cmentarz Stare Powązki: LUDWIK OSIŃSKI, [w:] Warszawskie Zabytkowe Pomniki Nagrobne [online] [dostęp 2020-01-31].
  6. Ludwik Osiński, Andromeda. Drama liryczne w 1 akcie z muzyka Józefa Elsnera reprezentowane piérwszy raz na teatrze Narodowym w Warszawie dnia 14 stycznia 1807, polona.pl [dostęp 2018-04-24].
  7. Ludwik Osiński, Pieśń na taniec Polski ułożona, a przy otwarciu Balu przez Izby Seymowe i Radę Stanu w dniu 9 czerwca 1825 roku danego wykonana, polona.pl [dostęp 2018-04-24].

Bibliografia

  • T. 5: Oświecenie. W: Bibliografia Literatury Polskiej – Nowy Korbut. Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy, 1967, s. 447–454.

Linki zewnętrzne

Media użyte na tej stronie

Uniwersytet Muzyczny Fryderyka Chopina wejście główne 2018.jpg
Autor: Adrian Grycuk, Licencja: CC BY-SA 3.0 pl
Uniwersytet Muzyczny Fryderyka Chopina w Warszawie. Wejście główne
Ludwik Osiński - grób.jpg
Autor: Krzem Anonim, Licencja: CC BY-SA 4.0
Grób Ludwika Osińskiego na Cmentarzu Powązkowskim (kwatera 28, rząd 1, grób 1, 2, 3)
Ludwik Osiński - signature.png
podpis Ludwika Osińskiego