Manuel Noriega

Manuel Noriega
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

11 lutego 1934
Panama

Data i miejsce śmierci

29 maja 2017
Panama

Najwyższy Przywódca Wyzwolenia Narodowego
Okres

od 15 grudnia 1983
do 20 grudnia 1989

Poprzednik

urząd utworzony

Następca

urząd zniesiony

Wojskowy przywódca Panamy
Okres

od 12 sierpnia 1983
do 20 grudnia 1989

Poprzednik

Rubén Darío Paredes

Następca

urząd zniesiony

Manuel Antonio Noriega Moreno
generał
Data i miejsce urodzenia

11 lutego 1934
Panama

Data śmierci

29 maja 2017

Przebieg służby
Lata służby

1967-1990

Siły zbrojne

 Panama

Główne wojny i bitwy

Inwazja Stanów Zjednoczonych na Panamę

Manuel Antonio Noriega Moreno (ur. 11 lutego 1934[1] w Panamie, zm. 29 maja 2017 tamże[2]) – panamski generał i prawicowy polityk, w latach 1983–1989 sprawował w Panamie władzę autorytarną jako wojskowy przywódca Panamy oraz samozwańczy „Najwyższy Przywódca Wyzwolenia Narodowego”.

Życiorys

Absolwent tzw. Szkoły Ameryk specjalizującej się w wojnie ideologicznej i zwalczaniu lewicowych partyzantek w Ameryce Środkowej. Początkowo był sojusznikiem Stanów Zjednoczonych. Od 1959 do 1986 pracował dla CIA, za co otrzymywał nawet 200 tysięcy dolarów rocznie[3]. Od lat 70. stał na czele armii panamskiej. W 1981 po śmierci w wypadku lotniczym prezydenta Panamy gen. Omara Torrijosa przejął władzę siłą i utrzymywał się przy niej jako dyktator kraju, fałszując kolejne wybory. Pomagał CIA w tajnych operacjach przeciwko lewicy w Ameryce Łacińskiej, jego zadaniem było wspomaganie amerykańskich interesów w Ameryce Środkowej, w szczególności sabotowanie działań socjalistycznego rządu sandinistów w Nikaragui oraz rewolucjonistów FMLN w Salwadorze. Według późniejszych oskarżeń, pomimo współpracy z amerykańską Administracją Legalnego Obrotu Lekarstw, wspomagał jednocześnie handlarzy narkotyków[4][5].

W późnych latach 80. zaczął przeciwstawiać się polityce realizowanej przez amerykańskie agencje, które wyniosły go do władzy. Rozpoczął współpracę z kubańskim rządem Fidela Castro, z którym wcześniej prowadził już interesy gospodarcze, będąc nieoficjalnym pośrednikiem Stanów Zjednoczonych w handlu z wyspą[6]. Dziesięć lat po schwytaniu Noriegi przez Amerykanów wyszła na jaw sprzedaż Kubie tajnych dokumentów amerykańskiej Agencji Bezpieczeństwa Narodowego; okazało się że współpracował również z Układem Warszawskim, przekazując zachodnie technologie wojskowe. Na tym procederze zarobił blisko 3 mln USD. Rozpoczęcie współpracy z Kubą spowodowało oskarżenie go przez Amerykanów o chęć budowy osi Kuba, Panama, Nikaragua[7][8].

Stany Zjednoczone oskarżały go o fałszowanie wyborów, handel narkotykami i łamanie praw człowieka. W marcu 1989 miał miejsce pierwszy nieudany zamachu stanu (zaplanowany przez CIA). Ostatecznie został obalony przez wojska amerykańskie (Operation Just Cause) w 1989. Podczas inwazji schronił się w nuncjaturze papieskiej, licząc na azyl polityczny. Jednakże wkrótce został zmuszony opuścić nuncjaturę z powodu głośnej muzyki (heavy metal) nadawanej przez wojsko amerykańskie pod jej budynkiem[9]. Następnie został uprowadzony i przewieziony do Stanów Zjednoczonych. Oskarżony o handel narkotykami został skazany w 1992 na 40 lat więzienia. Frank Rubino, adwokat Noriegi, powiedział, że ten wyjdzie z więzienia 9 września 2007[10]. W marcu 2007 potwierdzono, że jeżeli Noriega wróci do Panamy, może stać się wolnym człowiekiem po wyjściu z więzienia Stanów Zjednoczonych. Rząd Panamy próbował bez rozgłosu wprowadzić nowe prawo pozwalające na to[11].

26 kwietnia 2010 nastąpiła ekstradycja Noriegi do Francji, gdzie został osadzony w więzieniu La Santé. Władze Panamy zażądały jego ekstradycji, gdyż był sądzony zaocznie przez panamski wymiar sprawiedliwości za zniknięcia i zabójstwa opozycjonistów w latach 1968–1989. 11 grudnia 2011 został przewieziony do Panamy i tym samym po niemal 22 latach powrócił do kraju[12].

Główny bohater filmu pt. Noriega – Wybraniec Boży (reż. Roger Spottiswoode, 2000)[13].

Przypisy

  1. Frederick Kempe, Divorcing the Dictator. America's Bungled Affair with Noriega, Putnam Adult, London 1990, s. 37.
  2. Jakub Mikulski: Zmarł Manuel Antonio Noriega, były dyktator Panamy. rp.pl, 2017-05-30. [dostęp 2017-05-30]. (pol.).
  3. Diane Ducret, Emmanuel Hecht, Ostatnie dni dyktatorów, Znak Horyzont, Kraków 2014, s. 211.
  4. Noriega zakończył odbywanie kary, grozi mu ekstradycja do Francji. gazeta.pl (PAP), 2007-09-09. [dostęp 2009-07-17].
  5. Włodzimierz Kalicki: 20 XII 1989. Próba ujęcia generała Manuela Antonio Noriegi. Gazeta Wyborcza, 2004-12-20. [dostęp 2009-07-17].
  6. Coltman, Leycester (2003). The Real Fidel Castro s. 255, 267–268. New Haven and London: Yale University Press. ISBN 978-0300107609
  7. Maciej Stasińsk: Panama boi się powrotu Manuela Noriegi. Gazeta Wyborcza.
  8. Jane Franklin: Panama: Background and Buildup to Invasion of 1989. 2001.. [dostęp 2018-04-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-04-05)].
  9. Tygodnik Polityka, nr 38/2007 s. 58.
  10. Panama’s Noriega to be Released from US Prison in September. [dostęp 2009-07-21]. (ang.).
  11. Noriega Prepares to Return to Panama as Nation Changes Laws. [dostęp 2009-07-21]. (ang.).
  12. Były dyktator Panamy wydalony do kraju (bankier.pl 2011-12-12). [dostęp 2015-12-31].
  13. Noriega – Wybraniec Boży. filmweb.pl. [dostęp 2018-02-07].

Media użyte na tej stronie