Maria Łopatkowa

Maria Łopatkowa
Data i miejsce urodzenia

28 stycznia 1927
Braciejowice

Data i miejsce śmierci

25 grudnia 2016
Warszawa

Zawód, zajęcie

działaczka społeczna, pisarka, pedagog

Alma Mater

Uniwersytet Łódzki

Stanowisko

posłanka na Sejm PRL VI i VII kadencji (1972–1980), senator III kadencji (1993–1997)

Odznaczenia
Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski Złoty Krzyż Zasługi Srebrny Krzyż Zasługi Medal 30-lecia Polski Ludowej Medal Komisji Edukacji Narodowej Odznaka Honorowa Za Zasługi dla Ochrony Praw Dziecka Order Uśmiechu

Maria Łopatkowa, właśc. Maria Łopatko[1] (ur. 28 stycznia 1927 w Braciejowicach, zm. 25 grudnia 2016 w Warszawie[2]) – polska działaczka społeczna, pisarka, pedagog, posłanka na Sejm PRL (1972–1980), senator (1993–1997).

Życiorys

Grób Marii Łopatkowej na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach w Warszawie

Ukończyła w 1952 studia na Wydziale Filologii Polskiej Uniwersytetu Łódzkiego, w 1968 uzyskała stopień doktora pedagogiki na Uniwersytecie Warszawskim. Do 1969 pracowała jako nauczyciel w szkole podstawowej w Ołtarzewie, pełniła funkcję kierownika szkoły[3]. Przez wiele lat czynnie angażowała się w działania na rzecz ochrony praw dziecka. Była dyrektorem Zespołu Ognisk Wychowawczych w Warszawie. Współtworzyła, a następnie w latach 1981–1993 kierowała Komitetem Obrony Praw Dziecka. W 1988 powołała także Towarzystwo Pomocy Młodzieży. Była autorką licznych pozycji literatury współczesnej oraz publikacji naukowych z zakresu pedagogiki. Uważana za prekursora nurtu wychowawczego zwanego „pedagogiką serca”.

W latach 1972–1980 sprawowała mandat posłanki na Sejm PRL VI i VII kadencji z listy Zjednoczonego Stronnictwa Ludowego. W 1981 podjęła jako ekspert współpracę z „Solidarnością”. Była członkinią rady krajowej Patriotycznego Ruchu Odrodzenia Narodowego[4].

W 1993 zainicjowała powstanie Partii Dziecka, przekształconej później w Partię Dzieci i Młodzieży, która nie podjęła jednak czynnej działalności politycznej (przestała istnieć w 2010). Z ramienia Polskiego Stronnictwa Ludowego sprawowała mandat senatora III kadencji (z województwa warszawskiego w latach 1993–1997). W 2006 kandydowała z listy PSL do sejmiku mazowieckiego (bez powodzenia), a w 2007 również bezskutecznie w przedterminowych wyborach parlamentarnych do Sejmu. Została pochowania 11 stycznia 2017 w Alei Zasłużonych na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach[5] (kwatera G-tuje-28)[6].

Odznaczenia

Publikacje

  • Od miłości do zbrodni, 1975
  • Jak pracować z dzieckiem i rodziną zagrożoną, 1976
  • Co macie na swoją obronę, 1977
  • Nowożeńcom na drogę, 1979
  • Przeciwko sobie, 1980
  • Tuptuś, 1980
  • Którędy do ludzi, 1982
  • Samotność dziecka, 1983
  • Podgryzana, 1985
  • Nasz cudzy świat, 1986
  • Ścigane z mocy prawa, 1986
  • Elementarz wychowania małego dziecka, 1988
  • Zakaz kochania, 1988
  • Tesia Kłapciuch: opowiadanie prawdziwe, 1991
  • Zabił z miłości?, 1991
  • Pedagogika serca, 1992
  • Morderstwo przed studniówką, 1997
  • Prawdziwa miłość istnieje, 1999
  • Dziecko a polityka czyli Walka o miłość, 2001
  • Dziecko i miłość: jak powstawała pedagogika serca. Cz. 1, 2005
  • Dziecko i miłość: jak powstawała pedagogika serca. Cz. 2, 2005
  • Pedagogika serca w dobie globalizacji, 2006

Przypisy

  1. a b Profil na stronie Biblioteki Sejmowej. [dostęp 2016-10-16].
  2. Bogusław Śliwerski: Odeszła pedagog serca, samarytanka miłości – Maria Łopatkowa. sliwerski-pedagog.blogspot.com, 25 grudnia 2016. [dostęp 2016-12-25].
  3. Ostatnie pożegnanie. sp2ozarowmaz.szkolnastrona.pl, 29 grudnia 2016. [dostęp 2018-02-01].
  4. „Trybuna Robotnicza” nr 109 (12 961) z 10 maja 1983, s. 6.
  5. Pożegnanie Marii Łopatkowej. Biuro Rzecznika Praw Dziecka. [dostęp 2017-01-11].
  6. Wyszukiwarka cmentarna – Warszawskie cmentarze. cmentarzekomunalne.com.pl. [dostęp 2019-12-20].
  7. M.P. z 2001 r. nr 24, poz. 417
  8. M.P. z 1955 r. nr 52, poz. 535
  9. Odznaka Honorowa Rzecznika. Biuro Rzecznika Praw Dziecka. [dostęp 2016-12-12].
  10. Pro Masovia – 2008 r.. mazovia.pl. [dostęp 2017-08-17].

Bibliografia

  • Irena Conti Di Mauro, I co teraz z tą miłością? 40 lat Orderu Uśmiechu, Fundacja Serce-ECPD, Warszawa 2007, ISBN 978-83-925723-8-1.

Media użyte na tej stronie

POL Order Uśmiechu BAR.svg
Baretka: Order Uśmiechu.
POL Odznaka Hon za Zaslugi dla Ochr Praw Dz BAR.svg
Baretka: Odznaka Honorowa za Zasługi dla Ochrony Praw Dziecka – Polska.
Maria Łopatkowa (grób) 02.jpg
Autor: Mateusz Opasiński, Licencja: CC BY-SA 4.0
Grób pedagog Marii Łopatkowej na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach w Warszawie.
POL Medal 30-lecia Polski Ludowej BAR.svg
Baretka: Medal 30-lecia Polski Ludowej