Maria Piątkowska
Data i miejsce urodzenia | 24 lutego 1931 Goleni(ang.), Rejon Jedyńce, Królestwo Rumunii | |||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Data i miejsce śmierci | 19 grudnia 2020 Warszawa | |||||||||||||||
Dorobek medalowy | ||||||||||||||||
| ||||||||||||||||
Odznaczenia | ||||||||||||||||
Maria Piątkowska, przedtem Chojnacka, z domu Ilwicka (ur. 24 lutego 1931 w Goleni(ang.) (Rumunia, obecnie Mołdawia[1]), zm. 19 grudnia 2020 w Warszawie[2]) – polska lekkoatletka, uprawiała sprint i biegi płotkarskie, a także skok w dal, skok wzwyż i wieloboje.
Kariera sportowa
Trzykrotna uczestniczka igrzysk olimpijskich: Helsinki 1952, Rzym 1960, Tokio 1964.
Trzykrotna uczestniczka mistrzostw Europy: Berno 1954, Sztokholm 1958, Belgrad 1962.
Największe sukcesy:
- złoty medal w sztafecie 4x100 m (wraz z Teresą Ciepły, Barbarą Sobottą i Elżbietą Szyroką) w mistrzostwach Europy w Belgradzie, 1962
- brązowy medal w biegu na 80 m przez płotki w mistrzostwach Europy w Belgradzie, 1962
- brązowy medal w sztafecie 4x100 m (wraz z Barbarą Janiszewską, Celiną Jesionowską i Marią Bibro) w mistrzostwach Europy w Sztokholmie, 1958
- rekordzistka świata w sztafecie 4x100 m (wraz z Ireną Kirszenstein, Haliną Richter-Górecką i Ewą Kłobukowską) – 44,2 s (13 września 1964, Łódź)
- 6. miejsce w biegu na 80 m przez płotki na Igrzyskach Olimpijskich w Tokio 1964
- mistrzyni Polski w biegu na 80 m przez płotki w 1959 i 1963
- mistrzyni Polski w skoku w dal w 1951 i 1958
- mistrzyni Polski w pięcioboju 1954
- dwukrotna rekordzistka Polski w biegu na 80 m przez płotki – 10,7 s w 1961 i 10,6 s w 1962
- trzykrotna rekordzistka Polski w pięcioboju.
Rekordy życiowe:
- 11,7 s w biegu na 100 m
- 24,7 s w biegu na 200 m
- 10,6 s w biegu na 80 m przez płotki
- 1,53 m w skoku wzwyż
- 6,10 m w skoku w dal
- 4658 pkt w pięcioboju.
W 1963 zajęła 10. lokatę w plebiscycie Przeglądu Sportowego na najlepszego sportowca w Polsce.
Absolwentka Akademii Wychowania Fizycznego w Warszawie. Reprezentowała kluby: MKS Matura Giżycko, Lechia Olsztyn, Związkowiec Olsztyn, AZS Warszawa, Kolejarz Piotrowice i Legia Warszawa. Jej trenerami byli Marian Hoffmann, Gerard Mach i Andrzej Piotrowski.
Życie prywatne
Była żoną dyskoboli: Henryka Chojnackiego, a następnie rekordzisty świata Edmunda Piątkowskiego, z którym miała dwóch synów[3]. W ostatnich latach życia straciła wzrok. Zmarła w wyniku zakażenia wirusem SARS-CoV-2[4]. Pochowana na cmentarzu Bródnowskim (kw. 12O, rząd VII, grób 27).
Odznaczenia
- Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski (1999)[5]
- złoty Medal „Za Wybitne Osiągnięcia Sportowe”[6]
- Tytuł Zasłużonej Mistrzyni Sportu
Przypisy
- ↑ Maria Piątkowska nie żyje. Była utytułowaną lekkoatletką, www.rmf24.pl [dostęp 2020-12-22] (pol.).
- ↑ Anioł polskiej lekkoatletyki odleciał do nieba... (pol.). onet.pl. [dostęp 2020-12-19].
- ↑ Nie żyje Maria Piątkowska, wielka gwiazda polskiej lekkoatletyki (pol.). onet.pl. [dostęp 2020-12-20].
- ↑ Nie żyje Maria Piątkowska (pol.). sport.pl. [dostęp 2020-12-20].
- ↑ M.P. z 2000 r. nr 9, poz. 183.
- ↑ Maria Piątkowska-Chojnacka (Ilwicka) (1931-2020) – Polski Komitet Olimpijski [dostęp 2020-12-22] (pol.).
Linki zewnętrzne
- Polski Komitet Olimpijski: Maria Piątkowska – sylwetka w portalu www.olimpijski.pl (pol.). www.olimpijski.pl. [dostęp 2014-12-21]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-29)].
Media użyte na tej stronie
Pictograms of Olympic sports – . This is an unofficial sample picture. Images of official Olympic pictograms for 1948 Summer Olympics and all Summer Olympics since 1964 can be found in corresponding Official Reports.
Maria Piątkowska, 1964
trener Piotrowski (pierwszy z lewej) z polskimi lekkoatletkami (od lewej):
- Ewa Kłobukowska
- Maria Piątkowska
- Irena Kirszenstein
- Halina Górecka
- Barbara Sobotta
- Teresa Ciepły
Autor: Brunong87, Licencja: CC BY-SA 4.0
Grób Marii I Edmunda Piątkowskich na Cmentarzu Bródnowskim.